OCHRONA LASU

Egzamin

1. Higiena lasu - całokształt działań zmierzających do utrzymania korzystnego stanu sanitarnego lasu przez stworzenie warunków umożliwiających jego prawidłowy rozwój. Praktyczne wskazania higieny lasu realizowane są m.in. przez: dobór gatunków lasotwórczych dostosowanych do określonych warunków siedliskowych, używanie wysokowartościowego materiału sadzeniowego, usuwanie podczas trzebieży i czyszczeń drzew chorych, zasiedlonych przez szkodniki wtórne, stosowanie bezpiecznych technologii w ochronie, hodowli i użytkowaniu lasu.

2. Stan sanitarny lasu - aktualny poziom higieny lasu określany występowaniem w lesie drzew zamierających i martwych (posusz czynny, jałowy, złomy, wywały) w wyniku działania czynników biotycznych, abiotycznych i antropogenicznych, w tym również w wyniku błędów popełnianych przy wykonaniu czynników gospodarczych.

3. Stan zdrowotny lasu - stopień naturalnej odporności na destrukcyjne bodźce, będący wypadkową działania licznych czynników zewnętrznych (środowisko) i wewnętrznych (genetyka) np. pochodzenia nasion, składu gatunkowego, wieku i struktury drzewostanu, zasobności gleby, stosunków wodnych, warunków klimatycznych, poziomu skażeń przemysłowych, żeru owadów, chorób grzybowych i in. W praktyce leśnej do oceny stanu zdrowotnego lasu przyjmuje się 4 stopnie: drzewa zdrowe, osłabione, silnie osłabione i obumierające lub wskaźnik ubytku aparatu asymilacyjnego.

4. Stan zagrożenia lasu - aktualna sytuacja w lesie obrazująca liczebność, występowanie
i tendencje rozwojowe szkodników i chorób.

5. Minimum sanitarne - zespół niezbędnych czynności i zabiegów gospodarczych przy wszystkich pracach leśnych, który warunkuje zachowanie higieny lasu.

6. Kwaśne deszcze - opad atmosferyczny o odczynie kwaśnym, zawierający kwasy wytworzone
w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazami takimi jak: CO2, tlenki siarki, azotu, siarkowodór, chlorowodór, wyemitowanymi do atmosfery w procesach spalania paliw , produkcji przemysłowej, wybuchów wulkanów, wyładowań atmosferycznych i innych czynników naturalnych.

Przemiany chemiczne ( środowisko)

- kwaśne deszcze ( depozycje wodne) powodują:

* bezpośrednie uszkadzanie aparatu asymilacyjnego

* wzmożone parowanie

* przedostając się przez przestwory komórkowe do miękiszu palisadowego powodują uszkodzenie chloroplastów a łącząc sie z magnezem - wewnętrzne plamy , żółknięcie

* otwarcie aparatów szparkowych lub ich niedomknięcie

* na drzewach iglastych przedwczesny opad igliwia , redukcja korony

* różnego rodzaju chlorozy

- depozycje suche zakwaszając glebę powodują :

* wymywanie substancji odżywczych

* ujemny wpływ na mikroorganizmy glebowe ( zanik)

* wymywanie metali

* wzrost w roztworze glebowym pierwiastków o ujemnym ładunku co negatywnie wpływa na rośliny (jony glinu w dużym stężeniu są toksyczne)

* zamieranie korzeni

* przemieszczanie jonów dodatnich ( wodorowych) w głąb profili glebowych co może powodować ich wiązanie z cząsteczkami gleby

* większe zapotrzebowanie roślin na wodę

* rozpoczęcie procesów chorobowych lasów ( szczególnie iglastych)

7. Szkody górnicze - Dotyczą w większości surowców kruszcowych. Ponadto dużym obciążeniem dla środowiska są hałdy skały płowej (z odpadami hutniczymi), popioły ze spalonego węgla brunatnego,
z których elementy toksyczne przedostają sie wraz z wiatrem lub woda do przyległych lasów
(np. w Puszczy Kozienickiej nawet do 15 km w głąb)

Bardzo uciążliwe są osadniki towarzyszące kopalniom metali kolorowych , często także ciężkich, które stanowią bardzo toksyczne składowisko. Groźne są również nieużytki po kamieniołomach. Bardzo poważne znaczenie maja szkody powstałe w skutek koplanictwa wgłębnego (zapadliska itp.)

