Strategia bezpieczeństwa narodowego

1. Proszę opisać, w sensie ogólnym, czym jest strategia?

„Strategia” generalnie oznacza projekt i wykonanie planu dla skoordynowanego użycia środków /zasobów/, aby osiągnąć wyznaczone cele. Strategia łączy się z zamiarem osiągnięcia tych celów w czasie pokoju i wojny.

Słowo “strategia” pochodzi z greckiego. Pierwotnie oznaczało sztukę dowodzenia wojskami, przez naczelnych wodzów /strategów/, ale później w jego zakres pojęciowy włączono także umiejętność rządzenia państwem przez przywódców. Carl von Clausewitz rozumiał strategię jako wykorzystanie bitew dla celów wojny. Tradycyjnie strategia kojarzona była z problemami przygotowania i prowadzenia wojny. Jednak, wobec narastania złożoności życia społeczeństw i komplikowania się zjawiska wojny konieczne się stało włączenie do strategii aspektów pozamilitarnych, takich jak: politycznych, ekonomicznych, technicznych, społecznych, psychologicznych, moralnych i innych. W rezultacie strategia przestała być jedynie sposobem przygotowania i prowadzenia wojny, ale stała się nieodłącznym elementem rządzenia państwem. (idea wielkiej strategii).

2. Jakie są podstawowe zadania strategii?

Jedną z zasadniczych funkcji każdej strategii bezpieczeństwa narodowego jest dbałość zarówno o cele bliższe, jak i dalsze polityki państwa w zakresie bezpieczeństwa.

Basil Liddell Hart: przygotowanie i wykorzystanie wszystkich środków, jakimi dysponuje naród, dla osiągnięcia celów wojny ustanowionych przez politykę. Uważa on, że polityka (dyplomacja) dążąca do wojny różni się od “wielkiej strategii” tylko tym, że ustala cele wojny, podczas gdy strategia wskazuje drogę do ich osiągnięcia.

4. Proszę wymienić zagranicznych i polskich klasyków strategii oraz wskazać ich podstawowe dzieła ze strategii.

• Sun Tzu „Sztuka wojny”

• Clausewitz Traktat „O wojnie”

• Napoleon „Maksymy”

• Macchiavelli „Książe”, „Mandragora”

• Beaufre „Wstęp do strategii”, Odstraszanie i strategia

• Piłsudski "Pisma - Mowy - Rozkazy"

• Sikorski . „Przyszła wojna”

• Kościuszko

• Kutrzeba i Mossor, „Studium Planu Strategicznego Polski przeciw Niemcom”

• Brzeziński „Wielka szachownica”

• Jan Nowak Jeziorański, „Polska z bliska”

5.Co należy rozumieć przez pojęcie „bezpieczeństwo”?

Bezpieczeństwo w rozumieniu słownikowym oznacza stan niezagrożenia, spokoju, pewności. Najogólniej określane jest jako stan, w którym jednostka, grupa społeczna, organizacja, państwo nie odczuwa zagrożenia swego istnienia lub podstawowych interesów.

6. Co należy rozumieć przez pojęcie OBRONNOŚĆ?

Jest to podejmowanie niezbędnych działań, przedsięwzięć zapewniających bezpieczeństwo. Obronność praktyczne możliwości odparcia agresji.

11.Proszę określić co tworzy system bezpieczeństwa państwa.

System obronności Rzeczypospolitej Polskiej (system obrony narodowej) to całość sił i środków przeznaczanych przez państwo do realizacji zadań w dziedzinie obronności, odpowiednio do tych zadań zorganizowanych, utrzymywanych i przygotowywanych.

12.Proszę wymienić co wchodzi w skład systemu obronnego państwa.

System obronności (obrony narodowej) RP składa się z trzech podsystemów (elementów):

• podsystemu kierowania (organów kierowania obronnością),

• podsystemu militarnego (Sił Zbrojnych RP),

• podsystemu pozamilitarnego (pozamilitarnych ogniw obronnych).

