Środki prawne uregulowane w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym
Środki prawne stosowane w postępowaniu egzekucyjnym
	Zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego		Wniosek o wyłączenie rzeczy lub prawa majątkowego spod egzekucji		Zażalenie		Skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego		Skarga na bezczynność wierzyciela
Podmiot uprawniony do wniesienia środka prawnego	Zobowiązany		Osoba trzecia, a więc podmiot, który nie będąc zobowiązanym rości sobie prawa do rzeczy lub praw majątkowych, z których prowadzona jest egzekucja. Może też wystąpić z tym środkiem prawnym również zobowiązany w tylko w sytuacji, gdy występuje on jako przedstawiciel ustawowy swoich małoletnich dzieci.		Najczęściej uprawnionym do wniesienia tego środka prawnego jest zobowiązany, niekiedy wierzyciel, a czasem zobowiązany i wierzyciel. Ostatniemu z wymienionych podmiotów służy prawo do wniesienia zażalenia tylko wówczas, gdy nie będzie on jednocześnie organem egzekucyjnym. W niektórych sytuacjach legitymację do wniesienia tego środka mają: osoba trzecia, której żądanie wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego spod egzekucji nie zostało uwzględnione, osoba ukarana grzywną za odmowę udzielenia na żądanie organu wyjaśnień i informacji.		Skargę na czynności egzekucyjne zarówno organu egzekucyjnego, jak i egzekutora może wnieść tylko zobowiązany. Skargę na przewlekłość postępowania egzekucyjnego mogą wnosić, obok zobowiązanego, również wierzyciel nie będący jednocześnie organem egzekucyjnym, podmiot, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku oraz organ zainteresowany w wykonaniu obowiązku.		Skargę na bezczynność wierzyciela mogą wnosić dwie grupy podmiotów. Po pierwsze, ze skargą może wystąpić każdy podmiot, którego interes zarówno prawny jak i faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku przez zobowiązanego. Po drugie, skargę na bezczynność wierzyciela może wnieść organ zainteresowany wykonaniem przez zobowiązanego obowiązku. Uprawnione podmioty mogą występować z tym środkiem do czasu podjęcia przez wierzyciela czynności zmierzających do wykonania przez zobowiązanego obowiązku.
Termin trwania przysługiwania środka prawnego	Zarzut można wnieść w terminie 7 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego. Uchybienie terminu do wniesienia zarzutu powoduje czynność zobowiązanego prawnie nieskuteczną. Termin do wniesienia zarzutu może zostać przywrócony zgodnie z przepisami art. 58 i 59 KPA		14 dni od dnia, w którym osoba trzecia uzyskała wiadomość o czynnościach egzekucyjnych prowadzonych w stosunku do takich rzeczy lub praw majątkowych. Wniesienie wniosku o wyłączenie powinno nastąpić w toku postępowania egzekucyjnego, a więc przed jego zakończeniem, zarówno w wyniku wykonania podlegającego egzekucji obowiązku, jak też umorzenia postępowania. W przypadku zakończenia postępowania egzekucyjnego osobie trzeciej nie przysługuje wniosek o wyłączenie, nawet w sytuacji, gdy nie upłynął termin 14 dni do jego wniesienia. O zakończeniu postępowania osoba trzecia może dochodzić swoich od zobowiązanego odszkodowania wyłącznie na drodze cywilnoprawnej przy odpowiednim zastosowaniu ustawy egzekucyjnej. Czternastodniowy termin do zgłoszenia żądania o wyłączenie jest terminem zawitym i jego upływ skutkuje bezskuteczność podjętej czynności. Istnieje wszakże możliwość przywrócenia terminu, zgodnie z art. 58 i 59 KPA.		Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia, przy czym termin ten może zostać przywrócony na podstawie art. 58 i 59 KPA. Zażalenie jako środek prawny przysługuje również na postanowienia wydane w toku postępowania zabezpieczającego.		Ustawa ustala termin do wniesienia skargi, ale tylko w przypadku skargi na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora. Skargę wnosi się w terminie 14 dni od dnia zakwestionowanej czynności egzekucyjnej. Natomiast w przypadku skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego należy przyjąć, iż wniesienie skargi powinno nastąpić w toku postępowania egzekucyjnego, do czasu jego zakończenia.
