Liturgia ofiary
Ofiarnik II:
Złóżmy ofiarę Bogu w jego zaistnieniu słowiańskim - jako Czterotwarzowego i Czterorękiego;
w jego postaci najświętszej dla nas Polaków.
(bierze smolną drzazgę)
To jest Twoje.
(drzazgą podpala ognisko ofiarne)
Ofiarnicy:
Witaj nam Gościu w czerwonym płaszczu.
Ofiarnik I:
Jako isprwa jedinogo Boga znajem iże jest nad wsemi, i Tomu sę klanjajem.
Ofiarnik II:
Od początku Boga jednego wyznajemy, który jest ponad wszystkimi i Jemu się kłaniamy.
Ofiarnik III:
Jako tako jest jakoże ty glagoliesi. Z nami Bog.
Tak jest jak ty mówisz. Z nami Bóg.
Ofiarnik I:
(sięgając po ofiarę z chleba)
To jest Twoje.
(wznosząc ofiarę ku niebu)
Panie któryś dawał nam pożywienie daj go nam i teraz w obfitości.
Ofiarnik II:
Któryś nam uczynił ten noworoczny podarunek bądź nam miłościw.
Ofiarnik I:
(rozpoczynając spalanie)
Boże otc naszich i Gosopodi milosti poslusai mojeję molitwy.
Ofiarnik II:
Boże ojców naszych i Panie miłościwy wysłuchaj modlitwę moją.
Ofiarnik III:
(podczas spalania ofiary)
Boże wielki i dobry! Spuść mgłę twoją niebieską a ziemską mgłę podnieś do nieba!
Boże wielki i dobry! Pozwól nam żyć, śpiewając jak jaskółka, życie ciągnąc jak jedwab, igrając jak gaj, radując się jak góry!
Ofiarnik I:
(po spaleniu ofiary)
Blagoslowljen Gospod.
Ofiarnik II:
Błogosławiony jest Pan.
Ofiarnik III:
Bogom jesi semo poslan na syzdanje nase.
Bóg cię tu przysłał dla zbudowania naszego.
Ofiarnik I:
Pyjam w imę Boga jedinogo, stworsajego wsą twar.
Ofiarnik II:
Pijmy w imię Boga jedynego, który stworzył wszelkie twory.
Ofiarnik I:
(sięgając po naczynie z miodem pitnym)
To jest Twoje.
(sięgając po róg)
To jest Twoje.
(nalewa miód do rogu, wznosi)
Ofiarnik III:
Bogu otc nasich że slawa i chwala w weky.
(pije)
Ofiarnicy:
Bogu ojców naszych niech będzie sława i chwała na wieki.
Ofiarnik
Blagoslowjen Gospod.
Ofiarnicy: Błogosławiony jest Pan.