Temat pracy dyskusyjnej: PRZEBACZENIE

Modlitwa: „Duchu Święty”

Cele: dydaktyczne:

-uświadomienie, że należy przebaczać,

-ukazanie, jakie ma być przebaczenie,

-ukazanie, że każdy zasługuje na odruch miłosierdzia i przebaczenie, że nie należy z góry przekreślać

człowieka.

wychowawczy:

-kształtowanie człowieka na wzór przebaczającego Ojca i miłosiernego Samarytanina

I WIDZIEĆ

1. Zapytanie uczestników spotkania, czym jest przebaczenie i kiedy mamy z tym problemem do czynienia.

(wskazówka dla lidera:

-wskazać sytuacje, w których występuje nienawiść i konieczność przebaczania wśród ludzi: sąsiadów, w naszych domach, rodzinach(np. dziecko-ojciec alkoholik)

2. Poproszenie, by ktoś opowiedział o swoim doświadczeniu, kiedy musiał wybaczyć i zapytanie go, czy

było mu łatwo. Gdyby nie było ochotnika, to należy albo samemu podać przykład ze swego życia, albo

zadać pytanie: „Czy sądzicie, że zawsze łatwo jest wybaczać?”

3. Zapytać: „ Czy da się wszystko wybaczyć, czy są tez rzeczy, których się nie da? Jeśli tak, to jakie?”

4. Zapytać: „Co zyskujemy a co tracimy przebaczając?”

(wskazówki dla lidera:

PRZEBACZAJĄC

POZORNIE Tracimy twarz Upokarzamy się Pozwalamy deptać swą godność Pobłażamy złu

RZECZYWIŚCIE Zwyciężamy zło w drugim i w sobie Odzyskujemy wewnętrzny pokój Podnosimy ludzką godność Wykazujemy się heroizmem

5. Skąd wzięło się powiedzenie: „ nie mogę sobie tego wybaczyć!” -zwrócenie uwagi na problem, że są sytuacje, w których trzeba umieć przebaczyć także sobie( nie tylko wrogowi, który zawinił wobec nas), aby móc dalej żyć w zgodzie z własnym sumieniem.

5. Kogo z Pisma Świętego przypomina wam człowiek, który zrozumiawszy swój błąd powraca by uzyskać przebaczenie?

II. OSĄDZIĆ

1. Przeczytać przypowieść o Synu Marnotrawnym Łk 15, 11-32

Powiedzieć że postawa Ojca poucza że zawsze należy przebaczać. Wskazać inne fragmenty Pisma Świętego, w których sam Bóg nakazuje przebaczać:

Ef 4,32 Łk 17,3 Mt 18,21 Mk 11,25

Ojciec przebacza synowi i przyjmuje go z powrotem, wydając nawet polecenie(zacytować):

„Przynieście SZYBKO najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi”.

Wyjaśnić symbolikę: danie nowej szaty oznaczało uznanie godności (nie przekreśla go, daje mu nową szansę), pierścień-dziedzictwo( syn nadal ma prawo do majątku, ojciec go nie wydziedzicza), nałożenie sandałów na nogi oznacza tu uznanie wolności syna.

Wniosek : Bóg jest:

-przebaczający(„ Bóg jest przede wszystkim Bogiem przebaczenia / Lb 9,17)

-miłosierny

A propos miłosierdzia należy nawiązać do „Przypowieści o miłosiernym Samarytaninie”. Streszczamy:

Pewien człowiek zostaje pobity, dwaj przechodzący obok niego, lewita i kapłan, mijają go obojętnie. Jedynie postawa Samarytanina wygląda inaczej (zacytować):„Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko, podszedł do niego i opatrzył mu rany” /Łk 10,34/

III DZIAŁAĆ

Do czego dzisiejszy świat jest wezwany przez usłyszane i rozważane dzisiejsze słowo:

1.Być miłosiernym jak Ojciec: PRZEBACZAĆ sobie i wrogowi.

Jak ma wyglądać moje przebaczenie?

-bez zastanowienia, „SZYBKO”,

-bezwarunkowe, bez „Przebaczam ci, ale...”,

-na zawsze.

2. Być miłosiernym jak Samarytanin:

-mieć oczy otwarte(„zobaczył go”)-trzeba chcieć widzieć,

-współodczuwać („wzruszył się głęboko”),

-wprowadzić w życie konkretny czyn(„podszedł do niego i opatrzył mu rany”).

Nakaz Jezusa w końcu brzmi: „IDŹ I TY CZYŃ PODOBNIE!”

Podjęcie konkretnego działania, postanowienia na dziś:

-ponieważ jest piątek-dzień spowiedzi-rozważmy, co w ostatnich dniach zrobiliśmy źle, może skrzywdziliśmy kogoś słowem, odmówiliśmy pomocy, zaniedbaliśmy obowiązki zlecone przez lidera. Postarajmy się w związku z tym zebrać na odwagę, aby powiedzieć: „ Przepraszam i proszę o wybaczenie” .

---