Poniżej zamieszczamy zestaw pytań ze sprawdzianu wiedzy wykorzystanych w postępowaniu kwalifikacyjnym 12 sierpnia 2000 r. W każdym pytaniu prawidłową odpowiedź wyróżniono kursywą.
Konstytucyjne pojęcie Narodu obejmuje:
wszystkich Polaków bez względu na posiadane obywatelstwo,
obywateli narodowości polskiej,
wszystkich obywateli polskich,
obywateli polskich oraz osoby, które od 1 września 1939 r. posiadały obywatelstwo polskie i ich potomków.
Jeśli Trybunał Konstytucyjny uzna, że ustawa przekazana mu przez Prezydenta Rzeczypospolitej przed jej podpisaniem jest zgodna z Konstytucją, Prezydent Rzeczypospolitej:
niezwłocznie podpisuje ustawę i zarządza jej ogłoszenie,
może odesłać ustawę do ponownego rozpatrzenia przez Sejm,
może zwrócić się do Senatu o uchwalenie odpowiednich poprawek,
może nie zarządzić ogłoszenia ustawy i uniemożliwić jej wejście w życie.
Poprawka Senatu staje się częścią ustawy jeżeli:
została uchwalona większością 2/3 głosów przez Senat,
poprze ją Prezydent Rzeczypospolitej,
nie zostanie odrzucona bezwzględną większością głosów przez Sejm,
nie zostanie odrzucona co najmniej większością 2/3 głosów przez Sejm.
Poseł może skierować interpelacje do:
Prezesa Rady Ministrów i innych członków Rady Ministrów, Prezesa NBP oraz Prezesa NIK,
Prezydenta Rzeczypospolitej, Prezesa Rady Ministrów i innych członków Rady Ministrów,
Prezesa Rady Ministrów, innych członków Rady Ministrów, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego i Prezesa Sądu Najwyższego,
Prezesa Rady Ministrów, innych członków Rządu, wojewodów, prezydentów i burmistrzów miast.
Konstruktywne votum nieufności polega na tym, że:
Prezydent Rzeczypospolitej odwołując Radę Ministrów niezwłocznie powierza swojemu kandydatowi misję utworzenia nowego Rządu,
Prezes Rady Ministrów proponuje Sejmowi kandydata na swego następcę,
Senat proponuje Sejmowi powołanie nowego premiera,
Sejm podejmuje uchwałę wskazującą kandydata na nowego premiera.
Organami wymiaru sprawiedliwości są:
Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny, sądy powszechne, sądy wojskowe,
Sąd Najwyższy, sądy powszechne i prokuratura,
Krajowa Rada Sądownictwa, Sąd Najwyższy, Trybunał Konstytucyjny i sądy powszechne,
Sąd Najwyższy, Trybunał Konstytucyjny, Trybunał Stanu, Prokurator Generalny.
Rzecznik Praw Obywatelskich może:
uchylić decyzję organu administracji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten sam organ,
zmienić decyzję organu administracji,
rozpatrzyć sprawę jako organ uprawniony do rozstrzygania o nadzwyczajnych środkach prawnych,
zaskarżyć decyzję do sądu administracyjnego i uczestniczyć w postępowaniu na prawach prokuratora.
Politykę pieniężną państwa ustala:
Sejm i Senat,
Sejm na wniosek Rady Ministrów,
Rada Ministrów na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego,
Narodowy Bank Polski.
Gdy Konstytucja posługuje się kategorią „każdy” obejmuje ona:
tylko obywateli polskich,
obywateli polskich oraz cudzoziemców legalnie przebywających na terytorium Rzeczypospolitej,
każdego człowieka znajdującego się pod polską jurysdykcją,
obywateli polskich oraz obywateli tych państw, z którymi łączą Polskę umowy międzynarodowe o wzajemności w traktowaniu swoich obywateli.
Skargę konstytucyjną do Trybunału Konstytucyjnego może wnieść obywatel, którego prawa zostały naruszone przez:
urzędnika,
sąd,
organ stanowiący prawo,
instytucje zobowiązane do świadczeń materialnych na rzecz obywateli.
