-a* zielony

L oś jasości

a*, b* od -60 do 60

101*121 *121 = 1,5 mln

Jaką można uzyskać liniaturę rastra przy danej rozdzielczości korzystając ze wszystkich 256 poziomów szarości, jaka jest najmniejsza rozdzielczość przy danej liniaturze rastra?

8. Gama barw. zestaw barw jakie zosta1y użyte do namalowania obrazu.

Patrząc na obraz możemy określić, jakie barwy w nim występują albo inaczej, w jakiej gamie kolorystycznej został namalowany. Jeśli artysta posłużył się kolorami z całego obwodu koła barw, powiemy wówczas, że obraz został namalowany w szerokiej gamie barw. W takiej gamie kolory zimne i gorące silnie ze sobą kontrastują. Gdy artysta wybrał do obrazu kolory leżące w kole barw blisko siebie po stronie gorącej lub chłodnej, gamę taką nazywamy wąską. Jeśli będzie to grupa barw ciepłych (gorących) - powiemy, że obraz został namalowany w wąskiej gamie barw ciepłych. Jeśli chłodnych - będzie to wąska gama barw chłodnych.

9 Znaki nied rukowalne (znaki kontrolne, kody sterujące) - wszystkie znaki występujące w treści tekstu zapisanego cyfrowo (komputerowo), których nie widać na ekranie mon~ora i w druku. Są to zarówno znaki wprowadzane przez osobę piszącą (wprowadzane z klawiatury symbole spacii, entera, tabulatora oraz inne kody wstawiane zazwyczaj kombinacjami klawiszy), jak również znaki wstawiane do tekstu automatycznie przez oprogramowanie do edycji (znaki dzielenia wyrazów, zakończenia linii, końca strony ip.).

10. RASTERYZACJA: .

fotograficzna - im więcej punktów, tym ciemniejsza, gdy odwrotnie jaśniejsza; cyfrowa- komórka rastrowa, w której regulujemy laser, czyli ilość kropek; wszystkie dają czarne, nic - białe, trochę - szare, przy dużej ilości komórek mamy całe duże obszary, strony.

II Atrybuty rastra:

Iiniatura(częstotliwość)- określa, ile rzędów plamek rastrowych znajduje się na długości jednego cala, mierzone w Ipi; mała liniatura obrazu - szorstki, duża - gładki, komórka rastrowa malutka, poziom szarości zależy od ilości kropek rastra;

kąt rastra- kąt nachylenia rastra do poziomu (kąt skręcenia);

ksztaH plamki rastrowej- określa wygląd plamki, inny kształt plamki (np. owal zamiast kropki), daje lepsze efekty wizualne, lepszą jakość.

12.Zależność liczby poziomów szarości od rozdzielczości i liniatufY:

Ps=(Rw/Lr)2+ 1;

Lr -liniatura rastra (Ipi);

Rw - rozdzielczość urządzenia wyj.(dpi);

PS - ilość poziomów szarości (ilość: kropek w raści

13 "Zasada16" zwią;cana jest z następującymi problemami·

Wykorzystywany wzór: Lr= R,J16;

przvkt dane Lr= 150dpi.; R,.;=?;

rozw.: R,.;= 16*Lr= 16*150= 2400dpi lub więcej - rozdzielczość min. 2400dpi

14. Og raniczenie PostScriptowe na liczbę poziomów szarości.- Zgodnie ze wzorem:

Ilość poziomów szarości = {rozdzielczość naświetlania / liniatura rastral

możliwe jest teoretyczne uzyskanie dowolnej liczby poziomów szarości. Jednak ze względu na ograniczenia PostScriptu będące wynikiem kodowania ośmiob~owego, systemy oparte na tym języku opiSU strony umożliwiają uzyskanie jedynie 256 poziomów.

