KONSPEKT LEKCJI

Przedmiot: chemia

Klasa : III

Typ szkoły: Liceum profilowane

Dział programowy: Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów.

Temat lekcji: Reakcje rozpoznawcze białek.

Planowany czas lekcji: 45 minut

Cele ogólne:

• kształtowanie umiejętności logicznego myślenia

• kształtowanie umiejętności wypowiadania się oraz formułowania wniosków

• rozwijanie zdolności manualnych

• kształtowanie nawyku ostrożnego obchodzenia się z substancjami i odczynnikami chemicznymi

Cele operacyjne:

• wyjaśnienie pojęcia reakcji rozpoznawczych

• przedstawienie i omówienie reakcji rozpoznawczych oraz właściwości białek

• kształtowanie umiejętności pisania równań reakcji

Metoda: eksperyment - samodzielne dochodzenie do wiedzy

Środki dydaktyczne: zestaw niezbędnych naczyń laboratoryjnych i odczynników chemicznych.

Przebieg lekcji:

Czynności wstępne- sprawdzenie obecności

FAZA WPROWADZAJĄCA:

Przypomnienie :

• co to są białka

• budowa białek

FAZA REALIZACYJNA:

1. Sformułowanie tematu lekcji.

2. Krótki wstęp na temat wykrywania białek

3. Wykonanie doświadczenia: Reakcje rozpoznawcze białek

1. reakcja ksantoproteinowa (zapisanie w zeszycie schematu reakcji oraz obserwacji i wniosków)

2. reakcja biuretowa (zapisanie w zeszycie schematu reakcji oraz obserwacji i wniosków)

4. Wykonanie doświadczenia: Właściwości chemiczne białek

3. denaturacja białka (zapisanie w zeszycie schematu reakcji oraz obserwacji i wniosków)

1. wysalanie białka (zapisanie w zeszycie schematu reakcji oraz obserwacji i wniosków)

FAZA PODSUMOWUJĄCA:

1. pytania kierowane do uczniów

2. ocena aktywności uczniów

3. sformułowanie pracy domowej

KONSPEKT LEKCJI

Przedmiot: Analiza żywności

Typ szkoły: Technikum

Specjalność: Technik technologii żywności

Moduł: Analiza ilościowa substancji chemicznych

Dział: Manganometria

Temat lekcji: Manganometryczne oznaczanie nadtlenku wodoru w 3% roztworze wody utlenionej.

Planowany czas lekcji: 4x45 minut

Cele ogólne:

• rozwijanie zdolności manualnych oraz właściwego posługiwania się sprzętem i odczynnikami,

• kształtowanie umiejętności posługiwania się instrukcją,

• wdrażanie do systematycznej i dokładnej pracy

• zwracanie uwagi na oszczędne gospodarowanie odczynnikami chemicznymi i sprzętem laboratoryjnym,

Cele operacyjne:

• zapoznanie z nowymi wiadomościami,

• utrwalenie wiadomości z zakresu manganometrii

• określenie zasad oznaczenia

• kształtowanie umiejętności organizacji pracy i zachowania porządku na stanowisku

• doskonalenie umiejętności zapisywania przebiegu oznaczenia w formie równania reakcji,

• przestrzeganie zasad bhp w trakcie wykonywania ćwiczeń

Metoda: zajęcia laboratoryjne

Forma organizacyjna: praca w zespołach 2-osobowych

Środki dydaktyczne: instrukcja do ćwiczenia, niezbędny sprzęt, odczynniki chemiczne (na podstawie podręcznika)

Przebieg lekcji:

Czynności wstępne- sprawdzenie obecności oraz przygotowania uczniów do zajęć - fartuchy.

FAZA WPROWADZAJĄCA:

1. Przypomnienie wiadomości z zakresu manganometrii (krótki test wyboru)

2. Zapoznanie uczniów z tematem i celem lekcji

3. Zapisanie tematu lekcji

4. Wyjaśnienie zasady oznaczenia

5. Zapisanie krótkiej notatki (równania reakcji)

FAZA REALIZACYJNA:

1. Przydzielenie sprzętu przez dyżurnych

2. Wykonanie ćwiczenia

3. Zapisanie wniosków i wyników oznaczenia w zeszycie laboratoryjnym

4. Porządkowanie stanowisk pracy

5. Sprzątanie pracowni przez dyżurnych, zabezpieczenie instalacji wodociągowej i gazowej.

FAZA PODSUMOWUJĄCA:

1. Krótka dyskusja podsumowująca przebieg i wyniki ćwiczenia

2) Ocena pracy uczniów.

KONSPEKT LEKCJI

Przedmiot: chemia

Typ szkoły: Liceum profilowane

Dział programowy: Węglowodory.

Temat lekcji: Szereg homologiczny i nazewnictwo alkenów.

Planowany czas lekcji: 45 minut

Cele ogólne:

• kształtowanie umiejętności wypowiadania się oraz formułowania wniosków

• kształtowanie umiejętności samodzielnego poszukiwania i przetwarzania informacji,

Cele operacyjne:

• poszerzenie wiedzy zdobytej przez uczniów na wcześniejszych lekcjach,

• zapoznanie uczniów z pojęciami alkeny, izomeria położeniowa

• kształtowanie umiejętności pisania wzorów izomerów alkenów

• kształtowanie umiejętności logicznego myślenia

• kształtowanie umiejętności organizacji pracy w grupie

Metoda: pogadanka z elementami pokazu, samodzielne dochodzenie do wiedzy.

