Opublikuj swoje artykuły w ramach naszego archiwum korzystając z elektronicznego systemu rejestracji publikacji. Stała współpraca z NPE procentuje - możesz bezpłatnie korzystać z własnego serwisu internetowego i komercyjnego konta pocztowego. Publikacje w NPE są bezpłatne. Wystawiamy zaświadczenia o publikacji.
**********
mgr Ewa Kutyło
Alicja Urbanowska
Zespół Szkolno-Przedszkolny
w Piątnicy
Scenariusz uroczystości zakończenia roku szkolnego.
Pożegnanie klas szóstych.
Wprowadzenie sztandaru.
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego:
Baczność! Poczet sztandarowy, sztandar szkoły wprowadzić! Do hymnu państwowego! (odśpiewanie hymnu państwowego i hymnu Unii Europejskiej)
Powitanie gości przez ucznia kl. VI.
Witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości: dyrekcję szkoły, grono pedagogiczne, pracowników szkoły, rodziców klasy V oraz przedstawicieli pozostałych klas. Dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością wspólnie przeżywaną w murach tej szkoły. Za parę chwil staniemy się absolwentami Szkoły Podstawowej i nigdy już nie spotkamy się wszyscy, w tym samym gronie. Chcielibyśmy więc utrwalić moment naszego pożegnania, by pozostał w pamięci naszej i waszej drodzy nauczyciele, goście, rodzice.
Uczeń:
Gdzieś na krawędzi życia
Tam, gdzie blady wschód słońca kłuje w oczy
Jest droga do nieskończoności.
Przeszli nią już oni,
Teraz nasza kolej.
Przewodnicząca SU:
Proszę o zabranie głosu panią dyrektor. ( tekst przemówienia)
Wręczenie nagród i świadectw.
Przekazanie sztandaru kl. V.
Przewodnicząca SU:
Baczność! Delegacja klas V do przekazania sztandaru szkoły - wystąp!
Przewodnicząca odczytuje nazwiska osób występujących do odebrania sztandaru
i podaje średnie ich ocen ( sztandar odbierają uczniowie z najwyższymi średnimi w szkole).
6. Absolwent szkoły:
W imieniu młodzieży klas VI opuszczających mury tej szkoły przekazujemy na wasze ręce jej symbole. Od tego momentu jesteście najstarszą klasą. Mamy nadzieję, że będziecie godnie reprezentować społeczność uczniowską.
(poczet sztandarowy kl. VI przekazuje sztandar delegacji kl. V)
uczniowie klas V :
Będziemy godnie reprezentować i dbać o dobre imię szkoły.
7. Przedstawiciel klas V:
Dzisiejsza uroczystość zamyka bardzo ważny etap w waszym życiu, jakim jest edukacja w szkole podstawowej. Spędziliście tu wiele chwil radosnych i smutnych, przeszliście drogę od wystraszonego pierwszaka do absolwenta, który stoi przed wyborem dalszej drogi życiowej.
Czy pamiętacie ten dzień, gdy sześć lat temu weszliście do szkoły? Czuliście niepewność - nie mieliście pojęcia , co Was tu może spotkać. Powoli dorastaliście, nabieraliście doświadczenia i pewności siebie. My, młodsze klasy, mogliśmy zawsze liczyć na Waszą pomoc. Żałujemy, że nie możecie nam przekazać swojej wiedzy o tym, jak być najstarszymi w szkole. To trudne zadanie, które będziemy starali się wykonać jak najlepiej.
Uczeń kl.V:
Niechaj w dobrym zdrowiu
Płyną wasze dni,
Niech się staną jawą
Wasze piękne sny.
Niechaj trud wasz zawsze
Plon obfity da,
Niechaj wartość waszą
Cała Polska zna.
Ślubowanie kl. VI:
Przewodniczący SU:
Za chwilę staniemy się absolwentami. Delegacja do ślubowania wystąp!
(delegaci do ślubowania wyczytywani są imiennie i podawana jest średnia ich ocen)
Delegacja:
My, uczniowie klas VI opuszczających mury tej szkoły - ślubujemy. Wszędzie tam, gdzie skierują nas życiowe drogi, godnie reprezentować imię szkoły, rozwijać wiedzę i umiejętności nabyte w trakcie sześcioletniej szkoły podstawowej, otaczać szacunkiem innych ludzi.
Wszyscy absolwenci:
Ślubujemy
Przewodniczący SU:
Ślubujemy tobie szkoło.
Podziękowanie kl. VI:
Uczeń kl. VI:
A teraz czas na wyrażenie naszej wdzięczności.
Uczniowie na zmianę:
I: Ogarniając wdzięcznym sercem wszystkich nauczycieli, którzy poświęcali nam cenne minuty
i godziny swego czasu,
II: którzy spędzali czas nad naszymi często nieudolnymi klasówkami , wypracowaniami,
III: którzy swój wolny czas poświęcali na opiekę i czuwanie nad naszym bezpieczeństwem, tworzenie
nam cudownych chwil odpoczynku od nauki - kino, teatr, wycieczki, dyskoteki,
IV: którym marnowaliśmy po prostu czas,
I: życzymy, aby odtąd ich chwile odmierzał zegar szczęścia,
II: a piękne dni sączyły się leniwie , bez pośpiechu,
III: złe natomiast ginęły w mroku zapomnienia.
IV- Życzymy, by nastały dla nich piękne czasy, które przeżywać będą z lepszymi od nas uczniami.
Część artystyczna:
Przed sześciu laty byliśmy mali, nieporadni. Dużo przez ten czas nauczyliśmy się, wiele przeżyliśmy , a dziś nadszedł czas pożegnania, wspomnień i refleksji. Posłuchaj.
