Kronika Ziemi
Tabela chronologiczna

I. Wydarzenia przed potopem

450000 p.n.e. Na Nibiru, odległej planecie Układu Słonecznego, życiu zagraża zagłada wskutek degradacji atmosfery. Władca Nibiru, Alalu, zrzucony z tronu przez Anu, ucieka statkiem kosmicznym i znajduje schronienie na Ziemi. Odkrywa, że na Ziemi jest złoto, które można użyć do ratowania atmosfery na Nibiru.

445000 p.n.e. Anunnaki pod dowództwem Enki, syna Anu, lądują na Ziemi i zakładają Eridu - Stację Ziemia I - aby pozyskiwać złoto z wód Zatoki Perskiej.
430000 p.n.e. Klimat Ziemi łagodnieje. Przybywa więcej Anunnaki, wśród nich siostra przyrodnia Enki, Ninhursag, przełożona służb medycznych.

416000 p.n.e. Gdy wydajność wydobycia złota nie jest wystarczająca, na Ziemię przybywa Anu z Enlilem, następcą tronu. Zapada decyzja pozyskiwania niezbędnego złota metodami górniczymi w południowej Afryce. Ciągnąc losy, Enlil zdobywa dowództwo misji ziemskiej; Enki zostaje skierowany do Afryki. Opuszczającemu Ziemię Anu wyzwanie rzuca wnuk Alalu.

400000 p.n.e. W południowej Mezopotamii założonych zostaje siedem osad pełniących szczególne funkcje, takie jak port kosmiczny (Sippar), centrum kontroli lotów (Nippur), centrum metalurgii (Badtibira), centrum medyczne (Szuruppak). Rudę przywozi się statkami z Afryki; oczyszczony metal wysyła się statkami na stacje orbitalne obsługiwane przez Igigi. Potem transportuje się go na Nibiru przybywającymi okresowo statkami kosmicznymi.

380000 p.n.e. Uzyskawszy wsparcie Igigi, wnuk Alalu usiłuje zawładnąć Ziemią. Enlilici zwyciężają w tej wojnie dawnych bogów.

300000 p.n.e. Bunt Anunnaki pracujących ciężko w kopalniach złota. Enki i Ninhursag stwarzają Prymitywnych robotników przez manipulację genetyczną na gamecie samicy małpy człekokształtnej. Nowe istoty przejmują od Anunnaki mozół pracy fizycznej. Enlil urządza najazd na kopalnie i sprowadza Prymitywnych Robotników do Edin w Mezopotamii. Otrzymawszy zdolność do rozrodu, Homo Sapiens zaczyna się rozmnażać.

200000 p.n.e. Życie na Ziemi ulega regresji podczas nowego okresu zlodowacenia.

100000 p.n.e. Klimat znów się ociepla. Anunnaki (biblijni Nefilim), ku coraz większemu zmartwieniu Enlila, poślubiają córki ludzkie.

75000 p.n.e. "Przekleństwo nad Ziemią" - zaczyna się nowa epoka lodowa. Regresywne formy człowieka wędrują po Ziemi. Formą, która przetrwa, jest człowiek z Cro-Magnon.

49000 p.n.e. Enki i Ninhursag podnoszą status ludzi pochodzących z małżeństw mieszanych Anunnaki do godności władców w Szuruppak. Rozwścieczony Enlil knuje zagładę ludzkości.

13000 p.n.e. Uświadamiając sobie, że przejście Nibiru w pobliżu Ziemi wywoła olbrzymią falę przypływową, Enlil nakłania Anunnaki do złożenia przysięgi, iż nadchodzącą klęskę żywiołową zachowają w tajemnicy przed ludzkością.

II Wydarzenia po potopie

11000 p.n.e. Enlil łamie przysięgę, nakazuje Ziusiudrze/Noemu zbudować łódź mogącą się zanurzać. Potop przewala się przez Ziemię; Anunnaki krążący po orbicie w swych statkach kosmicznych są świadkami totalnego zniszczenia. Enlil zgadza się przydzielić niedobitkom ludzkości narzędzia i nasiona; rolnictwo zaczyna się w górach. Enki udomawia zwierzęta.

10500 p.n.e. Potomkom Noego przydzielone zostają trzy rejony. Ninurta, najważniejszy syn Enlila, wznosi groble w górach i osusza rzeki aby uczynić Mezopotamię zdatną do zasiedlenia; Enki melioruje dolinę Nilu. Anunnaki zatrzymują dla siebie półwysep Synaj, aby zbudować tam popotopowy port kosmiczny; centrum kontroli lotów zakładają na górze Moria (przyszła Jerozolima).