RODZAJE ZAPADLISK:

- gwałtowne powstające na skutek nagłego przerwania warstw geologicznych

- deformacje nieciągłe - następują tutaj przerwania wielu warstw w tym wodonośnej (najczęściej jest to nieprzepuszczalna warstwa biegnąca pod żyłą wodną) wynikiem czego jest spływanie wody gruntowej w głębsze warstwy, obniżenie warstwy lustra wody gruntowej, osuszanie do zapadliska terenów. Są to m.in. tereny Olkusza. Jest to powolne osiadanie terenów wyniku zsuwania się chodników na dużych głębokościach . Powstają tam leje tektoniczne. Uszkodzeniu ulegają d-stany
i infrastruktura . Rozmiar szkód to 2 tys. ha powierzchni zadrzewionej, 417 ha całkowicie wyłączone
z produkcji leśnej (osuszone).

Śląsk (RDLP Katowice) RDLP Łódź (Kopalnia węgla brunatnego w Bełachatowie), Tarnobrzeskie zagłębie przemysłowe

- deformacja ciągła - w wyniku gwałtownych stąpnięć (osiadanie terenu) nie zostaje przerwana ciągłość warstw podpowierzchniowych gleby. Powstają natomiast leje zalewane woda o dużych rozmiarach - szczególnie na Śląsku rozmiar szkód to ok. 122 tys. ha pow. leśnej.

8. Gołomróz - zjawisko tzw. gołomrozu, polega na zamarzaniu wierzchniej warstwy gruntu
i „wysadzaniu” roślin z gleby. Ma miejsce na przełomie jesień-zima oraz zima-wiosna.

9. Budki lęgowe - wymiary

Typ skrzynki	Bok dna	Wys. ścianki	Średnica otworu	Wys. umieszczenia otworu nad dnem
A	13	25/27	3,3 - 3,5	15
A1	13	25/27	2,7	15
B	15	35/38	5,0 - 5,5	20
D	19	40/43	8,0 - 8,5	27
E	30	50/55	12,0 - 15,0	33

A - sikorki, kowalik, pełzacz leśny i ogrodowy, krętogłów, muchołówka

A1 - wszystkie sikorki (poza bogatką)

B - szpak, pleszka ogrodowa, krętogłów, kowalik, muchołówka żałobna, sikora bogatka, dzięcioły

D - kawka, dudek, siniak, kraska, szpak, dzięcioły, krętogłów, kowalik

E - puszczyk, uszatka, pustułka

Półotwarte - muchołówka szara, kopciuszek, pliszka siwa, rudzik

10. Jakie jest kryterium wyznaczania kategorii zagrożenia pożarowego?

Kategorię zagrożenia pożarowego określa się na podstawie:

a) średniej rocznej liczby pożarów lasu w okresie ostatnich 10 lat przypadających na

10 km² (1000 ha) powierzchni leśnej
b) sumy udziałów procentowych powierzchni drzewostanów rosnących na siedliskach:

boru suchego, boru świeżego, boru mieszanego świeżego, boru wilgotnego, boru

mieszanego wilgotnego i lasu łęgowego

c) średniej wilgotności względnej powietrza (pomiar z wysokości 0,5 m)
i procentowego udziału dni z wilgotnością ściółki mniejszą od 15% o godzinie 9.00

d) średniej liczby mieszkańców przypadających na 0,01 km² (1 ha) powierzchni leśnej

11. Wiatry chroniczne i gwałtowne.

Jeden z głównych czynników meteorologicznych powodujących największe szkody w lasach. Wiatr oddziałowuje bezpośrednio na las powodując uszkodzenia mechaniczne od otrząsania kwiatów
i owoców oraz aparatu asymilacyjnego, po wiatrowały i wiatrołomy. Wiatry chroniczne oddziaływają negatywnie na drzewostan.

