Osoby,
które kiedyś miały okazję wnieść sprawę do sądu, wiedzą, że
jest to często droga przez mękę i jest z tym związany duży
stres. Najgorsze w tym wszystkim jest jednak to, że sprawy w naszych
sądach zwykle ciągną się miesiącami, a nierzadko latami. Wytykał
to wielokrotnie polskiemu wymiarowi sprawiedliwości w swoich
orzeczeniach Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu w
sprawach wniesionych przez obywateli polskich. Nie musimy być
bezradni wobec opieszałych sądów i możemy skutecznie wpływać na
przyspieszenie rozpoznania naszej sprawy. Jest co najmniej kilka
sposobów na uzyskanie odszkodowania od opieszałego sądu. Jednym z
nich jest wniesienie skargi na sąd, który przewleka rozpoznanie
sprawy i wydanie wyroku. Jak to zrobić, gdzie wnieść skargę na
przewlekłość, co powinna ona zawierać i jaką rekompensatę można
uzyskać od Skarbu Państwa?
Ustawa
z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki (Dz.U. nr 179, poz. 1843) obowiązuje od 17 września 2004 r.
Z danych uzyskanych przez nas w Ministerstwie Sprawiedliwości
wynika, że od września do końca grudnia 2004 r. do sądów
okręgowych i apelacyjnych wpłynęło łącznie 2526 skarg na
przewlekłość postępowania, uwzględniono 286 skarg.
Łączna
suma zasądzonych sum pieniężnych w 2004 r. wyniosła ponad 437
tys. zł. Natomiast w pierwszym półroczu 2005 r. do sądów
okręgowych i apelacyjnych wpłynęło 2686 skarg na przewlekłość,
uwzględniono 583 skargi. Łączna kwota zasądzonych kar pieniężnych
z tytułu uwzględnionych skarg w pierwszym półroczu 2005 r.
wyniosła ponad 883 tys. zł. Co miesiąc do sądów wpływa średnio
400 skarg na przewlekłość postępowania.
WAŻNE
Czym
jest przewlekłość postępowania według ustawy? Przewlekłość
postępowania występuje, gdy nastąpiło naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie
w tej sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia tych
okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla
rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do
załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania
orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).
Kiedy
można wnieść skargę na przewlekłość postępowania
Przepis
ustawy przewiduje, że skargę na opieszałość sądu można wnieść
wówczas, gdy nasze prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności
sądu. Przepisy ustawy stosuje się również wtedy, gdy na skutek
działania lub bezczynności sądu albo komornika sądowego doszło
do naruszenia naszego prawa do przeprowadzenia i zakończenia bez
nieuzasadnionej zwłoki sprawy egzekucyjnej lub innej sprawy
dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego.
Sąd,
do którego strona wnosi skargę na przewlekłość postępowania,
bada przede wszystkim terminowość i prawidłowość czynności
podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie wyroku lub czynności
podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia
i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej
wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy,
stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony,
która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz
zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła
przewlekłość postępowania. Można wnieść skargę na
przewlekłość każdego postępowania toczącego się z naszym
udziałem, a mianowicie:
w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe;
w postępowaniu w sprawach o wykroczenia;
w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary;
w postępowaniu karnym;
w postępowaniu cywilnym;
w postępowaniu sądowoadministracyjnym;
w postępowaniu egzekucyjnym oraz
w innym postępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia sądowego.
Kto
może wnieść skargę?
Osobą
uprawnioną do wniesienia skargi jest:
w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe - strona;
w postępowaniu w sprawach o wykroczenia - strona;
w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary - strona lub wnioskodawca;
w postępowaniu karnym - strona oraz pokrzywdzony, nawet jeśli nie jest stroną;
w postępowaniu cywilnym - strona, interwenient uboczny i uczestnik postępowania;
w postępowaniu sądowoadministracyjnym - skarżący oraz uczestnik postępowania na prawach strony;
w postępowaniu egzekucyjnym oraz w innym postępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia sądowego - strona oraz inna osoba realizująca swoje uprawnienia w tym postępowaniu.
Gdzie
wnosi się skargę
Sądem
właściwym do rozpoznania skargi jest sąd przełożony nad sądem,
przed którym toczy się postępowanie. Jeżeli skarga dotyczy
przewlekłości postępowania przed sądem apelacyjnym lub Sądem
Najwyższym - właściwy do jej rozpoznania jest Sąd Najwyższy.