15. Rodzaje plamki rastrowej: okrągłe, owalne, kwadratowe lub stochastyczne­losowe; Plamka złożona jest z kropek, kształty plamek są nieregularne

16. Posteryzacja- skokowa zmiana mniejszej ilości poziomów szarości (czyli przejście z jednego poziomu szarości do drugiego). Nie może być zbyt duża rozdzielczość, ponieważ występuje efekt dot qain -wzrost plamki rastrowej (wynika ze zbyt dużych rozdzielczości obrazu, plamki się zlewają)

piegowatość-,

mora- tworzenie się wzorków z plamek rastrujących; aby go wyeliminować - siatki dla różnych barw przesuwa się względem siebie pod odpowiednimi kątami (CMYK 75⁰, 105⁰, 00, 45⁰). Efekt mory pojawia się przy podwójnej rasteryzacji lub przy obrazach posiadającY9h regularne wzory,

rozetka-mogą powstawać rozetki o wypełnionym lub nie wnętrzu.

17. Obraz cyfrowy i analogowy:

analogowy- pozytyw (odbitka), negatyw (film), diapozytyw (slajd), obraz malarski, rysunek, rejestrowany przez aparat fotograficzny lub malowany. Obraz analogowy zamieniany jest na układ kwadracików Ipikse!V, w obrębie których zostaje przypisany określony, jednakowy poziom barwy. Dokładność odwzorowania można regulować przy pomocy wielkości piksela; cyirowy- przybliżenie obrazu analogowego tworzone przy pomocy bitów: ur?ądzenia: skaner, fotograficzny aparat cyfrowy, kamera cyfrowa, program graficzny;

cyfrowy na analogowy: monitor, druka~ka komputerowa, naświetlarka, maszyna ctrukai·ska.

18. Rozmiar pliku obrazu cyfrowego (wzór):

Rozmiar pliku w kB=(rozdzielczość obrazu ppi)' (szerokość cale)*(wysokość cale)'(głębia bitowa)/8192.

19. Parametry obrazu cyfrowego:

głębia bitowa- ilość bitów przechowująca informaCję dla jednego piksela obrazu cyfrowego (1-39bitów/piksel); programy graficzne 1,8,24bitów/piksel; skanowanie: 24, 64bitów/piksel; rozdzielczość obrazu- związana z rozdzielczością urządzeń we. I WY., ilość pikseli na jednostkę długości (ppi), dla skanera ppi lub spi (ilość próbkowań); aparaty cyfrowe 1024-8192 pikseli w poziomie i w pionie; monitory od 60 do 120 ppi;

rozmiary obrazu w calach - wysokość/szerokość;

rozmiar pliku kilobajtach- rozmiary pliku, rozmiar pliku w kB=(rozdzielczość obrazu ppi)*(szerokość cale)*(wysokość cale)*(głębia bitowa)/8192;

format zapisu -grafika wektorowa - przeliczanie; grafika bitowa (bitmapowa)­wypełnianie mapę bitami.

20. Grafika bitmapowa- obraz przedstawiony jest za pomocą mapy bitowej zapisywanej w różnych formatach, wadąjest pixelizacja przy powiększaniu

wektorowa- obiekty obrazu opisane są za pomocą wzorów matematycznych. Daje to lepsze efekty przy pomniejszaniu lub powiększaniu obrazu, brak pixelizacji.

21. Format zapisu bitmap:

T1FF- Struktura formatu TIFF (Tagged-Image File Format) została tak opracowona, by ułatwiać wymienianie danych obrazowych między oplikacjami i piatformami komputerowymi. TIFF jest w zamierzeniu niezależny od specyfikacji systemu operacyjnego, środowiska programowego, kompilatorów i procesorów. Celem jego twórców stało się nadawanie strukturalności danych w taki sposób by można bylo łatwo dokonywać rozszerzeń formatu.

Bitmapa może mieć dowolny rozmiar, rozdzielczość, głębia bitowa: 1,4,3,2431. poziomy szarości, RGB lub CMYK, z kompresją lub bez. Różnica oc1cien:s dla !S~." :

Macintosh; można na nich wykonywać separacje barwne;

pcx- głębia 1,4, 8,24;

GIF- Format GIF zostal stworzony przez CompuServe Incorporated. Plik, Ol' pomyślano iako ciąg danych przetwarzanych liniowo (stworzono go równi'2l z :,'Y-Śle, o tym, by służył jako SieCIOWY protokół przesyłania danych obrazowych) Fonnat t8', nie pozwala na przechowywanie obrazów o większej niż 256 liczbie "o!c;Ów (indeksowanych); glębia=8; rodzaje: GIF87a, GIF89a.