Charakter środka prawnego	Środek prawny niedewolutywny, charakter środka prawnego względnie suspensywny		Środek prawny niedewolutywny (organem właściwym do jego rozpatrzenia i wydania rozstrzygnięcia jest organ egzekucyjny).		Środek prawny względnie suspensywny. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego, jednakże w uzasadnionych przypadkach organ egzekucyjny lub organ odwoławczy może wstrzymać postępowanie egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia. Zażalenie jest środkiem prawnym dewolutywnym, bowiem organem właściwym do rozpatrzenia jest organ odwoławczy. Jednak, tryb wnoszenia zażalenia jest pośredni, bowiem wnosi się je do organu odwoławczego za pośrednictwem organu egzekucyjnego.		Skargi na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz na przewlekłość postępowania egzekucyjnego są środkami prawnymi o zbliżonym charakterze. Różnica między nimi dotyczy przedmiotu zaskarżenia oraz kręgu podmiotów uprawnionych do ich wniesienia. Skarga na czynności egzekucyjne oraz na przewlekłość postępowania egzekucyjnego jest dewolutywnym środkiem prawnym, bowiem organem właściwym do jej rozpatrzenia jest zawsze organ nadzoru. Przy czym warto zwrócić uwagę, iż ustawodawca przesądził o pośrednim trybie wnoszenia skargi, a więc za pośrednictwem właściwego organu egzekucyjnego.		Skarga na bezczynność wierzyciela jest środkiem prawnym o charakterze dewolutywnym, bowiem organem właściwym do jej rozpatrzenia jest organ wyższego stopnia.
Podstawa wniesienia środka prawnego	Może stanowić wykonanie lub umorzenie w całości lub części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku. Podstawą jest także odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej. Podstawą może być sytuacja, gdy określenie egzekwowanego obowiązku jest niezgodne z treścią wynikającą z orzeczenia stanowiącego podstawę egzekucji administracyjnej. Podstawa może być też błąd co do osoby zobowiązanego. Przyczyną może też być niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym (okoliczność ta może mieć charakter trwały, nieusuwalny lub czasowy). Zarzut może być wniesiony w sytuacji niedopuszczalności egzekucji administracyjnej (kwestia ta powinna być zbadana przez organ egzekucyjny w ramach czynności wstępnych postępowania egzekucyjnego. O dopuszczalności decydują dwa rodzaje przesłanek: o charakterze przedmiotowym i podmiotowym w przypadku przesłanek o charakterze podmiotowym egzekucja jest dopuszczalna, gdy przepisy prawa nie wyłączają możliwości prowadzenia egzekucji administracyjnej w stosunku do zobowiązanych objętych tytułem wykonawczym. Przesłanki o charakterze przedmiotowym odnoszą się do przedmiotu egzekucji i jej podstaw). Kolejną podstawą wniesienia zarzutu jest brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia. Podstawą wniesienia jest zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. Dalszą przesłanką jest też prowadzenie postępowania egzekucyjnego przez niewłaściwy organ egzekucyjny. Ostatnią podstawą do wniesienia zarzutu są braki formalne tytułu wykonawczego.				Zażalenie przysługuje tylko wówczas, gdy przepisy ustawy egzekucyjnej lub przepisy KPA, mające odpowiednie zastosowanie w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym, tak stanowią.		Warto podkreślić, iż skarga na czynności egzekucyjne może być wnoszona na czynności o charakterze wykonawczym, a więc środek ten nie przysługuje na czynności procesowe, polegające na wydawaniu aktów administracyjnych, w ramach których organ egzekucyjny rozstrzyga o prawach i obowiązkach uczestników postępowania egzekucyjnego. Środek ten nie dotyczy postanowień lub innych aktów, w stosunku do których przepisy ustawy przewidują inne środki zaskarżania, przysługujące uczestnikom postępowania tak w drodze administracyjnej, jak też sądowej. Natomiast w przypadku skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego przedmiotem zaskarżenia jest bezczynność organu egzekucyjnego bądź jego opieszałe działanie.
