Konspekt zbiórki : Obietnica zuchowa.

Największym, najbardziej uroczystym obrzędem w życiu zucha powinna być Obietnica Zuchowa. Po jej złożeniu, chłopiec czy dziewczynka staje się członkiem wielkiej rodziny harcerskiej. Poznaje obowiązkowe zwyczaje, uczy się żyć po zuchowemu, przestrzegać Prawa Zucha.

SCENARIUSZ OBIETNICY ZUCHOWEJ
1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki
- zaproszeni goście i rodzice siedzą (np. przy stolikach)
- zuchy wchodzą z piosenką „na ustach” - "Maszerują zuchy lasem”,
- witają się okrzykiem, pląsem i piosenką gromady - „Słoneczko”,
- zuchy siadają w kręgu przy kominku.
Uroczyste powitanie przez drużynowego i poproszenie (np. Dyrektora szkoły, Komendanta Hufca, rodzica) o rozpalenie świecy (kominka). Gdy rozpalany jest kominek - zuchy śpiewają piosenkę ogniskową np. „Płonie ognisko w lesie”
2. Gawęda.
Podkreślenie wysiłku zuchów jaki włożyli w okresie próbnym, zuchy tworzyły własny kodeks postępowania i przygotowywały się starannie, aby móc uczestniczyć w uroczystości OBIETNICY ZUCHOWEJ i należeć do ZHP.
3. Pląs: „Idzie zuch”.
4. Sprawdzian wiedzy zucha.
Zuchy w szóstkach kolorują fragmenty obrazu (konkretne kolory pól podane są w legendzie), na którym ukryte są Punkty Prawa Zucha i Znaczek Zucha:

• Np. po zamalowaniu fragmentów na błękitno, wyłania się napis - zrobiony wcześniej świeczką -ZUCH KOCHA BOGA I POLSKĘ - 1 pkt. Prawa Zucha, na czerwono - 2 pkt. ZUCH JEST DZIELNY; na żółto - 5 pkt. WSZYSTKIM JEST Z ZUCHEM DOBRZE!

• Wszyscy głośno powtarzają Zuch kocha Boga i Polskę.

• Druh przyboczny przypina na tablicy 1 pkt. prawa.

• Harcerz dmucha pierwszy balonik a Druh Drużynowy zawiesza obok napisu.

Próby:

• Dzielności (umoczenie nosa w wodzie - woda w misce)

• Odwagi i milczenia (zjedzenie mikstury)

• Próba ognia (przesunięcie dłoni nad płomieniem świeczki)