22. Formaty zapisu grafiki II/.ektorówej: formaty zorientowane obiektowo, więcej informacji niż w bitmapach

EPS- Encapsulated PostScript, Plik EPS nie zawiera specyficznych Ola konkretnych drukarek elementów opisu strony stanow~ąc dzięki temu "bezpieczny" sposób wymiany prac postscriptowych.

~~- oesktop Colour Separation.

WMF- Windows MetaFile

23 Kompresja obrazów:

bezstratna- pozostaje pełna informacja o kolorach i parametrach,

stratna (JPEGAlgorytm ten wykorzystuje właściwość, że w obrazie sąsiednie piksele zazwyczaj niewiele się od siebie różnią Dlatego obraz najpierw koduje się umieszczając w nim zamiast wartości poszczególnych pikseli wartość piksela odjąć wartość predyktora obliczonego na podstawie sąsiadujących: jednego, dwóch lub trzech pikseli. Dopiero na takim materiale odbywa się kompresja arytmetyczna lub Huffmana, kompresja fraktalna- w pliku przechowywana jest informaCJa na temat tworzenia obrazu, a nie sam obraz. Używane są w tej kompresji fraktale - regularne Obiekty geometryczne z cechą podobieństwa

24. Gęstość optyczna D: -logarytmiczny współczynnik pochłaniania światła przez powierzchnię 0=.Iog₁₀ (I;, l-współczynnik przepuszczania światła Gęstość optyczna, D, wielkość CharakteryzUjąca absorpcję światła IN kliszach fotograficznych, fi~rach, błonach półprzezroczystych itp. Określona Jest wzorem

0= 10g(ldl), gdzie lo i I reprezentują światłość odpowiednio wiązki padającej i wiązki wychodzącej O jeżeli przechodzi 100 % światła'

Dla ośrodków jednorodnych gęstość optyczna jest wielkością addytywną (suma gęstości optycznej składników jest gęstością optyczną układu absorbentów). Do pomiaru gęstości optycznej materiałów fotograficznych stosuje się densytometry

25. Współczynnik przepuszczania (transperencjij t- wspóiczynnik przepuszczania światla

,= :,/1 gdzie lo i I reprezentuja ~,w.'2tłOŚ.<': OdpOWiednio wiązki padaJąceJ' wiąz'" wychodzącej

.:.~;. Krzywa tonalna-_ .... t\l'ZyW8 f.}Gkazująca zależność między obrazem apaiogow\,m :\\:qsc,ia,.yy_O)}. a.oQf8Z'0nl cy fr':.·'Ai)' m (v.'yjściowy rn)

skanery płaskie , skanery CCD(Charge Copuled Device). czyli urządzenia o sprzężeniu ładunkowym. są niedrogimi elementami półprzewodnikowymi, pokrewnymi tranzystorom. o bardzo nieWielkich wymiarach COD M'orzą długie szeregi czuJników. przesuwałących się jako całość nad dokumentem i analIZUjących punkty równoległe całymi Ilniamr Czujniki CCD również przekszlałcałą śWIatlo VI sygnał elektryczny. lecz inaczej nIŻ w skanerach bębnowych - dokument - jest tu Jedynie umieszczony na nieruchomym stole, co pozwala również sztywne i nieporęczne oryginały

Skanery ręczne: Skanują stronę pOdczas ręcznego przesuwu urządzenia przez użyikownlka. Zalety ręcznego skanera niski koszt, elastyczność. niewielkie wymiary Wadami: niestabilny obraz. niskie rozdZielczoścI (zwykle 200 do 400 punktów na cal).

40. Parametry skanera:

gęstość optyczna- max zakres gęsbśCI rejes~owanla przez skaner'

gęstość dla najlepszych skanerów wynosi. 3.6-4. dla dobrYCh 2,8-3,3, a dla słabych <2,7:

roz-dzielczość optyczna- jest uzyskiwana sprzętowo i mówi ile punktów rrożna uzyskać zarównow pionie jak i poziomie,

rozdzielczość interpolowana- uzyskiwana programowo, interpolacja - sztuczne M'orzenie trzeciego punktU pomiędzy dwoma punktami juz istniejącymi, s M'orzenie dodalkowej Informacji, jej uśrednienie i zastosowanie do Informacji już istniejącej - w niektórych wypadkach może spowodować efekt odwrotny do zamierzonego

41 Rozdrzielczość skanowania:

Rs=K'P'LR.