Zmiany w składzie Rady Ministrów są dokonywane przez :
Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów,
Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów uzgodniony z Marszałkiem Sejmu,
Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek zainteresowanego członka Rady Ministrów,
Sejm na mocy uchwały podjętej bezwzględną większością głosów.
System sądów powszechnych w Rzeczypospolitej Polskiej stanowią:
sądy rejonowe, okręgowe, apelacyjne,
sądy rejonowe, powiatowe, wojewódzkie,
sądy apelacyjne i Naczelny Sąd Administracyjny,
sądy okręgowe i sądy wojskowe.
Pilny projekt ustawy może być wniesiony do Sejmu przez:
115 posłów,
96 posłów lub Radę Ministrów,
Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka Sejmu,
Radę Ministrów.
Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg normuje:
Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r.,
ustawa z 28 maja 1993 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu,
uchwała Sejmu z 24 maja 1990 r. w sprawie rozpatrywania i załatwiania petycji, wniosków i skarg skierowanych do organów władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej,
ustawa z 14 kwietnia 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego.
Organem właściwym do rozpatrywania skargi dotyczącej działalności marszałka województwa w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej jest:
sejmik województwa,
Samorządowe Kolegium Odwoławcze,
minister właściwy w sprawach administracji publicznej,
wojewoda.
Skarga w sprawie indywidualnej, która nie była i nie jest przedmiotem postępowania, złożona przez stronę, powoduje:
wszczęcie postępowania w sprawie skarg i wniosków,
wszczęcie postępowania administracyjnego,
pozostawienie skargi bez rozpoznania,
zwrot do wnoszącego z pouczeniem, iż w tej sprawie winien on wnieść podanie do właściwego organu z żądaniem wszczęcia postępowania administracyjnego.
NSA rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadku nie wydania:
aktu nadzoru nad działalnością organu jednostki samorządu terytorialnego,
uchwały zawierającej przepisy gminne,
rozporządzenia wojewody ustanawiającego przepisy prawa miejscowego,
postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym, na które służy zażalenie.
Spory o właściwość między kierownikami służb, inspekcji i straży administracji zespolonej tego samego powiatu, działających w imieniu starosty, rozstrzyga:
starosta,
wojewoda,
minister właściwy do spraw administracji,
Naczelny Sąd Administracyjny.
Organ administracji publicznej żądający od strony zaświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego jest obowiązany:
pobrać opłatę skarbową,
wyznaczyć termin doręczenia zaświadczenia,
wskazać organ właściwy do wydania zaświadczenia,
wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia.
Stroną w postępowaniu administracyjnym jest:
każdy, kto ma interes prawny w rozstrzygnięciu sprawy decyzją administracyjną,
każdy, do kogo odnosi się czynność organu administracji publicznej,
ten, kto ma pełną zdolność do czynności prawnych,
każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub faktyczny.
O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa organ administracji publicznej obowiązany jest:
zawiadomić organ wyższego stopnia,
zawiadomić strony,
zawiadomić organ wyższego stopnia, podając przyczyny zwłoki,
zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
Podania do organów administracji publicznej nie mogą być wnoszone:
za pomocą dalekopisu,
poczty elektronicznej,
telefonicznie,
przez pełnomocnika.
Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej:
zawiesza postępowanie,
odstępuje od załatwienia sprawy,
umarza postępowanie,
wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Organ, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, o ile kodeks nie stanowi inaczej. Kodeks m. in. stanowi, iż organ ten może uchylić lub zmienić swoją decyzję jeżeli:
strony wyraziły zgodę na cofnięcie decyzji,
z żądaniem uchylenia lub zmiany zwróci się do organu Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich,
odwołanie wniosły wszystkie strony, a organ uzna, że to odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie,
stwierdzi nieważność decyzji.
Decyzja ulega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania, gdy:
jest zgodna z żądaniem wszystkich stron,
przemawia za tym charakter sprawy, a przepis prawny nie sprzeciwia się temu,
NSA stwierdzi, że jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego,
decyzję wydał naczelny organ administracji publicznej w rozumieniu kpa lub SKO.