Wiatry chroniczne: wysuszanie gleby, wywiewanie gleby i ściółki, zwiększenie transpiracji, zakłócenia procesów asymilacji i oddychania

Wiatry gwałtowne: łamanie gałęzi, konarów, wierzchołków drzew, pochylanie drzew i wyrywanie systemów korzeniowych.

12. Szkody od wiatrów chronicznych i gwałtownych

j.w.

13. Ochrona szkółek przed przymrozkami i goło mrozem.
Gołomróz:

- formowanie wyższych grzęd w szkółkach

- wykładanie międzyrzędów torfem, mchem

- nakrywanie całych grzęd lub kwater gałęziami

Przymrozek:

- przykrywanie grzęd (np. włókniną)

- deszczowanie

- wytwarzanie dymu i mgły

- ogrzewanie przygruntowej warstwy powietrza (stosy)

14. Zmrozowisko - powierzchnia, na której gromadzi się zimne (ciężkie) powietrze, a jego odpływ jest utrudniony, co sprzyja powstawaniu przymrozków; miejscami takimi są zagłębienia terenu lub powierzchnie niedużych zrębów otoczonych wyższymi drzewostanami; temperatura powietrza i gleby w zmrozowisku powodują zaburzenia bilansu wodnego roślin, opóźniają ich wzrost i rozwój; zmrozowiska są zwykle trudne do odnowienia i zalesienia. Nie należy stosować rębni zupełnych na zmrozowiskach; najlepiej sadzić pod okapem.

15. Wpływ pyłów na aparat asymilacyjny.

Zahamowanie fotosyntezy spowodowane zmniejszeniem dostępu światła, podniesienie się temperatury zanieczyszczonego liścia(„przegrzanie”), utrudniona wymiana gazów przez zatykanie szparek, transpiracja, asymilacja. Badania w ramach monitoringu technicznego zapylenia polegają na - wystawieniu słoi z woda destylowaną na okres 1 m-ca - odparowanie wody i określenie masy pyłów - przeliczenie na pow. otworu słoja a następnie na 1 km².

16. Wymienić wszystkie gatunki drzew i krzewów zalecane przez IBL do pasów p-poż.

Bs , Bśw - Brzoza brodawkowata, Olsza szara i czarna, Dąb czerwony, Jarząb pospolity , Karagana syberyjska, Wierzba piaskowa, Róża fałdolistna , Róża dzika, Topola.

Przede wszystkim gatunki liściaste (co najmniej dwa rzędy), ponadto powinno się wprowadzać domieszki w formie wielorzędowej.

17. Ekologiczne następstwa pożarów lasu.

- wzrost zagrożenia ze strony folio fagów

- masowy pojaw owadów kambio- i ksylofagów (przypłaszczek, cetyniec większy, tycz cieśla)

- masowy pojaw szkodliwych owadów w uprawach założonych na terenach popożarowych (szeliniaki, zmienniki)

- pojaw specyficznych zbiorowisk grzybów

- zniszczenie grzybów mikoryzowych

- zniszczenie innych mikroorganizmów w glebie

- wzrost konkurencji roślinności trawiastej dla wysadzonych gatunków drzew

-wzrost zagrożenia ze strony zwierzyny (brak atrakcyjnego runa)

- zmiany siedliskowe: zmiany pH gleby (alkalizacja gleby), stosunków wodnych, nadmierne naświetlenie, wzmożona turbulencja powietrza

18. Strefy żerowania ptaków.

Strefa powietrzna: lelek kozodój, jerzyk, jaskółki

Strefa przykoronowa: muchołówki, pleszki

Strefa gałązek: sikory, mysikrólik

Strefa konarów: kukułka, wilga, kraska, drozdy

Strefa pni: dzięcioły, kowaliki, pełzacze

Strefa krzewów: dzierzby, słowik

Strefa przyziemna: kawka, dudek, kos

19. Kategorie zagrożenia p-poż.

I kat. - duże zagrożenie pożarowe lasu (34-55 pkt.)

II kat. - średnie zagrożenie pożarowe lasu(16-33 pkt.)