Wtem wchodzi „straszna postać” i mówi:
- Jestem straszydłem i przyszedłem tu po to, gdyż dowiedziałem się, że są tu jakieś zuchy! Czy to wy? Tak?!
- Tak!
- Przyszedłem zabrać jednego z was do swego królestwa! Co, śmiejecie się ze mnie?! To wy się mnie nie boicie?!
- Nie!
Drużynowy: Zuchy się ciebie nie boją, bo zuchy są ....... Jakie?
- Dzielne!
Drużynowy: Kolejne prawo zucha brzmi ZUCH JEST DZIELNY.
Wszyscy głośno powtarzają to prawo. DP przypina na tablicy 2 pkt. Prawa Zucha, a harcerz dmucha drugi balonik.
Piosenka pt. „Dzielne zuchy”.
Straszydło zachwycone tym widokiem pyta, czy może zostać? Czy może bawić się z zuchami? Państwo porzucili swoje obowiązki i przyszli tutaj ........ Dlaczego?
DD - No, zuchy! Dlaczego?
Zuchy - Bo WSZYSTKIM JEST Z ZUCHEM DOBRZE!
Druh przyboczny: przypina na tablicy kolejny - 5 pkt. Prawa Zucha, a harcerz dmucha balonik.
Wchodzi następna postać (harcerz) i recytuje wiersz Jana Brzechwy pt. „Kłamczucha”. Na koniec mówi, że chciałaby być zuchem, bo trochę podglądała, podoba jej się tu mówi, że jest fajnie. Zuchy mówią, że postać nie może zostać, bo zuchy nie kłamią. Odbywa się szybki sąd nad Kłamczuchą. Zuchy mówią, że może zostać pod warunkiem, że nie będzie kłamać, bo ZUCH MÓWI PRAWDĘ - 3 pkt Prawa Zucha.
Odbywa się „wyparzanie języków” - Kłamczuchy i na wszelki wypadek zuchów (to ich druga próba) - wypróbowanie specjalnego płynu, które ma ich uchronić od mówienia brzydkich słów, przezywania i kłamstw. Głośne odczytywanie kolejnego prawa zucha.
Druh przyboczny przypina kolejny punkt, a harcerz dmucha balonik
Zuchy dostają pocięty pasek papieru na nieregularne kształty - kawałki. Muszą połączyć w całość i odczytać hasło - ZUCH PAMIĘTA O SWOICH OBOWIĄZKACH - 4 pkt Prawa Zucha
- Co to jest?
- Jest to 4 pkt. prawa zucha! Odpowiadają. Druh przyboczny przypina kolejne prawo zucha, a harcerz dmucha kolejny balonik.
A teraz trochę zabawy. Pamiętacie zabawę „Prawda - Fałsz”?
Z tej zabawy wynika, że zuchy posiadają wiedzę, ciągle ją pogłębiają (o tym świadczą dobre oceny). A wiecie kochani rodzice i goście dlaczego? Bo zuch lubi się uczyć, uczy się nawet w zabawie i ......ZUCH STARA SIĘ BYĆ CORAZ LEPSZY - 6 pkt Prawa Zucha. Zuchy głośno powtarzają. Druh przyboczny odkrywa kolejne - ostatnie prawo zucha. Drużynowy przypina balonik.
¬ Powtórzenie poszczególnych punktów Prawa Zucha - chórem. Przebijanie kolejnych balonów.
5. Krąg Rady
Omówienie - podsumowanie -ocena sprawdzianu wiedzy i prób przez drużynowego (pozytywna) - zuchy zaliczyły próby, wykazały się wiedzą, były odważne.
- Czy chcecie zostać zuchami?
- Taaak!
- Wobec tego możecie złożyć Obietnicę Zuchową.
Odczytanie AKTU NADANIA OBIETNICY ZUCHOWEJ.
6. Oddanie głosu namiestnikowi zuchowemu.
OBIETNICA - "Obiecuję być dobrym zuchem, zawsze przestrzegać Prawa Zucha"
7. Przypieczętowaniem obietnicy będzie wręczenie zuchom znaczków zuchowych i książeczek zuchowych. Drużynowy prosi, aby np. Namiestnik Zuchowy i Komendant Hufca uroczyście wręczyli znaczki i książeczki.
8. Odczytanie aktu przyjęcia do ZHP
9. Zaśpiewanie przez zuchy piosenkę pt.: „Mundur, chusta, pas zuchowy...”
10. Drużynowy prosi o zabranie głosu gości np. dh Komendanta, panią dyrektor i przedstawiciela rodziców.
11. Zakończenie zbiórki „kręgiem przyjaźni” (wszyscy obecni) - przekazanie „iskry przyjaźni”
12. Wpis do Kroniki Gromady, poczęstunek.

PRAWO ZUCHA - W czasie przynależności zucha do gromady odbywa się proces wychowawczy, w którym kształtujemy młody charakter. Budujemy hierarchię celów i wartości, które pozwolą świadomie wybrać dobro, przyjąć odpowiedzialność za siebie, za innych, za swoje zadania w dorosłym społeczeństwie. Wymagania stawiane zuchom powinny być wysokie, ale zawsze wyprzedzane przez wymagania, jakie drużynowy stawia samemu sobie. Kierunek wychowania najmłodszej grupy wiekowej w ruchu harcerskim wytycza Prawo Zucha. Zgodnie z porównaniem Aleksandra Kamińskiego jest ono kompasem zuchmistrza - kapitana okrętu, na który wsiadają młodzi ludzie z nadzieją, że zostaną dowiezieni do celu. Tym celem jest ukształtowanie młodego człowieka na odpowiedzialnego obywatela kształtującego życie swej rodziny, społeczności lokalnej, całego społeczeństwa, człowieka wielostronnie rozwiniętego duchowo, intelektualnie, społecznie i fizycznie.