Radny, który przekazał skargę innej osoby do organu właściwego do jej załatwienia, powinien być zawiadomiony o:
sposobie załatwienia skargi bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca,
stanie jej rozpatrzenia, w terminie 7 dni od dnia jej przekazania,
sposobie załatwienia skargi, a gdy jej załatwienie nie wymaga zebrania dowodów, informacji lub wyjaśnień - także o stanie rozpatrzenia skargi, najpóźniej w terminie 14 dni od dnia jej wniesienia lub przekazania,
zwrocie skargi osobie, która ją złożyła, z pouczeniem, iż w myśl obowiązującego prawa skargę należy wnieść osobiście, pisemnie, telegraficznie, za pomocą dalekopisu albo ustnie do protokółu.
Kodeks postępowania administracyjnego normuje:
prawa i powinności pracowników i urzędników administracji publicznej oraz osób załatwiających swoje sprawy w urzędzie,
postępowanie przed NSA w sprawie skarg na decyzje administracyjne,
postępowanie w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej,
postępowanie w sprawach wydawania w urzędach państwowych wewnętrznych aktów administracyjnych.
Zażalenie składa się na:
każde postanowienie wydane w toku postępowania,
na wydane w toku postępowania postanowienie, gdy kodeks tak stanowi,
na postanowienie organu odwoławczego o uchybieniu terminu,
odmowę wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną.
Organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia na potwierdzenie stanu prawnego:
znanego organowi na podstawie przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych (dowodu osobistego, dowodu rejestracyjnego itp.),
na podstawie którego rozstrzygnięto inną sprawę ostateczną decyzją administracyjną,
jeżeli upłynęło 10 lat od chwili jego ustanowienia,
jeżeli jego ujawnienie narażałoby interes państwa na poważną szkodę.
Wnioskodawcy niezadowolonemu ze sposobu załatwienia wniosku służy prawo:
ponownego wniesienia wniosku,
wniesienia skargi w trybie określonym w kodeksie postępowania administracyjnego,
złożenia zażalenia na niezałatwienie sprawy,
złożenia petycji do organu sprawującego nadzór i kontrolę.
Pracownik, który otrzymał skargę dotyczącą jego działalności obowiązany jest:
rozpatrzyć i załatwić ją bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu jednego miesiąca,
zwrócić ją wnoszącemu z pouczeniem, iż organem właściwym do jej załatwienia jest organ wyższego stopnia,
przekazać ją niezwłocznie swojemu przełożonemu,
przekazać ją właściwemu organowi, zawiadamiając o tym równocześnie skarżącego albo wskazać mu właściwy organ.
Utworzenie nowego ministerstwa wymaga:
zmiany Konstytucji,
wydania ustawy,
wydania rozporządzenia Rady Ministrów,
wydania dekretu.
Pełnomocnika Rządu ustanawia się:
w drodze ustawy,
w drodze rozporządzenia Rady Ministrów,
w drodze rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów,
w drodze zarządzenia Prezesa Rady Ministrów.
34. Ustanowienie administracji niezespolonej w województwie następuje w drodze:
ustawy,
rozporządzenia Rady Ministrów,
rozporządzenia ministra właściwego do spraw administracji publicznej,
rozporządzenia wojewody.
Wojewodę powołuje i odwołuje:
Prezydent Rzeczypospolitej,
Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów,
Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej,
Minister właściwy do spraw administracji publicznej.
36. Nadzór nad działalnością samorządu województwa sprawują:
Sejm i Senat,
Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów oraz minister właściwy do spraw administracji publicznej,
Prezes Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych – regionalna izba obrachunkowa,
minister właściwy do spraw administracji publicznej i regionalna izba obrachunkowa.
37. Kompetencje władcze organu administracji publicznej mogą wynikać wyłącznie z:
Konstytucji,
ustawy,
ustawy lub decyzji organu nadrzędnego,
swobodnego uznania.
Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej organizuje:
dyrektor kadr,
wojewoda,
dyrektor generalny urzędu,
Szef Służby Cywilnej.
Urzędnik służby cywilnej nie może:
należeć do związków zawodowych,
pełnić funkcji w związkach zawodowych,
należeć do stowarzyszeń zawodowych,
należeć do związków wyznaniowych.
Szczegółowe zasady przeprowadzania ocen urzędników służby cywilnej określa w drodze rozporządzenia:
Rada Służby Cywilnej,
Prezes Rady Ministrów,
Szef Służby Cywilnej,
dyrektor generalny Urzędu Służby Cywilnej.
Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu 7 dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do:
Rady Służby Cywilnej,
Szefa Służby Cywilnej,
dyrektora generalnego urzędu,
Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Dyrektor generalny urzędu podlega bezpośrednio:
dyrektorowi generalnemu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
właściwemu ministrowi, kierownikowi urzędu centralnego lub wojewodzie,
kierownikowi urzędu centralnego lub wojewodzie,
ministrowi właściwemu do spraw administracji.
Wynagrodzenie w służbie cywilnej ustala się:
z zastosowaniem ogólnie obowiązujących przepisów,
z zastosowaniem wytycznych Szefa Służby Cywilnej,
z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa,
z zastosowaniem mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.
Konkurs na wyższe stanowisko w służbie cywilnej składa się z następujących etapów:
rozmowy kwalifikacyjnej,
testu wiedzy,
testu psychologicznego,
rozmowy kwalifikacyjnej i sprawdzianu.
Kary dyscyplinarne stosowane wobec urzędników służby cywilnej i pracowników służby cywilnej ulegają zatarciu po upływie:
5 lat,
4 lat,
3 lat,
nie ulegają zatarciu.
Indywidualny program rozwoju zawodowego, odrębnie dla każdego urzędnika służby cywilnej, ustala:
dyrektor departamentu, w którym pracuje urzędnik służby cywilnej,
dyrektor generalny urzędu,
zainteresowany urzędnik służby cywilnej,
komisja szkoleniowa właściwego urzędu.
Urzędnika służby cywilnej może przenieść do innego urzędu w tej samej miejscowości:
Prezes Rady Ministrów,
Szef Służby Cywilnej,
Przewodniczący Rady Służby Cywilnej,
wojewoda.
W zakresie wykonywania powierzonych zadań członek korpusu służby cywilnej podlega stałej ocenie:
Szefa Służby Cywilnej,
dyrektora generalnego urzędu,
bezpośredniego przełożonego,
komisji przy Radzie Służby Cywilnej.
Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, gdy:
polecenie jest niezgodne z prawem lub zawiera znamiona pomyłki,
polecenie prowadziłoby do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia,
polecenie jest niezgodne z religią, którą wyznaje,
polecenie jest niezgodne z poglądami politycznymi, które popiera.
Gospodarstwo pomocnicze może otrzymywać z budżetu państwa:
dotację celową na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji,
dotację na dofinansowanie niektórych rodzajów kosztów bieżących,
dotację podmiotową,
dotację przedmiotową.
W formach „brutto” gospodarki budżetowej finansowana jest działalność:
zakładu budżetowego,
jednostki budżetowej,
funduszu celowego,
środka specjalnego.
Blokowanie wydatków budżetowych występuje w przypadku:
nadmiaru posiadanych środków,
niewykonania strony dochodów budżetowych,
zbyt szybkiej, w stosunku do planu realizacji zadań,
zmiany wykorzystania środków budżetowych przeznaczonych uprzednio na finansowanie inwestycji.
Najwyższym szczeblem klasyfikacji budżetowej w powiecie jest:
część,
dział,
rozdział,
paragraf.
Środki bezzwrotne pochodzące ze źródeł zagranicznych są:
przeznaczone wyłącznie na cele określone w deklaracji dawcy,
wydatkowane na cele określone w ustawie,
wydatkowane zgodnie z procedurami zawartymi w Traktacie z Maastricht,
wydatkowane zgodnie z procedurami zawartymi w ustawie o finansach publicznych.