III kat. - małe zagrożenie pożarowe lasu (poniżej 15 pkt.)

20. Metody hodowlane ochrony p-poż w różnych fazach drzewostanu.

a) faza przygotowania gleby:

- przyspieszenie mineralizacji

- likwidacja rudawca i trzcinnisk

- unikanie wyorywania bruzd

- bronowanie leśną broną talerzową

b) faza uprawy:

- maksymalnie szybko doprowadzenie uprawy do zwarcia

- w przypadku zagrożenia ze strony zwójek i zwierzyny stosować siewy

- ochrona upraw przed szeliniakiem, sieciechem, zmiennikami

- ochrona przez zwierzyną i nornikami

c) faza młodnika:

- podnoszenie dolnej granicy strefy występowania igieł i niedopuszczenie do nadmiernej koncentracji biomasy na jednostce powierzchni

- przerzedzenia w celu osiągnięcia większej grubości strzał, przeciwdziała to okiści

- niedopuszczenie, aby wycinane drzewka zostały powieszone

- ochrona przed zwierzyną

d) faza tyczkowiny i drągowiny:

- maksymalne podkrzesanie dolnej granicy strefy występowania igieł i martwych gałęzi, okrzesywanie wycinanego drzewa do końca strzał

e) faza drzewostanu starszego:

- niedopuszczenie do nadmiernego prześwietlenia

- wprowadzenie do drugiego piętra gatunków liściastych

21. Metody mechaniczne ochrony przed zwierzyną płową („potykacze”).

- płoty

- ogrodzenia elektryzujące

- potykacze (naciąganie lin, drutów między drzewkami na wys. 80cm - już niestosowane; obecnie używa się skrzyżowanych drzew przed uprawą)

- urządzenia odstraszające zwierzynę

- optyczne

- akustyczne

- ochrona indywidualna

22. Jak zapobiegać zmrozowiskom? (Wymienić gat. pionierskie)

- otwieranie brzegów drzewostanu

- o ile to możliwe wyrównywanie terenu

- nie wycinać zbyt dużych gniazd wewnątrz drzewostanu (nie większa średnica jak 1 wys. d-stanu)

- sadzenie gatunków odpornych na mróz

23. Wpływ kwaśnych deszczy na aparat asymilacyjny. Różnice między chlorozą a nekrozą.
- nekrozy spowodowane kwaśnymi rosami
- zmywanie wosków z powierzchni igieł i liści
- uszkodzenie aparatów szparkowych
- blokowanie magnezu w chlorofilu

Chloroza - objaw chorobowy roślin polegający na tworzeniu się i zaniku chlorofilu, przy którym następuje rozpad chloroplastów. Chore rośliny stopniowo żółkną. Przyczyną chlorozy są brak lub nadmiar niektórych składników pokarmowych lub choroby wirusowe.

Nekroza - obumieranie komórek lub tkanek roślinnych, zawsze powodowane czynnikami zewnętrznymi, najczęściej: patogenami grzybicznymi, epidemiami lub masowymi pojawami owadów, wpływem zanieczyszczeń przemysłowych, np. dwutlenku siarki.

24. Chemiczne sposoby zabezpieczania przed zwierzyną.
- repelenty zapachowe (zapach rozkładających się produktów zwierzęcych lub roślinnych, krew, zapach człowieka lub drapieżcy)

- repelenty smakowe (o gorzkim smaku)

- repelenty mechaniczne (zmniejszają atrakcyjność, tworzą twardą powierzchnię, oparte na żywicach syntetycznych i naturalnych z zawartością związków mineralnych o ziarnistej konsystencji np. piasek)

25. Biologiczne metody zwalczania gryzoni.

- profilaktyka i przewidywanie masowych pojawów (odłowy kontrolne, określanie liczebności populacji, określanie cykliczności pojawów)

- poprawa warunków bytowych ptaków drapieżnych

- odchwaszczanie upraw, usuwanie wiatro i śniegowałów, unikanie rozsypywania nasion na szkółkach, unikanie licznego okrywania grządek na szkółkach, otaczanie szczególnie zagrożonych obiektów rowkami chwytnymi wypełnionymi zimą gałązkami świerka lub jałowca, utrzymywanie dobrego stanu liczebnego drapieżników- zwłaszcza ptaków m.in. poprzez poprawę warunków bytowych oraz budowę czatowni.

