INGWAZ

Runa magnetyczna, nieodwracalna.

Bóstwo:
Ing, Ingus - jedna z postaci skandynawskiego Boga Freya, wyst. u Germanów, bóstwo switowe, patron swieckich uciech i imbirowego piwa. Brat Freyi. Jego zoną była Gerd, córka olbrzyma Himira. Był on synem njorda.Często przedstawiano go pedzącego na byku o imieniu Gullinbursti. Ku jego czci obchodzonoJul, zimowe przesilenie/nowy rok/. Jego symbole: jeleń i koło.

Znaczenie magiczne:
pomaga usunąć napięcie, relaksuje. Przybliża nadejście okresu odpoczynku. Nasila męską potencję.
Zazwyczaj umieszcza sie ją na końcu napisów i magicznych formuł przyciągajacych pomyślność, gdzie symbolizuje pomyslne zakończenie tego, co zostało zaplanowane.
Można ją też wykorzystać w dosłownym znaczeniu, np do podwyzszenia opłacalności w przedsiebiorstwie zajmujacym sie piwem /wtedy lepiej ja umiescic w srodku napisu/.

Ingwaz - równowaga fizyczna i psychiczna.

/Kolesow/

Aby zrozumieć ingwaz wyobraź sobie rozwój jaki zachodzi wewnatrz jaja: proces dojrzewania w najlepszych i najbezpieczniejszych warunkach.
Dla potrzeb wymagajacych 'dojrzewania' mozesz stosować tę runę.

Runą ingwaz warto wesprzeć wszystko, co wymaga spokojnej i chroniacej mocy.
W odróżnieniu od stosowanej techniki ochrony runy durisaz, ochrona ingwaz jest bierna.
To tak, jakbyś zszedł pod Matkę ziemię, by wreszcie w głębokościach jaskini znaleść pokój, spokój i ciszę.
Gdy wytrwale pracujesz nad runą, spotka cię to, co spotyka nasiona, które wysiewa sie do gleby. Któregoś dnia wysiane idee dojrzeja i pojawią się nad ziemia jak zarodek.
Jesteś swoim własnym ogrodnikiem i swój świat kształtujesz każdego dnia na nowo.

/Warneck/

Ingwaz Ingwaz - Ing, prawdopodobnie jedno z imion Boga Freya   Staroangielski - Ing Ing był największym wśród Zachodnich Duńczyków, gdy na swym rydwanie odpłynął na zachód wśród fal. Tak Heardingowie zwali swego bohatera.   Informacje Ogólne Jednym z imion Freya był Ingi, zatem może być tu mowa o tym bogu, jednak to nie on może być, wbrew pozorom, głównym motywem tego poematu. Wśród ludów duńskich istniała legenda o dziecku, które przypłynęło na łodzi wypełnionej dobrami i zostało królem, a po jego śmierci, zwrócono go morzu, z którego przybył. Mamy tego wzmianki również w sadze o Beowulfie. Bardziej należy się skupić na jego okręcie. Dostępne źródła mówią iż wśród Germanów był popularny zwyczaj obnoszenia wizerunku boga po kraju, aby zwiększyć plony w nadchodzącym roku. Tacyt wspomina o obnoszeniu postaci bogini Nerthus (Ziemi). W islandzkim Flateyjarbók również możemy znaleźć wzmianki — tym razem właśnie o obnoszonym Freyu. Sama runa najprawdopodobniej jest więc runą związaną z żyznością i wzrostem. Motyw statku z dobrami i ponownego jego odpłynięcia, sugeruje również wyrażoną w tej runie cykliczność życia. Prawdopodobnie oznacza on statek pogrzebowy, na którym wraz z dobrami złożono Ingwiego-Freya po śmierci. Wszystko ma swój początek i wszystko ma swój koniec, po którym zaczyna się kolejny cykl. by Szerszen