WYKWITY SKÓRNE

Wykwity skórne są objawami przedmiotowymi choroby skóry.

1. Wykwity pierwotne

2. Wykwity wtórne , czyli zmiany, które pojawiają się w trakcie trwania choroby skóry. Powstają one zazwyczaj z wykwitów pierwotnych wskutek ich dalszego przeobrażania się lub jako wynik ich zejścia.

Wykwity pierwotne :

• Plama

• Bąbel pokrzywkowy

• Grudka

• Guzek

• Guz

• Pęcherzyk

• Pęcherz

• Krosta

Wykwity wtórne :

• Nadżerka

• Przeczos

• Rozpadlina

• Pęknięcie

• Owrzodzenie

• Łuska

• Strup

• Blizna

Plama jest to wykwit leżący w poziomie skóry, niewyczuwalny przy dotyku, różniący się od otoczenia zabarwieniem.

1. Plamy wypukłe (plama obrzękowa, plama naciekowa)

2. Plama wklęsła (plama atroficzna)

3. Palmy płaskie (plama barwnikowa)

Plamy z zaburzeń krążenia:

I.Plamy z przekrwienia:

A. Plamy rumieniowe (różyczka, odra, płonica, osutki polekowe, łupież różowy Giberta)

B. Rumienie

1. rumienie przelotne (pojawiają się nagle na skórze i szybko ustępują) „zespół chińskiej restauracji”, zespół rakowiaka.

2. rumienie trwałe (utrzymują się na skórze przez pewien czas) róża, zespół toksycznej nekrolizy naskórka (zespół Lyella), Gronkowcowy zespół oparzonej skóry, zespół Sweeta, rumień stały, rumień obrączkowaty odśrodkowy, podostry liszaj rumieniowaty, rumień przewlekły pełzający Afzelius- Lipschuetz, rumień spiralny pełzający, rumień nekrolityczny wędrujący.

C. Erytrodermia (uogólniony stan zapalny skóry)

II.Plamy z niedokrwienia (plamy sinicze)

1. Sinica

2. Guzkowe zapalenie naczyń

3. Angiopatia cukrzycowa

4. Zespół Raynauda

Bąbel pokrzywkowy jest obrzękowym wykwitem wystającym ponad powierzchnię skóry, nagle pojawiającym się i szybko znikającym z towarzyszącym świądem, ustępującym bez pozostawienia śladu.

Grudka jest to wykwit wyniosły ponad poziom skóry, dobrze odgraniczony, różniący się od otoczenia spoistością i ustępujący bez pozostawienia śladu.

1. Grudki zapalne i niezapalne.

2. Grudki naskórkowe: brodawki zwykłe, brodawki płaskie, kłykciny kończyste, brodawki podeszwowe, mięczak zakaźny.

3. Grudki skórno-naskórkowe: atopowe zapalenie skóry, liszaj płaski, łuszczyca

OBJAW KOEBNERA - dotyczy grudek naskórkowych i skórno-naskórkowych, polega na linijnym wysiewie grudek po 6-12 dniach od zadrapania (podrażnienia). Występuje tylko w objawowym okresie choroby.

Charakterystyczny dla:

1. łuszczycy,

2. liszaja płaskiego,

3. brodawek płaskich.

Guzek jest wykwitem wyniosłym ponad powierzchnię skóry, który jest związany ze zmianami w skórze właściwej, ustępuje pozostawiając bliznę.

Guzki są charakterystyczne dla: gruźlicy, sarkoidozy

Guz jest większym niż guzek wykwitem wyniosłym ponad powierzchnię skóry, który może zajmować również tkankę podskórną lub wychodzić z węzłów chłonnych i głębszych narządów

Pęcherzyk jest małym wykwitem wyniosłym ponad poziom skóry, wypełnionym płynem i ustępującym bez pozostawienia blizny.

Wykwity pęcherzykowate są charakterystyczne dla chorób wypryskowych, , wyprysku opryszczkowatego, ospy wietrznej, półpaśca.

Pęcherz jest wykwitem wyniosłym ponad poziom skóry przekraczającym średnicę 0,5 cm, ustępującym bez pozostawienia blizny.

Krosta jest wykwitem wyniosłym ponad powierzchnię skóry, od początku wypełnionym treścią ropną.

Nadżerka jest to owalny lub okrągły ubytek naskórka powstający w wyniku jego zniszczenia.

Przeczos to linijny ubytek naskórka najczęściej uprzednio niezmienionego, powstający zwykle pod wpływem drapania.

Rozpadlina to linijny ubytek sięgający do skóry właściwej, goi się z pozostawieniem blizny.

Pęknięcie to linijny ubytek obejmujący cały naskórek, ustępuje bez pozostawienia blizny.

Owrzodzenie jest to ubytek chorobowo zmienionej skóry właściwej, który ustępuje pozostawiając bliznę.

Łuska jest złuszczająca się warstwa rogowa.

Strup powstaje w wyniku zasychania na powierzchni skóry płynu wysiękowego, krwi albo treści ropnej.

Liszajec zakaźny - miodowożółte lub bursztynowe strupy.

Blizna powstaje w wyniku zastępowania tkanka włóknistą ubytków skóry właściwej.

ZLISZAJOWACENIE: występuje w przewlekłych chorobach skóry, najczęściej świądowych. Jest wynikiem drażnienia mechanicznego, najczęściej drapania. Klinicznie zmiany polegają na zgrubieniu, stwardnieniu i przebarwieniu skóry oraz jej wzmożonym poletkowaniu. Skóra staje się szorstka, sucha, naskórek złuszcza się.

ZLISZAJCOWACENIE: to wtórne nadważenie zmian skórnych przez bakterie, najczęściej paciorkowce.

SPRYSZCZENIE: jest stanem narzuconym, upodobniającym skórę do wyprysku. Może być powikłaniem liszajca, świerzbu, łuszczycy. Cechuje go wielopostaciowość zmian skórnych, spośród których najbardziej charakterystyczne są pęcherzyki na rumieniowym podłożu.

---