Kurzajki to przezroczyste pęcherzyki przypominające odciski. Odciski powstają wskutek zwiększonego nacisku i często są mylone z kurzajkami. Zarówno jedne jak i drugie są nie tylko nieestetyczne, ale przede wszystkim uciążliwe i nie dodają uroku…
Kurzajki to brodawki wywołane przez wirusa brodawczaka ludzkiego - HPV, który ma wiele odmian. Jest to grudkowata zmiana skórna o nierównej powierzchni. Najczęściej pojawiają się na stopach i dłoniach, ponieważ miejsca te są gorzej ukrwione niż reszta ciała.
Kurzajki zazwyczaj nie są bolesne. Jeżeli jednak pojawią się w okolicy paznokci mogą unosić jego płytkę i powodować uporczywy ból. Osoby obgryzające paznokcie muszą liczyć się z tym, że kurzajki mogą pojawić się również na ustach.
Kurzajki są niezwykle nieprzewidywalne. Jednego dnia mogą pojawić się w niepoliczalnej liczbie, a po kilku dniach zupełnie zniknąć. Kiedy pojawiają się na nogach mogą głęboko wnikać w skórę powodując przez to stany zapalne. Wbijają się niczym pineski głęboko w stopę i utrudniają chodzenie. Można je pomylić z odciskami i nieodpowiednio leczyć.
A WSZYSTKO PRZEZ WIRUSA…
Wirus HPV występuje w wielu odmianach. Każdy z nich powoduje inne rodzaje kurzajek.:
Brodawki zwykłe to grudki występujące na naskórku o nierównej powierzchni, o kolorze skóry i wielkości od 5 do 10 mm. Lokalizacja to palce rąk, wały paznokciowe, wyjątkowo powierzchnia pod płytką paznokciową. Wiążą się z infekcją HPV-2, HPV-4, a także HPV-7.
Brodawki stóp zlokalizowane na spodniej stronie stopy, mają szorstką powierzchnię i kolor skóry. Osiągają od 1 do 2 cm wielkości. Występują dwa rodzaje kurzajek stóp: głębokie i rozsiane lub trochę bardziej napowierzchniowe, skupiska tworzące tzw. brodawki mozaikowe. Brodawki głębokie często są bolesne i mogą utrudniać poruszanie się. Czynnikiem wywołującym brodawki głębokie jest wirus HPV-1, brodawki mozaikowe wywołuje wirus HPV-2.
Brodawki płaskie są wypukłe, o gładkiej powierzchni i wielkości kilku milimetrów, przyjmują przebieg linijny w miejscu zadrapania. Brodawki płaskie powodują wirusy z grup HPV-3.
Brodawki przejściowe to wypryski posiadające niektóre cechy kurzajek zwykłych (wypukłe, o chropowatej powierzchni) i brodawek płaskich (ułożone w linii i wywołujące stan zapalny). Wywoływane przez typy wirusów: HPV-10, HPV-27 i HPV-28. Spotykamy je przede wszystkim u pacjentów z obniżoną odpornością organizmu.
DLACZEGO SIĘ POJAWIAJĄ?
Kurzajkami zarażamy się przez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną. Bez znaczenia, czy korzystamy z tego samego ręcznika na basenie czy saunie, używamy tych samych przedmiotów użytku domowego, czy innych. Wszędzie, gdzie mamy styczność z dużymi skupiskami ludzi jesteśmy wystawieni na ryzyko zarażenia się kurzajkami. Dodatkowo, kurzajki mogą się rozprzestrzeniać po całym ciele, kiedy je rozdrapiemy i w ten sposób rozsiejemy. Na wirusa HPV narażone są każde grupy wiekowe społeczeństwa. Zarówno dzieci, młodzież jak i dorośli mogą spotkać się z tym przykrym doświadczeniem. Większe predyspozycje do zakażenia posiadają dzieci i osoby z obniżoną odpornością.
JAK LECZYĆ KURZAJKI?
