PROFIL POŁUŻNY I PRZKRÓJ POPRZECZNY na podst wykonanych pomiarów sporządza się profil podłużny i przekroje poprzeczne cieku Prof.podł.wykonuje się dla całej rzeki lub tylko dla części która była mierzona.Jako punkt pocz przyjmuje się dla całego cieku jego ujście ,a dla części cieku przyjmuje się pkt.najniżej położony skala dł.profilu zależna jest od przeznaczenia rysunku i może się wahać od 1:500 do 1:5000,skala wys zwykle jest 10xwiększa od skali dł.Na profilu podłużnym są:linia dna,linia brzegowa(prawego i lewego brzegu) linia zwierciadła wody zniwelowanej,położenie reperów i ich rzędne,położenie wodowskazów i położenie budowli wodnych.W dolnej części rysunku wpisuje isę nast. Wartośći:rzędną poziomu porównawczego, rzędną zwierciadła wody,brzegów,dna i kilometraż.Przekroje poprz wykonuj się jako oddzielne rys numerując je kolejno i podając kilometraż.Mogą być one również wykreślne na mapę syt. POMIAR SPADKU w celu określenia spadku zwierciadła wody potrzebne SA 2 wielkosci:roznica wys pkt miedzy którymi okresla się spadek oraz odl miedzy tymi pkt.Na koncach mierzonego odc wbija się w wodzie niedaleko brzegu pale 10-20cmponizej zwierciadla.na górnej płaszczyźnie pala wbija się gwoźdź.metodą niwelacji ze srodka niweluje się odcinek miedzy tymi palami .Oznaczamy różnice wyoskosci pali A i B którą otrzymaliśmy z niwelacji przez deltah(AB) zmierzone głębokości pali przez da i db,różnicę wyokosci zwierciadła wody miedzy pkt AB przez deltaH(AB)=deltah(AB) +(dB-dA) Różnica wysokości to spadek bezwzględny zwierciadła wody. Jeżeli podzielimy go przez odl to otrzymamy spadek względny. Mi=mdletaH/L MAPA KORYTA RZEKI niwelacje powierzchniową wykonujemy matodą siatkową(na terenach płaskich,wytyczamy siatką kwadratów) lub metodą punktów rozproszonych(na ter o wyraźnych spadkach,gdy dysponujemy niwelatorem kodowym i nitkami dalmierczymi).niwelacja mniejszych jezior i stawów sprowadzi się do ustalenia siatki punktów na których pomierzone zostaną głębokości wody.Poziom zwierciadła wody jest nawiązany do pobliskich reperów lub przymujemy lokalny poziom odniesienia.Na podstawie zmierzonego dokoła jeziora poligonu ABCD projektuje się na mapie siatke kwadratów o bokach 20 do 50m.Położenie pkt przecięcia linii siatki z bokami poligonu określa isę graficznie z mapy.Każdą taką parę punktów wyznacza się w terenie duzymi tyczkami z chorągiewkami. Sonduje się z łodzi płynąc wzdłuż linii oznaczonych cyframi w pkt przecięcia tych linii z liniami oznaczonymi literami.Rzędne dna oblicz się odejmując głębokość od rzędnej zwierciadła wody.TREŚĆ MAPY:a.punkty stałe,łączące mapę terenem b.wody powierzchniowe i wyjścia wód podziemnych c.budowle hydrotechniczned.urzadzenia komunikacyjne e zabudowania f.uzytki przewody h.treść geologiczna map i.granice przeniesienie wysokości przez przeszkodę wodną m.niwelacji hydrostatycznej m.niwelacji geometrycznej-róznicę wys wyznacza się z różnic odczytów łat usytuowanych na 2 reperach AiB odczyty te wykonywane są przy poziomej osi celowej ustawionego w przybliżeniu pośrodku miedzy rep.Istniejąca przeszkoda nie pozwala na umieszczenie pośrodku,wiec odl do jednej z łat będzie większa