do czego służy podziałka prawdopodobieństwa
służy do kontrolowania krzywej prawdopodobieństwa poza obszar obserwacji wyznaczonych punktami ciągu rozdzielczego osi. Pozioma przedstawia prawdopodobieństwo przesączania. Stosuje się podziałkę funkcjonalną odpowiadającą przyjętym typom rozkładu.
Oś pionowa wykresu ma podziałkę liniową lub logarytmiczną. Podziałka ta nosi nazwę prawdopodobieństwa
obliczenie przepływów maksymalnych prawdopodobnych metodą Kaczmarka
metoda Kaczmarka to koncepcyjny model bilansu wodnego. Zaproponowany model został m.in. wykorzystany do oceny możliwego wpływu perspektywistycznych zmian klimatu na odpływ z obszaru Polski, a także do wprowadzenia i do obliczeń wartości wskaźnika suszy hydrologicznej. Zastosowana w niej została metoda kwantyli.
Rodzaje wzorów empirycznych do obliczenia przepływów maksymalnych rocznych.
wzory typu genetycznego oparte są na analizie mechanizmu spływu wód wielkich
WQ= WqA
wzory opadowe
wq= kam = k/
wzory roztopowe
wzory typu objętościowego
wzory krzywych wyrównujących
wzory paraboliczne
wzory korelacyjne
przepływy miarodajne i kontrolne
przepływ miarodajny to przepływ który należy przeprowadzić przez urządzenie upustowe lub inne obiekty budowli przystosowane do przepuszczania wszelkich wód w normalnych warunkach eksploatacji. Przepływ kontrolny jest to przepływ dotyczący nadzwyczajnych warunków eksploatacji
Sposoby obliczania przepływu zwyczajnego (ZQ)
Przepływem zwyczajnym lub środkowym ZQ nazywa się wartość przepływu zajmująca środkowe miejsce w uporządkowanym ciągu przepływów dobowych. Innymi słowy jest to przepływ dobowy o prawdopodobieństwie przekroczenia lub nieosiągnięci p=50%
określenie przepływów zwyczajnych metodami statystycznymi
- rozkładu logarytmicznego- normalnego
- rozkładu Fishera - Pippetta IIItypu
Określenie przepływów zwyczajnych metodami analogii
- obliczanie przepływów średnich na podstawie przepływów dobowych
- metoda analityczna
obliczanie przepływów metodami skróconymi
obliczanie przepływów z funkcji stanu średniego z uwzględnieniem poprawki (metoda Kaczarka)
obliczanie przepływów zwyczajowych metodami empirystycznymi
przepływy konwencjonalne
1.dozwolony (Q dozw)
2. dopuszczalny (Q dop)
3. nienaruszalny (Qn)
4.brzegotwórczy - kształtujący koryto (Qkk.)
5. brzegowy (Q brz)
6. żeglugowy (Qmax ż) (Q min ż)
hydrograf jednostkowy- definicje, zastosowanie
Hydrograf jednostkowy to wykres wezbrania spowodowanego przez spływ powierzchniowy o objętości jednostkowej (np. 1cal, 10mm)będący następstwem jednostkowego opadu efektywnego trwającego jednostkę czasu. Zastosowanie - w danej zlewni rzecznej opad efektywny o danej wysokości, natężeniu i czasie trwania daje taki sam hydrograf czyli przebieg wezbrania w czasie. Dzieje się tak dlatego że cechy charakterystyczne zlewni mogą być uważane za stałe.
co to jest model koncepcyjny
model koncepcyjny nie odwzorowuje fizycznych procesów transformacji opadów w odpływ przez zlewnię rzeczną lecz opisuje działanie innego systemu niż zlewnia, znacznie mniej skomplikowanego, przy tym efekt końcowy jest taki sam jak zlewni rzecznej: otrzymuje się na wyjściu przebieg przepływu w czasie
na czym polega prognoza i predykcja zjawisk
Predykcja mówi ile i jak często
Prognoza- ile i kiedy.
Predykcja szacuje wielkość i częstość wystąpienia zjawisk w przyszłości
typy prognoz hydrologicznych
- krótkoterminowe t
3dni ( występuje wtedy kiedy zjawisko już istnieje)
- średnioterminowe t3
t
10dni (Gdy brak wezbrania, ale występują już opady)
- długoterminowe t
10dni ( deszcze jeszcze nie padają ale meteorolodzy ostrzegają o dużych opadach
wykorzystanie związków wodowskazowych do prognozy hydrologicznej
związki wodowskazowe służą przewidywania przebiegów stanów wody po rozpatrywanym posterunku wodowskazowym na podstawie wyników obserwacji na posterunkach, położonych w górze rzeki i na dopływach.
Prognoza hydrologiczna - jeżeli mamy jakiś stan w górze rzeki to możemy co będzie w dole rzeki, jest to oszacowanie przewidywalnego wystąpienia zjawiska hydrologicznego.
bilans wodny kontrolowany
jest to niezależne od siebie obliczanie parowania terenowego E i zmiany retencji
R praz wyrównaniu pozostającego przy tym błędu nie zamknięcia bilansu wodnego.