Środki dydaktyczne: modele kulkowe do konstruowania wzorów, plansze ze wzorami alkenów, foliogramy wykonane w ramach prac dyplomowych.

Przebieg lekcji:

Czynności wstępne- sprawdzenie obecności

FAZA WPROWADZAJĄCA:

Przypomnienie :

• szereg homologiczny

• izomeria, izomery

• alkany

FAZA REALIZACYJNA:

1. Przedstawienie wzorów i wyjaśnienie budowy alkenów (plansze, foliogramy)

2. Zdefiniowanie wzoru ogólnego dla szeregu homologicznego alkenów,

3. Sformułowanie pytania skierowanego do uczniów: Czy można skonstruować model alkenu o takim samym wzorze sumarycznym ale o innym wzorze strukturalnym?

4. Uczniowie, po chwili zastanowienia przedstawiają na modelach kulkowych propozycje wzorów,

5. Wyjaśnienie pojęcia izomerii położeniowej wiązania podwójnego, oraz zasad nazewnictwa alkenów,

6. Sformułowanie tematu lekcji.

7. Podanie notatki do zeszytów.

8. Ćwiczenie w pisaniu wzorów izomerów

9. Ocena pracy uczniów.

FAZA PODSUMOWUJĄCA:

• pytania kierowane do uczniów.

• sformułowanie pracy domowej.

KONSPEKT LEKCJI

Przedmiot: chemia

Typ szkoły: Liceum profilowane

Dział programowy: Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów.

Temat lekcji: Budowa i właściwości monosacharydów.

Planowany czas lekcji: 90 minut

Cele ogólne:

• kształtowanie umiejętności samodzielnego poszukiwania wiedzy,

• kształtowanie umiejętności wypowiadania się oraz formułowania wniosków

Cele operacyjne:

• poszerzenie wiedzy zdobytej przez uczniów na wcześniejszych lekcjach,

• zapoznanie uczniów z budową i nazewnictwem cukrów prostych

• zapoznanie uczniów ze wzorami monosacharydów

• kształtowanie umiejętności pisania wzorów monosacharydów

• kształtowanie umiejętności logicznego myślenia

• kształtowanie umiejętności organizacji pracy w grupie

Metoda: projektów, samodzielne dochodzenie do wiedzy, pokaz

Środki dydaktyczne: modele kulkowe do konstruowania wzorów, plansze ze wzorami monosacharydów wykonane przez uczniów w ramach projektów, zestaw odczynników i naczyń laboratoryjnych do badania redukujących właściwości cukrów prostych

Przebieg lekcji:

Czynności wstępne- sprawdzenie obecności

FAZA WPROWADZAJĄCA:

Przypomnienie :

• ogólna budowa cukrów

• podział cukrów

• przykłady cukrów

FAZA REALIZACYJNA:

1. Sformułowanie tematu lekcji.

2. Przedstawiciele poszczególnych grup prezentują efekty pracy:

Tematy projektów:

• Budowa, otrzymywanie i zastosowanie glukozy.

• Właściwości fizyczne i chemiczne glukozy (pokaz)

• Budowa, otrzymywanie i zastosowanie fruktozy.

• Właściwości fizyczne i chemiczne fruktozy (pokaz)

3. Sformułowanie krótkiej notatki.

4. Ćwiczenia w pisaniu wzorów monosacharydów

5. Ocena pracy uczniów.

FAZA PODSUMOWUJĄCA:

• pytania kierowane do uczniów.

KONSPEKT LEKCJI

Przedmiot: chemia

Dział programowy: Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów.

Temat lekcji: Właściwości estrów.

Planowany czas lekcji: 45 minut

Cele ogólne:

• poszerzenie wiedzy zdobytej przez uczniów na wcześniejszych lekcjach,

• kształtowanie umiejętności samodzielnego poszukiwania wiedzy,

Cele operacyjne:

• poszerzenie wiedzy zdobytej przez uczniów na wcześniejszych lekcjach,

• zapoznanie uczniów z właściwościami fizycznymi i chemicznymi estrów

• kształtowanie umiejętności wypowiadania się oraz formułowania wniosków

• kształtowanie umiejętności pisania równań reakcji

• kształtowanie umiejętności logicznego myślenia

• kształtowanie umiejętności organizacji pracy w grupie

Metoda: problemowa- samodzielne dochodzenie do wiedzy.

Środki dydaktyczne: zestaw odczynników do badania właściwości chemicznych estrów, probówki kolby Erlenmayera.

Przebieg lekcji:

Czynności wstępne- sprawdzenie obecności

FAZA WPROWADZAJĄCA:

Przypomnienie :

• jakimi właściwościami mogą charakteryzować się substancje chemiczne

• podział właściwości na chemiczne i fizyczne

FAZA REALIZACYJNA:

1. Sformułowanie tematu lekcji

2. Określenie problemu i sformułowanie pytania: Jakie właściwości posiadają estry?

3. Samodzielne ( w grupach 4 osobowych) wykonanie przez uczniów odpowiednich eksperymentów ilustrujących właściwości estrów .

4. Prezentacja przez liderów poszczególnych grup wyników eksperymentów, propozycje zapisu równań reakcji.

5. Poprawianie ewentualnych błędów i wyjaśnianie wątpliwości przez nauczyciela.

6. Zapis wyników w zeszycie.

7. Uzupełnienie wiadomości przez nauczyciela

8. Samoocena pracy uczniów.

FAZA PODSUMOWUJĄCA:

• pytania kierowane do uczniów.

• sformułowanie pracy domowej.

---