Agata Grygierczyk
numer indeksu: 173616
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z BIOCHEMII
Temat: Właściwości białek i kwasów nukleinowych. Reakcje charakterystyczne.
Opis ćwiczenia.
Wykrywanie aminokwasów w reakcji z ninhydryną.
W 4 kolejnych probówkach umieszczamy 1 ml 1% roztworu: hydrolizatu białka, glicyny, proliny i żelatyny. Następnie do wszystkich probówek dodajemy 0,5 ml etanolowego roztworu ninhydryny i wstawiamy probówki na 3 minuty do wrzącej łaźni wodnej.
Wykrywanie białek i aminokwasów aromatycznych metodą ksantoproteinową.
W 4 probówkach umieszczamy 1 ml 1% roztworu: hydrolizatu białka, tryptofanu, glicyny oraz 2 % roztwór albuminy. Następnie do każdej probówki dodajemy 1 ml kwasu azotowego i wstawiamy na 5 minut do wrzącej łaźni wodnej. Po ochłodzeniu probówek dodajemy małemi porcjami, stale mieszając 3,5 ml 20% roztworu NaOH.
Wytrącanie białek jonami metali ciężkich.
W 2 probówkach umieszczamy po 1 ml 0,2% roztworu albuminy. Do 1 probówki dodajemy parę kropel octanu ołowiu, a do drugiej chlorku rtęci.
Wytrącanie białek etanolem.
W 2 probówkach umieszczamy 2 ml denaturatu, a następnie dodajemy 0,5 ml roztworu białka jaja kurzego. Po wytrąceniu osadu do jednej dodajemy 10 ml wody, a drugą pozostawiamy na 30 minut i po tym czasie dodajemy 10 ml wody.
Wysalanie białek.
W probówce umieszczamy 2 ml roztworu białka jaja kurzego i dodajemy 2 ml nasyconego roztworu siarczanu amonowego. Następnie dodajemy 10 ml wody.
W erlenmajerce umieszczamy 5 ml roztworu białka jaja kurzego i dodajemy 5 ml nasyconego roztworu siarczanu amonowego. Roztwór przesączamy przez sączek bibułowy. Do 2 ml przesączu dodajemy siarczan amonowy w substancji.
Przesączamy próbę z poprzedniego podpunktu przez sączek bibułowy. Do otrzymanego przesączu dodajemy kroplę 1% kwasu octowego i wstawiamy na kilka minut do wrzącej łaźni wodnej.
Próba Taubera z benzydyną na pentozy.
Do 3 probówek z 1 ml 4% roztworu benzydyny w lodowatym CH3COOH dodajemy 2-3 krople pentozy, heksozy i kwasu nukleinowego. Następnie wkładamy na kilka minut do wrzącej łaźni wodnej. Po wyjęciu probówki oziębiamy i dodajemy 2 ml wody.
Wyniki.
Wykrywanie aminokwasów w reakcji z ninhydryną.
W probówce z proliną pojawiło się zabarwienia żółte, w probówce z glicyną - jasno fioletowe, zaś w probówkach z hydrolizatem białka i żelatyną - ciemno fioletowe.
Wykrywanie białek i aminokwasów aromatycznych metodą ksantoproteinową.
W probówkach z tryptofanem i hydrolizatem białka pojawia się zabarwienie żółtopomarańczowe, zaś w probówkach z albuminą i glicyną nie następuje odbarwienie roztworu.
Wytrącanie białek jonami metali ciężkich.
W obu probówkach, zarówno gdzie dodawano octan ołowiu i chlorek rtęci pojawił się osad denaturowanego białka nierozpuszczalny w wodzie.
Wytrącanie białek etanolem.
W pierwszej probówce, do której od razu została dodana woda, pojawiła się niewielka ilość osadu. Zaś w drugiej pojawiła się większa ilość osadu.
Wysalanie białek.
Po dodaniu roztworu siarczanu amonowego wytrąca się kłaczkowaty osad globulin, który po dodaniu wody ulega rozpuszczeniu.
Po dodaniu siarczanu amonowego wytrąca się kłaczkowaty osad globulin. Po przesączeniu przez sączek bibułowy i dodaniu siarczanu amonowego w substancji wypadają wysolone albuminy.
Uzyskany przesącz jest klarowny.
Próba Taubera z benzydyną na pentozy.
W probówkach z pentozą i kwasem nukleinowym pojawiło się zabarwienie intensywnie czerwone, zaś w probówce z heksozą zabarwienie brązowe.
Wnioski.
Wykrywanie aminokwasów w reakcji z ninhydryną.
Glicyna to aminokwas, prolina to iminokwas, zaś hydrolizat białka i żelatyna są zbudowane z aminokwasów.
Wykrywanie białek i aminokwasów aromatycznych metodą ksantoproteinową.
Tryptofan jest aminokwasem aromatycznym, zaś hydrolizat białka może być zbudowany z aminokwasów aromatycznych.
Wytrącanie białek jonami metali ciężkich.
Białka pod wpływem działania jonów metali ciężkich ulegają denaturacji. Podczas denaturacji ulegają zniszczeniu wiązania wodorowe, które stabilizują II, III i IV rzędowa strukturę białka, jednak zostaje zachowana struktura I rzędowa. Prowadzi to do utraty aktywności biologicznej białka. Białka o zmienionej strukturze są trudno rozpuszczalne w wodzie, dlatego następuje ich wytrącenie z roztworu.
Wytrącanie białek etanolem.
Im dłuższy czas działania czynnika denaturujacgo tym więcej białek ulega denaturacji. W naszym doświadczeniu znaczący wpływ na powstanie osadu miały zanieczyszczenia denaturatu. Białka pod wpływem działania alkoholu ulegają denaturacji, która zmniejsza ich zdolność rozpuszczania się i wypadają z roztworu.
Wysalanie białek.
Proces wysalania białek jest procesem odwracalnym, dlatego wysolone z roztworu globuliny pod wpływem wody uległy rozpuszczeniu.
Rozdzielenie globulin od albumin jest możliwe dzięki ich różnej rozpuszczalności w stężonych roztworach soli. Globuliny wysalają się już przy 50% nasyceniu siarczanem amonowym, zaś albuminy przy całkowitym nasyceniu roztworu.
Przesącz klarowny, pozbawiony osadu, świadczy o nieobecności białek w roztworze.
Próba Taubera z benzydyną na pentozy.
Próba Taubera pozwala wykryć pentozy wolne, a także związane w kwasach nukleinowych.