Na czym polega metoda chromatografii bibułowej?
Chromatografia jest techniką analityczną i preparatywną wykorzystującą rozdzielanie mieszanin substancji na poszczególne składniki, bądź ich grupy (frakcje), dzięki różnicom w zachowaniu się tych składników w układzie dwóch faz, w których jedna nie zmienia swego położenia (faza nieruchoma, stacjonarna), druga zaś porusza się względem pierwszej w określonym kierunku (faza ruchoma, roztwór rozwijający).
bibułowa (PC) której fazą nieruchomą jest odpowiednio przygotowana (np. zaimpregnowana ) specjalna bibuła chromatograficzna pocięta na arkusze, paski lub krążki. W pobliżu krawędzi arkusza bądź paska lub środka krążka nanosi się na tzw. punkt startowy (krople badanego roztworu), a następnie powoduje się przepływ fazy ruchomej, co prowadzi do rozdzielenia składników mieszaniny (tzw. rozwijanie chromatogramu). Proces odbywa się w odpowiednim szczelnym naczyniu tzw. komorze chromatograficznej. Po zakończeniu rozwijania otrzymuje się plamy (lub pasma) chromatograficzne poszczególnych składników (lub frakcji), które uwidacznia się, np. przez przeprowadzenie reakcji barwnych (tzw. wywoływanie chromatogramu), obserwację w świetle nadfioletowym itp. Przez porównanie z analogicznie wykonanym chromatogramem mieszaniny substancji wzorcowych identyfikuje się poszczególne składniki, a przez porównanie wielkości intensywności plam uzyskuje się wyniki ilościowe.
Co to są monosacharydy?
Monosacharydy są to węglowodany, które nie ulegają hydrolizie do form prostszych.
Ze względu na liczbę atomów węgla można je podzielić na:
triozy
tetrozy
pentozy
heksozy
heptozy
Ze względu na grupę karbonylową:
aldehydową
ketonową
Wzory strukturalne:
Aldoza / Heksoza |
glukoza
Ketoza / Heksoza |
fruktoza
Aldoza / Pentoza |
ryboza
Co to jest laktoza?
Laktoza to cukier mleczny, mlekowy. Jest disacharydem, zbudowanym z
D-galaktozy i D-glukozy. Występuje mleku ssaków.
Bezbarwna substancja stała o temperaturze topnienia 225 °C, rozpuszczalna w wodzie, słabo rozpuszczalna w alkoholu i nierozpuszczalna w eterze. W jelicie cienkim ssaków enzym laktaza rozkłada laktozę na cukry proste, które ulegają absorpcji. Występuje u niemowląt w okresie karmienia piersią, później stopniowo zanika. U części Europejczyków i osób pochodzenia europejskiego dzięki specyficznej mutacji również część osób dorosłych jest w stanie trawić laktozę.