Ruchy społ. - są bardziej zorganizowaną i stabilną formą zachowań zbiorowych.
Typy ruchów społ.:
ruchy nastawione na jednostki:
ruchy alternatywne - próbują dokonać ograniczonych zmian w zachowaniu jednostki np. ruchy trzeźwości;
ruchy odkupieńcze - zmierzają do radykalnej i gruntownej przemiany jednostki.
ruchy nastawione na społeczeństwo:
ruchy wsteczne - usiłują cofnąć zegar postępu np. fundamentaliści islamscy;
ruchy reformatorskie - to ruchy konsumenckie, feministyczne; dążą do zmian w ramach istniejącego systemu, którego zasadniczo nie kwestionują;
ruchy rewolucyjne - radykalna restrukturyzacja społeczeństwa;
ruchy utopijne - mają wizję idealnej przyszłości.
Trzy główne teorie wyjaśniające zachowanie się tłumu:
teoria zarażania się (Le Bon) - głosi, że w tłumie ludzie tracą świadomość własnej tożsamości i ulegają „umysłowi zbiorowemu”. „Ugniatanie ludzi”, bezkrytyczna akceptacja oraz przenoszenie emocji możliwe jest dzięki anonimowej sytuacji; przyczynia się to do powstania tzw. mentalności stadnej;
teorie konwergencji - badacze twierdzą, że zachowanie tłumu można wyjaśnić faktem przebywania w ograniczonej przestrzeni dużej liczby podobnie myślących jednostek, które współdziałają opierając się na tych podobieństwach;
teoria wyłaniania się norm - zakłada, że zachowania tłumu regulują te same normy społ., które regulują inne formy zachowań, ale w tłumie normy są raczej wytwarzane przez sytuację niż narzucane.