Zuch kocha Boga i Polskę - pierwszy punkt Prawa Zucha ma szeroki, uniwersalny i ogólnoludzki wymiar. Przede wszystkim zuch ma umieć kochać. Akceptować siebie, świat, swoje otoczenie. Szanować osobowość i odmienność innych. Oznacza to szacunek dla godności i wolności drugiego człowieka. Znaczy to również, że zuch nie myśli tylko o sobie, ale żyje także dla innych - dla rodziców, rodziny, społeczeństwa. Zna i szanuje tradycję, kultywuje wartości.

Zuch kocha Boga oznacza, że umie szanować wszystkie wartości dane człowiekowi jako wyposażenie na drogę życia: zasady moralne, poczucie dobra, piękna, a przede wszystkim dar miłości. Prawda, dobro, sprawiedliwość, wolność, miłość, przyjaźń i braterstwo, wiara i nadzieja to jakby szczeble wartości duchowych człowieka, po których powinien się on wspinać, aby drabinę swego życia przejść godnie, użytecznie i z sensem. Jest to akceptacja podstawowego prawa postępowania moralnego człowieka ukazanego w Dekalogu.

Ten duchowy aspekt osobowości jest integralną częścią życia każdego człowieka bez względu na jego wyznanie, bądź jego brak. Mimo zróżnicowania postaw, wynikających z odmienności poglądów i przekonań religijnych, istnieje w każdym człowieku zgodne i jednoznaczne poczucie tego, czym jest prawość - nikt też nie odmawia sobie prawa do rozgraniczania tego, co jest dobre, od tego, co złe czy niewłaściwe. Jak pisał Andrzej Małkowski: (...) Jeśli ktoś ma wątpliwości dogmatyczne, jedyną rzeczą, której będziemy odeń w harcerstwie wymagali, jest owa religijność dawnego Rzymianina: uczciwość, pracowitość, obowiązkowość. Chodzi tu o kształcenie charakteru i wychowanie człowieka w zgodzie z kanonem podstawowych zasad moralnych.

Kochać Polskę to znaczy budować poczucie więzi i wspólnoty z rodziną, kolegami ze szkoły, wsią, osiedlem, miastem, wreszcie z wszystkimi mieszkającymi w Polsce, których łączy wspólnota tradycji, kultury, historii i języka. Budowanie patriotyzmu zucha rozpoczyna się od rodziny, przez szkołę, miejsce zamieszkania aż do solidarności z Polakami na całym świecie.

"Obiecuję być dobrym zuchem, zawsze przestrzegać Prawa Zucha", to najważniejsze słowa, które zuch wypowiada dobrowolnie w czasie przynależności do gromady. Rotę Obietnicy powtarza się trzykrotnie, gdy zuch doskonaląc swoje umiejętności i zdobywając wyższe stopnie wtajemniczenia otrzymuje kolejne gwiazdki. Może to być dla niektórych początkujących drużynowych niezrozumiałe, dlaczego od zuchów wymaga się powtarzania Obietnicy, podczas gdy Przyrzeczenie Harcerskie składa się tylko raz.

Zuch ma pamięć specyficzną, co wynika z właściwości psychicznych tego wieku i zdarza mu się zapomnieć o tym, co obiecał. Zatem kilkakrotne powtarzanie Obietnicy - i to w sposób uroczysty - umacnia postanowienie, utrwala je. Przez wypowiedzenie obiecuję być dobrym zuchem ochoczym a potem sprawnym i gospodarnym pogłębiamy wolę dziecka w doskonaleniu się, tym bardziej że każda następna obietnica nie jest dosłownym powtórzeniem tej pierwszej roty, lecz wyraża jakiś postęp, krok naprzód w wychowaniu zucha.

Idee i wartości zapisane w Prawie Zucha i potwierdzone Obietnicą, obejmują najważniejsze kierunki aktywności dziecka, przedmioty dążeń i źródła głębokiej radości i satysfakcji. Zuch może im służyć, bronić ich, dawać świadectwo swoim postępowaniem. Zuch przed własnym sumieniem odpowiada za przestrzeganie dobrowolnie przez siebie złożonej obietnicy. Woli jej dotrzymania zuch ma dowodzić swoim zachowaniem, nauką, zabawą, pracą.

---