PODSTAWY PRAWA wykłady 30-11-2008
Prawo rzeczowe reguluje własność posiadania, użytkowanie wieczyste i ograniczone prawa rzeczowe. Jest prawem podmiotowym, bezwzględnym i majątkowym.
Klauzura generalna są to nieokreślone zwroty mające na celu uelastycznienie stosowania prawa.
Rzeczą jest to podmiot materialny wyodrębniony w ten sposób, że w obrocie prawnym może być traktowany jako dobro samoistne. (art. 45)
Art. 45.
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Podział rzeczy:
I podział
1. NIERUCHOME
Nieruchomości (art. 46) są to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty) Jak również budynki trwałe z gruntem związane lub części takich budynków (lokale). Nieruchomości dzielimy na:
Gruntowe
Budynkowe
Lokale
Rolne
Art. 46.
§1. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
§2. Prowadzenie ksiąg wieczystych regulują odrębne przepisy.
2. RUCHOME
Rzeczy ruchome to co nie jest nieruchomością, oznaczone co do tożsamości, oznaczone gatunkowo.
Rzecz indywidualnie oznaczona (co do tożsamości) są oznaczone gatunkowo, posiadające cechy charakterystyczne tylko dla danej rzeczy, np. obraz Jana Matejki.
Rzecz gatunkowo oznaczona (co do gatunku) rzecz określona jedynie przez wskazanie gatunku oraz oznaczenie ilości, miary i ciężaru, np. węgiel, owoce, zboże.
II podział rzeczy
1. Rzeczy podzielna może być podzielna bez dokonania w nich istotnej zmiany oraz bez utraty ich własności, np. pokrojenie chleba na kromki nie powoduje dokonania w nich istotnej zmiany i utraty jego własności.
2. Rzeczy niepodzielne powoduje dokonanie istotnej zmiany rzeczy albo utratę jego własności, np. podział komputera na dysk twardy, monitor, itp. powoduje istotną zmianę i uniemożliwia korzystanie z komputera.
III podział rzeczy
1. Oznaczone co do gatunku, co do ilości , wagi, miary, ciężaru (np. węgiel, zborze, owoce)
2. Indywidualnie oznaczone , co do tożsamości, posiadające cechy charakterystyczne tylko dla danej rzeczy, np. Obraz Jana Matejki „Bitwa pod Grunwaldem”)
IV podział rzeczy
1. Rzeczy znajdujące się w obrocie mogą być swobodnie sprzedawane, wynajmowane, itp.
2. Rzeczy wyjęte z obrotu istnieje zakaz obrotu takimi rzeczami, np. użytkowanie, służebność osobista.
V podział rzeczy
1. Zużywalne
2. Nieużywalne
To rzeczy, których normalny użytek gospodarczy podlega użyciu lub zbyciu, np. artykuły żywnościowe.
Na kolokwium będzie trzeba opisać jaka to jest rzecz:
Stół:
Chleb:
Obraz:
Utwór literacki:
Część składowa rzeczy jest to wszystko co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości. (art. 47)
Art. 47.
§1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
§2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
§3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Przynależność są to rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z rzeczy głównej zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi, np.
Drzewo nasiane przy nieruchomości to część składowa
Drzwi do szafy to część składowa
Okładka książki to przynależność
Klucz do samochodu to przynależność
Silnik to część składowa
Pilot to przynależność
Art. 51.
§1. Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.
§2. Nie może być przynależnością rzecz nie należąca do właściciela rzeczy głównej.
§3. Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną.
Własność jest najszerszym prawem do rzeczy pozwalającym właścicielowi korzystać z niej i rozporządzać nią z wyłączeniem innych osób.
Prawo do korzystania z rzeczy polega na możności jej używania, przetwarzania oraz pobierania wszelkich pożytków.
Pożytki są to korzyści jakie dana rzecz przynosi. Art. 53.
§1. Pożytkami naturalnymi rzeczy są jej płody i inne odłączone od niej części składowe, o ile według zasad prawidłowej gospodarki stanowią normalny dochód z rzeczy.
§2. Pożytkami cywilnymi rzeczy są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego.
Podział pożytków:
Naturalne, są to jej płody, i inne odłączone od niej części składowe, które stanowią naturalny dochód z rzeczy, np. owoce, zboże, cielęta, zwierzęta
Cywilne, są to dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego, np. czynsz najmu
Prawne, są to dochody, które prawo to przynosi zgodnie ze swym społeczno-gospodarczym przeznaczeniem.