9780 p.n.e. Ra/Marduk, pierworodny syn Enki, władzę nad Egiptem dzieli między Ozyrysa i Seta.

9330 p.n.e. Set porywa i rozczłonkowuje Ozyrysa; przywłaszcza sobie wyłączne rządy nad doliną Nilu.

8970 p.n.e. Horus mści swego ojca Ozyrysa wszczynając I wojnę o piramidy. Set ucieka do Azji, zajmuje półwysep Synaj i Kanaan.

8670 p.n.e. Sprzeciwiając się wynikłemu w ten sposób panowaniu potomków Enki nad wszystkimi instalacjami kosmicznymi, Enlilici rozpoczynają II wojnę o piramidy. Zwycięski Ninurta opróżnia Wielką Piramidę z jej urządzeń. Ninhursag, siostra przyrodnia Enki i Enlila, zwołuje konferencję pokojową. Podział Ziemi ponownie zatwierdzony. Władza nad Egiptem przechodzi od dynastii Ra/Marduka w ręce dynastii Thota. Powstaje Heliopolis jako zastępcze miasto-drogowskaz.

8500 p.n.e. Anunnaki zakładają strażnicze placówki u wrót instalacji kosmicznych; jedną z takich warowni jest Jerycho.

7400 p.n.e. Gdy era pokoju trwa nieprzerwanie, Anunnaki obdarzają ludzkość dalszym postępem cywilizacyjnym; zaczyna się okres neolitu. Egiptem rządzą półbogowie.

3800 p.n.e. W Sumerze zaczyna się cywilizacja miejska, gdy Anunnaki zakładają na nowo dawne miasta, zaczynając od Eridu i Nippur. Na Ziemię przybywa Anu z widowiskową wizytą. Na jego cześć buduje się nowe miasto Uruk (Erech); świątynię tego miasta Anu oddaje ukochanej wnuczce Inannie/Isztar.

III Królestwo na Ziemi.

3760 p.n.e. Ludzkość otrzymuje królestwo. Pierwszą stolicą jest Kisz pod egidą Ninurty. Początek kalendarza w Nippur. Cywilizacja rozkwita w Sumerze.

3450 p.n.e. Prymat w Sumerze przechodzi do rąk Nannara/Sina. Marduk ogłasza Babilon "bramą bogów". Incydent z "wieżą Babel". Anunnaki mieszają języki ludzkości. Zamach stanu nie udaje się. Marduk/Ra powraca do Egiptu, usuwa z tronu Thota i aresztuje swojego młodszego brata Dumuziego, który zaręczył się z Inanną. Dumuzi ginie przypadkowo; Marduk zostaje zamurowany żywcem w Wielkiej Piramidzie. Uwolniony przez specjalnie wykuty szyb, udaje się na wygnanie.

3100 p.n.e. Wstąpienie na tron pierwszego faraona w Memfis kończy okres 350 lat chaosu. Cywilizacja przechodzi do Rejonu II.

2900 p.n.e. Królestwo Sumeru przeniesione do Erech. Inanna otrzymuje władzę nad Rejonem III; zaczyna się cywilizacja Doliny Indu.

2650 p.n.e. Królewska stolica w Sumerze wciąż zmienia miejsce. Królestwo podupada. Enlil traci cierpliwość do niezdyscyplinowanych mas ludzkich.

2371 p.n.e. Inanna zakochuje się w Szarrum-kinie (Sargonie). Zakłada on nową stolicę Agade (Akad). Powstaje imperium Akadu.

2316 p.n.e. Zmierzając do zawładnięcia czterema stronami świata [czterema Rejonami], Sargon usuwa poświęconą ziemię z Babilonu. Konflikt Marduka z Inanną rozpala się na nowo. Zażegnuje go brat Marduka, Nergal, który przybywa z południowej Afryki do Babilonu i namawia Marduka do opuszczenia Mezopotamii.

2291 p.n.e. Naramsuen wstępuje na tron Akadu. Pod kierownictwem wojowniczej Inanny penetruje półwysep Synaj, dokonuje inwazji na Egipt.

2255 p.n.e. Inanna uzurpuje sobie władzę nad Mezopotamią. Naramsuen bezcześci Nippur. Wielcy Anunnaki ścierają z powierzchni ziemi Agade. Inanna ucieka. Sumer i Akad okupowane przez obce wojska, wierne Enlilowi i Ninurcie.