Metod leczenia jest wiele, choć specjaliści dermatolodzy twierdzą, że skoro jest ich aż tak dużo, to żadna z nich nie może być w 100% skuteczna. Najczęściej stosowaną i najskuteczniejszą jest metoda prób i błędów. Skuteczne w leczeniu są różne maści, kremy i żele zawierające kwas salicylowy, mocznik, lub kwas mlekowy. Można je nabyć w każdej aptece, konsultując się wcześniej z farmaceutą. Należy liczyć się z tym, że okres leczenia jest dość długi i trwa około siedmiu tygodni. Trzeba więc uzbroić się w cierpliwość i systematycznie stosować dane preparaty. Wyjątkowo uporczywe kurzajki należy usuwać środkami przepisywanymi wyłącznie na receptę. O zastosowaniu takich środków może zadecydować jedynie lekarz specjalista (dermatolog).
Zdarza się, że leczenie środkami farmakologicznymi nie wystarcza i uciążliwa kurzajka nie chce zejść. W takim przypadku możemy zostać skierowani na leczenie polegające na wymrażaniu kurzajek ciekłym azotem lub łyżeczkowanie. Przed takim zabiegiem trzeba jednak kurzajkę zmiękczyć. Osiągnąć to można przez przyklejenie plastrem posmarowanej maścią salicylową kurzajki. Kilka dni po zabiegu należy ranę po kurzajce przemywać wodą utlenioną i zaklejać plastrem. Brodawki o niewielkich rozmiarach można usunąć przez zastosowanie elektrokoagulacji. Jest to metoda leczenia przy użyciu prądu wysokiej częstotliwości.
Jeżeli wszystkie powyższe metody zawiodą pomóc mogą zastrzyki z bleomycyny - antybiotyku, który jest podawany dożylnie lub dotętniczo. To zabieg skuteczny, niestety również bolesny. Zazwyczaj podczas zabiegu pozbywamy się jednej lub dwóch kurzajek, a reszta z czasem znika sama. Niestety, do dnia dzisiejszego nie wiemy, dlaczego się tak dzieje.
ODCISKI I NAGNIOTKI
Odciski lub inaczej nagniotki to inna dolegliwość skórna, ale często myli się je z kurzajkami. Odcisk to reakcja obronna skóry na zwiększony nacisk. W miejscach zwiększonego nacisku pojawia się wzmożone wytwarzanie komórek rogowych, przez co twardnieje skóra. Przez nacisk twarde komórki są dalej wgniatane w skórę, przez co wzmagane jest dalsze wytwarzanie komórek rogowych i powodowany jest ból. Jeżeli odcisk ulegnie zapaleniu pojawia się ból, swędzenie i zaczerwienienie.
Najpospolitszymi miejscami pojawiania się odcisków są górne powierzchnie palców u stóp, końce palców i przestrzenie między palcami. Nagniotki są zazwyczaj małe i okrągłe. Najczęściej występują na stopach. Dla osób starszych mogą być strasznie uciążliwe i powodować utrudnienia w chodzeniu.
Odciski pojawiają się głównie u kobiet. Powoduje je ucisk i tarcie wywarte na skórę. Najczęściej spowodowane są zbyt ciasnym obuwiem ocierającym zrogowaciałe zmiany skórne. Krzywe palce lub słabe ukrwienie stóp może również spowodować występowanie odcisków. Jest to schorzenie właściwie nieszkodliwe. Jednak u diabetyków (osób cierpiących na cukrzycę) mogą spowodować występowanie niezwykle uciążliwych i trudnych do wyleczenia ran.
USUWAMY JE!
Mniejsze nagniotki usuwamy sami, stosując do tego różnego rodzaju plastry, maści, kremy, żele. Najpierw trzeba zakleić zrogowacenie plastrem na odciski i po kilku dniach zerwać go razem z odciskiem. Nie można starać się usuwać odcisków materiałami ściernymi jak np. pumeks, w celu zmniejszenia rogowatości. Wręcz przeciwnie, jeżeli odcisk się pojawi, musimy starać się otaczać go miękkimi materiałami jak choćby plaster. Usunięcie nagniotka powoduje jedynie tymczasowe przyniesienie ulgi. Jeżeli źródło bólu nie zostanie wyeliminowane dolegliwości będą się nawracać. W ciężkich przypadkach należy chirurgicznie pozbywać się odcisków. Wycina się je specjalnym wiertłem wraz z korzeniem nagniotka.
