Paragwaj jest jednym z mniejszych państw Ameryki Południowej i drugim obok Boliwii państwem niemającym dostępu do morza. Kraj leży w środkowo-południowej części Ameryki Południowej i oddalony od najbliższego akwenu (Atlantyk) od 1 450 km. Paragwaj jest stosunkowo nizinnym krajem o zwrotnikowym klimacie.
Powierzchnia, położenie i granice
Powierzchnia:
całkowita - 406.750 km2
ląd - 397.300 km2
wody: 9450 km2
Położenie - Paragwaj leży między 19° i 27°'S oraz między 54° i 62°'W. Jego terytorium ma kształt nieregularnego klina. Rozciągłość południkowa wynosi 890 km, a równoleżnikowa 860 km. Przeciętna szerokości Paragwaju wynosi 330 km.
Paragwaj graniczy z następującymi państwami:
Rzeźba
Paragwaj jest krajem w większości nizinnym, a obszary wyżynne zajmują około 1/4 powierzchni kraju, zaś góry tylko niewielki procent powierzchni kraju i w dodatku są to obszary leżące poniżej 700 m n.p.m. Paragwaj tak jak pod względem geologii, tak i pod względem rzeźby dzieli się na dwa regiony rozdzielone przez rzekę Paragwaj.
Region wschodni, leżący po wschodniej stronie rzeki Paragwaj jest stosunkowo nizinny, gdzie tereny wyżynne zajmują wschodnią, północną i środkową część tego regionu. Są to obszary będące południowym skrajem Wyżyny Brazylijskiej. Przy granicy z Brazylią ciągnie się najwyższe pasmo górskie kraju - Cordillera del Amambay (700 m n.p.m.), położone na terenie Parku Narodowego Cerro Corá. Ku południowemu wschodowi góry przechodzą w niższe pasmo Cordillera de Mbaracayú (400-500 m n.p.m.), które stanowi dział wodny pomiędzy rzekami Parana i Paragwaj. Cordillera de Caaguazú to kolejne pasmo górskie Paragwaju, położone w środku kraju, w pobliżu pasma Cordillera del Ybyturuzú. Najwyższy szczyt Paragwaju - Cerro Peró wznosi się na 842 m n.p.m.
Region zachodni, jest obszarem wybitnie nizinnym, leżącym na wysokości około 200 m n.p.m. Dzieli się na dwie części: Chaco Seco - Dolne Chaco i Alto Chaco - Górne Chaco. Równina Choco Boreal, leżąca w Chaco Seco, to pochylona lekko ku wschodowi, która opada ku rzece Paragwaj. W kierunku zachodnim region lekko się podnosi do około 300 m n.p.m. W północno-zachodniej części Chaco - przechodzi w przedgórza Andów, jest Alto Chaco, region mający postać wzgórz mających do 400 m n.p.m. wysokości.
Terytorium Paragwaju należy do zlewiska Oceanu Atlantyckiego, a gęsta sieć rzek stanowi zlewnię rzeki Parany. Główne rzeki: Paragwaj, Parana i Pilcomayo są na długich odcinkach granicami państwowymi. Długość rzeki Paragwaj na terytorium republiki wynosi 1280 km (ogólna długość 2200 km), a Parany 800 km (ogólna długość 4700 km). Pilcomayo (1800 km) jest jedyną rzeką andyjską, która dopływa do rzeki Paragwaj. W dolnym biegu, w porze suchej, jej głębokość czasami nie przekracza 20 cm, za to w porze deszczowej dochodzi do 9 m. W zachodniej części Chaco występuje wiele źródeł warstwowych, powstałych wskutek zmniejszającej się miąższości warstw wodonośnych. Dają one początek licznym małym rzekom, które poza Rio Verde nie dochodzą jednak do rzeki Paragwaj, lecz giną po drodze w jeziorach i bagnach. Rzeki o takich samych źródłach, lecz położone bliżej rzeki Paragwaj, osiągają jej bieg (np. San Carlos, Rio Confuso).
Mimo że Paragwaj nie ma dostępu do morza, żeglowne rzeki przepływają przez jego terytorium bądź stanowią jego granice. Rzeka Paragwaj dzieli kraj na dwa regiony o odmiennym charakterze (część wschodnią, wyżynną - Paraguay Oriental, zw. Paraneña i zachodnią, równinną - Paraguay Occidental, zw. Chaco), które charakteryzuje niewielki spadek w kierunku zabagnionej doliny rzeki, i które są przez nią odwadniane.