26. Gatunki używane w metodzie ogniskowo-kompleksowej.

Gatunki owoco-, nektaro- i spadziodajne (biocenotyczne).

Do pożądanych właściwości gatunków krzewów (lub drzew) wprowadzanych do remiz należą: bujne ugałęzienie, obfite kwitnienie (nektarodajność), obradzanie jadalnych owoców (owocodajność), zasiedlanie przez mszyce i czerwce (spadziodajność).

27. Dlaczego sośnina na gruntach porolnych umarła?

28. Zabiegi hylotechniczne.
Metody polegające na uwzględnianiu postulatów ochrony lasu w hodowli, użytkowaniu i urządzaniu lasu, mających na celu zwiększenie odporności drzew i drzewostanów na choroby i szkodniki.

29. Wszystkie wzory na prognozowanie zagrożenia pożarowego.

30. Sposoby zabezpieczania przed niskimi i wysokimi temperaturami.

- (niskie)unikanie tworzenia zmrozowisk, na szkółkach zraszanie wodą, zamgławianie, zadymianie, okrywanie gałęziami, agrowłókniną, odchwaszczanie

- (wysokie)unikanie zbyt raptownego odsłonięcia drzewostanu, odchwaszczanie, zwiększenie albedo gleby m.in. poprzez wykładanie siana

31. Omów zagrożenia od wiatru.

j.w

32. Feromony

Feromony agregacyjne służą do prognozowania i zwalczania, natomiast feromony płciowe tylko do prognozowania, ponieważ odławia się tylko samce, więc nie ma możliwości zniszczenia populacji.

33. Sposób przydzielania drzewostanów do kategorii zagrożenia od przemysłu (plus ile jest stref zagrożenia).

I - uszkodzenia słabe

II - uszkodzenia średnie

III - uszkodzenia silne

IV - zarośla poprzemysłowe

V - murawy poprzemysłowe

VI - pustynie poprzemysłowe

Stopień uszkodzenia określa się szacunkowo podczas taksacji, indywidualnie dla każdego drzewostanu, od 21 lat wzwyż.

0 - do 10% uszkodzeń,

1 - 11-25 % uszkodzeń,

2 - 26-60% uszkodzeń,

3 - powyżej 60% uszkodzeń

34. Ochrona przeciwpożarowa na terenie całego kraju.

Pomocniczy punkt pomiarowy (3-5 szt. w strefie), który wykonuje pomiary pomocnicze punkt prognostyczny (jest ich 34), który ustala stopień zagrożenia pożarowego lasu dla strefy RDLP przekazuje dane do Nadleśnictwa, IBL, Komendy Wojewódzkiej PSP i innych służb spoza LP; IBL (Zakład Ochrony Przeciwpożarowej Lasu) opracowuje codzienne mapy zagrożenia pożarowego lasów w Polsce; przekazuje informacje o dużym zagrożeniu pożarowym do Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, DGLP oraz Komendy Głównej PSP.

35. Ogólny podział środków ochrony roślin.

I. Zoocydy - środki do zwalczania szkodników zwierzęcych: 
1. Insektycydy - środki owadobójcze, 
2. Rodentycydy - środki gryzoniobójcze, 
3. Moluskocydy - środki mięczakobójcze, 
4. Nematocydy - środki nicieniobójcze, 
5. Larwicydy - środki larwobójcze, 
6. Aficydy - środki mszycobójcze, 
7. Akarycydy - środki roztoczobójcze, 
8. Owicydy - środki do niszczenia jaj owadów i roztoczy,
9. Bakteriocydy - środki zwalczające bakterie. 
II. Fungicydy - środki grzybobójcze.
III. Herbicydy - środki chwastobójcze: 
1. kontaktowe lub układowe,
2. nalistne lub doglebowe, 
3. selektywne lub nie selektywne,
4. przedsiewne lub przedwschodnie lub powschodnie.
IV. Regulatory wzrostu - środki stymulujące lub hamujące procesy życiowe roślin: 
1. Defolianty - środki do odlistniania roślin, 
2. Desykanty - środki do wysuszania roślin, 
3. Defloranty - środki do usuwania nadmiernej ilości kwiatów. 
V. Atraktanty - środki zwabiające. 
VI. Repelenty - środki odstraszające. 

