plynnosc finansowa, Analiza finansowa

Płynność finansowa

Spis treści

1. Istota płynności finansowej

Jednym z najistotniejszych problemów, wymagających rozwiązania w ramach krótkoterminowego zarządzania finansami, jest zapewnienie przedsiębiorstwu płynności finansowej. Płynność finansowa może być przy tym rozumiana dwojako. W pierwszym przypadku chodzi o płynność posiadanych przez przedsiębiorstwo aktywów, a więc łatwość, z jaką poszczególne składniki majątku można zamienić na środki pieniężne bez ponoszenia dodatkowych kosztów czy zaniżania ceny w stosunku do rzeczywistej wartości aktywów. W drugim przypadku przez płynność finansową rozumie się zdolność przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań w wyznaczonym terminie. Pomiędzy obu tymi rodzajami płynności zachodzi ścisły związek. Jeżeli bowiem przedsiębiorstwo posiada na zapłatę zobowiązań odpowiednią ilość środków o wysokim stopniu płynności (np. środki pieniężne, łatwo zbywalne papiery wartościowe), to jego płynność finansowa jest znaczna.

Z pojęciem płynności finansowej wiąże się też pojęcie zyskowności. Zmniejszenie płynności finansowej, o ile nie następuje ono w sposób niekontrolowany, prowadzi na ogół do wzrostu zyskowności przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwo zwiększa bowiem sprzedaż, udzielając kredytów kupieckich lub ogranicza zaangażowanie kredytu bankowego zaciągając zobowiązania u dostawców. Zbytnie jednak obniżenie płynności finansowej może utrudnić terminowe regulowanie zobowiązań, co z kolei doprowadza do obniżenia zyskowności, czy - na dłuższą metę - do upadku przedsiębiorstwa. Już z tych zależności widać, jak ważne dla przedsiębiorstwa jest utrzymanie właściwego poziomu płynności finansowej. Dlatego wymaga on obserwacji, gdyż:

-> zarządzający powinni wcześniej wiedzieć ile środków będzie potrzebnych na wypłaty,

-> wierzyciele, chcąc zabezpieczyć swe wierzytelności, muszą dysponować przesłankami pozwalającymi rozważyć celowość udzielania przedsiębiorstwu kredytów bankowych lub kupieckich,

-> właściciele chcą posiadać informacje o płynności firmy.

Przyczynami niskiej płynności mogą być m.in. :

błędne zaplanowanie przychodów i rozchodów,
opóźnienie produkcji,
osłabienie popytu na produkty,
nierzetelność odbiorców w zakresie płatności,
zaniechanie przez banki finansowania przedsiębiorstwa,
wzrost stóp procentowych,
zmiany kursów walutowych.

Nawet krótkotrwały brak płynności finansowej może pociągnąć za sobą fatalne skutki dla przedsiębiorstwa. Banki z powodu niedotrzymania terminów spłat rat kredytowych mogą wypowiedzieć umowę i zażądać natychmiastowego zwrotu całej sumy kredytu. Uzyskanie nowych kredytów staje się znacznie utrudnione. Firma nie spłacając w terminie należności w stosunku do dostawców postrzegana jest jako niesolidna, co pogarsza jej pozycję negocjacyjną przy zawieraniu kolejnych kontraktów. W efekcie, płatności za zakupywane towary i usługi ustalane są zazwyczaj na wyższym poziomie lub wyłącznie w formie gotówkowej. Przedsiębiorstwo borykające się z niską płynnością, nie jest w stanie finansować kredytami kupieckimi w wystarczającym zakresie swoich klientów. Znacznie utrudnione staje się również korzystanie z przynoszących znaczny dochód szans rynkowych, które wymagają szybkiego zainwestowania gotówki.

Brak płynności, jeśli przedsiębiorstwo nie jest w stanie szybko jej odzyskać, jest praktycznie wstępem do bankructwa. Zdarza się jednakże, iż przedsiębiorstwo w obawie przed utratą płynności lub też wskutek niewłaściwego zarządzania finansami, dysponuje nadmiernym poziomem płynności finansowej. Oznacza to niepotrzebnie wysoki poziom płynnych aktywów, co w zależności od skali zjawiska może rzutować na uzyskiwaną rentowność.

