 | Pobierz cały dokument na.czym.polegal.spor.klasykow.z.romantykami.doc Rozmiar 28 KB |
Na czym polegał spór klasyków z romantykami?
Była to polemika między zwolennikami klasycyzmu, a do tej grupy należało starsze pokolenie uczonych i literatów, m.in. J. Śniadecki, K. Koźmian, F. Dmochowski, L. Osiński, a orientacją młodych romantyków (K. Brodziński, M. Mochnacki, A. Mickiewicz). Spór rozegrał się w latach 1818-1830. Reprezentatywne głosy w tej sprawie to "O klasyczności i romantyczności" Brodzińskiego, wykładającego postulaty romantyków i J. Śniadeckiego "O pismach klasycznych i romantycznych" - rozprawa broniąca tradycyjnych reguł klasycznych i atakująca młody romantyzm.
Klasycy zarzucali romantykom:
niepoprawność poetycką - romantycy bowiem nie trzymali się reguł klasycznych, ustalonych jeszcze w starożytności, sięgali do tradycji ludowych i tworzyli nowe gatunki;
zabobonność i nieuctwo - tak bowiem rozumieli fantastykę i mistycyzm utworów romantycznych;
brak dobrego smaku - gdyż wszystko, co odbiegało od reguł klasycznych, było dziwaczne i, w rozumieniu klasyków, pozbawione dobrego smaku.
Romantycy natomiast twierdzili, że:
- prostota i uczucie powinny być istotą poezji;
- zwłaszcza ludowa kultura jest wspaniałym i prawdziwym źródłem literatury, daje klucz do poznania prawdy o narodzie;
- poezja nie musi podążać utartym szlakiem klasycznym, ma prawo stać się wyrazem uczuć i teatrem wyobraźni, ma być oryginalna;
- "czucie" ważniejsze jest od "gustu", bo tkwi w sercu człowieka, podczas gdy gust zależy od wykształcenia;
- miłość ojczyzny i poszukiwanie jej we własnej historii jest obowiązkiem twórców młodego pokolenia (zwłaszcza w sytuacji, w jakiej Polska aktualnie się znajdowała).
 | Pobierz cały dokument na.czym.polegal.spor.klasykow.z.romantykami.doc rozmiar 28 KB |