System obronności bazuje na całym potencjale narodowym Rzeczypospolitej Polskiej i jest ściśle sprzężony z sojuszniczym systemem bezpieczeństwa NATO, zwłaszcza w wymiarze militarnym. Podsystem kierowania obronnością (organy kierowania obronnością) - to wszystkie organy kierowania odpowiadające za realizację zadań obronnych, powiązane informacyjnie i pozostające w ustanowionych prawnie relacjach kompetencyjnych, wraz z ich aparatem wykonawczym (administracyjnym, sztabowym, organizacyjnym) oraz konieczną infrastrukturą. Podsystem ten jest przygotowany do odpowiedniego rozwinięcia na czas zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny.

Naczelnymi organami kierowania obronnością są Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów - jako organy sprawujące władzę wykonawczą. Za realizację zadań związanych z kierowaniem obronnością indywidualni reprezentanci tych organów ponoszą osobistą odpowiedzialność przed władzą sądowniczą.

Pokojowe kierowanie obronnością - obejmujące kierowanie przygotowaniami obronnymi państwa oraz realizację strategicznych zadań prewencyjno-stabilizacyjnych w wymiarze międzynarodowym - sprawuje Rada Ministrów, współdziałając z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Całością sił zbrojnych, włącznie z żołnierzami i jednostkami organizacyjnymi wydzielonymi już w czasie pokoju do struktur sojuszniczych NATO, kieruje Minister Obrony Narodowej, w którego imieniu dowództwo nad nimi sprawuje szef Sztabu Generalnego WP.

Szczególne rozwiązania związane są z potrzebami kierowania działaniami wojennymi (zbrojnymi i pozazbrojnymi). Obroną państwa kieruje Prezes Rady Ministrów. Ministerstwo Obrony Narodowej jest głównym rządowym organem sztabowym w zakresie kierowania działaniami wojennymi. Dowodzenie siłami zbrojnymi w czasie wojny sprawuje Naczelny Dowódca SZ RP, mianowany przez Prezydenta RP na wniosek Prezesa Rady Ministrów.

Podsystem militarny (Siły Zbrojne RP) jest podstawowym, wyspecjalizowanym i specjalnie dla potrzeb obronnych utrzymywanym elementem systemu obronności państwa. Służy ochronie niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i niepodzielności jej terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jej granic. Siły zbrojne wykonują zadania przewidziane dla nich w strategii bezpieczeństwa i obronności Rzeczypospolitej Polskiej oraz uszczegółowione w stosownych planach reagowania kryzysowego i obrony państwa.

13. Proszę wymienić stany funkcjonowania państwa

Stany funkcjonowania państwa:

• pokój („P”),

• kryzys (militarny i niemilitarny),

• wojna („W”).

Stany nadzwyczajne w państwie:

• klęski żywiołowej,

• wojenny,

• wyjątkowy.

Stan klęski żywiołowej - może być wprowadzony przez Radę Ministrów samoczynnie, albo

na wniosek wojewody; wprowadzany na danym obszarze lub na obszarze całego kraju; nie

może trwać dłużej niż 30 dni.

Stan wyjątkowy - wprowadzany w przypadku naruszenia bezpieczeństwa konstytucyjnego z

zewnątrz lub z wewnątrz państwa; wprowadzany jako uchwała Rady Ministrów,

zatwierdzanej lub odrzuconej przez Prezydenta, który musi ją przedstawić Sejmowi w ciągu

48h od jej otrzymania; wprowadzany na danym obszarze lub na obszarze całego kraju;

jednorazowo nie może trwać dłużej niż 90 dni, może być przedłużony o kolejne 60 dni, jeż

jest to konieczne.

Stan wojenny - procedura wprowadzania jest analogiczna, jak w przypadku sta

wyjątkowego, a dodatkowo Minister Spraw Zagranicznych zdaje relację Sekretarzo

Generalnemu ONZ oraz Radzie Europy, tłumacząc przyczyny jego wprowadzen

wprowadzany na danym obszarze lub na obszarze całego kraju.

Kierowanie siłami wojskowymi w czasie „P” - Minister Obrony Narodowej (poprzez Sz

Sztabu Generalnego).

Kierowanie siłami wojskowymi w czasie „W” - Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych.

27. Proszę wskazać, co ma wpływ na kształtowanie strategii bezpieczeństwa na początku

XXI wieku?