Jeżeli
skarga dotyczy przewlekłości postępowania przed wojewódzkim sądem
administracyjnym lub Naczelnym Sądem Administracyjnym - właściwy
do jej rozpoznania jest Naczelny Sąd Administracyjny. Sądem
właściwym do rozpoznania skargi dotyczącej przewlekłości
postępowania egzekucyjnego lub innego postępowania dotyczącego
wykonania orzeczenia sądowego jest sąd okręgowy, w którego okręgu
prowadzona jest egzekucja lub wykonywane są inne czynności, a gdy
egzekucja lub inne postępowanie dotyczące wykonania orzeczenia
sądowego prowadzone jest w dwu lub więcej okręgach - sąd, w
którego okręgu dokonano pierwszej czynności.
WAŻNE
Warto
zapamiętać, że skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu,
którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość, wnosi się w
toku postępowania w sprawie. Skargę składa się do sądu, przed
którym toczy się postępowanie - zdaniem strony - przewlekłe. Sąd
ten przedstawia ją niezwłocznie sądowi właściwemu (o którym
wspomniałam wyżej) wraz z aktami sprawy, w której toczy się
postępowanie.
Co
powinna zawierać skarga
Skarga
na przewlekłość postępowania powinna spełniać wymogi
przewidziane dla pisma procesowego. Ponadto skarga ta powinna
zawierać:
żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy,
przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.
Spełnienie
tych wymogów jest ważne, bowiem w razie braku sąd ją odrzuci bez
wzywania do uzupełnienia braków. Sąd właściwy do rozpoznania
skargi zawiadamia o toczącym się postępowaniu Skarb Państwa i
prezesa tego sądu, którego działanie lub bezczynność według
twierdzeń skarżącego spowodowały przewlekłość postępowania,
doręczając mu odpis skargi.
Jeżeli
skarga dotyczy przewlekłości postępowania prowadzonego przez
komornika sądowego, sąd zawiadamia komornika oraz Skarb Państwa i
prezesa tego sądu rejonowego, przy którym działa komornik,
doręczając im odpis skargi. Skarbowi Państwa oraz komornikowi, w
razie zgłoszenia udziału w sprawie, przysługują prawa strony w
zakresie rozpoznania skargi.
Orzeczenie
w sprawie skargi na przewlekłość
Sąd
wydaje orzeczenie w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty
złożenia skargi. Skargę niezasadną oddala. Uwzględniając
skargę, sąd stwierdza, że w postępowaniu, którego ona dotyczy,
nastąpiła przewlekłość. Uwzględniając skargę, sąd może, na
żądanie skarżącego, przyznać od Skarbu Państwa, a w przypadku
skargi na przewlekłość postępowania prowadzonego przez komornika
- od komornika, odpowiednią sumę pieniężną w wysokości
nieprzekraczającej 10 000 złotych.
W
przypadku przyznania odpowiedniej sumy pieniężnej od Skarbu Państwa
wypłaty dokonuje sąd prowadzący postępowanie, w którym nastąpiła
przewlekłość postępowania, ze środków własnych tego sądu.
Strona, która nie wniosła skargi na przewlekłość postępowania,
może dochodzić - na podstawie art. 417 ustawy z 23 kwietnia 1964 r.
- Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.) - naprawienia szkody
wynikłej z przewlekłości po prawomocnym zakończeniu postępowania
co do istoty sprawy.
WAŻNE
Strona,
której skargę uwzględniono, może w odrębnym postępowaniu
dochodzić naprawienia szkody wynikłej ze stwierdzonej przewlekłości
od Skarbu Państwa albo solidarnie od Skarbu Państwa i komornika.
Postanowienie uwzględniające skargę wiąże sąd w postępowaniu
cywilnym o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, co do stwierdzenia
przewlekłości postępowania.
Ile
wynosi opłata od wniesienia skargi na przewlekłość
Skarga
podlega stałej opłacie w wysokości 100 złotych. Jeśli skargę
wniosło kilka osób, każda z nich uiszcza opłatę oddzielnie;
jeżeli została uiszczona jedna opłata bez odpowiedniego wskazania,
uznaje się, że wniosła ją osoba wymieniona jako pierwsza w
skardze. Ważna wiadomość dla osób, których skargę uwzględniono,
tzn. sąd stwierdził przewlekłość postępowania - w takim
przypadku sąd z urzędu zwraca uiszczoną od niej opłatę.
