BIOTECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI
BIOTECHNOLOGIA - integracja nauk przyrodniczych i technicznych w celu osiągnięcia zastosowania organizmów, komórek, ich części i molekularnych analogów do otrzymywania produktów i wykonywania usług.
BIOTECHNOLOGIA dotyczy świata istot żywych, głownie drobnoustrojów, cecha charakterystyczna - bardzo duża szybkość wzrostu.
Bardzo szybki rozwój, programy rządowe - USA, Japonia, Europa
Przemysł biotechnologiczny - należy do wiodących
Duże nakłady - szybki rozwój , np. penicylina
EUROPEJSKA FEDERACJA BIOTECHNOLOGII stawia cele:
Rozwój biotechnologii do powszechnego użytku
Podnoszenia na wyższy poziom świadomości, komunikacji i współpracy na polach biotechnologii
Dostarczenia celom rządowym i ponadnarodowym informacji i kompetentnych opinii na temat biotechnologii
Podnoszenia na wyższy poziom powszechnego zrozumienia
DYSCYPLINY NAUKOWE TWORZĄCE BIOTECHNOLOGIĘ:
Biologia komórki
Biochemia
Mikrobiologia
Inżyniera (bio) procesowa
Genetyka molekularna
Biologia molekularna
GŁÓWNE OBSZARY ZASTOSOWAŃ BIOTECHNOLOGII (podać przykłady):
Przemysł farmaceutyczny
Przemysł chemiczny
Przemysł żywnościowy i paszowy
Przemysł fermentacyjny
Środowisko i energia
Diagnostyka medyczna
Rolnictwo i ogrodnictwo
GŁÓWNE GRUPY PRODUKTÓW OTZRYMYWANYCH W WYNIKU HODOWLI DROBNOUSTROJÓW:
biomasa (np. drożdże piekarskie, szczepionki)
produkty przemian metabolicznych (np. etanol, kwas mlekowy)
podstawowe produkty syntez komórkowych - związki makrocząsteczkowe (np. aminokwasy, nukleotydy)
produkty specyficzne tzw. metabolity wtórne np. antybiotyki
produkty biotransformacji (np. steroidy)
enzymy i inne wielkocząsteczkowe produkty komórkowe
KLASYFIKACJA BIOTECHNOLOGII W UE:
Zielona biotechnologia (green biotechnology) głównie dla „rolnictwa” - m.in. GMO, enzymy i inne produkty otrzymywane przez biotechnologię.
Czerwona biotechnologia ( red biotechnology) w ochronie zdrowia (antybiotyki, testy diagnostyczne, testy DNA)
Biała biotechnologia (white biotechnology) biotechnologia przemysłowa i w ochronie środowiska np. otrzymywanie enzymów, opiera się głównie na bioanalizie i bioprocesach.
ETAPY PRAC BADAWCZYCH I WDROŻENIOWYCH W BIOTECHNOLOGII:
- opracowanie procesów
1. „screening” drobnoustrojów (izolacja, ocena przydatności, warunki przechowywania itp.). Aby opracować taki proces trzeba posiadać te drobnoustroje - należy je znaleźć albo kupić prawie gotowy szczep.
2. Określenie wstępnych warunków hodowli, (skład pasożyta, pH, temperatura, czas i sposób hodowli) wstępne prace izolowania produktu.
3. Ulepszenie szczepu przez mutacje lub genetycznie (proces równoległy z określaniem warunków) trzeba „zmusić” szczepy do zwiększonej produkcji. Uszkadza się te szczepy w taki sposób aby wytwarzały w nadmiarze pożądany produkt. Lub: Można przeszczepiać geny z jednego do drugiego szczepu w celu utworzenia nowej cechy i wzrostu wydajności szczepu kilkadziesiąt razy.
4. Optymalizacja warunków procesu (technologia laboratoryjna) ostatni etap laboratoryjny, stworzenie warunków i dobranie ich w taki sposób, aby szczep miał jak najlepsze warunki rozwoju.