Mamy gwałtowny rozwój potencjału informacyjnego. Nowoczesne środki rozpoznania, łączności, zautomatyzowane i skomputeryzowane systemy dowodzenia powodują rewolucję w sztuce wojennej. Oznacza to konieczność odchodzenia od teorii masowych, bezpośrednich wyniszczających walk i operacji zwartych zgrupowań wojsk na rzecz bardziej wyrafinowanych koncepcyjnie i elastycznie prowadzonych działań pośrednich i manewrowych. Stwarza to zapotrzebowanie na rozwój teorii takich właśnie działań odpowiadających nowym możliwościom rozpoczynającym się w sztuce wojennej oraz teorii i praktyce bezpieczeństwa ery informatycznej wtóre wypierają ery biologiczne i mechaniczne. Nowa era charakteryzuje się doprowadzeniem do klasycznej względnej harmonii dwóch wymiarów walki zbrojnej. Na rzecz działań w sferze bezpieczeństwa energetycznego i informacyjnego.

Przykładem konsekwencji rewolucji informacyjnej jest automatyzacja jej skutkiem jest np. pojawienie się robotów pola walki. Przykładem mogą być bezzałogowe aparaty latające. W przyszłości dążyć się będzie do tego żeby roboty zastąpiły całkowicie żołnierzy na palu walki. Przodują w dziedzinie takich badań Amerykanie. Wpływ na to będą miały koszty kilkukrotnie mniejsze przy utrzymaniu robota w porównaniu z wyszkoleniem i utrzymaniem żołnierza.

Podsumowując tą problematykę warto zauważyć, że współczesne bezpieczeństwa stawiają szereg specyficznych wymagań wobec prowadzenia działań wojennych, w tym w szczególności działań zbrojnych. Najnowszym tego wyrazem mogą być doświadczenia z trwających zmagań z terroryzmem międzynarodowym. Kampanie afgańska i iracka ujawniły m.in. wielkie możliwości zastosowania wojsk specjalnych do celów czysto operacyjnych. W walce z terroryzmem bardzo wyraźnie potwierdza się prymat jakości na ilością we współczesnej sztuce wojennej. Obecnie nie liczy się ilość wojska tylko jakość wyszkolenia i wyposażenia. Z problemem zaskoczenia wiąże się inne zjawisko, które szczególnie jaskrawo uwidoczniło się w toku trwających kampanii antyterrorystycznych. Jest nim asymetryczność zagrożeń i działań i wiąże się to z problemem walki sieciowej. Sieciowa struktura organizacji terrorystycznej powoduje, że nie można jej obezwładnić poprzez zwykłe niszczenie nawet dużej liczby jej ogniw.

28. Proszę wymienić, w sposób ogólny, podstawowe rodzaje zagrożeń mogących mieć wpływ na kształtowanie bezpieczeństwa na początku XXI wieku.

- niebezpieczeństwo proliferacji BMR

- wojny domowe i regionalne

- utrata kontroli nad rozwojem wypadków przez większe mocarstwa, wielostronne organizacje bezpieczeństwa i rządy państw, na których terytoriach wybuchły konflikty.

- niszczenie środowiska naturalnego

- narkomania, przestępczość, epidemie

- terroryzm jeden z niewątpliwie najbardziej powszechnych i aktualnych zagrożeń

- zagrożenia o charakterze politycznym: rozwój agresywnych ideologii czy religii, korupcja i przenikanie struktur przestępczych do władz, biurokracja, masowe migracje, czystki etniczne, spadek nakładów finansowych na bezpieczeństwo.

- zagrożenia militarne: demonstracje sił, blokady militarne, dywersje, szantaże lub prowokacje militarne, a także tradycyjne formy tego zagrożenia, czyli wojny między państwami lub grupami państw.

-zagrożenia ekonomiczne: niskie tempo rozwoju gospodarczego, utraty rynków zbytu, ograniczenia dostępu do rynku wewnętrznego, środków finansowych lub zasobów innych państw, najnowszych technologii. Cięcia wydatków na badania naukowe, niszczenia i zakłócania pracy sieci informatycznych, przestępczości gospodarczej.