Płynność finansową rozpatruje się:

w ujęciu statycznym - tzn. w odniesieniu do konkretnego momentu, np. do dnia bilansowego, wykorzystując podstawowe sprawozdania finansowe: bilans i rachunek zysków i strat oraz tradycyjne wskaźniki płynności finansowej;
w ujęciu dynamicznym - tzn. w odniesieniu do konkretnego okresu, w oparciu o sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych.

Miarą płynności finansowej są wskaźniki, np. wskaźnik płynności bieżącej, wskaźnik szybki. Płynność finansowa jest jednym z podstawowych kryteriów oceny zdolności kredytowej. Brak płynności finansowej prowadzi do ograniczenia dyspozycji pieniężnej, a w skrajnych przypadkach do likwidacji przedsiębiorstwa.

Aby zapewnić sobie optymalny poziom płynności finansowej musi zastosować się do przyjmowanych dla niej kryteriów. Większa bądź mniejsza płynność finansowa zależy od długości okresu czasu, jaki wymagany jest przy zamianie środków przedsiębiorstwa - aktywów (rzeczowych lub finansowych) na pieniądze, czyli gotówkę. Mówiąc prościej im szybciej zdołamy uzyskać środki pieniężna tym nasza płynność finansowa jest większa.

2. Płynność aktywów

Nie zawsze zależy to wyłącznie od posiadanych środków, lecz także od miejsca ich ulokowania. Wspomniane wyżej aktywa rzeczowe lub finansowe mogą niekiedy być objęte pewnym rodzajem czasowej blokady, czy też mogą stanowić zabezpieczenie dla innych umów firmy. Wówczas uzyskanie szybkiego i swobodnego dostępu do nich może okazać się bardzo trudne, a przynajmniej zająć więcej czasu niż się tego można byłoby spodziewać.

Łatwość, z jaką aktywa przedsiębiorstwa mogą być zamienione na gotówkę. Płynność aktywów ma miejsce wtedy, gdy aktywa występuj ą w postaci walorów pieniężnych lub mogą zostać szybko, przy stosunkowo małych kosztach, zamienione na gotówkę. Aktywa przedsiębiorstwa mają różny stopień płynności, najwyższą płynnością charakteryzują się aktywa pieniężne (gotówka), niektóre lokaty bankowe, bony skarbowe, weksle, czeki, krótkoterminowe papiery wartościowe. Najniższą płynność mają składniki majątku trwałego przedsiębiorstwa.
Ocena płynności finansowej jest zatem bardzo istotnym czynnikiem warunkującym prestiż i działalność rynkową firmy.

3. Wskaźniki płynności finansowej

Aby móc swobodnie działać, przedsiębiorstwo musi utrzymywać płynność finansową, czyli zdolność do terminowego regulowania bieżących zobowiązań¹. Przedsiębiorstwo musi posiadać więc tyle środków finansowych aby móc spłacać zobowiązania. Z drugiej jednak strony nie było by słusznym utrzymywanie środków pieniężnych w ilości pokrywającej wszystkie zobowiązania bez względu na termin ich zapadalności. Byłoby to nieekonomiczne. Płynność wiąże się więc z takim zarządzaniem wpływami i wydatkami, które umożliwia spłacanie zobowiązań w terminie. Wpływy pochodzić mogą z różnych źródeł. Najbardziej naturalnym są wpływy od kontrahentów z tytułu należności za dokonane zakupy. Przedsiębiorstwa mogą pozyskać również dodatkową płynność zaciągając krótkoterminowe kredyty. W razie znacznego spiętrzenia płatności, istnieje również ewentualność spieniężania mniej płynnych aktywów, co jednak wiąże się z reguły ze znacznymi kosztami lub utratą korzyści ekonomicznych pozyskiwanych z tych aktywów.

Badanie płynności finansowej jest kluczowe z punktu widzenia oceny możliwości przetrwania przedsiębiorstwa w krótkim okresie. Najpowszechniej wykorzystywane do tego wskaźniki to:

Wskaźnik płynności bieżącej (current ratio)

Wskaźnik bieżącej płynności finansowej informuje o zdolności przedsiębiorstwa do regulowania zobowiązań w oparciu o aktywa obrotowe. Obliczany jest on w formie relacji :

