Desygnaty: dany obiekt oznaczany przez dana nazwę np. książka.

PODZIAŁ ZW NA ILOŚĆ

Nazwy Puste: nie mająca ani jednego desygnatu np. krasnoludek, dwupiętrowy wieżowiec w Warszawie, uczciwy złodziej

Nazwy jednostkowe: mające jeden desygnat np. Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, Mieszko I

Nazwy Ogólne: mające więcej niż jeden desygnat np. książka, poseł na sejm, medalista olimpijski

PODZIAŁ ZW NA SPOSÓB ISTNIENIA

Nazwy konkretne: Są to nazwy, których desygnaty są przedmiotami materialnymi, lub były by nimi gdyby istniały np. Smok Wawelski

Nazwy abstrakcyjne: wszystkie nazwy nie będące konkretnymi, nazwy ucz9uć relacji, własności, zdarzeń, procesów. Nazwy liczb i figur geometrycznych. Np. miłość, podobieństwo, uczciwość, hałas

PODZIAŁ ZW NA SPOSÓB WSKAZYWANIA DESYGNATÓW

Nazwy indywidualne: imiona własne, nazwiska, nazwy geograficzne, a także nazwy stworzone niejako przez „wskazanie palcem” : ten o to człowiek

Nazwy generalne: przysługują przedmiotom zw na jakieś cechy, które tym przedmiotom przypisujemy. Np. poeta romantyczny, szczyt w tatrach, stolica Polski, naukowiec, samochód, miasto

PODZIAŁ ZW NA OSTROŚĆ

Nazwy Ostre: Jednoznacznie da się określić zakres, a więc oddzielić desygnaty od przedmiotów nimi nie będących np. tautologia KRZ, minister rządu RP,

Nazwy nieostre: nie istnieje jednoznaczna granica oddzielająca przedmioty będące ich desygnatami od przedmiotów desygnatami takimi nie będącymi np. piękna kobieta, ciekawa książka

Semiotyka: Ogólna nauka o znakach, a w szczególności o znakach językowych

Logika: Nauka koncentrująca się przede wszystkim na analizie związku wynikania logicznego

Ogólna metodologia: nauka opisująca wykonywanie czynności myślowych jak wnioskowanie, dowodzenie, sprawdzanie, stawianie hipotez podejmowanych w celu osiągnięcia określonego

Rezultatu

Znak: dostrzegalny układ rzeczy czy zjawisko spowodowane przez kogoś, zw na to, iż jakieś wyrażenie ustanowione, czy zwyczajowo ukształtowane reguły nakazują wiązać z tym układem rzeczy czy zjawiskiem myśli określonego typu (substrat materialny znaku, myśl którą chcemy wywołać, reguły znaczeniowe)

Oznaka: To co współwystępuje z określonym stanem rzeczy czy zdarzeniem powoduje skierowanie nań czyjeś myśli, mimo iż nie istnieją reguły znaczeniowe, które by takie skierowanie myśli nakazywały

KATEGORIE SYNTAKTYCZNE:

Zdanie w sensie logicznym: wyrażenie, które głosi, że tak jest, czy tak a tak nie jest: prawda albo fałsz

Nazwa: wyrażenie, które może być podmiotem albo orzecznikiem w zdaniu o postaci ! jest B

Funktor: Wyrażenie nie będące nazwą ani zdaniem

KWADRAT LOGICZNY

S - Podmiot

P - Dopełnienie

SaP (Każde S jest P) Ogól Twier

SeP (Żadne S nie jest P) Ogól Prze

SiP (Niektóre S są P) Szcze Twierd

SoP (Niektóre S nie są P) Szcz Prze

Nncx

Nncx → Oncx

Nncx → Dncx

Nncx → ~ Zncx

Nncx → ~ Fncx

Nncx → ~ Incx

Zncx

Zncx → Oncx

Zncx → Fncx

Zncx → ~ Nncx

Zncx → ~ Dncx

Zncx → ~ Incx

Incx

Incx → Dncx

Incx → Fncx

Incx → ~ Nncx

Incx → ~ Zncx

Incx → ~ Oncx

Negowanie implikacji

~(α > β)

----------- NI

α  ~β

Reguła negowania równoważności

~(α ↔ β) ~(α ↔ β)

----------- ---------- NE (NR)

~α ↔ β α ↔ ~β

Reguła dołączania podwójnej negacji

α

------ DN

~~ α

Reguła opuszczania koniunkcji

α  β α  β

------- ------- OK

α β

Reguła dołączania koniunkcji

α

β

------- DK

α  β

a /| b -> (a /| b)

Reguła opuszczania alternatywy

α  β α  β

~α ~β

--------- ------- OA

β α

Reguła dołączania alternatywy

A b

a |/ b a \/ b

Modus tollendo tolens

A -> b

A .

B

Opuszczanie równoważności

A <-> b

A -> b

B -> a

Dołanczanie równowazności

A -> b

B -> a

A <-> b

Negowania implikacji

~ (a -> b)

a /| ~ b

Negowanie równoważności

~ (a <-> b)

~ a <-> b

~ ( a <-> b)

a <-> ~ b

Negowanie koniunkcji

~ (a /\ b)

~a \/ ~b

Negowanie alternatywy

~ (a \/ b)

~a /\ ~b

Modus ponendo ponus

A -> b

A .

b

---