- zagrożenia społeczne zwane również kulturowymi lub cywilizacyjnymi: utrata tożsamości narodowej i etnicznej społeczności oraz bezpieczeństwa socjalnego i publicznego. Naruszanie praw człowieka i jego wolności, uprzedzenia kulturowe i religijne oraz dyskryminacje mniejszości narodowych, etnicznych kulturowych i religijnych. Ograniczanie wolności mediów, nacjonalizm, patologie społeczne, kryzysy demograficzne, masowy import obcej kultury.

-zagrożenia ekologiczne wywołane działalnością człowieka lub czynnikami naturalnymi.

Niekontrolowane eksploatacje zasobów naturalnych, zanieczyszczanie wody, powietrza, gleby, brak gospodarki odpadami przemysłowymi i nuklearnymi, katastrofy naturalne i przemysłowe, próby nuklearne i nowych rodzajów broni, stosowanie niebezpiecznych technologii przemysłowych prowadzących do zmian w atmosferze.

29. Proszę wymienić podstawowe narodowe cele strategiczne w każdym konflikcie.

Najogólniej rzecz biorąc cele strategiczne w dziedzinie bezpieczeństwa to nic innego, jak zoperacjonalizowane interesy. Zoperacjonalizowane - to znaczy określone w języku potrzebnego działania, stosownie do danych warunków, ujęte w określonym czasie i miejscu, z uwzględnieniem zewnętrznych i wewnętrznych potrzeb i możliwości. cele strategiczne odnoszą się do konkretnych warunków w danym okresie historycznym istnienia podmiotu.

Cele strategiczne w dziedzinie bezpieczeństwa państwo lub inny podmiot międzynarodowy osiąga poprzez prowadzenie polityki bezpieczeństwa, jako bieżącej działalności tego podmiotu, jego organów kierowniczych. Dlatego dalszym uszczegółowieniem celów strategicznych są cele polityczne (jako cele operacyjne), odnoszące się do konkretnego działania w ramach całej strategii postępowania podmiotu w dziedzinie bezpieczeństwa.:

Za główne cele strategiczne należy uznać:

• zapewnienie niepodległości i nienaruszalności terytorialnej oraz suwerenności w decydowaniu o wewnętrznych sprawach życia narodu;

• zapewnienie możliwości aktywnego kształtowania stosunków w otoczeniu międzynarodowym i zdolności skutecznego działania poprzez obronę interesów narodowych oraz promowanie wizerunku wiarygodnego uczestnika stosunków areny międzynarodowej, a także realizacji zobowiązań sojuszniczych, stanowiących o wiarygodności;

• zapewnienie bezpieczeństwa, ochrony i opieki nad obywatelami przebywającymi poza granicami kraju;

z tym że te wyżej nie dotyczą konfliktów bezpośrednio (są do Polski) a te niżej już dotyczą ale i tak nie wiem czy to o to chodzi,

niedopuszczenie do przekształcenia się konfliktu zaistniałego w otoczeniu państwa w agresję bezpośrednio skierowaną przeciwko krajowi, a także przeciwdziałanie ewentualnemu rozprzestrzenianiu się skutków tego konfliktu na terytorium państwa lub - w razie ich zaistnienia - osłona ludności i instytucji państwowych. W razie lokalnej (ograniczonej) agresji strategicznym celem jest jak najszybsze rozbicie i wyparcie napastnika poza granice kraju, aby nie dopuścić do długotrwałego wyniszczenia kraju działaniami wojennymi. Natomiast w wypadku wojny powszechnej zakłada się, że strategicznym celem obrony będzie zmuszenie przeciwnika do zaniechania agresji przez stawianie jak najdłużej regularnego i nieregularnego oporu zbrojnego, a w razie konieczności przejście do długotrwałego powszechnego (zbrojnego i niezbrojnego) oporu w warunkach okupacji. Powinien on prowadzić do zadania agresorowi maksymalnych strat oraz stworzenia przesłanek do stosownej kontrakcji międzynarodowej.