LI< liniatura rastra, K- współczynl1lk empiryczny (związany z Jakością); K=2 dla L_R,,133 Ipi:

K=1 .5 dla L_R>133 Ipi - powiększenie obrazu;

UWAGA! Gdy raster stochóstyczny wtedy K?1 przy skanowaniu z filmów bar\'mych Rs=Rw'P gdZie Rw- rozdzielczość; wYJściowa.

42. Driver TWAIN Data Source jest zgodny z zatw'ierdzonym 1992 roku standardem TWAIN. Dzięki temu, wystarczy tylko raz zainstalować skaner w środowisku Windows. Twain jest sterownikiem skanera i VIspółpracuje ze wszyslkimi programami graficznymi, które mają wbudowaną tę fu nkcJę·

43. OCR(Optical Character Recognition)- oprogramowanie do optycznego rozpoznawania znaków, program do obróbki zeskanowanego tekstu (przetw'arzanie do postaci tekstowej). mozllwość uczenia się programu do rozpoznawania różnych znaków w trakcie obsługi.

A VR - program rozpoznający głos I przetw'arzający go na format tekstowy

44. Profesjonalne techniki drukarskie: offset- najbardziej rozpowszechniona technika poligraficzna Odmiana druku płaskiego. w którym miejsce drukujące i niedrukUJące leżą na tej samej wysokości Zasada druku offsetowego przedstawia się w następujący sposób' woda I olej zawarte w farbie drukarskiej, odpychają się wzajemnie Obraz utrwalony na kliszy jest najpierw precyzyjnie kopiowany na płyty drukarskie: bardzo często wykonane z blachy aluminiowe) Płyty te obrabia się chemicznie tak. by drukujące gładkie części przyciąga~' olej. Przed użyciem drukarz zwilża płyty, a następnie nanosi farbę drukarską Nie drukujące Ziarniste części pozoslają wilgotne I wypierają farbę. W druku wielobarwnym dla każdego koloru potrzebna jest oddzielna płyta drukarska Powszechnie stosuje się tzw EuroFarby lub CMYK Wyróżniamy: offset maloformato~ (do for maili 1>3), offset arkuszowy, offset ro/Ol'/v. Offset małoformatowy nadaje Się przede wszystkim do drukowania pOjedynczych broszur i kart wizytowych. W offsecie arkuszowvm na Jednym płacie papieru drukUje Się od 4 do 32 stronnic Typowym przykładem może być druk czasopism w małych nakjadach, arkuszy listowych. map, kart pocztowych Drukowanie czasopism i innych w nakładach przekraczających 40 000 sztuk opłaca Się ba'dzle) na offsecie rolm,,'iD.1 Nowym wariantem offsetu jest onset suchv - technika odbywa Się bez wody i dlatego pozwala na uzyskanie

Intensywniejszych kolorów i znacznie większych gęstości ras~a przekraczających 120 linii na cm;

druk wklęsły (raklowy) typograficzny, fleksodruk, srtodruk. Druk wklęsły

We wklęsłodruku miejsca drukujące znajdują się w zagłębieniach formy. We wklęsłodruku rolkowym używa się miedzianych walców o pochromowanej powierzchni, obrobionej chemicznie i~ub mechanicznie Pomiędzy takim walcem a powleczonym gumką wałkiem dociskowym przebiega papier. Powłoka gumowa dokladnie dOCiska papier do wałka offsetowego, który nanosi nari farbę drukarską Z kolei farbę nanOSI na walec mechanizm natryskowy lub inny wałek. Następnie jej nadmiar zdejmowany jest przez ostry rakiel, w rezultacie farba zostaje usunięta z płaszczyzn niedrukujących i pozoslaje w zagłębieniach Jakość druku jest znakomita. Powyżej 500 000 egzemplarzy wklęsłodruk jest bardziej opłacalny niż offset rolowy.

