*Grupy alkilowe tworzy się przez zmianę końcówki `an' na `yl' CnH2n+1 np. C2H5 (etyl)
1. Za łańcuch główny uważa się ten łańcuch, który posiada najwięcej atomów węgla;
2. Gdy istnieją 2 różne łańcuchy główne o takiej samej ilości węgla to za łańcuch główny uważa się ten, który ma bardziej rozgałęzione podstawniki;
3. Atomy węgla w łańcuchu głównym numeruje się tak, aby podstawniki miały jak najniższą numerację;
4. Kolejność wymieniania podstawników w nazwie jest alfabetyczna łącznie z nazwą węglowodoru np. etylometyloheksan
5. Jeżeli występuje więcej niż jeden podstawnik tego samego rodzaju, to przy podawaniu nazwy dodaje się odpowiedni przedrostek (di(dwa),tri(trzy), tetra(4),) np. 2,3-dimetylobutan;
6. Przy pisaniu nazwy danego związku należy podać numer węgla przy którym znajduje się określony podstawnik (nr. węgla podajemy cyfrą arabską) np. 2-etylo-4-metylopentan;
7. Jeżeli w związku występują wiązania wielokrotne to przy numerowaniu atomów węgla łańcucha głównego dąży się do tego aby atom tworzący wiązanie wielokrotne miał jak najniższą lokację;
8. (?) Gdy w danym związku występuje zarówno wiązanie podwójne jak i potrójne to pierwszeństwo w numeracji ma wiązanie podwójne;
9. Przy określaniu nazwy łańcucha głównego, w którym występuje więcej niż jedna grupa funkcyjna, bierze się pod uwagę następującą hierarchię:
- grupa karboksylowa -COOH
- grupa amidowa -C=O
\NH2
- grupa aldehydowa -CHO
- grupa ketonowa -C—
||
O
- grupa hydroksylowa -OH
- grupa aminowa -NH2
Przykład:
CH3 Br CH3
| | |
CH3—CH—C—CH—CH—CH3 3-bromo-3-chloro-4-etylo-2,5-dimetyloheksan
| |
Cl CH2—CH3
ALKANY CnH2n +2 (AN)
METAN -CH4
ETAN -C2H6
PROPAN -C3H8
BUTAN -C4H10
PENTAN -C5H12
HEKSAN -C6H14
HEPTAN -C7H16
OKTAN -C8H18
NONAN -C9H20
DEKAN -C10H22
*
ALKENY CnH2n (EN)
ETEN -C2H4 CH2=CH2
PROPEN -C3H6
BUTEN -C4H8
PENTEN -C5H10
HEKSEN -C6H12
HEPTEN -C7H14
OKTEN -C8H16
NONEN -C9H18
DEKEN -C10H20
ALKINY CnH2n —2 (YN)
ETYN -C2H2 CH≡CH
PROPYN -C3H4
BUTYN -C4H6
PENTYN -C5H8
HEKSYN -C6H10
HEPTYN -C7H12
OKTYN -C8H14
NONYN -C9H16
DEKYN -C10H18
11
21
31
4
5
6