Ad. 7

subkultura młodzieżowa – nazwa grupy młodzieżowej, w której normy obyczajowe, zasady postępowania, ubiór, odbiegają od norm reszty społeczeństwa.

Subkultury Młodzieżowe w Polsce :

Bikiniarze włosy zaczesane do tyłu, kolorowe szerokie krawaty, wąskie spodnie zaprasowane na kant, cenili indywidualność i osobistą wolność

Hipisi życie chwilą: „tu i teraz”, bez troszczenia się o przyszły byt,

Git- ludzie (subkultura grypserki)kult siły, odwaga i gotowość do podjęcia walki, tatuaże, sznyty - zakłady poprawcze itd.

Chuligani cwaniactwo, siła fizyczna, działanie na określonym terytorium

Punki strój punka ma charakter niedbały i celowo antyestetyczny, negowanie przyszłości i przeszości życie chwilą, teraźniejszością

Skini (skinheadzi) wygląd skina: krótkie lub ogolone do samej skóry włosy, dżinsowe spodnie z podwiniętymi nogawkami, samookaleczenia i tatuaże

Sataniści Przejaw fascynacji szatanem, Zewnętrznymi oznakami identyfikacji z satanizmem są długie włosy, czarne skórzane, kurtki z malowanymi na plecach lub wyszytymi wizerunkami diabła, dewastowanie cmentarzy

Rastafarianie nieużywanie alkoholu i narkotyków, spożywanie żywności czystej ekologicznie, wyzbycie się przemocy, oznaką przynależności do ruchu to: akcentowanie w noszonym stroju kolorów flagi etiopskiej, włosy – „dredy”

Graficiarze (sprejowcy) graffiti wykonywane w miejscach publicznych, przynosi szkody materialne

Squatersi Nielegalnie zajmuj puste niezamieszkaŁe budynki lub mieszkania, wspólnoty te są atrakcyjne dla nieletnich uciekinierów z placówek opiekuńczo- wychowawczych, osób, które popadly w konflikt z prawem, oraz narkomanów

Metalowca wizerunek metalowca składają się długie włosy, obcisłe spodnie, skórzane kurtki, czarne T-shirty, Podczas koncertów dominuje atmosfera tajemniczości i grozy

Skejci (skaterzy)Jeżdżą na rolkach i deskorolkach, cechy to spontaniczność, luz, specyficzny ubiór: czapki baseballówki lub chustki bandanki, obszerne bluzy z kapturami, luźne podkoszulki

Technomani młodzież używa w ich trakcie różnych substancji dopingujących.taneczny trans

Dresiarze i jumacy dresy znanych firm, krótko ostrzyżone włosy, Dresiarze lubią się popisywać przed rówieśnikami. Jumacy to młodzi ludzie, dla których źródłem dochodu są kradzieże sklepowe dokonywane za granicą. Jumacy zwykle kradną drogie towary, które następnie sprzedają paserom.

Hakerzy i freekerzy wynajdywanie luk komputerowych w systemach zabezpieczeń; może też mieć znamiona aktywności przestępczej. Mianem freekerów określa się młodzież świetnie obeznaną z zasadami działalności systemów telekomunikacyjnych

Szalikowcy Zjawisko chuligaństwa na stadionach piłkarskich

Trzy typy podkultur młodzieżowych:

a) podkultura typowo przestępcza

b) podkultura konfliktu

c) podkultura wycofania się

Podział subkultur: alternatywne, buntu i ucieczki, krecyjne

Kierownik subkultury wybierany jest siłą lub dobrowolnie, kieruje grupą na trzy sposoby : styl demokratyczny, styl autorytarny, styl anarchalny

Ad. 8

Niedostosowanie społeczne to dzieci i młodzież u których na skutek zaburzeń wewnętrznych lub i niekorzystnych warunków środowiskowych występują utrwalone zaburzenia w zachowaniu.

Przyczyny niedostosowania: biopsychiczne, środowiskowe, kulturowe

Rodzaje: zachowanie wrogie (zachowanie agresywne), zahamowanie (lęk, depresyjność), aspołeczność (brak poczucia moralności, implulsywność), zachowanie niekonsekwentne ( działanie pod wpływem bodźca)

Rozmiar niedostosowania społecznego jako zjawiska społecznego jest trudna do ustalenia.

Etapy wg Czapowa:

Stadium I - poczucie odtrącenia

Stadium II - utrwalenie wrogiego zachowania

Stadium III - kontakty z gangami i światem przestępczym

Typologia nieprzystosowania wg Czapowa: zwichnięta socjalizacja, socjalizacja podkulturowa, demoralizacja

Ad. 9

Profilaktyka - zapobieganie występowaniu zjawisk niepożądanych.

Podział działań profilaktycznych: czynności badawczo-poznawcze, czynności wychowawcze

1. profilaktyka powstrzymująca :

a) usuwaniu okazji do czynu nagannego (np. zakazywanie sprzedaży alkoholu nieletnim);

b) utrudnienia podjęcia decyzji dokonania czynu nagannego (np. przez kontrolowanie potencjalnych sprawców przestępstwa);

c) utrudnieniu wprowadzenia w życie podjętej decyzji(np. przez patrolowanie miejsc, gdzie może być popełnione przestępstwo lub konfiskacie środków do takich działań – np. narkotyków, strzykawek itp.);

2. profilaktykę eliminująco-uprzedzającą,

- usuwanie głównych przyczyn wykolejenia (np. złe warunki socjalno-bytowe rodziny, alkoholizm itp.)

