POŻEGNANIE OKUDŻAWY [ Między nami 4'10 ]

kap. II próg 18. 06. 1997 r. muz. i sł. J. Kaczmarski

a. H⁷. Na ile wiary brak gorącej

E. a. Że jest na niebie jakiś Bóg -

a. H⁷. Na tyle wiąże koniec z końcem

E. a. Łańcuch u katorżnika nóg.

G⁷. C. Na ile wciąż nadzieja szarpie,

d. H⁷. E. Że coś się dla nas w mrokach tli -

a. H⁷. Na tyle wigilijne karpie }

E. a. Śnią smacznie swe beztroskie sny. } X 2

a. H⁷. Piosenka pożegnania

E. a. Piosenką jest utraty

a. H⁷. Żegnałem ludzi i zdania -

E. a. Traciłem całe światy.

A. d. I nic nie pozostało

G⁷. C. E. Prócz tego, co nucicie ...

a. H⁷. To wcale nie jest mało }

E. a. Tak - żegnać - całe życie. } X 2

a. H⁷. Na ile przetrwa - co odchodzi

E. a. Nabite na historii hak -

a. H⁷. Na tyle zauważą młodzi,

E. a. Że nagle czegoś jest im brak.

G⁷. C. Na ile ufa młody dureń

d. H⁷. E. W niewyczerpany zapas lat -

a. H⁷. Na tyle mu bezbronną skórę }

E. a. Tnie raz po raz bezwzględny bat } X 2

a. H⁷. Piosenka pożegnania ...

a. H⁷. Na ile zdolny jest do krzyku

E. a. W obronie innych każdy z nas -

a. H⁷. Na tyle trwa ten kraj pomników,

E. a. Strumieniem podmywany głaz.

G⁷. C. Na ile skory do ofiary

d. H⁷. E. Jest ten, co bluźnił, łgał i kradł -

a. H⁷. Na tyle wierzy człowiek stary }

E. a. W to, że ocali własny świat ... } X 2

a. H⁷. Piosenka pożegnania ...

A. d. Ach, świat przebrzmiałych dźwięków

G⁷. C. E. Jakąż melodię wiódł !

a. H⁷. Już jej nie wskrzesisz ręką, }

E. a. Już nie ma tamtych nut ... } X 2

A. d. Ach, z tego, czego już nie ma

G⁷. C. E. Jakiż by mógł być świat !

a. H⁷. Ale to inny temat - }

E. a. Nam już nie starczy lat ... } X 2

---