Wykład 4. Sobota, 25 kwietnia 2009 r.
Temat:
OBYWATELSTWO EUROPEJSKIE.
Ustanowienie obywatelstwa europejskiego w traktacie z Masstricht z 1992 roku było milowym krokiem w procesie pogłębiania integracji europejskiej. Preambuła traktatu odwołuje się do zasady rządów prawa, wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i jego podstawowych swobód.
Definicja obywatelstwa europejskiego
Art. 17 Traktatu ustanawia obywatelstwo Unii.
„Obywatelem Unii jest każda osoba mająca przynależność Państwa członkowskiego (….)
Obywatele Unii korzystają z praw i podlegają obowiązkom przewidzianym w niniejszym traktacie”.
każdy obywatel Państwa Członkowskiego jest obywatelem Unii,
obywatelstwo Unii jest dodatkowe w stosunku do obywatelstwa krajowego i nie zastępuje go,
obywatelstwo UE nie oznacza nadrzędności unijnej - odnosi się do praw i przywilejów nabytych w drodze członkowstwa we Wspólnocie,
w ten sposób obywatelstwo unijne dopełnia obywatelstwo narodowe, nie zastępując go jednak,
prawa obywatelskie UE są więc prawami dodatkowymi,
obywatelstwo Unii nie zastępuje obywatelstwa narodowego, ale obywatelstwo Państwa Członkowskiego jest wyłącznie kwestią danych Państw Członkowskich, co potwierdza Deklaracja o obywatelstwie Państwa Członkowskiego, załączona do Traktatu z Masstricht,
każde państwo członkowskie, mając na uwadze prawo wspólnoty, musi określić warunki uzyskania i utraty obywatelstwa. Unia Europejska nie ma w tym względzie żadnych kompetencji.
Obywatelstwo Europejskie ma znaczenie zarówno w kraju ojczystym jak też w innym państwie członkowskim. Za przykład może służyć prawo składania petycji do Parlamentu Europejskiego, mianowicie jest ono niezależne od miejsca zamieszkania.
Prawa wynikające z obywatelstwa unijnego:
prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu,
prawo do głosowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego i w wyborach lokalnych,
prawo do ochrony dyplomatycznej i konsularnej,
prawo do kierowania petycji do Parlamentu Europejskiego,
prawo zwracania się do Europejskiego RPO,
prawo do zwracania się do instytucji Unii w jednym z jej oficjalnych języków.