Druk typograficzny

W druku wypukłym powierzchnie drukujące powinny stykać się bezpośrednio z zadrukowywaną powierzchnią Dlatego są one wypukle (podwyższone) W druku typograficznym rozróżnia się następujące techniki prasę ręczną, maszynę dociskową (dla małych formatów arkuszy), maszynę płaską (dla dużych formatów) I maszynę rotacyjną O ile w maszynie dociskowej i prasie ręcznej odbijana jest jednocześnie cała brma drukarska, to VI maszynie płaskiej i rolacyjnej drukowanie odbywa się fragmentamI.

F/ekodruk.

Używa się tu folii drukarskich z mrękkiej gumy lub fotopolimeru. które drukują bezpośredni na niekończącej Się wstędze najbardrzie) łypowe to nadruki na opakowaniach foliowych I reklamówkach.

Sitodruk.

Najbardziej wszechstronną techniką drukarską jest druk dociskowy, w którym farba przeciskana jest przez oM'orki w szablonach o najrozmailszych postaciach. Metoda ta pozwala drukować praktycznie na każdym materiale o dowolnym kształcie. Wyróżniamy 4 rodzaje sitodruku:

1. w płaskim sitodruku forma drukarska i podloże drukowe leżą płasko, a rakiel przeciska farbę przez oM'orki sita;

2. w druku płaski, cylindrycznym drukowanie odbywa się poprzez cylinder na plaską formę; w druku rotacyjnym zarówno forma drukarska, jak i element drukujący są cylindryczne. w technice tej farba przenoszona jest z wnętrza cylindra poprzez formę drukarską na podłoże drukowe;

druk kształtowy spełnia szczególnie trudne zadania. jak np .. nadruki na puszkach lub butelkach. forma drukarska i rakiel odpowiadają kształtoWI podłoza drukowego.

Sitodruk nadaje się wszędrzie tam, gdzie nie można użyć Innych technik poligraficznych ­oferuje mierną jakość druku, a także zużycie farby jest znacznie większe niż przy innych technikach.

45. Ol 10 są formy d rukowe' .I ak Się Je o lfzy mu Je'

46, Co omacz3Ją Icrmmy - compu tcr- to-plute, compuler-to-prltll, pr in ter-lO-p late?

47 Elementy arkusza:

pasery - znaki w postaci celowników, ulatw'iające precycyjne pozYCjonowanie klisz zawierających kolejne barwy składowe względem siebie

sznyty (crop-markl) - znaki w pOStaCI Cienkich kresek znajdUjące się poza lOrmatem strony. pokazujące w których miejscach przycięta ma być publikaCja po wydrukowaniU

48. RJP(Raster Image Procesor) - procesor ras trujący; lego dwoma głównymi zadaniami są Interpretacja strumienia danych PostScriptowych I ras~owanie (inaczej rendering) dla

I

Wy

//// //

/

//

/'

! /'

l //

/ I )

iony t,fXhe świotł~

WE

27. Histogram - pojęcie statyczne - to wykres bitowy. gdzie na osi OX są przedstawione przedziały klasowe. na osi OY zapisana jestczęstośc występowania klas Histogram- mówi, ile jest pikseli w danym odcieniU koloru (podobnie jak histogram ze slatystyki)

28. Parametr gamma(konlrastowość)- Ig kąla nachylenia krzywej tonalnej do osią X (obrazem WYjściowym): gamma>1 - zwiększenie kontrastu; gamma<1 - zmniejszenie konlrastu

WY

Podczas kalibracji wpływa się na kszlatt krzywej tonalnej danego urządzenia

30 Punktbieli

31 Dominanta barwna- defekt złych uslawleń skanera lub skutek starzenia się elementu oświetlającego w skanerze - skan białej kartki nie jest idealnie biały - olrzymujemy np jakiś odcień

32. System zarządzania barwami CMS(Colour Management System)- odwołanie się do modelu barw la'b' Tworzy się profile. MUSI się znależć punkt wspólny przy przesyłaniu danych. Tym punktem jest model la'b' Prońl - odchylenie od wzorca (lablica poprawek) CMS posiada profile do wielu markowych monitorów CMS dla monitora analizuje punkt bieli i dla tego punktu reguluje paramelr gamma Najważniejsze systemy zarządzania barwami:

CMS FotoTrue(AGFA), BitColour(Eleclronics for Imaging), Kodak CMS Barco{Graphics CMS).