0x01 graphic

Jest to podstawowy wskaźnik płynności finansowej. Ukazuje stopień pokrycia zobowiązań bieżących aktywami obrotowymi. Przyjęta przez banki i podawana w literaturze jego wzorcowa wartość mieści się w przedziale 1,3 - 2² . Zarówno zbyt wysoka, jak i zbyt niska wartość tego wskaźnika wywołuje negatywne konsekwencje dla przedsiębiorstwa. Niski poziom wskaźnika może oznaczać iż firma ma, lub w najbliższej przyszłości będzie miała kłopoty z terminowym regulowaniem zobowiązań. Z drugiej strony zbyt wysoka jego wartość świadczy o tym, że przedsiębiorstwo niepotrzebnie przechowuje zbyt wysokie środki finansowe, które mogłoby wykorzystać na inwestycje, utrzymuje nadmierne zapasy lub posiada trudno ściągalne należności.
Wadą wskaźnika bieżącej płynności jest fakt, iż w aktywach obrotowych znajdują się zapasy oraz rozliczenia międzyokresowe, które są stosunkowo mało płynne, słabo więc zabezpieczają płynność finansową przedsiębiorstwa. Dlatego też, uzupełnia się ten wskaźnik o wskaźnik szybkiej płynności.

Wskaźnik szybkiej płynności (quick ratio)

Wskaźnik szybkiej płynności różni się od wskaźnika bieżącej płynności tym, że z aktywów obrotowych eliminowane są mało płynne zapasy i rozliczenia międzyokresowe.

0x01 graphic

Wskaźnik ten ukazuje pokrycie zobowiązań krótkoterminowych aktywami o wysokiej płynności. Za jego wartość wzorcową uważa się 1. Oznacza to, że przedsiębiorstwo jest wstanie pokryć wszystkie swoje zobowiązania przy pomocy płynnych aktywów finansowych.

Wskaźnik wypłacalności gotówkowej

Wskaźnik wypłacalności gotówkowej służy do określania wypłacalności firmy w bardzo krótkim okresie. Dlatego do jego konstrukcji wykorzystywane są tylko najbardziej płynne aktywa.

0x01 graphic

Wskaźnik ten pokazuje jaką część swoich zobowiązań firma pokrywa aktywami o najwyższym stopniu płynności jest w stanie bezzwłocznie spłacić. Jako optymalna wartość tego wskaźnika przyjmuje się 0,2.

Wskaźnik płynności gotówkowej II

(środki pieniężne) / (zobowiązania bieżące)

Wskaźnik ten jest odmianą poprzednio opisanego, z tą różnicą, że w liczniku znajdują się jedynie gotówka w kasie oraz na kontach. Wskaźnik jest zbliżony konstrukcją do Treasury Ratio. Jest to najbardziej rygorystyczny miernik, jaki daje się policzyć na podstawie oficjalnych sprawozdań finansowych. Brak jest w literaturze informacji o minimalnym bezpiecznym poziomie tego wskaźnika. Obecnie można w zasadzie postawić znak równości między środkami pieniężnymi w kasie, a ulokowanymi na rachunku bankowym. Aktualne systemy bankowe umożliwiają transfer środków w ciągu kilku godzin, a niekiedy wręcz on-line

Wskaźniki uzupełniające

Trzy opisane wyżej wskaźniki wykorzystane wspólnie, doskonale pokazują strukturę aktywów obrotowych pod kątem ich płynności oraz zdolność regulowania zobowiązań w długim i krótkim terminie. Dodatkowymi wskaźnikami są wskaźniki kapitału pracującego.

Wskaźnik kapitału pracującego

0x01 graphic

Dodatnia wartość kapitału obrotowego jest konieczna do utrzymania ciągłości ruchu okrężnego całego kapitału⁴. Nie może on być jednak zbyt wysoki, oznaczałoby to bowiem, że przedsiębiorstwo posiada zbyt dużo aktywów obrotowych (za wysokie zapasy, trudno ściągalne należności lub nadmierne środki pieniężne).

Wskaźnik udziału kapitału pracującego w aktywach ogółem

Wartość tego wskaźnika zależy od długości cyklu produkcyjnego. W przypadku cyklu krótkiego, wartość wskaźnika powinna być niska, przy długim cyklu natomiast winien charakteryzować się wyższym poziomem.

Płynność finansowa jest pojęciem bardzo złożonym i wnioskowanie na jej temat na podstawie poziomu przedstawionych wyżej wskaźników, może często okazać się niewystarczające. Podobne wartości księgowe majątku obrotowego mogą w rzeczywistości oznaczać aktywa znacznie różniące się pod względem możliwości upłynnienia. Płynność wielu towarów jest uzależniona od sezonu. Czasami na możliwości upłynniania majątku nałożone są ograniczenia ustawowe, np. istniejące w Polsce zakazy obniżania cen cukru przez producentów poniżej wartości granicznych. Może się także okazać, że firma ratując swoją płynność i wyprzedając wyprodukowane w nadmiarze towary poniżej kosztów produkcji zostanie oskarżona o dumping. Przy kalkulacji poziomu płynności finansowej przedsiębiorstwa należy porównywać aktywa i pasywa, realistycznie podchodząc do ceny oraz czasu upłynnienia poszczególnych składników majątkowych.

