Omów prace geodezyjne przy tyczeniu obiektów budownictwa ogólnego i przemysłowego. Geodezyjne opracowanie projektu inwestycji polega na wyznaczeniu, w stosunku do osnowy geodezyjnej, współrzędnych x,y,H punktów załamania konturów budowli i punktów na osiach głównych niezbędnych do wytyczenia wszystkich jej elementów. Współrzędne i inne dane sytuacyjne, jak długość odcinków prostych, kąty wysokości, spadki, promienie łuków i inne elementy potrzebne do wytyczenia budowli wyznacza się na podstawie miar określonych w sposób graficzny lub analityczny, albo pomierzonych w terenie po częściowym wytyczeniu projektu.
Narożne punkty budowli stabilizuje się drewnianymi kołkami, z gwoździem.
Wyznaczone wierzchołki ulegają zniszczeniu w trakcie robót dlatego osie przechodzące przez te wierzchołki oznaczamy za pomocą kołków wbitych na ich przedłużeniach poza zasięgiem wykopów (min 16) i stabilizujemy na głębokości nie mniejszej niż 1m. Znaki te są często pomocne przy zakładaniu „baz roboczych obiektu”. Dzięki tym bazom możliwe jest wyznaczenie poszczególnych elementów budowli.
Kolejność czynności przy wytyczeniu obiektu:
1.Miejskie władze budowlane wyznaczają linie zabudowania na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego
2. Linię zabudowania nawiązuje się do punktów osnowy geodezyjnej i do istniejących budynków przyległych,
3. Następnie posługując się planem sytuacyjnym działki i przyziemia budynku, wyznacza się tyczkami kierunek lica frontowego budynku w nawiązaniu do wytyczonej linii zabudowania i istniejących budynków przyległych.
4. Na kierunku lica frontowego budynku odmierza się odległości wykazane na planie od ustalonych punktów na planie oraz w terenie i wyznacza się w ten sposób wszystkie naroża, a następnie wszystkie punkty charakterystyczne.
5. Wytycza się kąty w narożach i kierunki ścian bocznych na których odmierza się odległości od naroży i do punktów charakterystycznych.
6. Wyznacza się położenie lica ścian tylnych i położenie wewnętrznych ścian nośnych, odmierzając odległości wg planu od punktów wytyczonych na liniach lic ściany przedniej i ścian bocznych.
Prace geodezyjne przy montażu obiektów i urządzeń budownictwa ogólnego i przemysłowego. Przed przystąpieniem do właściwego montażu kontroluje się dostarczone elementy. Sprawdzeniu podlegają wymiary i kształt elementów, wymiary otworów w elemencie i miejsce ich położenia, wymiary i położenia wgłębień, rowków.
Geometryczne wymiary sprawdza się przy użyciu ruletki i teodolitu.
a) Przed montażem słupów nanosi się na nie pionowe i poziome linie w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach, aby później można było dokonywać pomiarów tego słupa.
Stalowe słupy ustawia się pionowo za pomocą teodolitów wg osi symetrii naniesionych na te słupy z dwóch stron.
Kontrola pionowa ustawienia słupów polega na ustaleniu położenia osi pionowej słupa na poszczególnych kondygnacjach względem osi na fundamencie. Następnie należy zbadać odchylenie od pionu w dwóch płaszczyznach pionowych wzajemnie prostopadłych (badanie we wszystkich miejscach spawania). Wyniki pomiaru zestawia się na szkicu w „skażonej” skali.
b)Osie jezdni należy wytyczyć na ziemi a następnie wynieść teodolitem na konsole skrajnych słupów przęsła. Za pomocą stalowego drutu rozciągniętego pomiędzy rysami skrajnych słupów wyznacza się na konsoli oś jezdni podsuwnicowej. Przed zamontowaniem konstrukcji sprawdza się prostoliniowość osi torów w płaszczyźnie poziomej i pionowej, równoległość osi torów i ich przebieg w określonej odległości od siebie, równoległość linii słupów nośnych itp.
c) przy montażu kratownic, dźwigarów kratowych wykonuje się tyczenie centrów poduszek podporowych i miejsc rozmieszczenia śrób od zastabilizowanych osi budowli.
Prace geodezyjne przy tyczeniu i montażu budowli wysokościowych.
1. Założenie reperów głębinowych - muszą być zabezpieczone przed wpływem różnych czynników, stabilizowane poza zasięgiem wpływu obciążeń związanych z kopaniem dołu fundamentowego.
2. Obsługa geodezyjna przy kopaniu fundamentów - Wyznaczenie elementów dołu wykonuje się teodolitem i ruletką. Przez cały okres budowy obserwuje się i mierzy wielkość ruchów ziemi w celu przeprowadzenia analizy podnoszenia się dna, a później osiadań budynku.
3. Prace przy fundamentowaniu budynków wysokościowych
- Wytyczenie osi głównych, które utrwala się nacięciami na metalowej płytce osadzonej w betonie.
-Wytyczenie betonowego podłoża pod fundament oraz dolnej płyty, ścian i górnej płyty fundamentu.
-Podczas układania betony prowadzi się kontrolę geodezyjną.
- Wytyczenie głównych osi budowli na zabetonowanych metalowych płytkach.
- Zniwelowanie punktów przecięcia osi
- Po zabetonowaniu ścian ponownie kontroluje się położenie osi.
4. Osnowa wysokościowa syt-wys na fundamencie budynku.- Ważne jest zapewnienie dostatecznej dokładności osnowy.
5. Ustawienie płyt oporowych szkieletu budynku
- Badanie wychylenia osi wyznaczonej na płycie (nie może przekraczać 1mm w dowolnym kierunku)
- Badanie różnicy odległości pomiędzy przyłożeniami środków płyt rzeczywistymi i projektowanymi (do 2mm)
- badanie nachylenia płyty w dowolnym kierunku (mniejsze niż 1:2000)
- badanie różnicy między projektowaną a faktyczną wysokością położenia środka (mniejsza niż 1mm)
6. Przeniesienie współrzędnych punktów osnowy geodezyjnej w płaszczyźnie pionowej na kolejne kondygnacje
7. Prace geodezyjne przy montażu szkieletu stalowego budynku wysokościowego.
- określenie poziomego wychylenia punktu na środku górnego przekroju słupa,
- skorygowanie wychylenia,
- sprawdzenie położenia słupów po przeprowadzonej korekcie
- określenie położenia słupów po wykonanym spawaniu elementów szkieletu
8. Osnowa syt-wys na poszczególnych kondygnacjach
9. Kontrola osiadań budynków wysokościowych - w okresie budowy jak i po jej zakończeniu