Tawuła wierzbolistna

Sztywny, wyprostowany krzew, wysokości 1,5—2 m. Gałązki lekko kanciaste, żółtawobrązowe.

Liście długości 4—8 cm, podłużnie eliptyczne lub lancetowate, zaostrzone, jasnozielone, nagie, tylko brzegiem nieco orzęsione; brzeg blaszki na całej długości gęsto i ostro piłkowany. Kwiaty różowe lub różowobiałe, zebrane w gęste, wydłużone kwiatostany, długości 10—15 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Tawuła wierzbolistna rośnie w Europie i Azji. W Polsce spotykana jest w stanie dzikim lub zdziczałym, głównie w Sandomierskiem i Lubelskiem nad brzegami potoków, w wilgotnych lasach. Daje rozłogi podziemne i tworzy czasem duże zarośla; nie jest stosowana w celach ozdobnych.

Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius, syn. Sarothamnus scoparius) - gatunek krzewu z rodziny bobowatych. Występuje w południowej i środkowej Europie, także w Polsce (pas nadmorski, zach. część niżu i pogórze). Uprawiany i dziczejący. Status gatunku we florze Polski: kenofit, efemerofit.

Morfologia

Pokrój Miotlasty krzew osiągający 1,5 do 2 m wysokości.

Łodyga Kanciaste, rózgowate gałązki, przez większą część roku zielone. Na wierzchołkach są bezlistne lub mają tylko drobne, pojedyncze listki. Pędy obficie rozgałęzione.

Liście Drobne, trójlistkowe, najwyższe niepodzielone.

Kwiaty Żółte, duże, osadzone po jednym lub dwa w kątach liści wzdłuż prawie całych pędów. Pręcików 10 zrośniętych w rurkę, słupek jeden.

Owoce Strąki długości ok. 5 cm, początkowo zielone, jedwabisto owłosione, później brunatnoczarne, pękające.

Biologia i ekologia Siedlisko: piaszczyste i suche zbocza, ugory, poręby, wrzosowiska. Bywa czasami wysiewany dla zwierząt leśnych. Nanofanerofit.

Zastosowanie

• Roślina ozdobna - uprawiany ze względu na swoje oryginalne, żółto kwitnące pędy.

• Roślina włóknodajna

• Wykorzystywany do umacniania wydm. Dawniej z jego gałązek sporządzano na wsi miotły.

• Roślina lecznicza

• Surowiec zielarski: ziele żarnowca (Herba Sarothamni), pozyskuje się z niego sparteinę.

• Skład chemiczny: alkaloidy chinolizydynowe do 1,5% (sparteina, sarotaminina, lupanina), flawonoidy, tyramina, dopamina.

• Działanie: zmniejsza wrażliwość i przewodnictwo nerwowe w mięśniu sercowym, a tym samym częstotliwość i amplitudę skurczów. Leki na bazie sparteiny stosuje się przy migotaniu przedsionków, częstoskurczu, przy zaburzeniach krążenia obwodowego. Stosowany także w celu wywoływania i pobudzania skurczów porodowych.

---