36. Metoda IBL prognozowania zagrożenia pożarowego.

37. Na jakiej podstawie określamy kategorię zagrożenia pożarowego w nadleśnictwie i dlaczego uwzględniamy zanieczyszczenia?

j.w.

Zanieczyszczenia powietrza mogą powodować defoliację koron drzew, a co za tym idzie wzrost materiału palnego na dnie lasu. Zanieczyszczenia prowadzą również do przerzedzenia drzewostanów, gdzie nagły dopływ światła do dna lasu spowoduje jego zarośnięcie, a co za tym idzie zwiększy palność.

38. Cechy ptaków decydujące o ich pożyteczności

Utrzymywanie wysokiego stanu liczebnego awifauny owadożernej jest jednym z najważniejszych czynników hamującym rozwój gradacji szkodliwych owadów. Dlatego obowiązkiem jest zapewnienie jej jak najkorzystniejszych warunków bytowania, przede wszystkim w monokulturach. Ważną rolę spełniają sikory, zwłaszcza w okresie zimy, kiedy to zanika aktywność innych pożytecznych organizmów.

39. Susza mrozowa

W przypadku braku okrywy śnieżnej, przy długotrwałych mrozach potęgowanych suchym wiatrem rośliny najczęściej cierpią na niedobór wody - suszę mrozową. Dłużej utrzymujący się stan prowadzić może do uszkodzeń mrozowych, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci roślin. Zamarznięta gleba uniemożliwia pobieranie wody a odwodniona roślina (w wyniku transpiracji) tracąc dużo wody - powoli zaczyna umierać.

40. Pas typu C- charakterystyka

Pas typu Kienitza, zakłada się w d-stanach gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo, że pas typu B będzie niewystarczający oraz w d-stanach przy liniach kolejowych. Składa się z 2 bruzd szerokości 2m,równoległych do siebie w odległości 10-15 m i przeplatających się co 20-50 m. Bruzdy powinny być oczyszczone z materii organicznej, zaś z powierzchni między nimi należy usuwać drzewa i krzewy iglaste.

41. Okiść- charakterystyka( jak powstaje, jakie gatunki, jak jej zapobiegamy)

Okiść - zjawisko związane z opadem śniegu osiadającym na gałęziach drzew i krzewów; gruba warstwa ciężkiego (mokrego) śniegu powodująca często łamanie gałęzi, a nawet całych drzew (zwłaszcza o szerokich konarach). Najbardziej wrażliwe są świerczyny w wieku 30-50 lat, sośniny od 20 roku, niską odporność wykazuje również brzoza i olsza. Walka: uwzględnianie regionalizacji zagrożeń przez śnie podczas zakładania odnowień, dostosowanie składu gatunkowego do reliefu terenu, wykonywanie odpowiednich cięć pielęgnacyjnych, stosowanie miejscowego materiału sadzeniowego, sadzenie świerka w luźnej więźbie.

42. Spiralny i łańcuchowy model choroby lasu - różnice.

Model łańcuchowy choroby lasu - opisuje procesy z zakresu hilopatologii w postaci sekwencji przyczyn i skutków, które można zidentyfikować i oddzielnie analizować dla modelu lasu normalnego. Model łączy abiotyczne i biotyczne czynniki szkodo twórcze i porządkuje procesy patologiczne. Umożliwia tym samym interwencje gospodarcze i ochronne.