Prawo do rozporządzenia rzeczą polega na możności swobodnego dokonywania czynności prawnych, które związane są z przeniesieniem, wyzbyciem się albo obciążeniem prawa własności, np. ustanowienie hipoteki, sprzedaż, zamiana, darowizna.
Art. 140.
W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.
Granice prawa własności (art. 140):
Klauzura generalna - nieokreślone zwroty mające na celu uelastycznienie stosowania prawa. |
Przepisy prawa
Zasady współżycia społecznego (głośna muzyka, wyzwiska)
Społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa (budowa firmy
przetwórczej obok nas)
Środki ochrony własności:
Roszczenia windykacyjne o wydanie rzeczy (jeżeli prawo własności zostało naruszone przez zaginięcie rzeczy, roszczenie to kieruje się przeciwko każdemu, w czyim posiadaniu rzecz się znajduje)
Roszczenie negatoryjne o zaprzestanie naruszenia prawa własności (właściciel może wystąpić przeciwko osobie naruszającej prawo własności z odpowiednim powództwem do sądu)
Posiadanie nie jest prawem tylko stanem faktycznym i polega na sprawowaniu rzeczywistego władztwa nad rzeczą. Nie jest to prawo (np. własność) tylko stan faktyczny polegający na tym, że koś włada daną rzeczą.
Każdy człowiek jest posiadaczem, lecz nie każdy posiadacz jest właścicielem.
Rodzaje posiadania:
Posiadanie samoistne - tożsame z prawem własności (władanie rzeczą tak Jak właściciel) Każdy właściciel jest posiadaczem samoistnym.
Posiadanie zależne - władanie rzeczą na podstawie umowy, tak Jak:
Użytkownik
Zastawnik - zastaw
Najemca - umowa najmu
Dzierżawca - umowa dzierżawy
Posiadanie służebności jest to faktyczne korzystanie z cudzej nieruchomości (np. złodziej jest posiadaczem)
Ochrona posiadania:
Roszczenie - jest roszczeniem o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to przysługuje każdemu posiadaczowi niezależnie od jego dobrej lub złej wiary i przedawnia się z upływem roku
Obrona konieczna polega na użyciu siły fizycznej, którą posiadacz może ją zastosować tylko w momencie, gdy zaistniało samowolne naruszenie jego posiadania (ochronę konieczna można użyć w trakcie)
Art. 343.
§1. Posiadacz może zastosować obronę konieczną, ażeby odeprzeć samowolne naruszenie posiadania.
Dozwolona samopomoc polega na przywróceniu stanu poprzedniego bez zastosowania przemocy (po naruszeniu)
Art. 343.
§2. Posiadacz nieruchomości może niezwłocznie po samowolnym naruszeniu posiadania przywrócić własnym działaniem stan poprzedni; nie wolno mu jednak stosować przy tym przemocy względem osób. Posiadacz rzeczy ruchomej, jeżeli grozi mu niebezpieczeństwo niepowetowanej szkody, może natychmiast po samowolnym pozbawieniu go posiadania zastosować niezbędną samopomoc w celu przywrócenia stanu poprzedniego
Rodzaje własności i akty prawne, które ją regulują:
Własność państwowa (reguluje ustawa o Narodowym Funduszu Inwestycyjnym - NFI)- własność należące do Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych
Własność komunalna (ustawa o samorządzie terytorialnym, np. dom kultury - własność komunalna, na terenie gminy; prywatne przedszkole- prywatne).
Własność prywatna (Kodeks Cywilny)należy do przedmiotów prawa cywilnego, ustawa o księgach wieczystych i hipotece, ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym nieruchomości
Własność spółdzielcza (prawo spółdzielcze) (własnościowe spółdzielcze prawo do nabycia przez kupującego-nabywcę członkowstwa w spółdzielni).
Różnice pomiędzy władaniem a posiadaniem
Własność |
Posiadanie |
|
|
(każdy właściciel jest posiadaczem) |
|
(roszczenie negatoryjne i roszczenie windykacyjne) |
|
|
|
Przedstawicielstwo polega na dokonaniu czynności prawnych za drugą osobę na podstawie umocnienia, czyli upoważnienia, jeżeli umocnienie wynika z ustawy i jest to przedstawicielstwo ustawowe, np. rodzice względem dzieci, prokurator-ubezwłasnowolniony częściowo, opiekun-ubezwłasnowolniony całkowicie
Jeżeli umocnienie wynika z oświadczenia woli, to jest to pełnomocnictwo.
