Glikoliza, biologia, biochemia, cykl glukozy


Glikoliza

Szlak Embdena-Meyerhofa

(Warburga, Parnasa)

  1. Przekształcenie glukozy w 2 cząst. aldehydu 3-fosfoglicerynowego

  2. Produkcja dwóch cząsteczek pirogronianu

C6H12O6 2H3C-CHOH-COO- + 2H+

2ADP + 2Pi 2ATP + 2H2O

ΔG0' = 2 x 30.5 kJ/mol = 61 kJ/mol

Glukoza+2ADP+2Pi2 mleczany+2ATP+2H++2H2O

ΔG0' = -183.6+61 = -122.6 kJ/mol

Tak więc w standardowych warunkach 61/183.6x100% = 33% energii swobodnej rozkładu glukozy zachowane zostaje w ATP. W warunkach rzeczywistych stężenie reagentów, pH, wpływ metalu powodują, że 50% energii swobodnej rozkładu glukozy przekształcane jest w ATP

I Faza glikolizy

Pierwsza reakcja - fosforylacja glukozy przez heksokinazę

Glukoza+ATP4-Glukozo-6-fosforan2-+ADP3-+H+

ΔG0' = -30.5 + 13.8 = -16.7 kJ/mol

ΔG = ΔG0'+RT ln([G-6-P][ADP]/[Glu][ATP])

ΔG=-6.7kJ/mol+(8.3J/molxK)(310K)ln([0.08][0.14]/[5][1.85])

ΔG = -33.9kJ/mol

2 reakcja glikolizy - izomeryzacja glukozo-6-fosforanu katalizowana jest przez izomerazę glukozofosforanową

3 reakcja glikolizy - fosfofruktokinaza fosforyluje fruktozo-6-fosforan do fruktozo

1,6-bisfosforanu (ΔG0'=16.3 kJ/mol).

ADP + ADPATP + AMP

Keq = [ATP][AMP]/[ADP]2=0.44

Poziom ADP wynosi 10%, a poziom AMP 1% poziomu ATP, stąd niewielkie zmiany w stężeniu ATP powoduja o wiele większe zmiany w stężeniu AMP dzięki działaniu kinazy adenylowej

Przykład: Stęż. ATP w komórce (erytrocyt) wynosi 1850 μM, ADP - 145 μM, AMP - 5μM, całkowite stężenie nukleotydów adeninowych - 2000μM. 8% ATP jest nagle zhydrolizowane do ADP. Poziom ATP zmniejsza się 1850 x 0.92 = 1702μM, poziom [AMP] + [ADP] zmienia się do

2000 - 1702 = 298μM. Poziom AMP można wyliczyć z równania stanu równowagi dla tej reakcji:

0.44 = [1702μM][AMP]/[ADP]2

Ponieważ [AMP] = 298μM - [ADP], to

0.44 = 1702(298 - [ADP])/[ADP]2

stąd: [ADP] = 278μM, [AMP] = 20μM

W wyniku reakcji nastąpił (przy 8% spadku poziomu ATP) 400% wzrost poziomu AMP

Reakcja 4 - Aldolaza fruktozofosforanowa katalizuje reakcję rozpadu fruktozo-1,6-bisfosforanu do aldehydu 3-fosfogli-cerynowego i fosfodihydroksyacetonu

C6 2C3

23.9 kJ/mol, sugeruje to jej małą efektywność

Reakcja 5 - konwersja fosfodihydroksy-acetonu do aldehydu 3-fosfoglicerynowego przez izomerazę triozofosforanową

enzymu. kkat/Km wynosi 2 x 108M-1s-1, bliski jest więc maksimum kontrolowanej przez dyfuzję szybkości wiązania z substratem

II faza glikolizy

Reakcja 6 - dehydrogenaza aldehydu 3-fosfoglicerynowego katalizuje utlenianie aldehydu 3-fosfoglicerynowego do 1,3-bisfosfoglicerynianu

Reakcja 7 - kinaza fosfoglicerynianowa przenosi grupę fosforylową z 1,3-bis fosfo-glicerynianu na ADP, tworząc ATP i 3-fos-foglicerynian

aldehyd 3-fosfoglicerynowy + ADP + Pi + NAD+

3-fosfoglicerynian + ATP + NADH + H+

ΔG0' = -12.6 kJ/mol

Reakcja 8 - katalizowana przez fosfogliceromutazę, która przesuwa resztę fosforanową w 3-fosfoglicerynianie z węgla C3 na węgiel C2, tworząc 2-fosfoglicerynian