W Paragwaju znajdują się tylko dwa stałe jeziora. Większe - Ypoá, łączy się z Laguną Verá i zasila w wodę bagniste obszary Ñeembucú. Drugie jezioro Ypacaraí i leżące nad nim miasto San Bernandino są ważnymi miejscami turystycznymi.
Prezydent i wiceprezydent są wybierani w wyborach powszechnych na okres pięciu lat. Prezydent mianuje rząd i funkcjonuje jako głowa państwa i szef rządu. W wyborach prezydenckich, które odbyły się 20 kwietnia 2008, wygrał, zdobywając 41% głosów lewicowy kandydat, były biskup katolicki Fernando Lugo. Wyprzedził on kandydatkę rządzącej Partii Colorado Blancę Ovelar (31% głosów) oraz generała Lino Oviedo (22%).
Dwuizbowy Kongres składa się z 80-osobowej Izby Deputowanych i 45-osobowego Senatu, wybieranych na okres pięciu lat.
Najwyższą władzę sądowniczą w Paragwaju sprawuje Sąd Najwyższy, którego dziewięcioro członków wybierają Senat i prezydent.
Podział administracyjny Paragwaju obejmuje podział na 18 departamentów (departamentos), w tym jeden obejmujący wyłącznie dystrykt stołeczny Asunción, oraz 227 dystryktów (distritos).
Na początku XX wieku Paragwaj podzielony był na dwie sekcje (secciones) Oriental i Occidental, z których ta pierwsza była podzielona na departamenty, a druga na wojskowe komendatury. Później podział na dwa główne regiony wyszedł z użycia, zaś podział na departamenty rozciągnięty został na cały kraj. Od tego czasu kilkakrotnie dokonywano korekt podziału administracyjnego (podział lub łączenie departamentów).
Współcześnie podział Paragwaju na departamenty wygląda następująco:
lp. |
departament |
stolica |
ludność |
pow. |
gęstość |
1 |
13 250 |
82 349 |
0,2 |
||
2 |
559 769 |
14 895 |
37,6 |
||
3 |
115 320 |
12 933 |
8,9 |
||
4 |
510 910 |
117 |
4366,8 |
||
5 |
43 480 |
91 669 |
0,5 |
||
6 |
443 311 |
11 474 |
38,6 |
||
7 |
139 080 |
9 496 |
14,6 |
||
8 |
140 250 |
14 667 |
9,6 |
||
9 |
1 362 650 |
2 465 |
552,8 |
||
10 |
178 900 |
18 051 |
9,9 |
||
11 |
233 170 |
4 948 |
47,1 |
||
12 |
178 130 |
3 846 |
46,3 |
||
13 |
459 480 |
16 525 |
27,8 |
||
14 |
102 230 |
9 556 |
10,7 |
||
15 |
76 730 |
12 147 |
6,3 |
||
16 |
224 850 |
8 705 |
25,8 |
||
17 |
82 030 |
72 907 |
1,1 |
||
18 |
319 540 |
20 002 |
16,0 |
||
|
5 183 080 |
406 752 |
12,7 |
Większość Paragwajczyków ma indiańskich przodków, chociaż w ich żyłach płynie również dużo krwi hiszpańskiej. Metysi stanowią tu 91% populacji, a Indianie 3%. Na równinie Chaco zamieszkuje też mniejszość niemiecka. Obok będącego językiem urzędowym hiszpańskiego, powszechnie używa się języka guarani.
Paragwaj jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym. Podstawę gospodarki stanowi hodowla bydła. Coraz większego znaczenia nabiera uprawa bawełny, trzciny cukrowej i soi. Na północnym wschodzie uprawia się ostrokrzew paragwajski z którego otrzymuje się napój narodowy – yerba mate. W lasach Gran Chaco i w dolinie rzeki Paragwaj prowadzi się wyrąb cennych gatunków drzew, m.in. kebraczo. Brak jest bogactw mineralnych i surowców energetycznych. Dzięki ogromnemu potencjałowi hydroenergetycznemu Paragwaj stał się głównym eksporterem energii elektrycznej w Ameryce Południowej. Dobrze rozwinięty jest transport wodny i drogowy.