19. Czym się charakteryzuje WPW w EKG?

Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a (zespół WPW, ang. Wolff-Parkinson-White syndrome) – wrodzone zaburzenie przewodzenia impulsu elektrycznego w sercu, należące do tzw. zespołów preekscytacji. Polega na obecności dodatkowej drogi przewodzenia impulsów elektrycznych z przedsionków do komór przez pęczek Kenta, z pominięciem węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hisa.

Zmiany w EKG:

skrócenie odstępu PQ < 120 ms

poszerzenie zespołu QRS

fala δ na ramieniu wstępującym zespołu QRS

zmiany odcinka ST-T

20. Przyczyny niewydolności serca u małego dziecka.

Okres noworodkowy:

- niedotlenienie okołoporodowe,

- hipowolemia (ostra utrata krwi lub odwodnienie),

- ciężkie zaburzenia oddychania (np. ZZO, odma opłucnowa, wady wrodzone układu oddechowego),

- ciężkie zakażenia (np. posocznica, ciężkie zapalenie płuc),

- przetrwałe nadciśnienie płucne,

- niektóre wrodzone wady serca,

- zaburzenia rytmu serca, (tachyarytmie, bradyarytmie),

- zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia,

- zaburzenia metaboliczne i hormonalne (np. znaczna hipoglikemia, hipokalcemia, niedoczynność tarczycy),

- ciężka hipotermia.

Okres niemowlęcy:

- we wczesnym okresie niemowlęcym dominują wady z utrudnieniem odpływu z lewej komory: zwężenie zastawki aorty, koarktacja aorty

- w miarę wzrostu dziecka częstszą przyczyną sa wady z przeciekiem lewo-prawo: ubytek przegrody międzykomorowej, przetrwały przewód tętniczy, kanał przedsionkowo-komorowy

- wady sinicze ze zwiększonym przepływem płucnym: całkowity nieprawidłowy płucny spływ żylny bez zwężeń, wspólna komora bez zwężenia tętnicy płucnej, wspólny pień tętniczy, przełożenie dużych pni tętniczych z dużym ubytkiem przegrody międzykomorowej

- rzadko: częstoskurcz nadkomorowy, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia, nieprawidłowe odejście tętnic wieńcowych, zapalenie osierdzia

Okres dzieciństwa:

- zazwyczaj nabyte choroby serca: zapalenie mięśnia sercowego, choroba reumatyczna, choroby mięśniowo-nerwowe przebiegające z kardiomiopatią, kardiotoksyczne działanie leków (doksorubicyna), kardiotoksyczny wpływ alkoholu, kokainy, zmiany w sercu w przebiegi AIDS

- kardiomiopatia rozstrzeniowa i powikłania wad serca

21. Blok przedsinkowo-komorowy

Blok AV I stopnia, polega na wydłużeniu odstępu PQ powyżej normy, ale przewodzenie bodźców z przedsionków do komór jest zachowane.

Blok AV II stopnia, typu Wenckebacha, polega na stopniowym wydłużaniu się odstępu PQ aż do chwili, gdy następuje zablokowanie przewodzenia z przedsionków do komór.

Blok AV II stopnia, typu Mobitza, polega na okresowym zablokowaniu przewodzenia z przedsionków do komór.

Blok AV III stopnia, charakteryzuje się całkowitym brakiem przewodzenia impulsów z przedsionków do komór.

22. Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory.

W tej postaci kardiomiopatii mięsień prawej komory jest zastępowany tkanką tłuszczową i włóknistą.

Rozpoznanie:

- EKG: najczęściej występuja tachyarytmie komorowe, o morfologii bloku lewej odnogi, i częstoskurcze nadkomorowe

- badanie echokardiograficzne może wykazać powiększenie prawej komory z odcinkowa akinezą lub dyskinezą

- rozpoznanie umożliwiają badanie MRI i biopsja mięśnia sercowego

Leczenie polega na zapobieganiu letalnym arytmiom.