Reakcja 9 - enolaza katalizuje tworzenie fosfoenolopirogronianu z 2-fosfoglice-rynianu. ΔG reakcji jest w warunkach komórki zbliżone do zera. Jak więc z substratu o niskiej energii swobodnej hydrolizy powstaje produkt o wysokiej energii swobodnej hydrolizy? Oba związki zawierają tę samą ilość potencjalnej energii metabolicznej. Rearanżacja w formę enolową umożliwia w następnym etapie wyzwolenie zgromadzonej energii potencjalnej.

Reakcja 10 - przekształcanie fosfoenolo-pirogronianu przez kinazę pirogronianową w pirogronian związane z syntezą ATP. Reakcja wymaga jonów Mg2+ i stymulo-wana jest przez jednowartościowe kationy

Fosfoenolopirogronian 3- + H2O pirogronian + HPO42-

ADP3- + HPO42++ H+ ATP 4+ + H2O

ΔG0' = -62 +30.05 = -31.7 kJ/mol

Efekt stężenia redukuje wielkość ΔG0' do

-23.06 kJ/mol. Wysoka energia swobodna hydrolizy fosfoenolopirogronianu wynika z konwersji enolowego tautomeru do bardziej stabilnej formy ketonowej

Ostateczne produkty glikolizy

Energetyka glikolizy

Inne niż glukoza substraty glikolizy

Fruktoza

Mannoza jest fosforylowana przez heksokinazę do mannozo-6-fosforanu, ten konwertowany jest przez fosfomannozo-izomerazę do fruktozo-6-fosforanu i włączany w glikolizę

Galaktoza podlega (szlak Leloira) fosforylacji galaktokinazą do galaktozo-1-fosforanu, ten przekształcany jest w UDP-galaktozę przez urydylotransferazę galaktozo-1-fosforanu z równoczesną produkcją glukozo-1-fosforanu i zużyciem czasteczki UDP-glukozy. Reakcja ta zachodzi wg tzw. mechanizmu ping-pongowego z udziałem kowalencyjnego intermediatu enzymu z UMP. Powstały glukozo-1-fosforan jest przekształcany przez fosfoglukomutazę w glukozo-6-fosforan i włączany w glikolizę. Drugi produkt transferazy - UDP-galaktoza jest przekształcana w UDP-glukozę przez epimerazę UDP-glukozy

Glicerol - przekształcany jest przez kinazę glicerolową w glicerolo-3-fosforan, ten utleniany przez dehydrogenazę glicerolofosforanu do fosfodihydroksy-acetonu

1

10



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Glukoneogeneza, biologia, biochemia, cykl glukozy
glikoliza, SGGW, biochemia
glikoliza, położnictwo, biochemia, biochemia
Biochemia ukladu nerwowego, Biologia, Biochemia
Biologia Komorki Cykl Komorkowy Nieznany (2)
VII, Lekarski WLK SUM, lekarski, biochemia, cykl crebsa, puryny i pirymidyny
Kamica nerkowa. Biochemia śpiączek i stresu. Wykład z 14.03.2007, Lekarski WLK SUM, lekarski, bioche
Utlenianie biologiczne BIOCHEMIA
Biochemia pytania kolokwia, biologia, biochemia1
PR0gr rat niestacjonarne 2009 (poprawiony)(2), biologia, biochemia, biochemia (JENOT15) (2)
Chromatografia cienkowarstwowa, biologia, biochemia
kolos VII, Lekarski WLK SUM, lekarski, biochemia, cykl crebsa, puryny i pirymidyny
Kamice i śpiączki, Lekarski WLK SUM, lekarski, biochemia, cykl crebsa, puryny i pirymidyny
biologia, przywra, Cykl rozwojowy Fasciola Hepatica (Motylica wątrobowa)
Mięśnie przyczepy i czynnosć !!!, Anatomia, Biologia, Biochemia
kwn, Biologia, biochemia
Biologia biochemia, Biologia
Hematopoeza, Biologia, Biochemia

więcej podobnych podstron