33 . Tory kalibracy jne

34. TAC(Tolal lVea Coverage)- wspóJczynnik pokryCia, aby zmniejszyć paramelr TAC, stosuje się mechanizm CCR. spotyka się również Inną nazwę generowanie czerni

35.36. Mechanizmy CCR(Component Colar Reploccement)-generowanie czerni (Black Generation)- stosuje się dla zmniejszenia TAC,

UCR - Usuwanie składowej achromatycznej (Under Colour Removal) w procesie przygotowywania wycia9ów CMYK. Zastąpienie pewnej ilości komponen1ów barwnych w cieniach obrazu (inaczej niż GCR), dających w efekcie neulralną szarośc, odpowiednią ilością składowej czarnej.

/ /

/

/

/i\/

/ J...

/

. ./ I

--7

GCR - (Gray Component Replacement) - zamiana szarego składnika ,GCR odtwarza tylko częśc neulralnej szarości przy porrocy czarnego alramentu;wykorzysluje się przy szczegółach w śWlaUach i cieniach oraz przy barwach paslelowych - mocno pogłębia kontrast

37. USM(wyostrzanie obrazu)- technika maskowania nieostrości - obraz o złej jakości, tworzony jest obraz o jeszcze niższej jakości, następnie odejmuje się od obrazu złej jakości jego gorszą kopię, dzięki temu następuje wyostrzenie obrazu. Efektu uboczne: - aureola - cętkowanie - zaplamienia

38. Efekt aureoli, cętkowania, zaplamienia - występują jako efekt uboczny przy zastosowaniu techniki USM

WE

29 Kalibracja LJrządzeń .. Jest to Jak najlepsze ustawienie urządzeń. aby jak najlepiej odzwierciedlały kolory. Kalibruje się: monitory, skanery, drukarki KalibraCJI mozna dokonywac ręcznie, korzystając z gotowego wzorca barw, lub tez automatycznie

KoleJnośc kalibraCJi urządzeń:

ustawienie "gamma" dla monitora ustawienie punktu bieli

wprowadzenie wspólczynnlka RGB uslalającego punkt beli

39. Rodzaje skanerów:

skanery bębnowe- jako sensorów używają btopowlelaczy (PMT Photo MLJltiplier Tube). będących w stanie bezbłędnie zanalizowaC nawet nałslabszy sIrumień świaUa. Oryginał mocowany Jest na przeżroczystym bębnie, wprawiany w szybki ruch obrotowy I skanowany linia po linii dzięki powolnemu przesuwaniu zespołu PMT Wbudowany procesor braw dokonUje separacji kolorów i wprowadza na wyjŚcie urządzenia trzy lub cztery barwne składowe obrazu Starsze skanery bębnowe pracują Jeszcze analogowo, tak więc dane o pikselach muszą z taką samą szybkością z jaką dostarcza ICh zespół skanUjący być przez komputer ras trujący przekształcane w raster I z pOIOOCą urządzenia naświetlającego zapisywane na kliszy offsetowe];

urządzenia WYjściowego, w ran13ch jego rozdzielczości RIP przetwarza dane poslsGrlptowe w postać odpowiednią do wydruku lub naświeUania. Wpierw program Interpretuje rozkazy posrlscrrptowe I przekazuje je - wraz z paramelramr zlecenia takimi jak format papieru. orientacja arkusza, negatyw, czy pozytyw. naturalna czy odwrócona kolejność slron do rasteryzatora, który przekształca wszystkie slrony w układ drobniutkich punkcików - bardzo gęs tą mapę bitową - do drukarki lub naświetlarkI. Obejmuje także raslrowanle obrazów półtonowych; dodatkowo, przy wYCiągach barwnych, należy uwzględnić różne kąty ras Ira.

4949 Jakie pliki mOle interpretować RIP"

50 Naświetlarka - zapisuje na kliszy wygląd strony wzorcowej, następnie ten negatyw wykorzystywany jest do naświetlenia płyty drukarskiej, z klóra będZie wykorzystana do wykonania wydruku końcowego Istnieją także naświetlarki klóre wykorzystują zamiast kliszy płyty poliestrowe, są także takie które całkowicie pomijają ten etap zapisu I przesyłają Informacje bezpośrednio do urządzeni drukarskiego. Szerokość filmu to 352mm???