34. Proszę wymienić cele narodowe w kształtowaniu bezpieczeństwa RP
Nadrzędnym celem strategicznym Rzeczypospolitej Polskiej jest zapewnienie
korzystnych i bezpiecznych warunków realizacji interesów narodowych poprzez
eliminacje zewnętrznych i wewnętrznych zagrożeń, redukowanie ryzyka oraz
odpowiednie oszacowanie podejmowanych wyzwań i umiejętne wykorzystywanie
pojawiających sie szans.
Za główne cele strategiczne należy uznać:
- zapewnienie niepodległości i nienaruszalności terytorialnej Rzeczypospolitej
Polskiej oraz suwerenności w decydowaniu o wewnętrznych sprawach życia
narodu, jego organizacji oraz ustroju państwa;
- stworzenie warunków rozwoju cywilizacyjnego i gospodarczego, decydujących
o możliwościach działania narodu i państwa;
- zapewnienie możliwości korzystania przez obywateli z konstytucyjnych wolności,
praw człowieka i obywatela oraz stworzenie bezpiecznych warunków do
godziwego życia obywateli i rozwoju całego narodu, w wymiarze materialnym
i duchowym;
- zapewnienie możliwości aktywnego kształtowania stosunków w otoczeniu
międzynarodowym i zdolności skutecznego działania poprzez obronę interesów
narodowych i promowanie wizerunku wiarygodnego uczestnika stosunków
międzynarodowych, a także realizacji zobowiązań sojuszniczych, stanowiących
o wiarygodności Polski;
- zapewnienie bezpieczeństwa, ochrony i opieki nad obywatelami polskimi
przebywającymi poza granicami kraju;
- promocja polskiej gospodarki i wspieranie polskich przedsiębiorców oraz budowa
prestiżu Polski w otoczeniu międzynarodowym;
- zapewnienie poczucia bezpieczeństwa prawnego obywateli Rzeczypospolitej
Polskiej;
- ochronę duchowego i materialnego dziedzictwa narodowego (bogactw
naturalnych, majątku indywidualnego obywateli i zbiorowego majątku
narodowego) oraz zapewnienie możliwości jego bezpiecznego rozwijania we
wszystkich sferach aktywności narodowej, w tym zwłaszcza ekonomicznej,
społecznej i intelektualnej;
- ochronę środowiska naturalnego i ochronę przed skutkami klesk żywiołowych,
a także katastrof;
- zapewnienie szerokiego dostępu do informacji, podniesienie poziomu edukacji
narodowej oraz stworzenie silnego zaplecza naukowo-badawczego, połączonego
z potencjałem wytwórczym, poprawiającym konkurencyjność gospodarki.

35. Proszę wymienić interesy narodowe kształtowania bezpieczeństwa RP
Interesy narodowe można podzielić na trzy grupy: żywotne, ważne oraz inne
istotne.
Żywotne interesy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej wiążą sie
z zapewnieniem przetrwania państwa i jego obywateli. Obejmują potrzebę
zachowania niepodległości i suwerenności państwa, jego integralności terytorialnej
i nienaruszalności granic; zapewnienia bezpieczeństwa obywateli, praw człowieka
i podstawowych wolności, a także umacniania demokratycznego porządku
politycznego. Ich realizacja to bezwzględny priorytet polskiej polityki bezpieczeństwa.
Do ważnych interesów narodowych Polski należy zagwarantowanie trwałego
i zrównoważonego rozwoju cywilizacyjnego oraz gospodarczego kraju, stworzenie
warunków do wzrostu dobrobytu społeczeństwa, do rozwoju nauki i techniki oraz do
należytej ochrony dziedzictwa narodowego i tożsamości narodowej, a także
środowiska naturalnego.
Inne istotne interesy narodowe Polski są związane z dążeniem do
zapewnienia silnej pozycji międzynarodowej państwa oraz możliwości skutecznego
promowania polskich interesów na arenie międzynarodowej. Do istotnych interesów
należy również umacnianie zdolności działania i skuteczności najważniejszych
instytucji międzynarodowych, w których Polska uczestniczy, jak również rozwój
stosunków międzynarodowych opartych na poszanowaniu prawa oraz efektywnej
współpracy wielostronnej zgodnie z celami i zasadami określonymi w Karcie
Narodów Zjednoczonych.