4. Utrata płynności i ustalanie progu wypłacalności

Próg wypłacalności stanowi drugą, obok progu rentowności, ważną wielkość progową wykorzystywaną w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Próg wypłacalności wyznacza minimalną sprzedaż niezbędną z punktu widzenia zrealizowania przewidywanych wydatków gotówkowych. Z tego też powodu jego znaczenie jest szczególnie istotne dla zarządzania płynnością finansową. Wyznaczona wielkość progowa sprzedaży powinna stanowić podstawę do formułowania zadań dla służb produkcyjnych i marketingowych.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej ponoszone są różnorodne wydatki, których pokrycie stanowią wpływy gotówkowe. Głównym źródłem wpływów gotówki do przedsiębiorstwa jest sprzedaż wyrobów i usług. Im wyższe są rozmiary sprzedaży, tym większe mogą być wpływy gotówkowe, i odwrotnie. Wzrost wpływów oznacza zwiększenie możliwości finansowych przedsiębiorstwa. Wielkość sprzedaży, przy której uzyskiwane wpływy pokrywają całość ponoszonych wydatków, określa się jako progową wielkość sprzedaży z punktu widzenia wypłacalności lub krócej - próg wypłacalności.

Znajomość progu wypłacalności ma istotne znaczenie w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, w szczególności w sterowaniu płynnością finansową. Dzięki niemu kierownictwo przedsiębiorstwa dowiaduje się, jak dużą liczbę wyrobów lub usług należy sprzedać, aby pokryć przewidywane wydatki. Jest to również wyznacznik zachowania płynności finansowej. Osiągnięcie progowej wielkości sprzedaży pozwala spełnić zobowiązania wynikające z realizowanych dostaw surowców i materiałów do produkcji, zrealizować płatności wynikające z zaciągniętych kredytów i pożyczek.

Jeśli sprzedaż kształtuje się powyżej progu wypłacalności, przedsiębiorstwo pokrywa przewidywane wydatki i powstaje nadwyżka gotówkowa. Im większa jest planowana sprzedaż w stosunku do wielkości progowej sprzedaży, tym mniejsze jest ryzyko utraty płynności finansowej.

Jeśli przewidywana sprzedaż kształtuje się poniżej wielkości progowej, przedsiębiorstwo nie jest w stanie pokryć swoich wydatków z wpływów ze sprzedaży wyrobów i usług. Uzyskuje jednocześnie informację, o ile sprzedaż musiałaby wzrosnąć, aby uzyskać stan równowagi pomiędzy wpływami ze sprzedaży a wydatkami gotówkowymi ponoszonymi w związku z prowadzoną działalności gospodarczą. Może to stanowić podstawę wyznaczenia zadań dla służb odpowiedzialnych za sprzedaż i marketing w przedsiębiorstwie. Jeśli niedobór wpływów na pokrycie wydatków nie może być rozwiązany w sferze operacyjnej, powstaje konieczność pozyskania dodatkowych, zewnętrznych źródeł finansowania, np. przez zaciągnięcie kredytu bankowego. Jeśli w rachunku wydatków zostaną ujęte minimalne wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością operacyjną, próg wypłacalności uzyskuje dodatkową wartość poznawczą - minimalnego poziomu sprzedaży, poniżej którego przedsiębiorstwo traci zdolność pokrywania swoich podstawowych wydatków i zarazem zdolność funkcjonowania jako podmiot gospodarczy.

Ustalony próg wypłacalności można porównać z progiem rentowności, który określa wielkość sprzedaży, przy której przychody zrównują się z wysokością poniesionych kosztów. Sprzedaż na poziomie progu rentowności nie przysparza przedsiębiorstwu zysków, ale też nie powoduje strat finansowych. Jeśli próg rentowności przekracza próg wypłacalności, to znaczy, że spadek sprzedaży stanowi większe zagrożenie dla zysków niż dla płynności finansowej. Spadkowe tendencje w sprzedaży spowodują najpierw stopniową utratę zysków, później powstanie straty finansowej na działalności, a w dalszej kolejności utratę płynności finansowej. Jeśli próg wypłacalności przekracza próg rentowności, większe zagrożenie stanowi utrata płynności finansowej. Przedsiębiorstwo traci płynność mimo osiągania zysków na prowadzonej działalności.