51 Separacja balWna - rozkładanie barw na składowe (zwykle cztery), które po ponownym złożeniu (w trakcie drukowania) oddadzą kolory oryginalne; Separacje balWne (rozbarwienia) Oddzielne wydruki (najczęściej od razu na filmie fotograficznym pochodzącym z naświetlarki) dla każdej barwy podstawowej w modelu CMYK inub tzw specjalnej (np. z palety Pantone) , niezbędne do uzyskania kolorowego druku nakładowego

52. PostScript - uniwersalny język opisu strony opracowany przez firmę Adobe ~'&tems Incorporated, będący obecnie standardem w zastosowaniach poligraficznych. Jest równocześnie kompletnym Językiem programowania, opartym na architekturze stosu oraz notacji postfixowej - odwrotnei not.egj,..QQlskiei inaczej RPf'j Pozwala on więc nie tylko OpiS2Ć precyzyjnie wygłąd strony, ale także wykonywać złożone operacje na dostarczonych danych (np. wykonywanie rozbarwień czy też wyliczenie zbioru Mandelbrota).

53 . .lak przygolOwać wsad do drukarn i?

54. Wyjasnij terminy: BLIK, ZALEWKA, TRAPPING, ATIALIASING.

BLIK - w malarstwie nałożona na plótno wypukła, drobna smuga jasnej lub białej farby w celu wydobycia złudzenia przestrzenności i połysklIWOŚCI I'agmentu odbijającego światlo, np. części twarzy, biżuterii, zbroi, metalowego lub szklanego naczynia. Znany już w malarstwie bizantyjskim, stosowany głównie w malarstwie olejnym (od XVI w.), rzadziej w technice pasteli i akwareli.

ZALEWKA - Zalewka powodUJe, że jeśli jeden kolor jest drukowany w wybraniu drugiego koloru, to stoSUjąc zalewki powodujemy, że wydrukowany element będzie odrobinę większy od zarezerwowanego dla niego miejsca w tle tego drugiego. W naszym przypadku magentowe koło powinno być minimalnie większe od dZiury w cyjanowym tle Co prawda zalewka spowoduje, że na obrzezu naszego koła pows tanie bardzo rnala ciemniejsza obwódka skladająca się z obu farb, ale la obwódka skutecznie zasłoni nam białe tlo papreru w przypadku tzw. niespasowania, czyli właśnie przesunięcia kolorów. Okazuje się bowiem, że dla naszego ludzkiego postrzegania wydrukowanych obrazów te obwódki (czyli zalewki) są znacznie mniej rażące i zdecydowanie mniej psujące estetykę druku aniżeli tzw "świecące" białe tlo, które mogłoby Się odsłonić w postaCI szpary na brzegu naszego przykładowego koła i tła.

ATlALlASING - Proces wykonywany przez niektóre programy lub na celu zn~elowanie efektu ct).l0';LŁl.<l'i W wypadku grafiki polega to na

do rysunku, które zmniejszają kontrast pomiędzy obiektem a tlem, przez co ten pierwszy wydaje się bardziej gładki (zaokrągbny). Antiallaslng w obróbce sygnału dżwlękowego polega na usuwaniU niektorych cPcc;lotliwoS,Ci cl':'.Y,ięk"., które odpowiedzialne są za zakłócenia

55 Fonty Jednakowo spacjowane, spacjowane proporcjonalnie, kerning(pary). ligatury, "wdowa", "sierota"

Kerning- to pojęcie określające modyfikaCję odstępu pomiędzy dwoma konkretnymi literami; stąd określenie para kerningowa. Najczęściej kerning powoduje zmniejszenie śWIatla między literami, tylko niekiedy jest on odpowiedzialny za zwiększenie odstępu. Pary kerningowe tworzy Się po to aby wyregulować odstęp między dworm literami wtedy gdy standardowe światlo Jest niewłaśc~ve.

