Różnorodność biologiczną Polski kształtowało:
Położenie w centralnej części kontynentu
Brak naturalnych barier na wschodzie i zachodzie
Wpływ klimatu atlantyckiego i kontynentalnego
Zróżnicowana budowa geologiczna i urozmaicona rzeźba terenu
Słabo rozwijający się przemysł i infrastruktura drogowa
Ekstensywne rolnictwo
Ochrona gatunkowa i różne formy ochrony
Sytuacja jest jednak zróżnicowana regionalnie
Pn- wsch część kraju
ma dobrze zachowaną przyrodę, gdzie licznie występują gatunki, które w pozostałych częściach Europy są silnie zagrożone lub wymarłe.
rejony zurbanizowane
lub o intensywnym rolnictwie - są ubogie w skład gatunkowy i postępuje degradacja.
Znaczenie różnorodności:
zaopatrzenie w żywność, paliwo i włókna,
dostarczenie schronienia i materiału budulcowego,
oczyszczanie powietrza i wody oraz wpływ na rozkład opadów,
stabilizacja klimatu, łagodzenie powodzi, susz i skrajnych temperatur,
zapylanie roślin, włączając wiele gatunków uprawnych,
6. regulacja liczebności szkodników i chorób,
7. zachowanie zasobów genetycznych,
8. korzyści kulturowe i estetyczne,
9. zdolność ekosystemów do dostosowania się do zmian.
Różnorodność biologiczna Polski na tle Europy
Polska leży w granicach dwóch prowincji biogeograficznych środkowej Europy (leśnej i górskiej)
Duża aktywność lodowców w okresie glacjałów
Stopień przekształcenia naturalnych krajobrazów w Polsce jest mniejszy niż w Europie
Unikatowe ekosystemy Polski na tle przyrody europejskiej
duże i zwarte puszcze, w których zachowały się śródleśne bagna, jeziorka i rzeki
(Puszcza Białowieska, Knyszyńska, Augustowska, Romnicka)
naturalne duże i średnie rzeki wraz z dolinami z piaszczystymi łachami, wyspami, starorzeczami, zaroślami łęgowymi
(np.: Wisła, Bug, Narew, Biebrza, Drawa, Drwęca, Pasłęka, Radunia, Rospuda)
Bagna z roślinnością torfowiskową, trzcinowiskami (bagna Biebrzańskie,
bagna na Polesiu, w Borach Tucholskich)
Śródleśne jeziora oligotroficzne z ubogą ale unikatową roślinnością i niską zawartością substancji odżywczych (jez. Gacno Wielkie, Kapka, Kaleńskie, Głuche)
odcinki naturalnego wybrzeża Bałtyku piaszczyste (np. mierzeja Łebska) lub klifowe (Wyspa Wolin), urozmaicone zatokami, mierzejami, odciętymi jeziorami
i ujściami rzek)
Krajobrazy rolnicze, mozaiki pól, łąk, pastwisk i sadów z charakterystycznymi miedzami, śródpolnymi zadrzewieniami i oczkami wodnymi
Tradycyjna zabudowa z wiatrakami, żurawiami i przydrożnymi kapliczkami
Metody ochrony różnorodności biologicznej
Ochrona konserwatorska
Ochrona prawna gatunków
Ochrona stanowisk gatunków (in situ)
Uzupełniająca ochrona w zoo, ogrodach botanicznych, arboretach, bankach genów (ex situ)
Ochrona siedlisk o charakterze zbliżonym do naturalnego
Ochrona najcenniejszych przyrodniczo obszarów
Ochrona aktywna
Restytucja (reintrodukcja, biomanipulacje)
Ochrona siedlisk półnaturalnych
Renaturalizacja siedlisk
Odtwarzanie ciągłości siedlisk (korytarze ekologiczne)
Programy czynnej ochrony gatunków
Różnorodność genetyczna wiąże się ze zróżnicowanym pochodzeniem gatunku, historią i kierunkiem migracji oraz
z adaptacją do warunków środowiska.
Najlepiej zbadane pod tym względem są rośliny o znaczeniu użytkowym, np.
w leśnictwie, łąkarstwie, ogrodnictwie.
„Różnorodność wewnątrzgatunkowa to zmienność puli genowej w obrębie gatunku lub populacji”
Genetyczne badania roślin mają długoletnią tradycję w systematyce i naukach leśnych.
Najlepiej poznane zostały drzewa o znaczeniu gospodarczym, są to: sosna zwyczajna, świerk pospolity, jodła pospolita, buk pospolity, dąb szypułkowy i bezszypułkowy
oraz drzewa i krzewy chronione, np.: cis pospolity, jarząb brekinia, kosodrzewina, sosna błotna.
