Podaż (ang. supply) to ilość dóbr, oferowana na rynku przez producentów przy określonej cenie, przy założeniu niezmienności innych elementów charakteryzujących sytuację na rynku (ceteris paribus). Zależność między ceną a podażą przedstawia krzywa podaży.
Podaż turystyczna - jest to ilość produktu turystycznego oferowana na sprzedaż przy danej cenie i danym okresie. Definicja podażowa nie odbiega od określonego przez ekonomikę pojęcia podaży towaru lub usługi.
Podaż turystyczna to suma dóbr (produktów i usług )dostępnych na rynku turystycznym. Na podaż turystyczną składają się dobra turystyczne podstawowe i komplementarne, które w postaci pakietu oferowane są na sprzedaż.
Analiza podaży-Przebieg analizy musi odbywać się w sposób zrozumiały i bez zakładania złudnych założeń. W tym celu często korzysta się z usług zewnętrznego DMO.Należy założyć jak największą elastyczność elementów składających się na podaż
obszar recepcji turystycznej - kraje, regiony i inne obszary odwiedzane przez turystów, w ciągu roku ich baza materialna służy mieszkańcom, ale w niektórych porach lub przez cały rok także czasowych użytkowników - turystów. Określają to 3 podstawowe warunki: walory, baza materialna i dostępność, które stanowią o atrakcyjności turystycznej danego obszaru.
Walory turystyczne - element środowiska przyrodniczego lub kulturowego, który stanowi lub może stanowić cel ruchu turystycznego. Jest to zarówno główny cel, w sposób zasadniczy przyczyniający się do ukierunkowania przyjazdu, jak i cel poboczny, uwzględniany z okazji przyjazdu bądź pobytu w danym regionie czy miejscowości.
To zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów pozaprzyrodniczych, które wspólnie lub każde z osobna są przedmiotem zainteresowań turysty. Jest to suma składników, stworzonych przez naturę ukształtowanych przez historię i tworzonych przez współczesność.
Warszyńska i Jackowski biorąc pod uwagę motywy turysty, wyróżniają następujące rodzaje walorów:
wypoczynkowe (ściśle zależne od warunków środowiska naturalnego)
krajoznawcze (osobliwości przyrodnicze oraz elementy kultury materialnej i duchowej)
specjalistyczne (umożliwiające uprawianie różnych form turystyki kwalifikowanej)
Bar i Doliński w zależności od charakteru atrakcji wyróżniają walory:
wypoczynkowe (tereny o atrakcyjnym środowisku przyrodniczym, urozmaiconym ukształtowaniu powierzchni)
osobliwości przyrodnicze oraz elementy kultury materialnej i duchowej.
specjalistyczne: obszary umożliwiające uprawianie: wędkarstwa, myślistwa, jeździectwa, kajakarstwa
Lijewski, Mikułowski i Wyrzykowski wg. głównych motywów ruchu turystycznego wyróżniają walory:
wypoczynkowe, służące regeneracji sił fizycznych i psychicznych, obszary wolne od zanieczyszczeń o czystym powietrzu, niskiej urbanizacji, dobrym klimacie; teren ten może też posiadać warunki do czynnego wypoczynku a także walory lecznicze,
krajoznawcze,będące przedmiotem zainteresowań poznawczych:
walory naturalne (przyrodnicze), ukształtowane bez ingerencji człowieka, utworzone przez człowieka, ingerencja człowieka nie wpływa na znaczenie walorów,
walory antropogeniczne: dobra kultury, zabytki architektury, budownictwa, muzea, imprezy kulturalne.
Walory turystyczne można również podzielić ze względu na punkt położenia:
punktowe (np. dany obiekt, miasto),
Podział walorów wg kryterium udziału człowieka w ich tworzeniu dotyczy obecnie nie tylko walorów krajoznawczych. Stosowany jest podział na:
walory kulturowe, całkowicie wytworzone przez człowieka i przez niego kontrolowane, takie jak budynki i budowle, muzea, teatry i inne instytucje kulturalne, centra rozrywki, ośrodki handlowe, zwyczaje i obyczaje,
walory przyrodnicze, powstałe bez udziału człowieka, bądź w pewnym stopniu przez niego wytworzone, lecz nie kontrolowane, bądź kontrolowane w niewielkim stopniu, takie jak klimat, krajobraz, rzeźba terenu, szata roślinna i elementy fauny (w pewnym stopniu także parki, ogrody, uprawy), cieki i zbiorniki wodne.
