Odnosi się ona nie tylko do obywateli RP, ale do wszystkich podlegających jurysdykcji RP. Przyjęta przez Konstytucję formuła równości wobec prawa mieści się w ogólnym, opisowym pojęciu równości jako przynależności danych przedmiotów do tej samej klasy, którą wyróżniamy z punktu widzenia cechy uznanej za istotną i nie jest tożsama z pojęciem identyczności. Uzupełnia ją prawo każdego do równego traktowania przez władze publiczne. Sformułowania nowej Konstytucji merytorycznie nie odbiegają od ujęcia tej zasady w konstytucji poprzedniej i można przypuszczać, że nie ulegnie zmianie utrwalone już w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego stanowisko głoszące, że równość wobec prawa należy rozumieć tak, iż wszystkie podmioty charakteryzujące się daną cechą istotną w stopniu równym mają być traktowane równo, a więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań dyskryminujących, czy też faworyzujących. Trybunał dopuścił przy tym tzw. dyskryminację pozytywną polegającą na aktywnym preferowaniu pewnych grup, gdy jest to konieczne dla doprowadzenia do faktycznej równości (np. przyznanie określonych preferencji w zakresie ubezpieczenia społecznego ubezpieczonym, którzy zostali inwalidami z powodu wypadku przy pracy, jeśli prawo nie przewiduje dla nich szczególnej rekompensaty). Zasada ta jest lex generalis dla pozostałych norm Konstytucji dotyczących równości i ją konkretyzujących. Należy do nich: a) zakaz dyskryminacji kogokolwiek w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny (art. 32 ust. 2);b) równouprawnienie kobiet i mężczyzn w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym, a w szczególności równe prawo kobiet i mężczyzn do kształcenia, zatrudnienia i awansów, do jednakowego wynagradzania za pracę jednakowej wartości, do zabezpieczenia społecznego oraz do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji oraz uzyskiwania godności publicznych i odznaczeń (art. 33);c) prawo obywateli do dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach (art. 60);d) zasada równości prawa wyborczego e) równy dostęp do dóbr kultury (art. 6);f) równouprawnienie kościołów i innych związków wyznaniowych (art. 25); g) równy dostęp obywateli do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. h) równydostęp obywateli do wykształcenia