Typ organu właściwego do rozpatrzenia wniesionego środka prawnego	Właściwym organem do rozpatrzenia tego środka prawnego i rozstrzygnięcia jego zasadności jest organ egzekucyjny.		Organ egzekucyjny		Organ odwoławczy		Organ nadzoru		Organ wyższego stopnia
Rozpatrzenie wniesionego środka prawnego	Rozpatrzenie następuje po uzyskaniu wypowiedzi wierzyciela. Obowiązek zwrócenia się przez organ egzekucyjny do wierzyciela o zajęcie stanowiska w sprawie wniesionego zarzutu uzależniony jest od rodzaju prowadzonej egzekucji oraz podstawy wniesionego zarzutu. W przypadku egzekucji o charakterze pieniężnym wierzyciel powinien zająć stanowisko w sprawie zarzutów w każdym przypadku, z wyjątkiem wniesienia zarzutu na podstawie przesłanki zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. W przypadku wniesienia zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego w celu wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym, wydanie rozstrzygnięcia co do jego zasadności wymaga uzyskania wypowiedzi wierzyciela, niezależnie od podstawy zarzutu, która uzasadniała jego wniesienie. Związanie organu egzekucyjnego stanowiskiem wierzyciela jest również uzależnione od podstaw wniesienia zarzutu. W przypadku wniesienia zarzutu z powodu wykonania, umorzenia w całości lub części obowiązku, przedawnienia, wygaśnięcia albo nieistnienia obowiązku, odroczenia terminu wykonania obowiązku albo braku wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenia na raty spłaty należności pieniężnej, określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia stanowiącego podstawę egzekucji, błędu co do osoby zobowiązanego oraz niewykonalności obowiązku o charakterze niepieniężnym, stanowisko wierzyciela jest dla organu egzekucyjnego wiążące. W pozostałych przypadkach stanowisko wierzyciela nie ma charakteru wiążącego i stanowi jeden z elementów postępowania wyjaśniającego w sprawi rozstrzygnięcia zasadności tego środka prawnego. Wyrażenie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie to powinno zostać wydane w terminie 14 dni od dnia powiadomienia wierzyciela o wniesionych zarzutach. Uchybienie temu terminowi nakłada na organ egzekucyjny obowiązek wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do czasu otrzymania ostatecznego postanowienia wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów. Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej w z uwagi na jej wysokość ustalona lub określona w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu.		Wystąpienie z tym środkiem prawnym nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego w ogóle, a tym bardziej nie jest przesłanką do jego zawieszenia. Czynności egzekucyjne skierowane do rzeczy lub praw majątkowych podlegają wstrzymaniu do czasu wydania rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego w sprawie żądania osoby trzeciej. Jednak w przypadku wniesienia zażalenia na postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego spod egzekucji, organ egzekucyjny nie może dokonać czynności egzekucyjnej polegającej na sprzedaży rzeczy objętych żądaniem osoby trzeciej, w trybie przewidzianym dla sprzedaży ruchomości. Zakaz sprzedaży rzeczy obowiązuje do czasu wydania ostatecznego postanowienia o odmowie wyłączenia spod egzekucji, a także jeszcze przez okres 14 dni po jego wydaniu, z uwagi na możliwość wniesienia powództwa organu ekscydencyjnego do sądu powszechnego oraz w okresie od skierowania do organu egzekucyjnego pozwu o zwolnienie od egzekucji administracyjnej do dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w sprawie wyłączenia