Do elementów najbardziej cennych ze względu na zachowanie różnorodności genetycznej wśród roślin dziko żyjących, należy zaliczyć:
Gatunki ginące i zagrożone wyginięciem - zaklasyfikowane do kategorii wysokiego ryzyka (CR- krytycznie zagrożone, EN- zagrożone,
VU- narażone).
Gatunki występujące na granicy zwartego zasięgu geograficznego lub te gatunki, których populacje zajmują stanowiska wyspowe, (woskownica europejska, rokitnik pospolity, jarząb mączny).
Gatunki częste w nielicznych regionach Polski, lecz rzadkie na pozostałym obszarze kraju (większość gatunków górskich).
Gatunki kluczowe, które mają podstawowe znaczenie w strukturze i funkcjonowaniu całych ekosystemów, (drzewa lasotwórcze: świerk pospolity, jodła pospolita, dęby, buk pospolity).
5. Gatunki charakterystyczne dla zbiorowisk roślinnych.
6. Gatunki o różnorodności genetycznej silnie ograniczonej, ze względu na jednostronną selekcję w uprawie (gatunki drzew leśnych).
7. Mało poznane gatunki rzadkie o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Przyczyny spadku różnorodności genetycznej:
Ustępowanie gatunków z terytorium Polski
Wymieranie lokalnych odmian i podgatunków
Fragmentacja populacji na skutek barier środowiskowych (autostrady, przegradzanie rzek)
nadmierna eksploatacja gatunków (ryb, zwierząt łownych)
Masowe rozmnażanie gatunków w niewoli (ryby) i hybrydyzacja (pszczoły) tj. nierozważne krzyżowanie osobników z odmiennych populacji
Powstawanie mieszańców międzygatunkowych
Różnorodność gatunkowa
Łączna liczba gat. zarejestrowana na obszarze Polski kształtuje się na poziomie około 60 tys.
(na świcie około 1,75 mln. gat.)
Endemit
gatunek roślinny lub zwierzęcy, występujący tylko na jednym, często niewielkim obszarze, a poza nim nigdzie na świecie niespotykany;
gatunki endemiczne wykształciły się przede wszystkim na terenach izolowanych różnymi barierami geograficznymi, np. na oceanicznych wyspach, w pasmach górskich, w dolinach pośród gór.
Np. mniszek pieniński, pszonak pieniński, warzucha polska, dzwonek karkonoski
Relikt
(żywa skamieniałość) - gat. roślin i zwierząt, które pochodzą z minionych epok geologicznych
w przeszłości miały szerszy zasięg geograficzny, a obecnie zajmują obszar mniejszy.
Bardzo często są to formy, które przetrwały w jakiś szczególnych warunkach: duże zmiany klimatyczne, które przybyły na jakiś obszar w okresie ocieplenia klimatu (np. pomiędzy zlodowaceniami), a następnie zostały oddzielone od naturalnego obszaru występowania.
Np. malina moroszka, wierzba lapońska, skrzelopływka bagienna, nornik śnieżny
Królestwo Grzybów
Zagrożenia
nadmierna eksploatacja grzybów jadalnych: kurki, borowiki, gąski, podgrzybki, koźlarze itp.
antropogeniczne zmiany środowiska, takie jak: przesuszenia gleby, zanieczyszczenia powietrza, chemizacji środowiska,
niszczenie i usuwanie starodrzewia,
zanikanie i degradacja siedlisk.
Ochrona
ochrona siedlisk takich jak: łąki, murawy, różnego typu lasy
ochrona rezerwatowa
ochrona indywidualna w postaci pomników przyrody- starych drzew
ochrona gatunkowa
Porosty = grzyby lichenizujące
Zagrożenia
Gospodarka człowieka, urbanizacja
zanieczyszczenie powietrza,
usuwanie starych drzew w lasach i poza terenami leśnymi,
chemizacja środowiska, zmiana stosunków wodnych
wzrost zanieczyszczeń motoryzacyjnych,
turystyka,
stosowanie nowych technologii i materiałów budowlanych (beton, dachówka, plastik).
Ochrona
ochrona gatunkowa,
ochrona całych ekosystemów i krajobrazów
zmniejszenie emisji zanieczyszczeń,
tworzenie wielkoobszarowych form ochrony przyrody,
ochrona głazów narzutowych
Królestwo roślin
1. glony:
Zagrożenia:
Zmiana warunków wodnych
zanieczyszczenie i eutrofizacja wód,
regulacja rzek i zbiorników wodnych,
budowa zbiorników zaporowych,
osuszanie i drenaż torfowisk
Ochrona:
ochrona gatunkowa
ochrona całych ekosystemów (rezerwaty, PK, PN itp.)
