Opóźniony „Rozkład jazdy rozwoju”

Poniższa tabela chronologiczna kolejnych faz budowy jest w pełni realistyczna technicznie, jeśli i o ile w ogóle w odpowiednim czasie zapadną odpowiednie decyzje polityczne. W przeważającej większości przypadków nie zapadają jednak, ponieważ „zawsze znajdą się Eski­mosi, którzy wypracują dla mieszkańców Konga Belgijskiego wska­zówki zachowywania się w czas olbrzymich upałów", jak twierdzi polski satyryk Stanisław Jerzy Lec. Jeśli jednak nie znaleźliby się Eskimosi psujący robotę technikom, to poniższe daty zachowają swoją ważność

1986 Prom kosmiczny wyniesie na orbitę okołoziemską niewiel­ką stację orbitalną. Następnie poleci załoga.

1987 - 1990 Promy kosmiczne przetransportują na tę stację gotowe elementy konstrukcyjne. Stacja zostanie powiększona, wzrośnie liczebność załogi.

1990 - 1995 Powstanie druga stacja kosmiczna, ewentualnie trzecia i czwarta.

1995 - 2000 Robotnicy kosmiczni na orbicie okołoziemskiej zbudują z gotowych elementów dwie duże stacje. Zgromadzi się na nich większy zapas żywności, wody, tlenu itd. W tym czasie osiągnie się już pułap 400 lotów wahadłowców rocznie.

1995 - 2005 Stacja księżycowa rozwinie się w osiedle. Działa już niewielka elektrownia jądrowa. Zbudowany zostanie księ­życowy port kosmiczny. Roboty rozpoczynają wydobycie surowców. Buduje się elektromagnetyczny miotacz mate­riałów.

2000 - 2005 Zbudowano już i obsadzono załogą jedną z dużych stacji kosmicznych. Holownik kosmiczny transportuje ją do punktu libracyjnego L2 w pobliżu Księżyca. Pomiędzy Księżycem a punktem L2, utrzymywany jest wahadłowy ruch promów transportowych.

Orbitę okołoziemską opuszcza druga duża stacja kosmicz­na i dociera do punktu L5. Stanowi ona

bazę pierwszego miasta kosmicznego, które prof. 0'Neill nazwał WYSPA I.

2002 W odległości 38,5 tys. km od Księżyca uruchomiona; zostaje pierwsza elektrownia kosmiczna. Energię dostar­cza za pomocą mikrofal i lasera bezpośrednio do księżyco­wego osiedla. W tym samym roku w księżycowej klinice rodzi się pierwsze księżycowe dziecko, pierwszy, człowiek, który przyjdzie na świat poza Ziemią. Jest już gotowy do szybkiego użycia TAV,

2004 Fabryki kolonii księżycowej odprawiają pierwszy trans­port surowców. W tym czasie jest już dziesięcioro księżyco­wych dzieci. Na Ziemi wybucha gwałtowna dyskusja, czy powinny one zostać na Księżycu, czy też należy je wychowywać na Ziemi.

2005 Do stacji w punkcie L5 przybywają kolejne palety z gotowymi częściami konstrukcji. Wzrasta zapotrzebowanie na siłę roboczą. Powoli wyłania się kolista konstrukcja WYSPY I. Również z Księżyca przybywają w regularnych od­stępach czasu materiały, które znajdują zastosowanie głównie jako tworzywo izolacyjne przeciwko kosmicznemu chłodowi i promieniowaniu.

--------

Tyle Erich von Daeniken w wydanej w 1985 roku książce „Czy się myliłem ?” (rozdział zatytułowany „Rozkład jazdy rozwoju”).

Znależli się oczywiście Eskimosi, a i mieszkańcy Konga nie nadto się pośpieszyli. Szwajcar

okazał się przy tym niepoprawnym (bezkrytycznym ?) optymistą.

Wychodzi więc, że jedynie Stanisław Jerzy Lec przewidział wszystko poprawnie.

---