Skarga
na przewlekłość w orzeczeniach sądów
W
kwestii tego, czy na orzeczenie sądu w sprawie skargi na
przewlekłość postępowania przysługuje środek odwoławczy, Sąd
Najwyższy stwierdził, że na postanowienie w przedmiocie
przewlekłości postępowania cywilnego zażalenie nie przysługuje
(art. 8 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie
prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki - Dz.U. nr 179, poz. 1843) - uchwała Sądu
Najwyższego z 23 marca 2006 r. (sygn. akt III SPZP 3/2005).
W
podobnym tonie wypowiedział się Sąd Najwyższy w postanowieniu z
15 grudnia 2005 r. (sygn. akt I KZP 44/2005). Niewielką wartość
przedmiotu sporu należy uwzględnić jako okoliczność wpływającą
na obniżenie odpowiedniej sumy pieniężnej przyznawanej skarżącemu
na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym
bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. nr 179, poz. 1843) - orzekł Sąd
Najwyższy w postanowieniu z 15 lipca 2005 r. (sygn. akt III SPP
121/2005).
Przytoczenie
okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2
ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki (Dz.U. nr 179, poz. 1843) oznacza wskazanie czasu trwania
postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak
również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie
podjął lub dokonał wadliwie, powodując w ten sposób
nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu - stwierdził Sąd Najwyższy
w postanowieniu z 7 czerwca 2005 r. (sygn. akt III SPP 95/2005).
Zgodne
z prawem obligatoryjne zawieszenie przez sąd z urzędu postępowania
w sprawie na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania
cywilnego nie wywołuje przewlekłości postępowania i nie narusza
prawa stron do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki - orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z 7
czerwca 2005 r. (sygn. akt III SPP 110/2005).
Niesporządzenie
przez sędziego uzasadnienia w terminie określonym w kodeksie
postępowania cywilnego może powodować przewlekłość postępowania
(art. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa
strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki - Dz.U. nr 179, poz. 1843) - tak orzekł Sąd
Najwyższy w postanowieniu z 3 czerwca 2005 r. (sygn. akt III SPP
107/2005).
Strona
albo inny uprawniony podmiot mogą zostać zwolnieni z obowiązku
uiszczenia stałej opłaty w wysokości 100 zł, jeżeli wykażą, że
ze względu na ich sytuację rodzinną, majątkową i wysokość
dochodów wyłożenie jej byłoby zbyt uciążliwe - orzekł Sąd
Najwyższy w postanowieniu z 31 marca 2005 r. (sygn. akt IV 9/2005).
Skarga
strony na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy o roszczenia
pracownika ze stosunku pracy bez nieuzasadnionej zwłoki jest wolna
od opłaty stałej, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z 17
czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. nr
179, poz. 1843) - stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 19 stycznia
2005 r. (sygn. akt III SPP 109/2004).
O
nieuzasadnionej zwłoce postępowania można mówić wówczas, jeżeli
postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne,
uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności
sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony,
która zarzuciła przewlekłość postępowania (postanowienie NSA z
23 listopada 2004 r., sygn. akt OPP 52/2004).
Do
skargi na przewlekłość postępowania uregulowanej w ustawie z 17
czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. nr
179, poz. 1843), rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy w sprawie
cywilnej, stosuje się przymus adwokacko-radcowski (art. 3932 k.p.c)
- orzekł Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z 16
listopada 2004 r. (sygn. akt III SPP 42/2004).
Wnioski
Jak
wynika z przytoczonych wyżej danych z Ministerstwa Sprawiedliwości,
instytucja skargi na przewlekłość postępowania stała się od
wejścia w życie ustawy (tzn. od 17 września 2004 r.) skutecznym
orężem dla osób, których sprawy w sądzie ciągną się
miesiącami, a nierzadko całymi latami. Jak pokazuje praktyka,
instytucja skargi jest zatem potrzebna, bo stanowi również dla
sądów swoisty "bat nad głową", aby rozstrzygać sprawy
w możliwie krótkim terminie. Co ważne dla osób, których sprawy
ciągną się miesiącami lub czekają na wyznaczenie na rozprawę,
złożenie skargi na przewlekłość postępowania może skończyć
się także wszczęciem postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego
lub komornika.