23. Tako-tsubo

Zespół takotsubo (kardiomiopatia indukowana stresem, kardiomiopatia stresowa, "zespół złamanego serca", "zespół balotującego koniuszka") – rzadki zespół objawów ostrej niewydolności serca, niemający podłoża miażdżycowego.

Etiologia zespołu jest słabo poznana, ale wskazuje się na rolę czynników emocjonalnych. Obraz kliniczny zespołu przypomina ostry zespół wieńcowy (ból w klatce piersiowej, objawy obrzęku płuc, objawy wstrząsu kardiogennego, nagłe zatrzymanie krążenia w mechanizmie migotania komór)

Zespół częściej występuje u kobiet, w 6. i 7. dekadzie życia.

Rozpoznianie (pacjent musi spełniać cztery następujące warunki):

- Przemijająca akineza lub dyskineza koniuszka lewej komory i środkowej części komory, obejmująca obszar unaczynienia więcej niż jednej tętnicy wieńcowej

- Brak istotnych zwężeń w naczyniach wieńcowych lub angiograficznych cech pęknięcia blaszki miażdżycowej

- Nowe zmiany w EKG:

uniesienie odcinka ST lub

ujemne załamki T

- Należy wykluczyć:

przebyty niedawno uraz głowy

krwawienie śródczaszkowe

guz chromochłonny

zapalenie mięśnia sercowego

kardiomiopatię przerostową

Nie ma wytycznych postępowania w ostrym okresie choroby; proponowano postępowanie według wytycznych dla ostrych zespołów wieńcowych. Rokowanie jest dobre, a do powrotu prawidłowej funkcji skurczowej serca dochodzi w przeciągu 2–3 tygodni.

24. Kardiomiopatia przerostowa

Prawdopodobnie najczęstsza genetycznie uwarunkowana choroba serca.

Przerost mięśnia sercowego prawie zawsze jest asymetryczny. Najczęściej zajęta jest przegroda międzykomorowa. Przerost mięśnia może być obecny od razu po urodzeniu lub we wczesnym okresie życia, ale w większości przypadków zmiany stają się wyraźne dopiero w okresie pokwitania- po 12 r.ż.

Przebieg kliniczny zależy od stopnia dysfunkcji lewej komory, związanej z podwyższonym ciśnieniem rozkurczowym (z powodu upośledzenia relaksacji i napełniania niepodatnej przerośniętej lewej komory), zwężeniem drogi odpływu lewej komory, upośledzeniem rezerwy wieńcowej, niedokrwieniem mięśnia sercowego, komorowymi i nadkomorowymi zaburzeniami rytmu.

Stan pacjenta przez długi okres może być stabilny. Śmiertelność wynosi około 0,5-1,5% rocznie. Nagły i nieoczekiwany zgon jest związany przede wszystkim z dużym wysiłkiem fizycznym.

25. Moczówka ośrodkowa- leczenie

W leczeniu objawowym stosuje się długo działający analog wazopresyny- antydiuretynę (DDAVP). Dawki dobiera się indywidualnie, informując pacjenta, że nadmierna podaż płynów podczas stosowania wazopresyny może powodować niebezpieczne dla zdrowia i życia przewodnienie z hiponatremią. Leczenie niemowląt wymaga częstego pojenia lub zwiększenia liczby posiłków i stosowania bardziej rozcieńczonych mieszanek. Dziecko karmione piersią powinno być dopajane pomiędzy posiłkami. U niemowląt stosowanie wazopresyny nie jest konieczne. W przypadkach, w których jest jest znaczna poliuria, należy stosować preparaty krótko działające, tzn. wazopresynę lizynową, szczególnie na noc, aby zapewnić lepszy sen.

28. Szmery niewinne, cechy

- są przeważnie skurczowe, obejmują fazę proto- lub mezosystoliczną

- głośność w skali Levina nie przekracza 3/6

- zmieniają się w stosunku do pozycji ciała

- zmieniają się w czasie

- nasilają się po wysiłku, emocji, w gorączce

- zmienne w zależności od fazy oddechowej

- nie promieniują

- nie towarzyszą im zmiany w EKG i RTG