Ligatury - są to zbitki spó1głoskowe występujące często w tekstach języków romańskich i gerrmńskich, a więc w większości języków zachodnioeuropejskich. Warto przypomnieć, ze wstaWianie ligatur podlega w tych językach pewnym regułom ortograficznym

Wdowa - to określenie na bardzo krótką linię - zwykle składającą się z jednego słowa lub końcówki przenoszonego słowa - na końcu akapitu bądź szpalty Wdowa postrzegana jest Jako błąd typograficzny z uwagi na to, że pozostawia zbyt wiele puslego miejsca między akapita mi lub na końcu strony

Sierota· ma dużo wspólnego z wdową. Podobnie, jest to pojedyncze słowo lub część słowa lecz występuje nie na końcu, ale na początku szpalty bądź strony Rezultatem jest nierówny górny brzeg bloku tekstu.

56 Fanty True, Type1, Open Type. Związek z krzywymi Beziera i B-splajnami. Miary typograficzne.

Fanty TrueType - jako nowszy brmat napisany dla szybszych komputerów zawiera więcej znaków, w odróżnieniu od poslscriplowych czcionek. zawierających 256 glifów (jednobajtowy kod/8bilów) - TrueType ma ich aż 64000 (każdy glif ma dwubajtowy kod/16bitów)

Fanty Type1 -

Fonty OT - zawierające w jednym pliku większość wymienionych poniżej zestawów znaków

litery zamaszyste (swash letters) znaki alternatywne

znaki eksperckie

ligatury

logotypy.

krzywe Beziera - najczęściej stosowany w grafice typ krzywych - ŚCieżek zdefiniowanych przez położenie czterech punkIów dwóch końców zwanych węzłami oraz tzw. punktów kontrolnych opiSUjących kąt nachylenia. Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego inżyniera pracującego dla firmy Renault, który stworzył lormuly matematyczne opisujące krzywe stosowane w prOjektowaniu samochodów

Kolejną różnICą jest sposób opisania obrysu czcionki - i stąd tez bierze się najwięcej mitów. PostS:ript używa krzywych Irzeciego sbpnia (tzw krzywe E'ezlera po angielsku cubic curves) Natomiast ksztalt cZCionek truetypowych zbudowany Jest z krzywych drugiego stopnia (po angielsku zwany mi splines - od narzędzia do rysowania krzywycr.).

L

\

57. Miary typograficzne:

M ia ry Fo umiera

Za podstawę przYjął obOWiązującą W tym czasie na terenie Francji stopę francuską Stopa ta składała się Z 12 cali, a cal Z 12 linii Linię podzielił Fournier na 12 punkIów I dwa takle punkty przyjął za jednostkę miary typograficznej i nazwał ją punktem typograficzny m.

Miary Didota

Po reformie miar we Francji (w miejsce stopy irancuskiej wprowadzono nieco węższą stopę paryską), w roku 1785 paryski drukarz Firmin Didot przystosował podział Fourniera do obOWiązUjącej ówcześnie stopy paryskiej. Punkt Didota, opracowany na tej samej zasadzie co punkt Fourniera, był od niego nieco węższy

Miary Bertholda

Dynamiczny rozwój metod uprzemysłowionych produkcji czcionek stworzy I konieczność uregulowallla wymiaru punklJJ typograiicznego i doslósowania go do wartości metrycznych. Zadania te wykonał Herman Berlhold w 1879 roku. Uznał on punkt Didota i ustalił Jego wartość metryczną

1 punkt typograficzny = 0,376 mm 1 punkt typograficzny = 1/2660 m

czyli 2660 punkIów typograficznych = 1000 mm = 100 cm = 1 m

Punkt ten Jest obecnie powszechnie obowiązującą najrmiejszą jednostką systemu miar typograficznych nazwanego systemem Didota lub paryskim. Nosi on również nazwę systemu normalnego lub metrycznego

Miary setowe

Drukarstwo anglosaskie przyjęło w 1886 r. jednolity system pod nazwą "American Point System" zwany systemem pica (czytaj pajka). Przyjęto, że jeden pica (równy prawie naszemu cyceru) równa się 116 cala (cal = 25,4 mm = 67,56 punktu). Pica pcdzielona na 12 części daje point (punk~ zwany w miarach monotypowych także setem. Zatem set równa Się 10.7 cala. Set z kolei dzieli się na 18 jednostek i otrzymuje się tzw. jednostkę zasadniczą (podstawową) o wartości 0,0007716 cala (0,019522 mm).

58Fdlry graficme.

59. Oprogranowaniedo DTP

,"