Minister Finansów ustala strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa, obejmującym w szczególności:
bezpieczeństwo finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz koszty jego obsługi,
koszty obsługi i kształtowanie struktury zadłużenia budżetu państwa i budżetów jednostek samorządowych,
kształtowanie struktury zadłużenia państwowego długu publicznego,
koszty obsługi długu sektora rządowego i samorządowego.
Budżet państwa ma charakter dyrektywny (limitu) po stronie:
dochodów publicznych,
dochodów budżetowych,
wydatków budżetowych,
przychodów budżetowych.
Wydatki budżetu państwa są przeznaczone na:
opłaty od poręczeń i gwarancji Skarbu Państwa,
wpłaty zysku do NBP,
dotacje na zadania określone ustawami,
dotacje przedmiotowe do systemu bankowego.
Z chwilą wyboru przez zamawiającego w postępowaniu przetargowym najkorzystniejszej oferty:
powstaje obowiązek zawarcia umowy po upływie terminu siedmiu dni,
powstaje zobowiązanie do zawarcia umowy w terminie, określonym przez zamawiającego,
wybór oferty nie łączy się z powstaniem obowiązku ani zobowiązania do zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego,
następuje zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego.
Zamawiający zobowiązany jest niezwłocznie zwrócić wadium, jeżeli:
upłynął termin przewidziany na rozstrzygnięcie protestu,
zawarto umowę,
zamawiający unieważnił przetarg,
oferent zwrócił się do zamawiającego z prośbą o zwrot wadium.
Z ubiegania się o zamówienie publiczne zamawiający wyklucza:
dostawców i wykonawców, którzy w ciągu ostatnich trzech lat przed wszczęciem postępowania nie wykonali zamówienia lub wykonali je z nienależytą starannością,
dostawców i wykonawców, w odniesieniu do których wszczęto postępowanie upadłościowe, lub których upadłość ogłoszono,
osoby fizyczne, które prawomocnie skazano za przestępstwo,
wszystkie odpowiedzi są prawidłowe.
Przy udzielaniu zamówienia na dostawę, gdzie wartość szacunkowa przedmiotu zamówienia nie przekracza równowartości 3000 EURO, zamawiający stosuje tryb:
zamówienia z wolnej ręki,
zapytania o cenę,
przetargu nieograniczonego,
może zastosować każdy z wymienionych trybów.
Zasada subsydiarności, podkreślona traktatem z Maastricht o Unii Europejskiej stanowi, że:
wszystkie działania objęte integracją należy realizować na szczeblu wspólnotowym,
większość problematyki wspólnotowej należy przenieść do kompetencji narodowej państw członkowskich,
instytucje ponadnarodowe pełnią rolę pomocniczą w odniesieniu do swoich członków i podejmują działania wówczas, gdy mogą je wykonać lepiej,
instytucje europejskie będą wspomagane przez państwa narodowe.
Polska prowadzi negocjacje o członkostwo w UE z:
Państwami Członkowskimi reprezentowanymi przez Komisję Europejską,
Komisją Europejską,
Parlamentem Europejskim,
Radą Europy.
W procesie pozyskiwania pomocy zagranicznej Polska podpisuje prawnie wiążące umowy:
ze Wspólnotami Europejskimi,
z Państwami Członkowskimi UE,
z Parlamentem Europejskim,
z Unią Europejską.
Instrumenty pomocy przedakcesyjnej UE dla Polski to:
Programy PHARE, ISPA i SAPARD,
Programy ISPA i SAPARD,
Program PHARE i Programy Wspólnotowe,
Programy PHARE, ISPA i SAPARD oraz płatności bezpośrednie dla rolnictwa.
Prawo inicjatywy ustawodawczej ma w Unii Europejskiej:
każde z Państw Członkowskich,
Komisja Europejska,
Parlament Europejski,
każdy z podmiotów wskazanych powyżej w punktach 1, 2 i 3.
