DRUGA NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM 3 stycznia 2010
MSZA Z UDZIAŁEM DZIECI
WPROWADZENIE: Zwykle łatwo się domyśleć, gdzie przebywają dzieci. To takie miejsca, gdzie raczej nie bywa cicho. Ale czy zastanawiałyście się, dlaczego dorośli (którzy przecież też kiedyś byli dziećmi i też lubili pohałasować), ciągle uciszają? Bo oni już wiedzą, że sprawy wielkie i trwałe rodzą się w ciszy. Tak też czyni Pan Bóg. Przychodzi wprost niezauważalnie, rodzi się w tajemnicy stajenki betlejemskiej. Przychodzi, by pokazać, jak bardzo nas kocha, by uznać nas ponownie za swoje dzieci i przywrócić nam tę godność, którą utraciliśmy przez grzech. Rozpoczynając tę Mszę Świętą, podziękujmy Panu Bogu za miłość, którą nas obdarza od początku.
A teraz przeprośmy Pana Boga za grzechy, które zamazują w nas obraz Dziecka Bożego:
Panie, który stałeś się naszym Bratem, by doprowadzić nas do Ojca, zmiłuj się nad nami.
Chryste, który przebaczasz nam grzechy, byśmy żyli w prawdziwej wolności, zmiłuj się nad nami.
Panie, który wzywasz nas do prawdziwej przemiany serca, zmiłuj się nad nami.
Panu Bogu, który w każdym czasie nam błogosławi, przedstawmy z wielką ufnością nasze prośby:
Za Kościół, aby zgromadził wszystkich przy Chrystusie. Ciebie prosimy…
Za kapłanów, aby przykładem swojego życia wskazywali innym, jak stawać się świętymi.
Za wszystkie rodziny, a szczególnie za nasze, aby nigdy nie brakowało w nich miłości.
Za chorych i cierpiących, aby mieli silną wiarę i nadzieję, że zostaną uzdrowieni.
Za zmarłych polecanych w tej Mszy Świętej, aby otrzymali nagrodę wieczną w Niebie.
Za nas, zgromadzonych na tej Eucharystii, abyśmy zawsze kroczyli Bożą drogą.
Boże, nasz Ojcze, Ty przez narodzenie swojego Syna ukazałeś nam, jak bardzo nas kochasz. Prosimy, wysłuchaj naszych próśb, które zanosimy do Ciebie jako Twoje dzieci. Tobie cześć i chwała przez wszystkie wieki wieków.
ROZESŁANIE: Rodzice i nauczyciele zachęcają do pracy nad sobą, do zdobywania mądrości, żeby stać się jak najbardziej wartościowym człowiekiem. Po wysłuchaniu słów dzisiejszej Ewangelii wiemy, że już mamy wielką godność – jesteśmy dziećmi Boga. Starajmy się żyć tak, jak przystoi umiłowanym dzieciom Boga. Przyjmijmy Boże błogosławieństwo.