Hektor i Achilles to bohaterowie fragmentu poematu Homera pt. "Iliada". Obaj są wojownikami: Achilles należy do wojsk Achajskich, a Hektor jest obrońcą Troi. Hektor to syn króla Pryjama, a Achilles jest synem Zeusa, półbogiem.
Hektor ubierał do walki ciężka, spizowa zbroje, zdobyta w walce z Patroklem, oraz bojowy hełm ozdobiony długa kitą. Natomiast Achilles budził podziw złota, pięknie ozdobiona wykonana przez Hefajstosa zbroją. Nosił także hełm ozdobiony aż czterema grzebieniami. Miał także tarcze zwana Egidą.
Odznaczali się bohaterstwem oraz walecznością. Ich wspólnym celem było zdobycie sławy, wyróżnienia. Cechowała ich umiejętność posługiwania się narzędziami walki, sprawność fizyczna oraz wyraźnie promieniowali siłą. Znali swoje przeznaczenie i dbali o honor. Hektor miał nadzieję, że uda mu się zmienić swoje przeznaczenie i pokona Greka. Achilles natomiast nie bał się swojego przeznaczenia i w imię przyjaźni podjął walkę z ?mężnym? Hektorem. Głównym motywem działań najdzielniejszego wojownika greckiego była chęć zemsty, pomszczenie jego przyjaciela. Dla obrońcy Troi liczył się patriotyzm, obrona ojczystego miasta rodziny i to były motywy jego postępowania. W odwecie Achilles ukazał swoje okrucieństwo, bezlitosność i bezwzględność. Zagniewany Grek nie potrafił przewidzieć konsekwencji swojego postępowania. Działał impulsywnie, był wybuchowy i zapalczywy. Hektor w przeciwieństwie do niego, był skłonny do refleksji i odpowiedzialny za swoje czyny lecz za bardzo wierzył w pomoc bogów. W walce dopuszczał podstęp, wykorzystał swój spryt i przebiegłość. Achilles natomiast przesadnie wierzył we własne siły, okazując przy tym pychę i zarozumiałość. Jego rywal był skromny i dyskretny. Potrafił pięknie mówić, co różniło go od ludzi z niższych warstw społecznych. Hektor był wrażliwy na piękno ludzkie i postępował zgodnie z kodeksem. Achilles był nieczuły i okrutny ale do czasu. W obliczu bólu Priama, po śmierci syna, w Greku obudziły się pozytywne uczucia i stał się delikatnym, opanowanym, współczującym człowiekiem. Można powiedzieć, że Achilles był postacią zmienną, w której dokonała się przemiana duchowa.
Achilles nie zasługuje na jednoznaczną ocenę, gdyż jedne jego cechy przemawiają w obronie dobra, sprawiedliwości i prawdy, a inne świadczą o nieczystości jego charakteru. Hektora natomiast docenić należy za jego heroiczne oddanie, brak przesadnego poczucia własnej wielkości, trzeźwość umysłu, czystość i szlachetność kochającego serca.