Według Ustawy z 26 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osoby niepełnospawnej Niepełnosprawną jest osoba, której obniżona sprawnosc funkcjonalna trwale lub okresowo utrudni, ogranicza lub uniemozliwia życie codzienne, naukę i pracę oraz pełnienie ról ról właściwych dla płci i wieku, zgodnie z normami prawnymi i zwyczajowymi. Wszystkich niepełnosprawnych zobowiązani jesteśmy objąc procesem rehabilitacji i udzielic im pomocy. Niepełnosprawnośc obejmuje różne ograniczenia funkcjonalne jednostek ludzkich w każdym społeczenstwie, wynikajace z uszkodzen zdolności wykonywania jakieś czynności w sposób uważanay za normalny, typowy dla życia ludzkiego.Ograniczenia te mogą mieć charakter przejściowy, całkowity lub częściowy, mogą dotyczyc sfery sensorycznej, fizycznej jak i psychincznej.

Rehabilitacja jest to przywracanie sprawności uszkodzonych organów jednostki lub usprawnianiu jej funkcji, przygotowywaniu jej do samodzielnego radzenia sobie w życiu codziennym, do korzystania z różnych form kształcenia, do wykonywania pracy oraz na stwarzaniu w środowisku społecznymi otoczeniu fizycznym odpowiednich warunków dla prawidłowego funkcjonowania tej jednostki. Ważnym zadaniem w tym działaniu jest stworzenie jednostce niepełnosprawnej optymalnych warunków podczas procesu rehabilitacji , a poźniej także w jej życiu w domu, szkole zakładzie pracy oraz różnych formach rekreacji.

Według Szczepańskiego celem zabiegów pedagogicznych w procesie rehabilitacji jest przywrócenie wartości zyciu osobistemu i zbiorowemu ludzi niepełnosprawnych czyli przywracanie ludzi niepłnosprawnych sobie i społeczeństwu. Realizując ten cel należy uczyc ich radzenia sobie ze swoją ułomnościa, nowymi reakcjami ludzi na ich sytuacje oraz dawac im poczucie wartości osobistej i społecznej. Bez wątpienia trzeba koniecznie wychowywać i uczyć ludzi pełnosprawnych swoistej kultury i gotowości niesienia pomocy poprzez postawy, zachowania idziałania które pomogą chorym odnaleź wartości i sens swojego życia.

Rehabilitacja dzieci w rodzinie. Ponieważ na ogół nie jest łatwo pogodzić się z niepełnosprawnością członka rodziny isnieje potrzeba udzielenia jej pomocy w akceptowaniu tego faktu. Pomoc ta polega na akceptowaniu niepełnosprawnych w środowisku społecznym, przyzawaniu im takich samych praw, jakie posiadają pełnosprawni, oraz duzęj tolerancji na wszelkie przejawy odchylęn od normy. Osobie niepełnosprawnej należałoby miedzy innymi zapewnic

• własciwyklimat psychiczny, w którym ma odbywać się wzrost i rozwój danego organizmu

• dobry układ kontaktów z innymi ludzmi z blizszego i dalszego otoczenia

Należy zgodzic się z poglądem ze osoby takie maja zasadniczo podobne potrzeby jak osoby pełnosprawne a więc muszą one być otoczone uczuciem, opieką, nadzorem, jakie daję się każdemu pełnosprawnemu. Bardzo ważne jest by wszyscy w rodzinie zrozumieli że i niepełnosprawny członek rodziny chcę być traktowani jak inni ludzie. Każdą taką osbę należy włączyć w nurt życia rodzinnego, przydzielić odpowiednio do jej możliwości określone zadania. Tylko bowiem w atmosferze partnerskiej równości ze wszystkimi członkami rodziny osoba niepełnosprawna może rozwijać się i być szczesliwa.

Przedszkole jest oprócz rodziny pierwszym środowiskiem opiekuńczo- wychowawczym, w którym odbywa się celowo zorganizowany proces rehabilitacji niepełnosprawnych. Jest to istotny etap rehabilitacji. Przedszkole specjalne jako zorganizowane dziecięce środowisko społeczne zapewnia dzieciom prawidłowy tryb życia realizując program różnorodnych zabaw i zyciowych czynności, które zaspokajają podstawowe potrzeby rozwoju dziecka niepełnosprawnego. Ważne na tym etapie rehabilitacji jest kontatk z innym dzieckiem, umiejetnośc dostosowania się do zycia w grupie.

Szkoła jest kolejnym etapem ważnym etapem w rozwoju dziecka niepełnosprawnego.

Każda palcówka nie tylko specjalna zobowiązana jest zapewnic swoim uczniom korzystne warunki do przezwyciężania trudności i osiągania pozytywnych wyników kształcenia i samorozwoju.

Cele i zadania szkołyCele wychowawcze:

Wdrażanie dzieci do przestrzegania przepisów i norm społecznych

Uczenie pozytywnego stosunku do pracy

Współpraca

Szacunek dla ludzi i mienia społecznego

Rozwijanie uczuć patriotycznych

Wyrabianie wrażliwości

b) Zadania sprawnościowe:

Uczenie porozumiewania za pomocą języka i pojęć matematycznych

Organizowanie i wykonywanie pracy zawodowej

Uczenie jak korzystać z dóbr kulturalnych

Organizowanie życia

Właściwe wykorzystywanie wolnego czasu

Motywowanie do dalszego kształcenia

c)Cele poznawcze ,które dotyczą między innymi:

-Wyposażenia w wiedzę , umiejętności i nawyki

-Przekazywanie wiedzy o przyrodzie ,społeczeństwie ,kulturze ,i technice

Każda szkoła zobowiązana jest dołożyc wszelkich starań by zapewnić wszystkim dzieciom niepełnosprawnym jak najlepsze warunki do osiągniecia przez nie mozliwie wszechstronnego rozwoju.