Rodzaje pełnomocnictw: (Art. 98)
ogólne obejmuje umocnienie do czynności zwykłego zarządu i wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności, np. administrowanie budynku, czyli upoważniamy wspólnotę mieszkaniową do zarządzania
rodzajowe określa rodzaj własności do których upoważniony jest pełnomocnik, np. agent ubezpieczeniowy
szczegółowe określa konkretną czynność do której upoważniony jest pełnomocnik, np. sprzedaż konkretnego mieszkania wymaga takiej samej formy jaka przewidziana jest dla danej czynności
domniemane (Art. 97) dokonywanie czynności przez osobę, lokalu, przedsiębiorstwa przeznaczonego do obsługiwania publiczności, np. kelner, kasjer PKP
Prokura (Art. 109) jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorstwo wpisanego do KRS-u, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności (prokurent = pełnomocnik)
Przedawnienie polega na tym, że po upływie określonego terminu roszczenie nie wygasa, ale może można uchylić się od jego spełnienia. Termin przedawnienia wynosi w zasadzie 10 lat, a po 3 latach przedawniają się roszczenia związane z działalnością gospodarcza i oświadczenia okresowe, np. z tytułu renty, czynszu.
Współwłasność występuje wówczas, gdy własność tej samem rzeczy przysługuje kilku osobom (art. 195) może być łączna lub w częściach ułamkowych.
Różnice pomiędzy współwłasnością łączną a w częściach ułamkowych:
Współwłasność łączna |
Współwłasność w częściach ułamkowych |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
UŻYTKOWANIE WIECZYSTE
Użytkowanie wieczyste (Art. 240) jest prawem ustanowionym na nieruchomości gruntowe, której właścicielem jest Skarb Państwa lub Gmina. Użytkownikiem może być osoba fizyczna i osoba prawna, która zawrze umowę w formie aktu notarialnego o nadanie gruntu w użytkowanie.
Użytkowanie wieczyste jest prawem o charakterze:
majątkowe - użytkownikowi przysługują takie same prawa co właścicielowi (np. zapisać właścicielowi)
terminowe - Skarb Panstwa oddaje grunt na czas określony (max 99 lat, min 40 lat)
odpłatne - ponieważ co rok trzeba wnosić opłatę za użytkowanie wieczyste do Urzędu Gminy
celowe - Skarb Panstwa lub gmina oddaje grunt pod określony cel, określony w umowie, np. wybudowanie domu
Użytkowanie wieczyste wygasa w przypadku (Art. 240)
niespełnienia celu określonego w umowie, np. nie wybudowanie domu
z chwilą przekształcenia w prawo własności
jeżeli strona nie otrzymuje warunków umowy, np. nie wnosi opłaty
po upływie określonego terminu
za porozumieniem stron
wywłaszczenie
zrzeczenie się użytkownika wieczystego
Ograniczone prawa rzeczowe są to prawa przysługujące osobom fizycznym lub prawnym na rzecz będących cudzą własnością.
Do ograniczonych praw należą (art. 244)
Użytkowanie - polega na używaniu cudzej rzeczy, może być ustanowione darmowo lub odpłatnie (pożytki). Przedmiotem użytkowania mogą być rzeczy ruchome, nieruchome oraz prawa. W umowie można ściśle określić, jakie pożytki przysługują użytkownikowi. Jest to prawo niezbywalne, czyli osoba uprawniona nie może przenieść tego prawa na inne osoby. Użytkowanie gaśnie ze śmiercią użytkownika, jeżeli jest nim osoba fizyczna oraz z chwilą likwidacji osoby prawnej lub gdy użytkownik przez okres 10 lat nie wykonuje swojego prawa.
Służebność - polega na faktycznym korzystaniu z cudzej własności, właściciel obciążony na podstawie tego prawa musi znosić pewne niedogodności ze strony właściciela nieruchomości władnącej
Służebność gruntowa dotyczy każdorazowego właściciela gruntu (nieruchomości władnącej (np. służebność drogi koniecznej)
Art. 285.
§1. Nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).
§2. Służebność gruntowa może mieć jedynie na celu zwiększenie użyteczności nieruchomości władnącej lub jej oznaczonej części.
Służebność osobista dotyczy tylko określonej osoby fizycznej
Art. 296.
Nieruchomość można obciążyć na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej (służebność osobista).
Zastaw - polega na zabezpieczaniu wierzytelności i dotyczy tylko i wyłącznie rzeczy ruchomej lub prawnych.