spod egzekucji. Odstępstwem od tej zasady jest możliwość sprzedania zajętej rzeczy przed wydaniem ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie w trybie przewidzianym dla sprzedaży ruchomości w przepisach o egzekucji należności, pieniężnych, jeżeli ulega ona szybkiemu zepsuciu. Kwotę uzyskaną ze sprzedaży zajętej ruchomości, objętej żądaniem osoby trzeciej wyłączenia spod egzekucji, organ egzekucyjny składa do prowadzonego przez siebie depozytu. W przypadku, w którym postępowanie egzekucyjne dotyczy przymusowego wykonania obowiązku o charakterze pieniężnym, osoba trzecia żądająca wyłączenia może wpłacić do depozytu organu egzekucyjnego kwotę odpowiadającą swoją wysokością wartości szacunkowej zajętych ruchomości lub kwotę odpowiadającą egzekwowanej należności pieniężnej wraz z kosztami egzekucyjnymi. W wyniku wpłaty organ egzekucyjny uchyla czynności egzekucyjne. Jeżeli skutkiem prowadzonego postępowania w sprawie wniosku o wyłączenie będzie postanowienie uwzględniające żądanie, to kwoty złożone do depozytu będą podlegały zwrotowi. Natomiast w przypadku nieuwzględnienia żądania, postępowanie egzekucyjne będzie prowadzone w stosunku do tej kwoty.						Organ wyższego stopnia rozstrzyga sprawę bezczynności w drodze postanowienia. W przypadku uznania skargi za uzasadnioną organ wyższego stopnia nakazuje podjęcie czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, stosują odpowiednio art. 37 KPA.
Forma prawna rozstrzygnięcia organu w sprawie wniesionego środka prawnego	Postanowienie (w przypadku uznania wniesienia zarzutu jako uzasadnionego , a także w sytuacji gdy organ uzna brak przesłanek stanowiących podstawę wniesienia zarzutu) którego wydanie jest uzależnione od otrzymania przez organ ostatecznego postanowienia wyrażającego stanowiska wierzyciela.		Postanowienie (wydane w terminie 14 dni od dnia wniesienia tego środka prawnego. Termin ten ma charakter instrukcyjny i może zostać przez organ egzekucyjny przedłużony, jednak nie więcej niż o następne 14 dni. Przyczyną przedłużenia terminu rozstrzygnięcia wniosku może być jedynie brak możliwości przeprowadzenia i oceny dowodów wskazanych przez osobę trzecią). Doręcza się je osobie trzeciej. Jednak w przypadku prowadzenia egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym podmiotem, któremu organ egzekucyjny powinien doręczyć przedmiotowe postanowienie, może być również wierzyciel. Dotyczy to jednak tylko sytuacji, w której rzeczy lub prawa majątkowe objęte żądaniem osoby trzeciej zostały objęte środkiem egzekucyjnym wskazanym przez wierzyciela.		Formą rozstrzygnięcia tego środka prawnego jest postanowienie. Właściwy organ może wydać postanowienie merytoryczne lub postanowienie o charakterze kasacyjnym, stosują odpowiednio przepisy KPA, a w szczególności art. 138 w związku z art. 144 tejże ustawy.		Organ nadzoru po rozpatrzeniu skargi na czynności egzekucyjne oraz na przewlekłość postępowania egzekucyjnego wydaje postanowienie. W przypadku uznawani skargi za uzasadnioną postanowienie to może rozstrzygać o wielu różnych kwestiach w zależności od przedmiotu skargi, np. o wyłączeniu danego egzekutora, gdy w skardze podniesiono zarzut stronniczego działania, czy też o innych sprawach o charakterze incydentalnym, związanych z tokiem postępowania egzekucyjnego.		Postanowienie