Najprostszy sposób ustalenia progu wypłacalności opiera się na następujących założeniach upraszczających:

W przedsiębiorstwie nie występują odroczone płatności z tytułu sprzedaży wyrobów, towarów i usług. Wpływy ze sprzedaży zrównują się z przychodami uzyskanymi ze sprzedaży.
Wydatki związane z prowadzoną działalnością operacyjną są równe tzw. kosztom gotówkowym, przez które rozumie się takie pozycje kosztów, które pociągają za sobą skutki gotówkowe. Do takich pozycji kosztów należą m.in. koszty zużycia materiałów, koszty wynagrodzeń. Nie zalicza się natomiast do tych kosztów amortyzacji.
Zakup surowców i materiałów do produkcji lub towarów jest dokonywany na warunkach gotówkowych, tj. bez udzielenia przez dostawców kredytu kupieckiego.
Zapasy mają ustabilizowany charakter, są odtwarzane na tym samym poziomie, w rezultacie czego nie powodują istotnych zmian w wielkości strumieni gotówkowych w badanym okresie.

Spełnienie wymienionych warunków jest bardzo trudne dla wielu przedsiębiorstw, ale możliwe dla małych przedsiębiorstw, zwłaszcza zajmujących się działalnością handlową czy usługową.

Kredyty kupieckie i zapasy

Zwiększenie zakresu wykorzystywanych kredytów kupieckich od dostawców powoduje wzrost zobowiązań krótkoterminowych i jest źródłem dodatkowych wpływów gotówkowych. Zmniejszenie zobowiązań krótkoterminowych pomniejsza zasoby gotówkowe będące w dyspozycji przedsiębiorstwa w danym okresie.

Zmiana wielkości zapasów także ma konsekwencje gotówkowe. Wzrost zapasów zmniejsza zasoby gotówkowe, spadek zaś powiększa rozmiary gotówki w badanym okresie. Zmiany wielkości należności, zobowiązań krótkoterminowych i zapasów powodują zmiany zapotrzebowania na kapitał obrotowy. Zwiększenie należności i zapasów oraz zmniejszenie zobowiązań krótkoterminowych powoduje wzrost potrzeb w zakresie kapitału obrotowego. Odwrotna sytuacja powoduje z kolei zmniejszenie zapotrzebowania na kapitał obrotowy. Konsekwencją zmian w kapitale obrotowym są także zasoby gotówkowe. Wzrost kapitału obrotowego oznacza zmniejszenie gotówki, spadek zaś kapitału obrotowego "uwalnia gotówkę" i jest źródłem dodatkowych wpływów.

Kapitał obrotowy

Oszacowane zmiany w wielkości kapitału obrotowego, wynikające z przewidywanych zmian należności, zapasów, zobowiązań krótkoterminowych, mogą być włączone do wyznaczenia progu wypłacalności. Wzrost kapitału obrotowego spowoduje podwyższenie wielkości progu wypłacalności. Dla wygenerowania większych wpływów na pokrycie zwiększonych wydatków gotówkowych niezbędny jest bowiem wzrost sprzedaży.

Zmiany w kapitale obrotowym są również powodowane zmianami w poziomie sprzedaży. Jeśli sprzedaż jest wysoka, większe są kwoty należności, większe są zapasy utrzymywane dla zachowania ciągłości produkcji, większe powstają zobowiązania z tytułu kupowanych materiałów do produkcji. Wzrost wielkości sprzedaży pociąga za sobą wzrost zapotrzebowania na kapitał obrotowy i zmniejszenie zasobów gotówkowych. Jednocześnie niższy rozmiar sprzedaży i produkcji rodzi mniejsze potrzeby w zakresie kapitału obrotowego. Zmniejszenie kapitału obrotowego w stosunku do aktualnie występującego poziomu "uwalnia gotówkę" i jest źródłem dodatkowych wpływów.

