Kacper Kopera -informacja o osiągnięciach i postępach ucznia
na zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych w II semestrze 2009/2010
Kacper …......- wiek dziecka 20 lat.
Diagnoza lekarska Zespół Westa ( zespół padaczkowy).
Stopień upośledzenia -głębokie.
Charakterystyka ucznia
Uczeń funkcjonuje na takim samym poziomie jak wcześniej.
Funkcje poznawcze dziecka mocno zaburzone. Kacper nie mówi, nie wykonuje czynności samoobsługowych, nie zgłasza i nie kontroluje potrzeb fizjologicznych. Wiele trudności sprawia mu samodzielne poruszanie się w chodziku. Ma duże kłopoty w rozumieniu prostych poleceń. Reaguje jednak na swoje imię odwracając głowę w stronę dobiegającego głosu. Ze względu na porażenie występuje też brak sprawności manualnej. Pomimo ciągle powtarzanych ćwiczeń nadal nie ma sukcesu w chwytaniu i trzymaniu łyżeczki. Czasami, jeśli pozwala mu dobre samopoczucie potrafi utrzymać butelkę i napić się z niej. U chłopca występuje nienormalny kontakt wzrokowy, niekontrolowane odruchy. Charakterystyczny jest dla niego niski poziom aktywności, chociaż bywa że wykazuje zainteresowanie i aktywność zabawową. Ze względu na wycieńczenie fizyczne po atakach i napadach epileptycznych zajęcia terapeutyczne z dzieckiem często są utrudnione. Kacper nawiązuje kontakt emocjonalny z opiekunami i nauczycielem. Swoje emocje wyraża chęcią przytulenia, ściskania. Potrafi się uśmiechać podczas zabaw.
Oddziaływania terapeutyczne:
Celem pracy z uczniem jest usprawnianie ruchowe i psychiczne, kształtowanie sposobu komunikowania się, rozwijanie zainteresowania otoczeniem, poprzez wielozmysłowe jego poznawanie.
W pracy z dzieckiem stosuję Niedyrektywną Terapię Zabawową, której zasadniczą cechą jest oddziaływanie oparte na dowolnej zabawie dziecka, podchwytywanie zabaw spontanicznie podejmowanych przez niego, odzwierciedlanie jego uczuć.
Bardzo często w pracy z Kacprem wykorzystuję metody oparte o kontakt z ciałem (głaskanie, łaskotanie, przytulanie), dające mu poczucie bezpieczeństwa i zdobycie informacji na temat własnego ciała. Tego rodzaju formy współpracy należą do ulubionych przez ucznia. Często też korzystam z muzykoterapii.
W celu usprawniania funkcji czuciowo-ruchowo-poznawczych staram się dostarczać uczniowi różnorodnych bodźców wzrokowych, słuchowych i dotykowych. Kacper żywo reaguje na poruszające się przedmioty, lubi słuchać muzyki, różnorodnych dźwięków, chętnie bawi się piłką. Mniej natomiast interesują go kolory.
Ze względu na dużą spastykę mięśni stosuję masaże dłoni i nóg co przyczynia się do rozluźnienia ciała i może ograniczać napady epileptyczne.