5. Powiększenie skali - m.in. przez próby w tzw. skali pilotowej ( skala pośrednia między laboratoryjną a przemysłową)
6. Uruchomienie produkcji przemysłowej :
Główne problemy:
Natlenienie środowiska
Utrzymanie czystości mikrobiologicznej (jałowość) - aby nie było zakażeń innych drobnoustrojów
Zmienność szczepów - szczepy ulepszone mogą samoistnie wracać do poprzednich gorszych warunków
Wdrożenie
ETAPY PROCESU BIOTECHNOLOGICZNEGO (GOTOWEGO):
Etap przygotowawczy - przygotowanie aparatury i podłoża - sterylizacja (121*C- termiczne zabicie wszystkich drobnoustrojów w pożywce)
Namnożenie materiału posiewowego - tworzenie inokulum (materiał posiewowy, zaszczepka)
UWAGA! : ETAP 1 I 2 WYSTĘPUJĄ RÓWNOCZEŚNIE .
Proces hodowli produkcyjnej i biosyntezy - namnażanie komórek CENTRALNY ETAP !!!
Wydzielanie produktu - po zakończeniu hodowli za pomocą różnych metod operacji
Produkcja, konfekcjonowanie gotowych produktów (pakowanie, porcjowanie) - do formy handlowej
+ ogólny schemat technologiczny procesu biosyntezy (procesu biotechnologicznego)
STERYLNOŚĆ (jałowość) procesu biotechnologicznego jest jedną z naczelnych zasad.
Jedynie inokulum nie jest sterylizowane, musi być czyste mikrobiologicznie tzn. wprowadzamy tylko nasz szczep.
METODY HODOWLI DROBNOUSTROJÓW PRZEMYSŁOWYCH:
hodowle powierzchniowe
na ciekłych podłożach
na stałych podłożach
hodowle wgłębne
okresowe
ciągłe
kombinowane/półciągłe
SSF - Solid State Fermentation - hodowle w stałym wilgotnym podłożu tzw. gruba warstwa.
Ad.1)
Najstarsze
Prosta aparatura
Tanio
Mało wydajna (żadna z komórek nie jest wystarczająco zaopatrzona do życia - albo brakuje pożywki albo tlenu, nie ma wykorzystania potencjalnych możliwości komórek)
Na tacach rozkłada się cienką warstwę pożywki. Wprowadza się -rozsiewa inokulum na całej powierzchni.
Ad.2)
Zawsze w pożywkach ciekłych, wgłębnych
W bioreaktorach
Jednakowe stężenie wszystkich składników
Duża wydajność
Droższa aparatura
Droższa energia
Jednorodność dla wszystkich komórek
Ad.3)
Wykorzystanie dodatnich cech hodowli powierzchniowej i wgłębnej pożywki rosną w głębi
BIOREAKTORY I GŁÓWNE PARAMETRY TECHNICZNE:
Podstawowe parametry technologiczne w procesie:
drobnoustroje/drobne organizmy muszą mieć pożywienie (pożywka hodowlana), musi dostarczać energię, węgiel, azot itd. Podłoże musi być tanie, najlepiej z surowców odpadowych.
temperatura dla drobnoustrojów jest bardzo ważna
pH (inne dla każdego organizmu)
napowietrzanie (dostarczanie tlenu sterylnego)
szybkość mieszania (daje jednorodność środowiska)
GŁÓWNE OPERACJE W PROCESIE PO HODOWLI:
Usuwanie osadu (biomasy - wirowanie, filtracja)
może być konieczne oczyszczanie gdy produkt jest wykorzystywany chemicznie, farmaceutycznie.