Margines bezpieczeństwa finansowego z punktu widzenia wypłacalności

Próg wypłacalności określa wartość sprzedaży, która generując wpływy gotówkowe pokrywa przewidywane wydatki, a zatem można powiedzieć, iż wyznacza minimalny pułap sprzedaży. Próg wypłacalności stanowi podstawę wyznaczenia zadań marketingowych i produkcyjnych niezbędnych do pokrycia wydatków. Brak osiągnięcia wyznaczonego poziomu sprzedaży uniemożliwia zrealizowanie planowanych wydatków.
Jeśli przedsiębiorstwo osiąga poziom sprzedaży przekraczający próg wypłacalności, realizacja wydatków jest możliwa w pełnym zakresie. Powstająca różnica pomiędzy planowanym lub realizowanym poziomem sprzedaży a progiem wypłacalności stanowi dopuszczalny margines bezpieczeństwa finansowego. Określa on skalę spadku sprzedaży, przy którym realizacja planowanych wydatków nie jest zagrożona. Im większa jest ta różnica, tym mniejszy stopień zagrożenia finansowego. Występowanie marginesu bezpieczeństwa oznacza również powstanie nadwyżki gotówkowej wynikającej z przewagi wpływów ze sprzedaży nad wydatkami. Nadwyżka ta umożliwia finansowanie nieprzewidzianych wydatków lub pokrycie wyższej niż planowano skali wydatków.

Zróżnicowany zakres wydatków, jaki może być brany pod uwagę w rachunku progu wypłacalności, stanowi podstawę wyznaczenia różnych poziomów zagrożenia finansowego dla przedsiębiorstwa. Największe zagrożenie finansowe jest związane ze zdolnością pokrycia bieżących wydatków koniecznych do prowadzenia podstawowej działalności operacyjnej oraz zobowiązań finansowych przypadających do spłaty w danym okresie. Chodzi tu o wydatki ponoszone w związku z zatrudnieniem pracowników, występowaniem obciążeń ZUS-owskich, podatkowych, płatności z tytułu dostaw surowców, materiałów, paliw, energii i innych. Podobnie należy potraktować niemożliwe do odroczenia płatności z tytułu zaciągniętych kredytów, pożyczek i innych zobowiązań. Przedłużający się brak możliwości pokrycia tych wydatków stanowi zagrożenie dla istnienia przedsiębiorstwa. Może być bowiem podstawą do uznania trwałej niezdolności do spłaty zobowiązań i ogłoszenia upadłości.

Drugą grupę stanowią wydatki ponoszone w związku z rozwojem przedsiębiorstwa i jego przyszłością. Są to wydatki na inwestycje rozwojowe, odtworzeniowo-modernizacyjne, wydatki ponoszone na rozszerzenie zakresu działalności, inwestycje finansowe, prace badawczo-rozwojowe i inne. Brak możliwości pokrycia tej grupy wydatków może zagrozić funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w długim okresie.

Graniczny poziom cen

Próg wypłacalności i margines bezpieczeństwa finansowego dotyczy czynnika o największym zagrożeniu dla przedsiębiorstwa, jakim jest spadek wielkości sprzedaży.

Ważny ze względu na siłę oddziaływania jest także inny czynnik, jakim jest spadek cen sprzedawanych wyrobów. Spadek cen sprzedawanych wyrobów lub spadek kursu walutowego powoduje zmniejszenie przychodów ze sprzedaży i zmniejszenie wpływów gotówkowych na pokrycie wydatków.

Ostatnie słowo

Przedstawione powyżej metody ustalania progu wypłacalności w zakresie wielkości sprzedaży oraz minimalnej ceny sprzedawanych wyrobów mogą znaleźć zastosowanie w planowaniu rozmiarów sprzedaży i produkcji, w zarządzaniu płynnością finansową oraz ocenie ryzyka finansowego przedsiębiorstwa.

"Kryterium płynności finansowej jest jednym z podstawowych kryteriów oceny działalności przedsiębiorstwa: niska płynność (brak płynności) świadczy o utracie lub wysokim prawdopodobieństwie utraty przez przedsiębiorstwo zdolności do terminowego regulowania bieżących zobowiązań. Ryzyko z tego tytułu obciąża kontrahentów przedsiębiorstwa, a w dłuższym okresie może prowadzić do jego upadłości. Wysoka płynność oznacza z kolei zamrożenie nadmiernie wysokich własnych kapitałów w finansowaniu bieżącej działalności i niemożność zwiększenia ich zyskowności przez efektywne wykorzystanie obcych kapitałów, co może mieć niekorzystny wpływ na rentowność przedsiębiorstwa" (źródło: Wielka Internetowa Encyklopedia Multimedialna

Netografia:

powrót

Płynność finansowa