PROMOCJA ZDROWIA (3.04.2015)
Diagnozowanie zgodnie ICNP w promocji zdrowia
Proces pieleęgnowania składa się z IV etapów:
I - rozpoznanie
II - planowanie
III - realizacja
IV - ocenianie
ROZPOZNANIE
PLANOWANIE
Dlaczego powstała Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP)?
ICNP jest stosunkowo nowym narzędziem. Jej historia rozpoczęła się w latach 80. XX wieku, kiedy to ICNP reagując na obserwowany rozwój grupy zawodowej i potrzeby środowiska, postanowiła zainicjować projekt związany z uporządkowaniem terminologii pielęgniarskiej
ICNP jest to klasyfikacja
która została wybrana przez pielęgniarki, ponieważ w ich opinii umożliwia połączenie praktyki pielęgniarskiej na świecie
ICNP stale rozwija i aktualizuje klasyfikację, korzystając z doświadczenia pielęgniarki na całym świecie
która obejmuje 783 diagnoz wstępnie skoordynowanych
809 interwencji pielęgniarskich
obecnie przetłumaczony na 17 języków
Dyrektywa 24/2011/UE W sprawie praw pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej
zapewnienie ciągłości opieki
ICNP
stworzenie europejskich ośrodków referencyjnych
Katalog ICNP
jest to zestaw odpowiadających wybranemu obszarowi opieki pielęgniarskiej gotowych diagnoz, interwencji i wyników pielęgniarskich stworzonych na podstawie terminologii zaczerpniętej w aktualnej wersji ICNO
przygotowanie katalogów z założenia ma służyć usprawnieniu prac dokumentacyjnych
Przyjęto trzy możliwe kryteria tworzenia katalogów. Są to:
problemy zdrowotne (np. choroby psychiczne, starość)
specjalistyczna opieka, specjalistyczna placówka (np. opieka paliatywna, pielęgniarstwo środowiskowe, pielęgniarstwo pediatryczne)
przedmioty opieki pielęgniarskiej (np. przestrzeganie zaleceń terapeutycznych, ból)
Budowa słownika ICNP
ICNP ma strukturę siedmioosiową
w każdej osi znajduje się pojęcie, które mogą zostać wykorzystane
w procesie diagnozowania stanu pacjenta, planowanie
opieki pielęgniarskiej oraz oceny wyników tego procesu
Struktura 7osiowa:
Oś przedmiot
zawiera pojęcie istotne z punktu widzenia pielęgniarstwa, takie które stanowią przedmiot zainteresowania pielęgniarstwa dotyczą:
problemu, stanu
czy w ogóle sytuacji, na którą pielęgniarka może zareagować np. podmiot, krew, nudności, zaparcia, wiedza
prawa człowieka, itd.
Oś osąd
zawiera pojęcia pozwalające na kliniczną opinię lub orzeczenie w związku z przedmiotem praktyki pielęgniarskiej i prowadzonymi działaniami pielęgniarskimi
np. stan, ryzyko, pogorszenie, zależność, itd.
Oś środki
zawiera pojęcia pozwalające opisać sposób lub metodę realizacji interwencji pielęgniarskiej np. narzędzia
pomiarowe, rozrusznik, respirator, cewnik itd.
Oś działanie
zawiera pojęcia opisujące celowe działania
podejmowane w stosunku do (lub wykonywane przez)
klienta np. zapobieganie, komunikowanie się, resuscytacja, obserwowanie itd.
Oś czas
zawiera pojęcia opisujące działania i zdarzenia
w czasie np. często, ostry, zdarzenie, wizyta domowa, noc, itd.
Oś lokalizacja
zawiera pojęcia określające anatomiczne
lub przestrzenne zorientowanie diagnozy lub działanie pielęgniarskiego np. palec stopu, miejsce zranienia
droga śródskórna, odział intensywnej terapii itd.
Oś klient
zawiera pojęcia określające podmiot
do którego odnosi się diagnoza i która jest odbiorcą działania pielęgniarskiego np. pacjent, rodzina, dziecko, dorosły itd.
Budowa słownika ICNP
terminy z wielu osi łączy się, aby tworzyć frazy nazywające
diagnozy pielęgniarskie
działanie pielęgniarskie
wyniki
Jak tworzymy diagnozy w ICNP
podstawa: norma ISO 18104
fraza opisująca diagnozę pielęgniarską:
obowiązkowe pojęcia z osi „przedmiot” i z osi osąd
dopuszczalne pojęcia z innych osi
Jak tworzymy pojęcie działania (interwencja)
Podstawa: norma ISO 18104
fraza opisująca działanie pielęgniarskie
obowiązkowy termin z osi działania
obowiązkowy jeden termin opisujący cel/przedmiot tego działania może on pochodzić z dowolnej osi poza osią „działanie”
Interwencje pielęgniarskie
są jak mapa drogowa wskazująca najlepszą drogę do zapewnienia opieki pielęgniarskiej
są to niezależne (autonomiczne) działania, które są inicjowane przez pielęgniarkę w reakcji na rozpoznanie pielęgniarskie lub wynikające ze współpracy z innymi członkami zespołu terapeutycznego. Działa te mogą wymagać zaleceń lekarza i są wyprowadzane zarówno z rozpoznania lekarskiego jak i pielęgniarki.
Interwencje powinny być oparte na dowodach naukowych
4