Ważne
dla osób, których skarga na przewlekłość postępowania została
uwzględniona, jest to, że osoby te mogą również dochodzić w
odrębnym postępowaniu naprawienia szkody wynikłej z przewlekłości
od Skarbu Państwa na podstawie kodeksu cywilnego. Nie są bez szans
również osoby, które w ogóle takiej skargi na przewlekłość ich
sprawy nie złożyły. Osoba taka, która skargi na przewlekłość
nie wniosła, może dochodzić w odrębnym postępowaniu naprawienia
szkody wynikającej z przewlekłości, po prawomocnym zakończeniu
postępowania rozstrzygającego sprawę co do istoty.
WAŻNE
Plusy
i minusy skargi na przewlekłość postępowania:
+
szansa na szybsze zakończenie sprawy,
+
element dyscyplinujący sędziów i komorników sądowych; może
skończyć się wszczęciem postępowania dyscyplinarnego wobec nich,
+
w razie stwierdzenia przewlekłości możliwość uzyskania
odszkodowania w kwocie do 10 tys. zł,
+
strona, której skargę uwzględniono, może w odrębnym postępowaniu
dochodzić od Skarbu Państwa naprawienia szkody wynikłej ze
stwierdzonej przewlekłości,
+
strona, która nie wniosła skargi na przewlekłość, może po
prawomocnym zakończeniu postępowania żądać naprawienia szkody
wynikłej z przewlekłości sprawy,
-
brak możliwości odwołania od orzeczenia w sprawie nieuwzględniania
skargi, jak też np. przyznania zbyt niskiego
-
w ocenie skarżącego
-
odszkodowania,
-
skarga może spowodować wydłużenie postępowania, akta sprawy
głównej są bowiem przesyłane do sądu rozpoznającego skargę.
Warto
wiedzieć, że zaraz po wejściu w życie omawianej ustawy pojawiły
się głosy praktyków - sędziów czy to, że orzeczenie w sprawie
przewlekłości jest jednoinstancyjne i nie można od niego złożyć
zażalenia, pozostaje w zgodzie z Konstytucją RP.
Rzeczywiście
ustawa nie daje osobom, którym sąd odmówił stwierdzenia
przewlekłości lub którym sąd zasądził zbyt niską - ich
zdaniem, rekompensatę - możliwości odwołania się od takiego
orzeczenia. Tymczasem Konstytucja RP wskazuje, że każde orzeczenie
sądu może być poddane kontroli przez zaskarżenie. Zdania są w
tej mierze podzielone.
Część
środowiska sędziowskiego uważa, że należałoby tę kwestię
przesądzić przez zmianę przepisów. Druga część sędziów uważa
natomiast, że nie należy wprowadzać możliwości wnoszenia
odwołania od decyzji w sprawie skargi na przewlekłość, bo
spowoduje to dodatkowe wydłużenie postępowania zarówno w sprawie
skargi na przewlekłość, jak i postępowania głównego.
Podstawa prawna
ustawa z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. nr 179, poz. 1843)
art. 417 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.)
WARTO
WIEDZIEĆ
Syndyk
musi płacić VAT, którego nie otrzymuje
Syndycy
nie są podatnikami - uważa Ministerstwo Sprawiedliwości - i
dlatego sądy przyznają im wynagrodzenie w kwocie netto. Zdaniem zaś
resortu finansów powinni płacić VAT. Spór między ministerstwami
trwa już trzy lata, czyli od momentu wejścia w życie nowej ustawy
o VAT.
Wcześniej
z podobnym problemem borykali się także adwokaci i radcy prawni. W
ich wypadku Ministerstwo Sprawiedliwości uznało jednak obowiązek
odprowadzania VAT i w 2005 r. zmieniło rozporządzenie określające
ich wynagrodzenie, umożliwiając powiększenie go o podatek od
towarów i usług. Obecnie taki sam problem jak syndycy mają jeszcze
biegli sądowi. Sądy nie dopracowały się jednolitej linii
orzecznictwa w tej sprawie.