Dziennik niwelacji terenowej
Stanow. |
Punkt |
Odległ. |
Odczyt łat w (m) |
Popr. |
Przyrost średni |
Wys. punktu |
Punkt |
Uwagi |
||
|
|
|
wstecz |
w bok |
w przód |
|
|
|
|
|
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
6. |
7. |
8. |
9. |
10. |
11. |
1 |
RpA |
12 |
0702 |
|
|
0 |
-0850 |
13391 |
RpA |
Inst.Fm-a…………… Nr……………………
Data: 19marca2013 Pogoda: deszczowa Obserw.……………… Protok.……………… |
|
1 |
12 |
|
|
1552 |
|
|
12541 |
1 |
|
2 |
1 |
11 |
1738 |
|
|
0 |
0444 |
|
1 |
|
|
2 |
11 |
|
|
1294 |
|
|
12985 |
2 |
|
3 |
2 |
15 |
1690 |
|
|
0 |
0130 |
|
2 |
|
|
3 |
15 |
|
|
1560 |
|
|
13115 |
3 |
|
4 |
3 |
23 |
1753 |
|
|
1 |
-0042 |
|
3 |
|
|
4 |
23 |
|
|
1795 |
|
|
13074 |
4 |
|
5 |
4 |
25 |
1319 |
|
|
1 |
-0361 |
|
4 |
|
|
5 |
25 |
|
|
1680 |
|
|
12714 |
5 |
|
6 |
5 |
18 |
1159 |
|
|
0 |
-0131 |
|
5 |
|
|
6 |
18 |
|
|
1290 |
|
|
12583 |
6 |
|
7 |
6 |
25 |
1210 |
|
|
1 |
-0405 |
|
6 |
|
|
7 |
25 |
|
|
1615 |
|
|
12179 |
7 |
|
8 |
7 |
25 |
1956 |
|
|
1 |
-0361 |
|
7 |
|
|
8 |
25 |
|
|
2317 |
|
|
11819 |
8 |
|
9 |
8 |
21 |
2329 |
|
|
1 |
1437 |
|
8 |
|
|
9 |
21 |
|
|
0892 |
|
|
13257 |
9 |
|
10 |
9 |
21 |
1305 |
|
|
1 |
-1595 |
|
9 |
|
|
10 |
21 |
|
|
2900 |
|
|
11663 |
10 |
|
11 |
10 |
7 |
1203 |
|
|
0 |
-0079 |
|
10 |
|
|
11 |
7 |
|
|
1282 |
|
|
11584 |
11 |
|
12 |
11 |
14 |
1491 |
|
|
0 |
1407 |
|
11 |
|
|
12 |
14 |
|
|
0084 |
|
|
12991 |
12 |
|
13 |
12 |
25 |
1724 |
|
|
1 |
1615 |
|
12 |
|
|
13 |
25 |
|
|
0109 |
|
|
14607 |
13 |
|
14 |
13 |
25 |
2351 |
|
|
1 |
2039 |
|
13 |
|
|
14 |
25 |
|
|
0312 |
|
|
16647 |
14 |
|
15 |
14 |
25 |
2519 |
|
|
1 |
2519 |
|
14 |
|
|
15 |
25 |
|
|
0000 |
|
|
19167 |
15 |
|
16 |
15 |
19 |
2895 |
|
|
0 |
2507 |
|
15 |
|
|
16 |
19 |
|
|
0388 |
|
|
21674 |
16 |
|
17 |
16 |
18 |
1948 |
|
|
0 |
1223 |
|
16 |
|
|
RpB |
18 |
|
|
0725 |
|
|
22897 |
RpA |
|
|
suma |
658 |
29292 |
|
19795 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Data wykonania ćwiczenia: 19 marca 2013r.
Ćwiczenie nr 2: Pomiar ciągu niwelacyjnego
Celem przeprowadzonego ćwiczeniu było wykonanie pomiaru ciągu niwelacyjnego pomiędzy reperem A, a reperem B. Polegało ono na odmierzaniu za pomocą niwelatora odległości wprzód i w tył od początkowego punktu aż do ostatniego wyznaczonego przez prowadzącego. Reper A (Rp 1119) znajdował się przy portierni przy Gmachu Głównym, końcowy reper B (Rp 1152) przy bramie ul. Traugutta. Podane repery są reperami państwowymi, ich wysokości zostały wiec podane w ogólnym spisie punktów na stronie http://knhevelius.pl/?page_id=206 .
Ciąg niwelacyjny jest to pomiar różnicy wysokości pomiędzy dwoma punktami A i B położonymi w pewnej znacznej odległości od siebie. Na cel ćwiczenia odległość ta była mierzona krokami w przedziale od 7 do 25 kroków, gdzie jeden krok przyjmowaliśmy równy 1m.
Ćwiczenie rozpoczęliśmy od ustawienia niwelatora w określonej odległości, zmierzonej krokami, od repera A. Na reperze ustawiona została łata, dla której zmierzyliśmy wysokość „wstecz”, następnie w równej odległości za niwelatorem ustawiona została druga do zmierzenia „w przód”. Po zapisaniu odczytu „w tył”, niwelator był przestawiany do przodu o określoną liczbę kroków od „w przód”. Osoba trzymająca łatę z miejsca „wstecz” przesuwała się o daną odległość do przodu, przed niwelator. Jej łata stawała się teraz odczytem „w przód” a osoby, która trzymała poprzednio łatę „w przód” zmieniała się na „wstecz”. W ten sposób dokonywano odczytów od repera A aż do repera B. Wszystkie odczytane pomiary zostały zapisane w dzienniku niwelacji terenowej wraz z odległościami i numeracją punktów oraz stanowisk.
Po zebraniu wszystkich odczytów z łat zsumowaliśmy odczyty „w przód”, „wstecz” i odległości od łaty do niwelatora. Następnie w celu wyznaczenia błędu pomiarowego wyliczyliśmy różnicę pomiędzy sumą odczytów „wstecz” i sumą „w przód”
oraz różnicę pomiędzy wyokością repera B i repera A
. Otrzymane wyniki należało odjąć od siebie. Uzyskaliśmy różnicę 9mm, co jest dopuszczalnym błędem przy wykonywaniu pomiaru. Aby uwzględnić różnicę w odczytach, dodawaliśmy proporcjonalnie do przyrostu średniego poprawki. Wysokość każdego stanowiska określaliśmy więc przez dodanie do poprzedniej wysokości przyrostu średniego z uwzględnieniem wyliczonej poprawki. Postępowaliśmy tak aż do dojścia do reperu B.
Przeprowadzone ćwiczenie, zapoznało nas z wykonywaniem pomiaru ciągu niwelacyjnego w terenie. Nauczyło nas jak należy poprawnie odczytywać pomiar „wstecz” oraz „w przód”. Odczytywanie pomiarów „wstecz” i „wprzód” jest to tak zwana metoda pomiaru ciągu niwelacyjnego ze środka. Wykonywanie w ten sposób pomiarów wysokości pozwala wykluczyć błędy wynikające z wpływu krzywizny Ziemi, nierówności osi niwelacyjnych, jest również znacznie szybsza i dokładniejsza niż niwelacja tylko w przód. Świadczy o tym między innymi błąd pomiarowy który dla naszego ciągu wyniósł zaledwie 9mm.