Śmierć jest to , koniec życia, nieodwracalne ustanie czynności życiowych organizmu.

Filozofowie natomiast pojmują śmierć jako zdarzenie czysto metafizyczne, którego sednem jest najogólniej rzecz biorąc „rozłączenie się duszy i ciała”.

W medycynie za moment śmierci uznaję się nieodwracalne ustanie akcji serca i czynności oddychania.

Jedną z takich niedostepnych do końca rozumowi sytuacji granicznych jest smierć. Nie da się jej przezwycięzyć ni wyjaśnić. Pozostaje przyjąć ja taką jaka jest. A jest ona w gruncie rzeczy koniecznościa wpisaną od urodzenia w przysżłość każdego człowieka....

. Informowanie chorego o jego ciężkiej sytuacji jest uzależnione od trzech czynników

• czy chory chce wiedziec, czy nie

• uchronienie chorego przed lekiem i psychicznymi konsekwencjami podania mu tej skazującej inmformacji

• unikanie własnej odpowiedzialności za los chorego.

Część osób umierających nie tylko wie o zbliżającej się śmierci ale i wprost o tym rozmawia z rodziną.

Chorzy chcą rozmawiać i robią to jeśli tylko stworzy im się do tego warunki.

Są tez tacy którzy wiedza ale wolą o tym nie mówić przynajmniej z najbliższymi.

Niektórzy wyraźnie nie życzą sobie aby mówiono im prawdę o tym jak długo to potrwa ,ile życia im zostało.

Samobójstwo istnieje wiele teorii samobójstwa. Patologie społeczne - zjawiska szkodliwe i negatywne - występują w każdej społeczności. Oczywiście, dotyczą zdecydowanej mniejszości, jednakże mają silny wpływ na postawy społeczne funkcjonujące w danym środowisku. zachowanie samodestrukcyjne; pozbawienie się życia lub samouszkodzenie.

Eutanazja Spowodowanie bezbolesnej śmierci pacjenta na jego żądanie „ zabójstwo z litości”....

Eutanazja ma trzy formy:

- dobrowolną( mamy do czynienia wtedy gdy chory prosi z zadanie mu śmierci)

• niedobrowolna natomiast polega na skróceniu życia osobie trwale nieprzytomnej która nie może poprosic o zadanie jej śmierci)

Hospicjum Pojęcie hospicjum oznacza przede wszystkim model opieki i związaną z nim filozofię postępowania z osobą w terminalnym okresie choroby .Oznacza również instytucję zajmującą się opieką paliatywną.Wyróznia się dwa typy:

Pierwszy z nich, najbardziej typowy, to hospicjum domowe, czyli opieka hospicyjna prowadzona w domu chorego.Zespół hospicyjny współpracując z rodziną roztacza opiekę nad chorym w jego domu ,zwykle w sytuacji, gdy jest on już wypisany ze szpitala, po ostatnich zabiegach zwalczających chorobę, jakie można było przeprowadzić z medycznego punktu widzenia.

.

Drugi model w hospicjum stacjonarnym, czyli osobnym budynku przeznaczonym tylko do tego typu opieki. Hospicjum stacjonarne jest przeznaczone głównie dla pacjentów, którzy wymagają - ze względu na ciężki przebieg nowotworu - stałej specjalistycznej opieki medycznej(dotyczy to głównie pacjentów z tzw. nowotworami płynnymi, jak białaczka, choć nie wyłącznie). Ten rodzaj opieki może być stosowany również wobec osób samotnych, nieposiadających bliskich.

Formy pomocy społecznej

Fundacja Mateuszek

Środowiskowy „Dom Samoopomcy w Łapach"

Stowarzyszenie „Pomocna Dłoń”

Stowarzyszenie „Szkoła bez barier”

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łapach

Świetlica Socjoterapeutyczna

Fundacja mateuszek 29 listopada 2007 roku o godz. 12 w Łapach odbyło się uroczyste podpisanie aktu notarialnego „Fundacji Mateuszek chcemy oddychać” Fundacja ma na celu pomoc osobom wymagającym respiracji domowej.

Wspieranie dzieci i osób z niewydolnością oddechową, które w codziennym życiu wymagają korzystania z respiratorów, zwanych dalej podopiecznymi fundacji, przez pomoc w dostarczaniu respiratorów lub innego niezbędnego sprzętu medycznego, rehabilitacyjnego oraz pomocniczego.

      Zaspokajanie potrzeb medycznych podopiecznych fundacji przez: dostarczanie środków medycznych takich jak między innymi leki i opatrunki, środki higieny, środki żywieniowe w tym suplementy diety, dostarczanie wszelkiego koniecznego sprzętu rehabilitacyjnego oraz organizowania rehabilitacji w miejscu zamieszkania podopiecznego fundacji jak również rehabilitacji sanatoryjnej lub w innych ośrodkach.

---