2220 p.n.e. Sumeryjska cywilizacja wznosi się na nowe wyżyny pod oświeconymi władcami Lagasz. Thot pomaga królowi Lagasz, Gudei, zbudować świątynię-zikkurat dla Ninurty.

2193 p.n.e. Terach, ojciec Abrahama, rodzi się w Nippur w rodzinie królewsko-kapłańskiej.

2180 p.n.e. Egipt podzielony: stronnicy Ra/Marduka zatrzymują część południową, faraonowie przeciwni Ra zdobywają tron Dolnego Egiptu.

2130 p.n.e. W czasie, gdy Enlil i Ninurta są coraz częściej nieobecni, władza centralna podupada także w Mezopotamii. Próba odzyskania przez Inannę królestwa dla Erech nie udaje się.

IV Brzemienny wiek

2123 p.n.e. Abraham rodzi się w Nippur.

2113 p.n.e. Enlil powierza kraje Szem Nannarowi; Ur ogłoszone stolicą nowego imperium. Na tron wstępuje Urnammu, nazywany Opiekunem Nippur. Nippuryjski kapłan - Terach, ojciec Abrahama - przybywa do Ur w charakterze łącznika dworu królewskiego.

2096 p.n.e. Urnammu ginie w bitwie. Lud poczytuje jego niewczesną śmierć za akt zdrady ze strony Anu i Enlila. Terach wyrusza z rodziną do Harranu.

2095 p.n.e. Szulgi wstępuje na tron Ur, umacnia jedność imperium. Gdy królestwo kwitnie, Szulgi ulega czarowi Inanny, zostaje jej kochankiem. Oddaje Larsę Elamitom za przysłane mu elamickie posiłki wojskowe.

2080 p.n.e. Książęta tebańscy, wierni Ra/Mardukowi, prą na północ pod wodzą Mentuhotepa I. Nabu, syn Marduka, pozyskuje stronników dla ojca w zachodniej Azji.

2055 p.n.e. Z rozkazu Nannara Szulgi wysyła wojska elamickie z zadaniem uśmierzenia buntu miast kananejskich. Elamici docierają do wrót półwyspu Synaj, gdzie znajduje się port kosmiczny.

2048 p.n.e. Szulgi umiera. Marduk udaje się do kraju Hetytów. Abraham otrzymuje rozkaz wymarszu do południowego Kanaanu z elitarnymi oddziałami jazdy.

2047 p.n.e. Amarsuen (biblijny Amrafel) zostaje królem Ur. Abraham idzie do Egiptu, przebywa tam pięć lat, potem powraca z większym wojskiem.

2041 p.n.e. Prowadzony przez Inannę Amarsuen zawiązuje koalicję królów Wschodu i wyprawia militarną ekspedycję do Kanaanu i na Synaj. Wodzem wyprawy jest Elamita Kedorlaomer. Abraham powstrzymuje jego pochód u wrót portu kosmicznego.

2038 p.n.e. Szusuen zastępuje Amarsuena na tronie Ur, gdy imperium się rozpada.

2029 p.n.e. Ibbisuen zastępuje Szusuena. Prowincje zachodnie przechylają się coraz bardziej na stronę Marduka.

2024 p.n.e. Prowadząc ze sobą stronników, Marduk maszeruje na Sumer, intronizuje siebie w Babilonie. Walki rozszerzają się na centralną Mezopotamię. Święty przybytek w Nippur zostaje sprofanowany. Enlil żąda kary dla Marduka i Nabu; Enki się sprzeciwia, ale jego syn Nergal staje po stronie Enlila. Gdy Nabu szykuje swoich kananejskich stronników do zajęcia portu kosmicznego, wielcy Anunnaki zatwierdzają plan użycia broni atomowej. Enki i Ninurta niszczą port kosmiczny i miasta kananejskie.

2023 p.n.e. Wiatry niosą radioaktywną chmurę do Sumeru. Ludzie umierają straszną śmiercią, zwierzęta giną, woda jest skażona, gleba staje się jałowa. Sumer, wraz ze swą wielką cywilizacją pogrążą się w zniszczeniu. Dziedzictwo Sumeru przechodzi do linii Abrahama, gdy płodzi on - w wieku lat stu - prawowitego następcę: Izaaka.

Zecharia Sitchin "Wojny bogów i ludzi. Księga trzecia Kronik Ziemi". Tłum. Marcin Pisarski. PROKOP, wyd. I ss. 338-342

http://tygodnik.onet.pl/1,104,8,3702124,11076339,788314,0,forum.html