a druga mniejsza.Odczyt na łacie bliskiej dokonywany jest ośrednio io przy pozimej osi celowej,a dla dalekiej otrzymywany będzie ośrednio niwelacja trygonometryczna wg.wzory H(B)=H(A)+d*tgalfa+i-s+(d^2/2R)*(1-K) H(B)wys pkt. B d-dł.pozioma, alfa kąt nachylenia, i-wys inst. s-odczyt na łacie, R-promien kuli, K współczynnik refrakcji. Kąty pionowe wmierzuy się w 4-6 seriach w 2 poł lunety aby ottrzymac bł pomiaru kata nie wiekszy niż 6''.NT stosuje się nawet przy parokilometrowych odległościach które spotyka się przy ujściu rzek oraz przy łączeniu niwelacją wysp z brzegiem jeziora. |
|
METODY OBLICZENIA OBJĘTOŚĆI MAS ZIEMNYCH -m.siatki kwadratów-Gdy punkty pomiarowe zostały rozmieszczone w regularnej siatce prostokątów (kwadratów) lub z punktów rozp został utworzony numeryczny model terenu w postaci siatki kwadratów możliwe jest obliczenie objętości robót ziemnych metodą siatki kwadratów. Objętość pojedynczego graniastosłupa (rysunek 9), który powstał z podziału terenu regularną siatką kwadratów, wyznaczamy z następującego wzoru: V=1/4P(K)*(z1+z2+z3+z4)gdzie:V - wyznaczana objętość; PK - pole powierzchni podstawy kwadratu;z1..z4 - wysokości kolejnych punktów siatki. W przypadkach gdy linia zerowych robót ziemnych (płaszczyzna odniesienia obliczenia objętości) przecina analizowany teren i naszym zadaniem jest dokładne rozliczenie nasypów jak i wykopów należy procedurę obliczeniową zmodyfikować. Analizować należy osobno każdą figurę elementarną którą przecina powierzchnia odniesienia i wyznaczać niezależnie ilość wykopów i nasypów . m.siatki trójkątów W przypadku punktów mierzonych w dowolnej siatce (regularnej lub swobodnej - nieregularnej) możliwe jest obliczenie objętości metodą siatki trójkątów. W procesie tworzenia numerycznego modelu terenu powstaje siatka figur elementarnych (trójkątów) rozpięta na punktach pomiarowych Obliczana objętość jest równa sumie objętości brył elementarnych które tworzą numeryczny model terenu w ustalonych granicach. V=sumaVi V=1/3 sumy (h1+h2+h2)*Pi V-objętość całkowita liczona od poziomu zerowych robót ziemnych h- wysokości punktów terenowych na których rozpięty jest i-ty trójkątelementarny Pi - powierzch i-tego trójkąta W przypadku gdy nie interesuje nas ogólna objętość materiału, a raczej potrzebna jest znajomość wielkości nasypów i wykopów należy użyć analogicznego podejścia jak w przypadku metody siatki kwadratów. Każdy trójkąt analizowany jest oddzielnie pod kątem wielkości nasypów i wykopów m.przekrojów poziomych Na podstawie zbioru punktów pomiarowych interpolowano przebieg warstwic w zadanym cięciu (im dokładniej chcieliśmy wyznaczyć objętość tym mniejszy musiał być odstęp między warstwicami. Dzięki takiemu zabiegowi cały zbiór punktów zastąpiliśmy reprezentacją graficzną naszego terenu co znacząco zmniejsza pracochłonność dalszych obliczeń. Po wyznaczeniu powierzchni jakie obejmują swym zasięgiem poszczególne warstwice, możliwe jest obliczenie szukanej objętości (jako sumy objętości poszczególnych plastrów). m.przekrojów pionowych m.aproksymacji powierzchni topograficznej wielomianami algebraicznymi m.różnicowa w obliczeniach objętości |
|
|
|
|
|