BARYKADA ( Śmierć Baczyńskiego )

[ Kosmopolak 2'38 ] 23. 08. 1987 r. muz. i sł. J. Kaczmarski

a. E⁷. Tym galeonem barykady

a. G. Planetę ognia opływamy

C. d. Nic nie widzący, niewidoczni -

H⁷. E⁷. Przejrzyste cienie dni.

a. E⁷. W popiołu plusz się zapadamy,

a. G. W który zmieniły się pokłady,

C. d. Niebo się coraz wyżej złoci,

H⁷. E⁷. a. Okręt nabiera krwi.

C. d. Unoszą nas ceglane fale -

C. d. Piętnastoletnich kapitanów

a. d. W spełnienie marzeń o podróżach

H⁷. E⁷. W nietknięty stopą świat.

C. d. I byle prędzej, byle dalej,

C. d. Wczepieni w burty potrzaskane

a. F. Nim ciało całkiem się zanurzy

H⁷. E⁷. a. W ciszę bezdenną lat.

a. E⁷. Map popalonych czarne ptaki

a. G. Krążą dokoła gniazd bocianich,

C. d. Z których nikt nie zawoła - ziemia !

H⁷. E⁷. By zerwać nas ze snu.

a. E⁷. Inne dziś nas prowadzą znaki,

a. G. My już dla świata - niewidzialni -

C. d. I jeden tylko zbudzi hejnał

H⁷. E⁷. a. Żelazne kule głów.

C. d. Tubylec się perłami poci

C. d. Tam, gdzie zielona i głęboka

a. d. Rzeka wśród palm leniwie gada,

H⁷. E⁷. Że nadpływamy - my:

C. d. Niosący w darze huk i pocisk,

C. d. Śmierć niezawodną w mgnieniu oka

a. F. Z którego cała nam wypadła

H⁷. E⁷. a. Planeta - grudka krwi.

}

}

}

}

}

}

}

}

} x 2

---