37. Proszę wymienić wartości narodowe RP
niepodległość,
nienaruszalność terytorialna,
wolność,
bezpieczeństwo,
poszanowania praw człowieka i obywatela,
zachowanie dziedzictwa narodowego
ochrona środowiska naturalnego w warunkach zrównoważonego rozwoju

40. Czym jest planowanie strategiczne?
PLANOWANIE STRATEGICZNE
Jest to rozważanie opcji strategicznych dotyczących tempa i kierunku wzrostu państwa, sposobu prowadzenia walki konkurencyjnej, podziału środków finansowych na poszczególne przedsięwzięcia i rynki. Wybór konkretnych rozwiązań wynika z jednej strony z ich przewidywanej atrakcyjności dla państwa, z drugiej strony wybór ogranicza ocena pozycji strategicznej państwa. Jest to zatem poszukiwanie kompromisu między strategią atrakcyjną , a strategią możliwą do realizacji. Etap planowania powinien zakończyć się opracowaniem kilku wersji planu strategicznego opartych na scenariuszach przyszłości o różnym stopniu optymizmu.

42. Czym jest analiza strategiczna?
ANALIZA STRATEGICZNA
Jest to etap działań diagnostycznych, których celem jest określenie aktualnych i przyszłych szans i zagrożeń, czyli zewnętrznych warunków rozwoju, a także ocena potencjału państwa, jego zdolności do wykorzystania szans i przeciwdziałania zagrożeniom. Końcowym etapem analizy strategicznej jest określenie i ocena pozycji strategicznej państwa. Analiza strategiczna daje nam odpowiedź na pytanie: w jakich warunkach będzie działało państwo w przyszłości i jakie ma możliwości dostosowania się do nich.

46. Co to są siły zbrojne? Wymienić podstawowe cechy SZ jako organizacji społecznej.

Siły Zbrojne RP są podstawowym, wyspecjalizowanym elementem systemu obronności państwa oraz głównym (obok dyplomacji) instrumentem zapewnienia bezpieczeństwa kraju. Służą ochronie niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i niepodzielności jej terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jej granic.

Dla własnego społeczeństwa siły zbrojne - jej stan organizacyjny, siła i sprawność, stała obecność w terenie oraz powiązanie z życiem i problemami miejscowych społeczności, a także gotowość i zdolność natychmiastowego i skutecznego wsparcia władz i społeczeństwa w sytuacjach zagrożeń i potrzeb, sanowi reprezentację siły i sprawności własnego państwa, ostoję i oparcie wojskowe dla społeczeństwa oraz pozostałych instytucji państwa: władzy, prawa, bezpieczeństwa i porządku publicznego. Armia narodowa jest więc wojskową organizacją społeczeństwa dla szeroko rozumianej obrony narodowej - militarnej i niemilitarnej. Armia w społeczeństwie symbolizuje instytucje państwa - jego organizację, powagę i sprawność, daje społeczeństwu poczucie wiary w państwo.

W środowisku międzynarodowym armia danego państwa - jej stan, siła i sprawność - jest głównym wyznacznikiem wizerunku i siły państwa, decydującym o jego znaczeniu i wiarygodności w stosunkach międzynarodowych.

47. Proszę określić miejsce, rolę i funkcje sił zbrojnych w systemie bezpieczeństwa.

W ramach systemu obronnego Rzeczypospolitej Polskiej wyróżnia się trzy podsystemy: kierowania, militarny (Siły Zbrojne RP) i pozamilitarny.

Siły zbrojne wykonują zadania wynikające ze Strategii Obronności Rzeczypospolitej Polskiej, skonkretyzowane w narodowych i sojuszniczych planach reagowania kryzysowego i obrony państwa. Służą zapewnieniu bezpieczeństwa Polski i niosą pomoc sojuszniczą zgodnie z art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego. Ich celem jest także ochrona polskich interesów oraz budowa pozycji Polski w NATO i Unii Europejskiej.

Podstawową misją Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju jest utrzymanie zdolności potrzebnych do realizacji zadań w zakresie ochrony i zapewnienia bezpieczeństwa Polski oraz udzielanie władzom cywilnym niezbędnej pomocy wojskowej, w wypadku zagrożeń niemilitarnych w tym zwalczanie klęsk żywiołowych i likwidacja ich skutków, działania antyterrorystyczne, akcje poszukiwawcze oraz ratowanie życia ludzkiego, a także oczyszczanie terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianie.