Typ podmiotu uprawnionego do wniesienia zażalenia na decyzję organu po rozpatrzeniu wniesionego środka prawnego	Zobowiązany z inicjatywy którego toczyło się postępowanie zakończone takim postanowieniem. Zażalenie może wnieść także wierzyciel, ale w sytuacji gdy nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym.		Doręczenie postanowienia o wyłączeniu rzeczy lub prawa majątkowego spod egzekucji również wierzycielowi wywiera skutek w postaci uzyskania prze niego legitymacji do wniesienia zażalenia na to postanowienie. W takim przypadku ustawodawca wyłączył możliwość wniesienia zażalenia na to postanowienie przez osobę trzecią, której uprawnienia do zaskarżenia przedmiotowego postanowienia dotyczą tylko rozstrzygnięcia odmawiającego wyłączenia rzeczy lub praw majątkowych spod egzekucji. Na postanowienie organu wyższego stopnia wydanego w wyniku wniesienia zażalenia przez wierzyciela, temu ostatniemu służy prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Rodzaj odwołania się	Zażalenie		Zażalenie, skarga administracyjna (patrz powyżej). Na ostateczne postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego spod egzekucji administracyjnej nie służy skarga do sądu administracyjnego.						Gdy organ uzna skargę za nieuzasadnioną, to wydaje postanowienie o jej oddaleniu, na które służy zażalenie. Na postanowienie wydane w wyniku wniesionego zażalenia w sprawie skargi na bezczynność wierzyciela służy skarga do sądu administracyjnego.
Czas rozpatrzenia zażalenia	14 dni od dnia doręczenia go organowi odwoławczemu
Środki prawne stosowane w związku z określonym rodzajem egzekucji
	Zarzut w sprawie oszacowania wartości majątkowych praw autorskich, praw pokrewnych oraz praw własności przemysłowej	Skarga na oszacowanie wartości zajętych ruchomości		Skarga na naruszenie przepisów o przeprowadzeniu licytacji		Zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości		Skarga na czynności organu egzekucyjnego dotyczące licytacji nieruchomości		Skarga na czynności poborcy skarbowego w toku licytacji nieruchomości
Podmiot uprawniony do wniesienia środka prawnego	Zobowiązany	Zobowiązany		Zobowiązany, wierzyciel oraz każdy uczestnik licytacji.		Ustawodawca określił szeroki krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia zarzutów do opisu i oszacowania wartości nieruchomości, bowiem mogą być one wnoszone przez wszystkich uczestników postępowania egzekucyjnego.		Służy każdemu, czyj interes prawny zostanie naruszony w wyniku nieprzestrzegania przepisów regulujących instytucję obwieszczenia o licytacji. Należą do nich przede wszystkim wszyscy uczestnicy postępowania egzekucyjnego, ale także np. podmioty którym przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości.		Uczestnicy licytacji. Składa się skargę w formie ustnej do komornika skarbowego, który sporządza protokół z jej przyjęcia.
Termin trwania przysługiwania środka prawnego	7 dni od dnia zajęcia prawa. Termin ten może zostać przywrócony na podstawie przepisów KPA.	5 dni od daty zajęcia ruchomości do organu egzekucyjnego.		Legitymowane do wniesienia skargi podmioty mogą to uczynić zgłaszając ją do protokołu licytacji.		Wniesieni tych zarzutów może nastąpić w terminie 14 dni od dnia ukończenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości, jednak i w tym przypadku termin ten może zostać przywrócony przy odpowiednim zastosowaniu przepisów art. 58 i 59 KPA.		14 dni od dnia ogłoszenia o licytacji.		Termin wniesienia skargi został ograniczony momentem zamknięcia licytacji nieruchomości.
Typ środka prawnego	Środek ten nie ma charakteru dewolutywnego, bowiem jest on wnoszony do organu egzekucyjnego prowadzącego postępowanie egzekucyjnego. Organ ten jest właściwy do rozpatrzenia zarzutu, przy czym ustawa egzekucyjna wskazuje na sposób postępowania organu wyłącznie w przypadku nieuwzględnienia zarzutu.