Wyżej przedstawiony podział nabiera wagi, ze względu na rozwój ekoturystyki i turystyki ekologicznej oraz toczącą się dyskusję o ich wpływie na środowisko.
Urządzenia zaspokajające potrzeby turystów są nazywane bazą materialną
turystyki lub infrastrukturą turystyczną. Dzieli się ona na bazę noclegową, żywieniową, komunikacyjną oraz towarzyszącą. Bez bazy materialnej turystyka nie mogła by się rozwijać.
Baza noclegowa
Baza noclegowa, zapewniając turyście nocleg i zakwaterowanie wraz z podstawowymi urządzeniami sanitarnymi, jest podstawową sprawą warunkującą rozwój turystyki.
Baza żywieniowa
Następnym czynnikiem niezbędnym do rozwoju turystyki jest baza
żywieniowa. Bardzo często kraje wręcz promują swoją tradycyjną kuchnię,
tak że staje się ona sama w sobie atrakcją turystyczną.
Baza komunikacyjna
Następnym elementem bazy materialnej turystyki jest baza komunikacyjna.
Baza towarzysząca
Zagospodarowanie w urządzenia noclegowe, gastronomiczne
i komunikacyjne jest niezbędnym warunkiem, umożliwiającym turystom dotarcie, poruszanie się i przebywanie w rejonach, oraz miejscowościach turystycznych.
Aby jednak zaspokoić potrzeby znacznej większości gości tereny turystyczne muszą być wyposażone w wiele innych urządzeń, które są łącznie określane jako baza towarzysząca.
Rozwinięta baza towarzysząca może bardzo uatrakcyjnić pobyt turystów.
Dlatego tak ważny jest rozwój dobrych restauracji, kawiarni, dyskotek,
wzrost liczby muzeów, teatrów, wystaw, oraz organizowanie tradycyjnych
mongolskich koncertów i przedstawień. Ważny jest też rozwój różnego rodzaju urządzeń oraz punktów usługowych, takich jak banki, poczty, sklepy z pamiątkami itp.
6.4. Cel : Rozbudowa technicznej infrastruktury podnoszącej dostępność miejsc i atrakcji turystycznych regionu
Infrastruktura techniczna jest istotnym elementem podnoszącym atrakcyjność i dostępność oferty turystycznej regionu. Z tego też względu rozwój infrastruktury w znacznym stopniu decyduje o konkurencyjności i wizerunku województwa jako rynku turystycznego oraz wpływa na jego ocenę. Postrzeganie atrakcyjności oferty turystycznej będzie zależało od możliwości dotarcia do regionu czyli dostępności komunikacyjnej oraz wewnętrznej sieci połączeń transportowych do zlokalizowanych na obszarze regionu usług i atrakcji turystycznych i rekreacyjnych.
Aby oferta turystyczna skierowana zarówno do osób z zewnątrz regionu jak i do mieszkańców była kompleksowa, należy podjąć działania zmierzające do podnoszenia standardu istniejącej infrastruktury.
Aktualny stan w województwie śląskim jest zróżnicowany. Należy jednak stwierdzić, iż stan ten dla pełnego wykorzystania potencjału turystycznego województwa jest niezadowalający i stanowi barierę dalszego rozwoju ruchu turystycznego.
Na mazurach możliwość szybkiej komunikacji oraz przemieszczania się jest szczególnie ważna ze względu na duże zróżnicowania i bogactwo oferty turystycznej tego regionu. Dlatego niezbędne jest podjęcie działań zmierzających do wsparcia inicjatyw mających na celu powstawanie i poprawę stanu istniejącej infrastruktury, stanowiącej uzupełnienie i efektywniejsze wykorzystanie oraz zagospodarowanie istniejących walorów turystycznych.