Siły Zbrojne RP są włączane w kształtowanie bezpieczeństwa w bezpośrednim sąsiedztwie Polski i na terytorium całej Europy poprzez rozwój współpracy wojskowej z innymi państwami. Uczestniczą w przywracaniu porządku międzynarodowego, w ramach różnorodnych operacji prowadzonych przez ONZ, OBWE, NATO i UE.

48. Proszę wymienić i krótko scharakteryzować poszczególne rodzaje sił zbrojnych RP.

Rodzaje Sił Zbrojnych:

• Wojska Lądowe

• Siły Powietrzne

• Marynarka Wojenna

• Wojska Specjalne

Rodzaje Sił Zbrojnych składają się z jednostek wojskowych i związków organizacyjnych różnych rodzajów wojsk i służb.

Wojska lądowe:

• Oddziały Wojsk Lądowych służą do ataku naziemnego z ziemi, oraz odparcia lądowo-powietrznych uderzeń agresora przez aktywne działania obronne.

• W Wojskach Lądowych istnieje system logistyczny zabezpieczający proces szkolenia pokojowego, funkcjonowania jednostek wojskowych oraz ich przygotowania do prowadzenia działań bojowych.

• Posiadają zdolność do działania w dowolnym rejonie kraju, na każdym kierunku i wobec każdej formy zagrożenia militarnego.

• Uczestniczą także w realizacji zadań wynikających z międzynarodowych zobowiązań sojuszniczych oraz mogą brać udział w akcjach związanych z likwidacją skutków klęsk żywiołowych.

Rodzaje wojsk lądowych:

obrony przeciwlotniczej, pancerne, rakietowe i artylerii, inżynieryjne, łączności i informatyki, aeromobilne, rozpoznania i walki radioelektronicznej, zmechanizowane, obrony przeciwchemicznej oraz wojska obrony terytorialnej

Siły powietrzne

Są przeznaczone do odparcia agresji powietrznej przeciwnika, osłabienia jego potencjału bojowego oraz stworzenia dogodnych warunków do prowadzenia skutecznej operacji obronnej.

Zadania Sił Powietrznych:

• walka o dominację w powietrzu

• wsparcie działań Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej

• ostrzeganie o zagrożeniach i uderzeniach z powietrza

• kontrola ruchu lotniczego w strefie działań bojowych

• ratownictwo lotnicze

Siły Powietrzne składają się z trzech zasadniczych elementów:

• Wojsk Lotniczych - odpowiedzialnych za funkcjonowanie jednostek latających, dysponujących największym potencjałem uderzeniowym

• Wojsk Obrony Przeciwlotniczej - które są głównym narzędziem zwalczania środków napadu powietrznego

• Wojsk Radiotechnicznych - kontrolujących ruch powietrzny nad Polską i w jej najbliższym otoczeniu

Marynarka wojenna

Jest przeznaczona do obrony polskich obszarów morskich wszystkich i sprawowania polskiej jurysdykcji (prawo sądzenia) nad morskimi wodami wewnętrznymi, terytorialnymi i polską strefą ekonomiczną, a także broni terytorium kraju od strony morza.

Zadania operacyjne Marynarki Wojennej:

• wczesne wykrywanie zagrożeń bezpieczeństwa państwa od strony morza

• wspieranie Straży Granicznej w ochronie morskiej granicy państwa i polskiej strefy ekonomicznej

• uczestnictwo w akcjach ratunkowych w polskiej strefie ratownictwa morskiego

• zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi na polskich obszarach morskich

• udział w ochronie ekologicznej polskich obszarów morskich

Jednostki specjalne

Siły specjalne stanowią samodzielne oddziały i pododdziały, złożone z wyselekcjonowanych, specjalnie wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy, przygotowanych do działań w niewielkich grupach o różnym składzie, w środowisku podwyższonego ryzyka. Wojska specjalne wykonują zadania o znaczeniu strategicznym i operacyjnym w okresie pokoju, kryzysu i wojny.

---