Programowanie pomocy unijnej dla Polski należy do kompetencji:
Ministerstwa Finansów,
Ministerstwa Spraw Zagranicznych,
Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej,
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Zatwierdzenie w Polsce umowy międzynarodowej jest aktem:
Prezydenta Rzeczypospolitej,
Prezesa Rady Ministrów,
ministra,
Rady Ministrów.
Zastrzeżenie do umowy:
modyfikuje treść postanowienia traktatu we wzajemnych stosunkach między państwem składającym zastrzeżenie, a przyjmującym je państwem trzecim,
modyfikuje i wyjaśnia treść postanowienia traktatu we wzajemnych stosunkach między państwem składającym zastrzeżenia, a pozostałymi stronami traktatu,
zmierza do wyłączenia lub zmiany skutku prawnego niektórych postanowień traktatu w stosunku do państwa składającego zastrzeżenie,
zmierza do wyłączenia skutku prawnego niektórych postanowień traktatu w stosunku do państwa składającego zastrzeżenie i państwa trzeciego.
Wiążące uchwały Rady Bezpieczeństwa ONZ w prawie polskim:
stanowią źródło powszechnie obowiązującego prawa,
stosowane są bezpośrednio mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami,
obowiązują organy państwa i podmioty prywatne,
wiążą organy państwa.
W zarządzaniu przez cele (ZPC) cele są ustalane przez:
kierowników,
pracowników,
pracowników i kierowników,
kierowników i planistów.
Plan operacyjny to:
ogólne ustalenia dotyczące wykonania lub wdrożenia planów strategicznych w codziennych działaniach operacyjnych,
szczegółowe ustalenia dotyczące wykonania lub wdrożenia planów strategicznych w codziennych działaniach operacyjnych,
długofalowy plan realizacji planu taktycznego.
ogólne ustalenia dotyczące wykonania lub wdrożenia planów strategicznych w miesięcznych działaniach operacyjnych.
Autokratyczny styl kierowania to:
współpraca z podwładnymi,
centralizacja władzy charakteryzująca się decyzjami jednoosobowymi,
konsultowanie decyzji wyłącznie z kierownikami,
podejmowanie decyzji przy współudziale pracowników.
Delegowanie (przekazywanie) uprawnień to:
przekazanie władzy pracownikom bez odpowiedzialności za efekty końcowe,
przekazanie zadań pracownikom,
przekazanie zadań pracownikom wraz z egzekwowaniem odpowiedzialności za wykonanie tych zadań,
przekazywanie podwładnym władzy i odpowiedzialności za wykonywanie określonych działań.
Decentralizacja to:
to samo pojęcie co delegacja uprawnień,
przekazanie uprawnień decyzyjnych w dół hierarchii,
przekazanie uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności w dół hierarchii na stałe,
przekazanie uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności w dół hierarchii.
Rozpiętość kierowania to:
globalna ilość pracowników w administracji,
liczba wszystkich pracowników bezpośrednio podległych jednemu kierownikowi,
struktura kadr kierowniczych w administracji,
liczba stanowisk kierowniczych.
Zarządzanie zasobami ludzkimi to:
proces obejmujący rekrutację, dobór, szkolenie i doskonalenie członków organizacji,
kierowanie podległymi pracownikami,
szkolenie i doskonalenie członków organizacji,
proces obejmujący rekrutację i dobór pracowników.
W Polsce wprowadzane są następujące cztery główne reformy:
zdrowia, oświaty, służby cywilnej, ubezpieczeń,
zdrowia, oświaty, administracji, ubezpieczeń,
MZ, MEN, MSWiA, ZUS,
MZ, MEN, MSWiA, ZUS, PUNU, UNUZ, UNFE.
Wskaźnik inflacji wynosił na koniec czerwca br. około:
15%,
7%,
10%,
13%.
Z jakim krajem w ostatnim czasie negocjowane były dostawy ropy naftowej, zapewniające uniezależnienie się Polski od dostaw ropy naftowej z Rosji?
Arabią Saudyjską,
Meksykiem,
Rumunią,
Norwegią.