zagęszczanie (zatężanie) - termiczne, usuwanie wody
suszenie (rozpyłowe) - najczęstszy i najprostszy sposób
KRYTERIA EKONOMICZNE DOBORU FERMENTORA:
mały koszt
trwałość, prostota mechaniczna
łatwość w obsłudze
odpowiednie walory dla wymagań procesu („bez przesady”)
stabilność pracy aparatu (nawet przy wahaniach, zmianach warunków)
małe zapotrzebowanie mocy
GŁÓWNE KRYTERIA DOBORU WIELKOŚCI BIOREAKTORA:
planowana zdolność produkcyjna
wrażliwość hodowli na zakażenia
kultura techniczna załogi
możliwości transportu (mniejsze bioreaktory są łatwiejsze do przewożenia)
Temat: BIOKATALIZATORY - enzymy , substancje biologicznie czynne.
Enzym to białko
Katalizowanie - przyśpieszanie reakcji
PRZEWYŻSZAJĄ KATALIZATORY CHEMICZNE:
Wysoką specyficznością
Wysoką aktywnością katalizatorów
Łagodniejszymi warunkami procesów (pH, temperatura, ciśnienie) tańsza aparatura, szybciej
Przeprowadzaniem reakcji i niewykonalnych na innej drodze
W technologii enzymy wykorzystywane są głównie w fazie przygotowanie i produkcji żywności (nie w gotowym produkcie).
ENZYMY WYODRĘBNIANE SĄ:
Z tkanek zwierząt
Z roślin
Drobnoustrojowe (100-1000 razy tańsze)
GŁÓWNE PARAMETRY TECHNOLOGICZNE DZIAŁANIA ENZYMÓW:
Temperatura działania - temperatura procesu, temperatura w jakiej zachodzi reakcja
pH działania
termostabilność („odporność” na temperaturę, jak długo może wytrzymać w wysokiej temperaturze bez utraty właściwości, zdolności)
aktywatory i inhibitory
stężenie substratu (substrat - to na co ten enzym działa)
W PRZEMYŚLE ENZYMY W TYPACH:
- rozpuszczone - można podzielić na bardzo oczyszczone, mniej oczyszczone, czyste - bardzo rzadko.
- unieruchomione
Preparat enzymatyczny to substancja różna od naturalnej substancji pokarmowej lub żywego organizmu, zawierająca enzym w takiej ilości, aby mógł on spełniać technologiczne funkcje (w przetwórstwie żywności lub innym procesie).
PRODUKCJA ENZYMÓW W ŚWIECIE:
proteinazy (enzym rozkładający białko, w proszku do prania, z Bacillus)
amyloglukozydazy
α-amylazy (z Bacillus)
lipazy (rozkładają tłuszcze, w proszkach)
izomerazy glukozowe (przetwarza glukozę do fruktozy)
Enzymy wytwarza się głównie w hodowlach wgłębnych, okresowych. CECHY PROCESÓW:
szczepienie 3-10%
podłoża z wykorzystaniem surowców odpadowych czasem tzw. „dolewowe
główne kryterium procesu - wydajność
duża wrażliwość fermentacji enzymatycznych na zakażenia (bardzo łatwo zarazić, pH bliskie naturalnemu, temperatura i warunki, w których może się wytworzyć wiele bakterii)
czas hodowli 30-150h , koniec między czasem maksymalnym produktywności i aktywności (maks. Ilość enzymów w mm cieczy po hodowli, trzeba zbadać, czy przedłużenie hodowli jest opłacalne)
ZASTOSOWANIE α-AMYLAZY:
przemysł spożywczy (browarnictwo, gorzelnictwo, przemysł piekarniczy, cukierniczy, glukozowy)
przemysł farmaceutyczny (antybiotyki)
do wiercenia otworów głębinowych
przemysł włókienniczy (jeansy)
INŻYNIERIA
BIOLOGIA
CHEMIA
BIOCHEMIA
INŻYNIERIA CHEMICZNA
BIOINŻYNIERIA
BIOTECHNOLOGIA