Warto pamiętać, że profilaktyka jest dużo prostsza i skuteczniejsza niż samo leczenie. Dlatego warto wystrzegać się ciasnego lub przesadnie luźnego obuwia, ciasnych skarpet oraz rajstop. Można także zdecydować się na zakup specjalnych poduszeczek i wkładek, których specjalny materiał ochroni stopę przez naciskiem w twardym i niewygodnym obuwiu.
Niestety, nagniotki powracają i pojawiają się w tym samym miejscu niewiadomo kiedy. Może to być spowodowane z jednej strony niemożnością odrzucenie eleganckich, ale niewygodnych butów lub podskórnymi nierównościami.
MODZELE
Modzel to nadmierne rogowacenie naskórka, które powstaje na podeszwie stopy, pięcie lub na wyniosłościach kostnych. Są to narośla zgrubiałej skóry w kolorze żółtawym i o nieostrych granicach. Są szczególnie bolesne i powodują piekący ból. Skóra, która jest ugniatana obumiera z powodu braku ukrwienia, co powoduje głęboki i niezwykle przykry ból. Nie zmienienie obuwia może doprowadzić do stanu zapalnego i jeszcze większego cierpienia.
Przyczyn powstawania modzeli może być wiele. Podstawową jest noszenie butów na wysokim obcasie, które powodują nadmierny ucisk na przednią część stopy. Inne przyczyny to także nieprawidłowy chód, płaskostopie lub nadmierna otyłość.
JAK Z NIMI WALCZYĆ?
Modzele eliminuje się przez systematyczne ich ścieranie lub wycinanie. Powoduje to niestety tylko tymczasową ulgę, ponieważ źródło nacisku nie jest usunięte. Całkowite ich wykluczenie możliwe jest dzięki wizycie u kosmetyczki, która w profesjonalny i bezpieczny sposób wytnie modzel. Nie należy samemu wycinać, ponieważ może to doprowadzić do zakażenia wywołanego wskutek zacięcia skóry. Zdarza się, że ortopeda zaleci specjalne wkładki do butów, które powodują korekcję konstrukcji stopy. Również samemu można zaopatrzyć się w aptece w miękkie podkładki z żelu lub z gąbki, które uprzyjemnią chodzenie.
Profilaktycznie należy unikać butów na wysokim obcasie i systematycznie stosować odpowiednie wkładki, które zapobiegają ocieraniu stóp. Warto dbać o to, by skóra stóp utrzymywana była w właściwej wilgotności oraz w miarę często używać środków ścierających w celu zmniejszenia zrogowaciałej warstwy modzeli.
WARTO DBAĆ O STOPY!
Wiele odcisków, nagniotków i modzeli powstaje wskutek zaniedbania. Warto pamiętać o tym, że nasze stopy mają za zadanie „udźwignąć” ciężar całego naszego ciała i do tego wyglądać pięknie. Bez naszej interwencji takie efekty nie będą możliwe do osiągnięcia. Stopy są ciągle narażone na kontakt z butami, które nie zawsze są wygodne i dopasowane. W zetknięciu z powierzchnią butów skóra na stopie nie złuszcza się, ale twardnieje i tworzy w ten sposób zgrubienie. Dlatego ważne jest, aby systematycznie i odpowiednio wcześnie usunąć zatwardziałość na stopach.
Na wstępie należy namoczyć stopy w ciepłej wodzie z dodatkiem mydła oraz soli leczniczej lub zwykłej kuchennej. Kiedy skóra zmięknie ścieramy jej nadmiar za pomocą tarki lub pilnika. Czynność tę wykonujemy ostrożnie i subtelnie, aby nie doprowadzić do skaleczenia. Ponadto, warto stosować różnego rodzaju kremy do stóp. Dobrą propozycją są kremy i maści złuszczające, za pomocą których usuwamy niepotrzebny, zrogowaciały naskórek. Dodatkowo można stosować kremy pielęgnacyjne, które mają na celu zmiękczenie, wygładzenie naskórka oraz zapobiegnięcie poceniu się stóp.
Wszyscy chcemy mieć piękne stopy i nienaganne dłonie. Nieestetyczne odciski i nieładne kurzajki nie tylko utrudniają osiągnięcie tego celu, ale przede wszystkim są uciążliwe i mogą powodować ból. Warto więc zawczasu zadbać o swoje kończyny i cieszyć się ich zdrowym wyglądem.