- możliwe wczesne rozpoznanie i usuwanie wszelkich zaburzeń osobowości, zanim staną się one przyczyną wykolejenia przestępczego;

- rozwijanie pomocy w zapobieganiu różnym życiowym komplikacjom jednostki, w tym także osobom opuszczającym zakłady resocjalizacyjne i więzienia.

3. profilaktykę eliminująco-objawową, która polega na interwencji wychowawczej obejmującej młodzież zdradzającą objawy wstępnych etapów procesu wykolejania społecznego, np. systematycznie wagarującą

cele profilaktyki obowiązujące dziś na świecie, charakterystyczne dla każdej jej odmiany i stopnia. Są to:
a. Kształtowanie świadomych wzorców konsumpcyjnych.
b. Kształtowanie umiejętności interpersonalnych, samooceny i samodyscypliny.
c. Rozwijanie umiejętności interpersonalnych, a szczególnie umiejętności empatii, współpracy, komunikowania się, rozwiązywania konfliktów.
d. Rozwijanie umiejętności podejmowania decyzji oraz rozwiązywania problemów, obejmujących między innymi zdolność do wybierania pozytywnych, a nie negatywnych stylów życia.
e. Umożliwianie wczesnego rozpoznania, diagnozowania zagrożeń oraz rozwijania strategii przeciwdziałania, bazujących na znajomości przyczyn szkodliwych uwarunkowań

Termin „profilaktyka” oznacza zapobieganie występowaniu jakiś niepożądanych stanów rzeczy. Mówiąc o profilaktyce społecznej mamy na myśli zapobieganie niepożądanym procesom i zjawiskom, określanym jako przejaw patologii życia społecznego, do których zalicza się m.in.. przestępczość, alkoholizm, narkomanię, samobójstwa, prostytucję

Ad. 10

Wybór określonej metody zależy od realizowanego zadania resocjalizacji, sytuacji, w jakiej odbywa się wychowanie oraz od wyjściowego stanu osobowości wychowanka.

Metody resocjalizacji oparte na wpływie:

a) wpływ osobisty ( metoda własnego przykładu, doradzania wychowawczego, metoda przekonywania) - wytworzenie iędzy nimi wewnetrznej zależności

b) oddziaływanienie sytuacyjne (metoda organizowania doświadczeń uczących wychowanka, metoda nagradzania i karania, uświadamiania skutków zachowań, treningu) - manipulowanie sytuacjami, organizowanie nowych sytuacji

c) wpływ grupy społecznej

d) wpływ kultury (metoda zespołowa, indywidualnych przypadków, muzykoterapii)

Osobowość wg Okonia to zespół cech i mechanizmów wewnętrznych od których zależy zachowanie się człowieka (na osobowość składają się: intelekt, zainteresowanie, temperament, samoocena)

Czynniki kształtujące osobowość: cz. genetyczne, cz. środowiskowe, cz. wolnej woli.

Podział osobowości osób niedostosowanych: osobowość antyspołeczna (agresywna, brak lęku), osobowość neurotyczna (depresyjna, lękliwa, nieśmiała)

Ad. 11

Symptomy niedostosowania społecznego: nadużywanie alkoholu, uzależnienie od leków, samobójstwa, prostytucję, ucieczki z domu, wagary, pasożytnictwo społeczne, uczestnictwo w gangach lub podkulturach, kłamstwa, wulgarność, agresja lub autoagresja.

Rodzaje niedostosowania wg Scotta: zachowanie wrogie (zachowanie agresywne), zahamowanie (lęk, depresyjność), aspołeczność (brak poczucia moralności, implulsywność), zachowanie niekonsekwentne ( działanie pod wpływem bodźca)

Rozmiar niedostosowania społecznego jako zjawiska społecznego jest trudna do ustalenia.

Ad. 12

Diagnoza to określenie zjawisk społecznych na podstawie badań.- rozpoznanie stanu rzeczy na podstawie zebranych danych

Cele diagnozy pedagogicznej: Uzyskanie informacji o warunkach, w których przebiega działalność socjalizacyjna wychowanka, Gromadzenie informacji o wyjściowych cechach, stanach osobowości, postawach, zachowaniach, potrzebach, Systematyzowanie (zbieranie) informacji o skutkach naszych działań- w jakim stopniu są one efektywne , co jest przeszkodą.

Diagnoza pedagogiczna spełnia zadania:-

1. stanowi punkt wyjścia w czynnościach projektowania
2. pozwala na systematyczną kontrolę przebiegu procesu wychowania
3. służy ocenie wyników działalności pedagogicznej umożliwiając kontrolę przebiegu działań i korekturę danego lub następnego cyklu organizacyjnego działalności pedagogicznej.

Główne techniki diagnostyczne dotyczące zaburzeń przystosowania społecznego:
- Arkusz Diagnostyczny D. H. Scotta
- Arkusz zachowania się ucznia B. Markowskiej
- Skala Dojrzałości Społecznej E. Dolla
- Skala Nieprzystosowania Społecznego L. Pytki

Metodami diagnozy nazywamy wszystkie rozumowo uzasadnione podejścia do procedury diagnostycznej:

1. sporządzenie harmonogramu procesu diagnozy,

2. konstruowanie,

3. wybór i użytkowanie technik gromadzenia i opisu cech, jakimi odznacza się badany podmiot,

4. analityczne myślenie (oraz wnioskowanie) w połączeniu ze sprawdzeniem diagnozy,

5. przewidywanie,

6. podsumowująca ocena rezultatów procedury praktycznej.

7. obserwację bezpośrednią,

8. analizę dokumentów

9. metody kwestionariuszowe

Typy diagnozy:

a) indywidualnych przypdków

b)grup społeczych

c)społeczności lokalnych

d)funkcjonownia instytucji opiekuńczo-wychowawczych

e) potrzeb opiekuńczych