Brzoza brodawkowata (Betula pendula)- Występuje w chłodniejszych rejonach Azji i Europy oraz w Afryce Północnej (Maroko), rozprzestrzenia się też w innych rejonach i jest uprawiana w wielu krajach świata[. W Polsce jest pospolita na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Występuje na suchych, piaszczystych terenach, na nieużytkach, w lasach liściastych, borach mieszanych i sosnowych, w zaroślach i na zarębach, wzdłuż szlaków kolejowych. Jest także ważnym drzewem leśnym. Kwitnie w kwietniu .
Pokrój- Osiąga do 30 m wysokości. Korona jest silnie rozwinięta, u starszych drzew rzadka, z długimi, cienkimi i zwisającymi z konarów gałązkami.
Pień -Kora młodych drzew jest brązowa, z czasem biała, łuszczy się okrężnie. Młode gałązki są ciemne, nieowłosione, pokryte gruczołami. Pączki są nagie, lepkie, u nasady rozszerzone, na wierzchołku zaostrzone.
Liście -U nasady są zwykle klinowate, nierówno podwójnie piłkowane, ogonek długości do 3 cm. Młode liście są lepkie i słabo owłosione
Owoce-Orzeszki podłużnie eliptyczne ze skrzydełkami 2-3 razy szerszymi od orzeszków. Łuski owocowe są trójklapowe. Klapki boczne, dłuższe od środkowej, są odgięte w dół.
Zastosowanie:
Drewno - białe z żółtym lub lekko różowawym odcieniem, bez twardzieli, trudnołupliwe, średniotwarde. Robi się z niego meble, sklejkę i drobne przedmioty. Jest przetwarzane podczas suchej destylacji na węgiel, kwas octowy, alkohol metylowy i smołę.
Roślina lecznicza - jej pozyskiwany wiosną sok (oskoła) zawiera głównie fruktozę, liczne sole mineralne (potas, miedź, mangan, fosfor i wapń) oraz witaminę B.
Brzoza omszona (Betula pubescens.) - Występuje w zachodniej, środkowej i północnej Europie, na Syberii i Kaukazie oraz na Grenlandii. W Polsce jest dość pospolity na całym niżu, w górach jest rzadki. Siedlisko: lasy bagienne, w tym olsy. Spotykana na niżu aż po położenia górskie, w Alpach do 2000 m n.p.m. Rośnie na glebach wilgotnych, podmokłych, kwaśnych i piaszczystych. Unika miejsc o suchym podłożu. Mniej światłożądna niż brzoza brodawkowata. Odporna na mróz.
Pokrój-Korona drzewa owalna, gałęzie wzniesione ku szczytowi lub poziome. Drzewo średniej wielkości.
Pień Osiąga 20 m wysokości. Kora początkowo matowobiała, łuszcząca się płatami, starsza spękana, wyglądająca na omszoną. Na pędach brak żywicznych brodawek lub występują one nielicznie. Pędy początkowo miękko owłosione, z czasem łysieją.
Liście-Skrętoległe, jajowate lub romboidalne o zaokrąglonych kantach, drobno ząbkowane. Blaszka liściowa długości 3-5 cm, u młodych liści od spodu owłosiona, z czasem łysiejąca. Ogonki liściowe początkowo owłosione.
Brzoza niska (Betula humilis) - Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową. Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny brzozowatych. Występuje w Europie i Azji. W Polsce roślina rzadka, występująca na rozproszonych stanowiskach na niżu. Najliczniej występuje na Pojezierzu Pomorskim, Mazurskim i Podlasiu, rzadziej na Białostocczyźnie i w Wielkopolsce. Siedlisko: torfowiska i podmokłe łąki. Przeważnie tworzy skupiska. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. Na Syberii występuje w tundrze.
Pędy- Młode pędy gęsto pokryte białymi brodawkami o końcach czasami nieco owłosionych. Pędy skrócone drobne. Kora wszystkich pędów ciemnoszara.
Liście- Eliptyczne lub jajowate o szerokości większej od długości, na szczycie tępe lub nieco zaostrzone, krótkoogonkowe (2-5 mm). Blaszka liściowa o długości 4-6 cm i szerokości 0,5-2,5 cm, nierównomiernie ząbkowana z 4-6 parami nerwów bocznych. Z obu stron jasnozielone. Pączki okryte łuskami, klapa środkowej łuski jest dłuższa od pozostałych i owłosiona.
Kwiaty- Kwiaty zebrane w wiotkie i zwisające kotki, oddzielnie kotki męskie i kotki żeńskie. Jest rośliną jednopienną - na jednej roślinie występują zarówno kotki męski, jak i żeńskie. Kotki męskie o długości do 20 mm występują już w jesieni, są wówczas drobne i sterczące. Mniejsze kotki żeńskie mają długość 8-15 mm.
2