Podstawa wniesienia środka prawnego	Podstawę do wystąpienia z zarzutem na oszacowanie zajętych praw dokonane przez poborcę skarbowego zawierają przepisy regulujące egzekucję z autorskich praw majątkowych, praw pokrewnych oraz z praw własności przemysłowej. Na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego przysługuje prawo wniesienia zarzutu.	Skarga na oszacowanie wartości zajętych ruchomości dokonane prze poborcę skarbowego jest środkiem prawnym przysługującym na czynność pracownika organu egzekucyjnego, a nie na rozstrzygnięcie organu egzekucyjnego.		Naruszenie przepisów, które regulują tryb przeprowadzania licytacji publicznej, a więc przede wszystkim przepisów ustawy egzekucyjnej, ale również przepisów wykonawczych regulujących tryb przeprowadzenia licytacji. Skutkiem wniesienia skargi jest wstrzymanie wydania sprzedanej rzeczy nabywcy do czasu jej rozpatrzenia. Ustawo dawca wprowadził jednak dwa wyjątki w zakresie skutków wniesienia skargi.		Podstawę wniesienia tego środka prawnego stanowią przepisy dotyczące opisu i oszacowania wartości podlegającej egzekucji nieruchomości. Przedmiotem tego środka zaskarżania jest opis oszacowanie podlegającej egzekucji nieruchomości.		Przedmiotem skargi będzie przede wszystkim naruszenie przepisów dotyczących sposobu i terminu publicznego obwieszczenia o licytacji, jak też doręczenia obwieszczenia uprawnionym podmiotom.
Typ organu właściwego do rozpatrzenia wniesionego środka prawnego	Organ egzekucyjny prowadzący postępowanie egzekucyjne.	Organ egzekucyjny				Organ prowadzący postępowanie egzekucyjne		Organ nadzoru		Komornik skarbowy
Rozpatrzenie wniesionego środka prawnego	W przypadku nieuwzględnienia zarzutu organ egzekucyjny powinien wystąpić do biegłego skarbowego, który oznaczy wartość za jętych praw. Natomiast w przypadku uwzględnienia zarzutu na oszacowanie wartości zajętych praw przez poborcę skarbowego organ egzekucyjny, choć ustawa egzekucyjna o tym wprost nie stanowi, przyjmuje wartość tych praw z uwzględnieniem żądania zawartego we wniesionym środku prawnym.									Skarga podlega, co do zasady, natychmiastowemu rozstrzygnięciu. Warto zwrócić uwagę, iż skarga może mieć istotny wpływ na przebieg postępowania egzekucyjnego, bowiem jeżeli skargi lub zażalenia wniesione w toku postępowania egzekucyjnego nie zostały rozstrzygnięte ostatecznie, to organ egzekucyjny wstrzymuje wydanie postanowienia o przybiciu do czasu ich rozstrzygnięcia. Jeżeli natomiast ostateczne rozstrzygnięcia skarg lub zażaleń wniesionych w toku postępowania egzekucyjnego potwierdzą naruszenie przepisów postępowania w toku licytacji i jeżeli uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik licytacji, to organ egzekucyjny odmawia wydania postanowienia o przybiciu.
Forma prawna rozstrzygnięcia organu w sprawie wniesionego środka prawnego		Bezpośrednim skutkiem wniesienia skargi na oszacowanie jest powołanie przez organ egzekucyjny biegłego skarbowego do ponownego oszacowania wartości zajętych ruchomości.				Postanowienie.		Postanowienie. Postanowienia uwzględniające skargę mają charakter ostateczny.		Postanowienie.
Typ podmiotu uprawnionego do wniesienia zażalenia na decyzję organu po rozpatrzeniu wniesionego środka prawnego
Rodzaj odwołania się						Zażalenie, a następnie skarga do sądu administracyjnego.		Na postanowienie organu nadzoru o oddaleniu skargi przysługuje zażalenie, a następnie skarga do sądu administracyjnego.		Zażalenie, a w konsekwencji także skarga do sądu administracyjnego.
Czas rozpatrzenia zażalenia

---