Rodzaje zastawu:
Zastaw umowny powstaje w drodze umowy pomiędzy zastawnikiem (wierzycielem) a zastawcą (dłużnikiem). Umowa nie wymaga żadnej szczególnej (specjalnej) formy. Przedmiot zastawu pozostaje u zastawnika.
Zastaw rejestrowany występuje przy udzielaniu kredytów przez banki, wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności i wpisu do rejestru zastawów. Przedmiot zastawu pozostaje u zastawcy.
Zastaw ustawowy powstaje na mocy prawa (art. 850, 790), oznaczonym osobom (np. przewoźnik, właściciel hotelu, spedytorowi, itp.) przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach znajdujących się w ich dzierżeniu do czasu uregulowania należności.
Hipoteka - może być ustanowiona tylko na nieruchomości w celu zabezpieczenia wierzytelności. Wymaga formy aktu notarialnego i wpisu do księgi wieczystej. Można sprzedać nieruchomość obciążoną hipoteką, ale wówczas nabywca musi ją spłacić
Rodzaje hipoteki:
Umowna porozumienie między wierzycielem a dłużnikiem
Ustawowa powstaje z mocy prawa, np. za zobowiązanie podatkowe
Przymusowa na mocy orzeczenia sądu lub postanowienia prokuratora
Kaucyjna na wierzytelności hipotecznej.
Powstanie hipoteki wymaga dwóch przesłanek:
Umowy między wierzycielem a właścicielem nieruchomości w formie aktu notarialnego
Wpisu do księgi wieczystej.
Spółdzielcze, własnościowe prawo do lokali i domów - ich zbycie uzależnione jest od nabycia członkowstwa w spółdzielni.
Różnice pomiędzy hipoteką a zastawem.
Zastaw |
Hipoteka |
|
|
|
|
|
|
|
|
KSIEGI WIECZYSTE są to urzędowe dokumenty, w których znajduje się stan prawny danej nieruchomości. Księgi wieczyste prowadzone są przez sądy. Każda nieruchomość ma odrębną księgę wieczystą. Księgi wieczyste są jawne i każdy może zapoznać się z ich treścią. Wpisy do ksiąg wieczystych mają charakter deklaratywny lub konstytutywny (prawo twórcze), np. ustawienie hipoteki - wpis konstytutywny; zmiana właściciela - wpis deklaratywny.
Działy ksiąg wieczystych:
I dział: oznaczenie nieruchomości i wpisy praw zawiązane z nieruchomością, np. służebność
II dział: oznaczenie właścicieli lub współwłaścicieli
III dział: ograniczone prawa rzeczowe i inne obciążenia
IV dział: hipoteka (sama hipoteka i dane wierzycieli)
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych chroni nabywców, którzy w zaufaniu do wpisu w księdze wieczystej nabyli w dobrej wierze i odpłatnie nieruchomość. Rękojmia nie działa w przypadku złej wiary nabywcy oraz rozporządzeń nieodpłatnych (darowizna) (art. 175, 172)
Art. 172.
§1. Posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).
§2. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.
Art. 175.
Do biegu zasiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeń.
Zasiedzenie - polega nabycia prawa własności rzeczy w drodze długotrwałego posiadania. Przez zasiedzenie nie może nabyć prawa własności tylko posiadacz samoistny, czyli taka osoba, która włada rzeczą w charakterze właściciela.
Termin zasiedzenia nieruchomości
20 lat dobra wiara,
30 lat zła wiara.
Termin zasiedzenia rzeczy ruchomej - 3 lata dobra wiara, nie uprawnia zła wiara. (art. 172, 174)
Art. 172.
§1. Posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).
§2. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.
Art. 174.
Posiadacz rzeczy ruchomej nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze.
Podmioty niematerialne:
energia (elektryczna, jądrowa, cieplna)
dobra niematerialne (wynalazki, utwory muzyczne, poezja)
dobra osobiste (nazwisko, pseudonim)
pieniądze
papiery wartościowe (weksle, czeki, obligacje)
Mienie to zbiorcza nazwa dla wszystkich praw majątkowych. Mieniem jest własność i inne prawa majątkowe.
Granica wyznaczająca prawo własności
Właściciel może korzystać z uprawnień jakie daje mu prawo własności w granicach określonych przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego i społeczno-gospodarczego przeznaczeniem prawa własności.
Uprawnienia właściciela:
Posiadania - faktyczne korzystanie z rzeczy
Używanie
Pobieranie pożytków