2. Mchy
Zagrożenia:
Emisje przemysłowe i chemizacja środowiska
Zmiana stosunków wodnych,
Niewłaściwa gospodarka leśna,
eksploatacja torfowisk i skał,
Urbanizacja oraz turystyka.
Ochrona:
gatunkowa
ochrona całych ekosystemów, np.: torfowiska, naturalne ekosystemy leśne.
3. Widłakowe
Zagrożenia:
przekształcanie naturalnych siedlisk,
wprowadzanie nasadzeń sosny i gatunków drzew obcego pochodzenia w miejsce lasów naturalnych,
osuszanie torfowisk,
eutrofizacja leśnych siedlisk,
zaprzestanie pasterstwa na halach i sukcesja lasów - spowodowała zanik gat. górskich.
Ochrona: Wszystkie gatunki występujące w Polsce są zagrożone i objęte ochroną ścisłą.
4. Paprociowe
Zagrożenia:
osuszanie terenów i likwidacja zabagnień,
mała populacja,
wycinanie drzew ocieniających szczeliny skalne powoduje zmianę warunków wilgotności
5. Nagozalążkowe
Zagrożenia:
zanieczyszczenia gazowe i pyłowe (np.: zniszczone drzewostany świerkowe i jodłowe w Sudetach),
wprowadzanie gatunków obcych jako drzewa ozdobne w parkach i ogrodach- prowadzi to do tworzenie się mieszańców międzygatunkowych i rozprzestrzeniania się obcych gatunków,
nienaturalne występowanie gatunków w wyniku nasadzeń obecnie prowadzi do gradacji szkodników oraz wiatrołomów.
6. Okrytozalążkowe
Zagrożenia:
Przemiany i likwidacja siedlisk
gat występujące w sąsiedztwie dużych ośrodków miejskich czy przemysłowych.
gat. związane z jeziorami oligotroficznymi, torfowiskami, dąbrowami.
Zagrożone są siedliska z natury bardzo rzadkie w Polsce- np. solniska (w Wolińskim PN).
Wprowadzanie gatunków obcych, które zadomowiły się i rozpoczęły ekspansję, wypierając gatunki rodzime z ich stanowisk.
Ochrona:
gatunkowa,
tworzenie PN i rezerwatów przyrody, pomników przyrody, użytków ekologicznych
Królestwo zwierząt
1. Ryby
Zagrożenia:
zanieczyszczenie wód,
degradacja siedlisk,
niszczenie roślinności szuwarowej,
sztuczne zapory uniemożliwiające wędrówkę rybom dwuśrodowiskowym,
ekspansja gatunków obcych wypierających rodzime gatunki.
2. Płazy i Gady
w Polsce 18 gat. Płazów i 9 gat. gadów.
Ochrona prawną objęte są u nas wszystkie gat. gadów i płazów.
Zagrożenia:
utrata lub degradacja siedlisk,
zabijanie węży i jaszczurek,
wypuszczanie na wolność gatunków obcego pochodzenia (żółwi, węży, jaszczurek)
Ptaki
są najliczniejszą gromadą kręgowców w polskiej faunie, liczą 435 gat.
w kraju gniazduje 176 gat. ptaków.
Większość gatunków naszych ptaków objętych jest ochroną ścisłą.
Ssaki
w Polsce występuje 105 gat., niemal 1/3 gat. zaliczanych jest do zagrożonych (wyginał tur i tarpan).
Wyróżniamy ekosystemy:
leśne : lasy grądowe, łęgowe, dąbrowy, olsy, buczyny, brzezina bagienna, bory sosnowe, mieszane bory jodłowe, bory świerkowe, mieszane bory,
2. zaroślowe: nadmorskie zarośla rokitnika, zarośla woskownicy europejskiej, łozowiska, zarośla brzozy niskiej, zarośla kserotermiczne,
3. krzewinkowe : wrzosowiska, borówczyska bażynowe,
4. torfowiska :wysokie, niskie i przejściowe,
5. murawy :kserotermiczne, napiaskowe, bliźniczkowe, wysokogórskie i wyleżyska śnieżne,
6. ekosystemy wydm
7. łąkowe i pastwiskowe : łąki trzęślicowe, niżowe i górskie łąki świeże, łąki fiołkowo-selernicowe, górskie łąki konietlicowe, nadmorskie halofilne łąki i pastwiska, śródlądowe solniska,
8. ekosystemy klifowe,
9. ekosystemy słodkowodne :jeziora oligotroficzne, eutroficzne, mezotroficzne, dystroficzne, starorzecza, stawy rybne,
10. ekosystemy rzek ,
11. ekosystemy morskie i przybrzeżne