Leki przeciwpadaczkowe
Celem leczenia farmakologicznego jest zlikwidowanie napadów i zapobieganie im.
Stosowane leki mają za zadanie:
hamowanie wzmożonej pobudliwości komórek nerwowych
hamowanie rozprzestrzeniania się nieprawidłowych pobudzeń
Leki muszą być stosowane przez długi czas. Dawki ustala się indywidualnie przez stopniowe zwiększanie ilości podawanego leku, aż do ustąpienia napadów.
Najważniejszą sprawą w leczeniu jest:
ciągłość,
regularność
systematyczność
Leczenie nieregularne jest nieskuteczne. Gwałtowne odstawienie leków grozi zawsze wystąpieniem napadu padaczkowego.
Działania niepożądane:
odczyny alergiczne
objawy neurotoksyczne
powikłania hematologiczne
niedobór witaminy K i skłonność do krwawień (spada krzepliwość krwi)
niedobory witaminy D (dzieci - krzywica; dorośli - osteomalacja czyli rozmiękanie kości)
Preparaty:
Pochodne Hydantoiny:
Działanie:
Działają depresyjnie na neurony ruchowe kory mózgowej nie wpływając praktycznie na neurony czuciowe.
Hamują szybkość rozprzestrzeniania się nieprawidłowych pobudzeń w mózgu.
Preparat:
Fenytoina - „Phenytoinum”, „Phenydantin”
Barbiturany
Fenobarbital - „Luminal”
Benzobarbital - „Benzonal”
Metylofenobarbital - „Prominalum”
Pochodne Benzodiazepiny:
Preparaty:
Diazepam - „Relanium”
Działa:
przeciwlękowo, uspokajająco i przeciwdrgawkowo. Działa ośrodkowo kojąco. Zmniejsza napięcie mięśni szkieletowych. Ułatwia zasypianie. Zmniejsza pobudliwość, drażliwość i agresywność.
Mechanizm działania:
Hamuje ogniska drgawko-rodne i rozprzestrzenianie się nieprawidłowych pobudzeń w mózgu. Hamuje odruchy polisynaptyczne w rdzeniu kręgowym oraz aktywność tworu siatkowatego.
Zastosowanie:
stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym i agresywnością
zaburzenia somatyczne związane ze stanami pobudzenia i niepokoju
stan padaczkowy
zaburzenia psychosomatyczne
nerwice
premedykacja
zespół majaczenia alkoholowego.
Działania niepożądane:
senność i zmęczenie
pogorszenie sprawności psychofizycznej
bóle i zawroty głowy
niedociśnienie i skłonność do omdleń
zależność lekowa
depresja ośrodka oddechowego po podaniu dożylnym
alergia
czasami objawy paradoksalne:
pobudzenie psychoruchowe
bezsenność
nadmierne pocenie
halucynacje (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku)
Interakcje:
nasila działanie środków wpływających depresyjnie na OUN (barbiturany i neuroleptyki)
Klonazepam - „Clonazepam”, „Rivotrin”
Karbamazepin - „Amizepin”
Pochodne mocznika
Preparaty:
Primidon - „Mizodin”
Trimetadion - „Tioksal”
Kwas walproinowy i jego pochodne
„Dipronal”, „Depamid”, „Convulex”
Inne leki
Acetazolamid - „Diuramid”
Jest sulfonamidem działającym moczopędnie. Powoduje zakwaszenie ustroju i podwyższa próg pobudliwości neuronów OUN.
Sultiam - „Ospolot”
Sulfonamid o działaniu przeciwdrgawkowym.
Klometiazol - „Hemineurine”
Lek stosowany w leczeniu stanu padaczkowego.
Leki stosowane w stanie padaczkowym:
Diazepam i.v. w dawkach 5-10 mg (nie więcej niż 20 mg)
Fenytoina 15 mg/kg m.c. (nie więcej niż 1g)
Fenobarbital i.v. 25-50 mg/min (do dawki ogólnej 1g)
Hemineurine w dożylnym wlewie kroplowym
40-100 ml 0,8% roztworu - do ustąpienia drgawek
wywołanie przedłużonej śpiączki barbituranowej
Tiopental
najpierw bolus 5mg/kg m.c.
następnie kroplowy wlew dożylny 1-3 mg/kg m.c./ godz.
wywołanie całkowitego zwiotczenia mięśni
Suksametonium i.v. 10-50mg