Rozróżnia się 4 podstawowe cechy temperamentu:
* flegmatyk;
* melancholik;
* choleryk;
* sangwinik.

Flegmatyk
Mocne strony: kompetentny i solidny, spokojny i zgodny, pośrednik w rozwiązywaniu problemów, unika konfliktów, dobrze znosi naciski, znajduje proste wyjście.
Słabe strony: problemy w podejmowaniu decyzji, unikanie ryzyka, trudności w określaniu celów, odkładanie spraw na później, unikanie odpowiedzialności.

Melancholik
Mocne strony: podporządkowuje się regulaminom, perfekcjonista o wysokich wymaganiach, docenia wagę szczegółów, wytrwały i dokładny, zorganizowany, łatwo dostrzega problem, znajduje twórcze rozwiązania.
Słabe strony: nieufny, skłonny do popadania w apatię i depresję, często przedkłada sprawy na później.

Choleryk
Mocne strony: ukierunkowany na cel, dobry organizator, dostrzega praktyczne rozwiązania, szybki w działaniu, kładzie nacisk na wydajność, opozycja pobudza go do działania.
Słabe strony: ma kłopoty z uznaniem racji innych ludzi, nie podporządkowuje się, wydaje spontaniczne sądy, oceny, często raniąc innych.

Sangwinik
Mocne strony: sprawia bardzo dobre wrażenie, twórczy i barwny, tryska energią i entuzjazmem, pobudza innych do współpracy, oczarowuje współpracowników.
Słabe strony: problemy z dokończeniem zadań, często przyjmuje nadmiar obowiązków, zapomina o różnych sprawach, jest niepunktualny, łatwo ulega emocjom.

Określenie temperamentu może nam pomóc w zrozumieniu siebie i innych ludzi. Może dać odpowiedzi na pytania w stylu: "Dlaczego nie udało mi się zdobyć tej pracy", lub "Dlaczego szef awansował kogoś innego zamiast mnie".

Jeżeli na rozmowie kwalifikacyjnej spotkają się dwa przeciwieństwa - sangwinik- melancholik lub flegmatyk-choleryk, wtedy jest niewielka szansa na nić porozumienia między nimi. Flegmatyk będzie wywoływał irytację w choleryku i odwrotnie. Kiedy zderzają się te przeciwstawne temperamenty, powstają napięcia emocjonalne.

Niektórzy w celu uniknięcia tych napięć, stosują metodę tzw. "maski", czyli pokazują swoją drugą, niekoniecznie prawdziwą twarz. Innymi słowy, jest to próba wybrnięcia z sytuacji, kiedy nie potrafimy sprostać czyimś oczekiwaniom lub nie jesteśmy w stanie zmienić jakiejś sytuacji. Choleryk (pracobiorca), na rozmowie kwalifikacyjnej, który ma do czynienia z flegmatycznym rozmówcą (pracodawcą), zdaje sobie sprawę, że musi dopasować ton głosu, sposób mówienia i gestykulacje, do człowieka, od którego wiele zależy. I dlatego na tę krótką chwilę próbuje zamaskować swoje prawdziwe "ja - choleryczne" i przybiera maskę flegmatyka.

Oczywiście metoda ta może okazać się zdradliwa, gdyż nawet jeśli uda nam się ukryć na początku swoje prawdziwe "ja", to po jakimś czasie, w konkretnych sytuacjach, ujawnimy swoją prawdziwą twarz.
Dlatego też, ukrywanie temperamentu nie jest dobrym sposobem na porozumienie z ludźmi. Chyba najlepszą metodą jest poznanie swoich mocnych i słabych stron. Te mocne należy akcentować, nad słabymi popracować. Wtedy uda nam się przekonać szefa flegmatyka, że nasz choleryczny temperament jest prawdziwym atutem w kontekście stanowiska, o które się staramy.

---