Model spiralny choroby lasu - koncepcja ta dzieli czynniki chorobowe na 3 kategorie:

A czynniki predyspozycyjne - niedostosowanie składów gatunkowych do siedliska, warunki klimatyczne, imisje przemysłowe, niewłaściwe zabiegi hodowlane

B czynniki inicjujące - defoliacje owadzie, gwałtowna susza, niskie temperatury, śnieg

C czynniki współuczestniczące - grzyby patogeniczne, szkodniki wtórne, inne czynniki biotyczne

Spiralny model choroby wyjaśnia zjawiska na poziomie ponadorganizmalnym, które prowadzą do uszkodzeń lub umierania populacji albo zbiorowisk.

43. Pas typu B

Porządkowanie terenu w pasie 50 m od drogi oraz wyoranie jednej bruzdy izolacyjnej szerokości
2 m w odległości 2-5 m od drogi. Takim pasem należy oddzielać lasy od dróg publicznych, zakładów przemysłowych, obiektów magazynowych, obiektów użyteczności publicznej oraz poligonu.

44. Pestycydy- podział, jakie zastosowanie, nazwy, co to jest, do czego służy i kiedy stosujemy

Pestycydy (łac. pestis - zaraza, pomór, caedo - zabijam) - substancje syntetyczne lub naturalne, stosowane do zwalczania organizmów szkodliwych lub niepożądanych, używane głównie do ochrony roślin uprawnych, lasów, zbiorników wodnych, ale również zwierząt, ludzi, produktów żywnościowych, a także do niszczenia żywych organizmów, uznanych za szkodliwe, w budynkach inwentarskich, mieszkalnych, szpitalnych i magazynach. Podział według zastosowania: fungicydy, herbicydy, nematocydy, rodentocydy, insektycydy, moluscocydy, ale i również repelenty, atraktanty. Podział ze względu na toksyczność:

I klasa - skrajnie toksyczne - <1 mg/kg

II klasa - bardzo toksyczne - 1-50 mg/kg

III klasa - umiarkowanie toksyczne - 50-500 mg/kg

IV klasa - słabo toksyczne - 500-5000 mg/kg

V klasa - praktycznie nietoksyczne - 5000-15000 mg/kg

VI klasa - stosunkowo nieszkodliwe - >15000 mg/kg

Stosujemy w ostateczności, kiedy wszystkie inne środki zawiodły, oraz gdy mamy przekonanie co do ich skuteczności oraz wpływu na środowisko

45. Typy pożarów, wielkości

- pożary pojedynczych drzew

- pożary wierzchołkowe

- pożary przyziemne

- pożary podziemne

- pożary całkowite drzewostanu

Wielkości pożarów:

- ugaszone w zarodku do 0,05ha

- małe od 0,06- 1 ha

- średnie od 1,01ha - 10ha

- duże od 10,01 ha - 100ha

- bardzo duże powyżej 100ha

46. Zamieranie sosny 30 letniej w latach 80-tych + zamieranie dębu.

47. Jakie reakcje zachodzą w igliwiu pod wpływem kwaśnych deszczy.

j.w

48. Mezo , makro i mikrobiologiczne metody ochrony lasu

Metody polegające na wykorzystywaniu żywych organizmów lub produktów ich przemiany materii do walki z innymi organizmami uznanymi za gospodarczo szkodliwe.

- mikrobiologiczna - wykorzystanie mikroorganizmów nicieni, wirusów, bakterii, roztoczy

- mezobiologiczna - wykorzystanie owadów, gryzoni, grzybów

- makrobiologiczna - duże ssaki, ptactwo

49. Wzór Dandrego.

50. Wpływ zadymiania na szkółkach na przymrozki adwekcyjne i radiacyjne.

Przymrozki adwekcyjne - są spowodowane napływem zimnych mas powietrza. Grubość zimnego powietrza przekracza 2m nad powierzchnią gruntu.

Przymrozki radiacyjne - są skutkiem nocnego wypromieniowania ciepła z gruntu. Występują lokalnie, a grubość warstw powietrza nie przekracza zwykle 2m nad powierzchnią gruntu.

Zadymianie zmniejsza nocne straty ciepła i zapobiega nadmiernym spadkom temperatury przygruntowej warstwy powietrza. Zmniejsza wypromieniowanie ciepła z podłoża.

---