Uczeń I:
Już szmat drogi
Przebytej za nami,
Bardzo długi,
Więc żegnać się trzeba.
Stąd pójdziemy
Każdy w soją stronę,
Gdzie wskazówek
I drogowskazów już nie ma.
Cały ciężar naszego życia
Spocznie teraz na naszych ramionach.
Uczeń II:
Podziękujmy więc
Naszej szkole , bo to właśnie ona
Nauczyła dostrzegać piękno,
Czynić dobro, szanować pracę.
Uczeń III:
Szkoło! Szkoło!
Gdy cię wspominam,
Tęsknota w serce się wgryza,
Oczy mam pełne łez.
Uczeń IV:
Szkoła dawała nam azyl bezpieczeństwa. Często ktoś za nas się martwił, za nas coś załatwiał. Troszczył się i czuwał nad nami. Teraz czas, by los wziąć w swoje ręce.
Uczeń V:
Szkoło
coraz inna(...)
jak uczniowie
rośniesz czytelna
pisana bez końca
w ich twarzach
w skupieniu lekcji
w stopniach odpytań
w znakach zapytań
w pauz wykrzyknikach...
w walce
o lepsze jutro.
Piosenka ”Ocalić od zapomnienia” M. Grechuty
Uczeń VI:
Nasze drogi się nie kończą
Wierni pulsującym słońcem
Po najdalszy świt
Wędrujemy, omijamy
Świat bez okien, świat zastany
Jednakowych dni.
To najdalsze bywa blisko
Jak przydrożny kwiat
To najwyższe lata nisko
Jak przed burzą ptak
To najprostsze bywa trudne
Kiedy serce śpi
Gdy napotkasz wyschłą studnię
Dalej, dalej idź.
Końca twoich dróg prawdziwych
Nie zamyka cel
To najdalsze bywa blisko
Schyl się zerwij je
To najwyższe lata nisko
Obok drogi twej.
Uczeń VII:
Dzisiaj na chwile tak uroczyste
- jak promyk słońca w poranek szary -
możemy przynieść z głębin szczerości
tylko - jak kwiaty - serc naszych dary.
Jak kwiaty wiosny - świeże i białe,
Rosą poranków jasnych oblane...
Kwiaty - za wszystkie godziny wspólne
Na resztę życia niezapomniane.
Kwiaty - za serce. Serce tak ludzkie,
Że zawsze wszystkich nas rozumiało.
Uczeń VIII:
Życzymy, by ziarno rzucane
Do duszy naszej nie szło na marne
I powołanie w tej pracy potrzebne
Było cierpliwe i zawsze ofiarne.
Uczeń IX:
Z serca wszystkim dziękujemy
I przyrzekamy to,
Chcemy wyrosnąć na takich samych
Jak nasi nauczyciele są.
Piosenka na melodię „Ogniska już dogasa blask”
A teraz wszyscy splećmy krąg
I pożegnajmy się.
Przekażmy sobie z rąk do rąk
Gorący uścisk ten,
Ref. : Choć łza się kręci w oku mym,
Uśmiecham się przez łzy,
Bo przecież gdzieś spotkamy się
Ja z tobą, ze mną ty.
I choć upływa szybko czas,
Co zatrze cichy żal,
Nie zapomnimy nigdy was,
To przyrzekamy wam.
Ref.: Choć łza...
Uczeń X:
Już wspólnej drogi pryska czar -
Ostatni uścisk rąk;
Niech serca nasze grzeje żar
Najmilszych wspomnień krąg.
Uczeń XI:
Niech zawsze przyjaźń nasza trwa,
Co połączyła nas,
Nie pozwolimy, by ją starł
Nieubłagany czas.
Dalszy ciąg piosenki: (uczniowie śpiewają)
Kto raz przyjaźni poznał smak,
Nie będzie trwonił słów.
Choć wiemy - będzie nam was brak,
Do zobaczenia znów.
Uczeń XII:
Naszym nauczycielom i wychowawcom w podziękowaniu na pożegnanie dedykujemy wiersz Konrada Górskiego „Spokojność”. Życzymy, by słońce ozłacało ich pracę, trud i wysiłek, a życie było wędrówką wśród sadu pachnącego kwitnącymi czereśniami , gdzie słowik „dzwoni swą pieśń ślubną”; by tonęli w spokoju i błękicie, zaś siłę i radość czerpali z „wokoło budzącego się życia”, słuchając pieśni „która pierś rozpiera” „ogromnej ziemi”.
Uczeń XIII:
Chodzić po słońcu - powoli - jak we śnie,
Wokoło sadu , gdzie kwitną czereśnie,
U węgła domu przystanąć - posłuchać,
Bo już gołębie zaczynają gruchać
I wilga gwiżdże w południe nad sadem,
Gdy owad w trawie goni się z owadem.
A w wieczór, kiedy gwiazdy wyjdą z toni
Błękitnej, słowik pieśń swą ślubną dzwoni,
Dziwiąc się wielkiej księżycowej łodzi,
Co z białym żaglem za ocean wschodzi,
Słuchać tej pieśni, która pierś rozpiera
Ogromnej ziemi i w niebie zamiera,
Ginąc w tej woni sadów i błękicie,
Pić to wokoło budzące się życie...
Na tle muzyki wszyscy uczniowie wręczają kwiaty nauczycielom , wychowawcom, pracownikom szkoły (może być” Marsz Radetzkiego” J. Straussa - ojca)
© Ewa Kutyło & Alicja Urbanowska