Patologia
W odniesieniu do społeczeństwa używana zostaje pod koniec XIX w; Wcześniej odnosiła się wyłącznie do medycyny;
Definicja: działania sprzeczne, złe, zaburzenie ładu społecznego - nie są te działania społecznie akceptowane
Patologia jako „Nauka o cierpieniu”
Adam Podgórecki - populyzator polskiej szkoły patologii
Kwaśniewski wyróżnił dwa rodzaje dewiacji:
pozytywną ( jest odstępstwem od normy, wyrazem buntu, jest nieegoistyczna w swojej motywacji)
negatywną (szkodliwa, destrukcyjna)
1968 r. - WHO wprowadza termin uzależnienia (odróżnienie od nawyku); w Polsce toksykomania;
Objawy uzależnienia:
- wyrazistość emocjonalnego podporządkowania
- zmiana nastroju (optymalny po używce)
- tolerancja dawkowania (potrzeba zwiększania dawek)
- objawy abstynencyjny fizyczne i psychiczne
- konflikt (z rodziną, środowiskiem najbliższym)
- powrót mimo prób zerwania z nałogiem
Uzależnienie (wdł. WHO): stan psychiczny a czasem fizyczny, będący wynikiem reakcji pomiędzy żywym organizmem a środkiem odurzającym; charakteryzuje się reakcjami w
Zachowaniu i innymi reakcjami, wśród których występuje zawsze przymus brania leku (stale lub okresowo) w celu doznania jego efektów a czasem uniknięcia dolegliwości spowodowanych jego brakiem
Podział uzależnień:
- fizyczne
- psychiczne
- społeczne (np. subkultury)
Uzależnienie psychiczne - silna potrzeba (mająca charakter przymusu) przyjmowania środka odurzającego lub psychotropowego w celu wywołania stanu psychicznego odczuwalnego jako przyjemny, lub usunięcia złego stanu psychicznego, złego samopoczucia;
Uzależnienie fizyczne - występowanie zaburzeń somatycznych po przerwaniu lub ograniczeniu. Występuje tzw. Głód tkankowy , świadczący o włączeniu tego środka w procesy biologiczne;
Podział środków:
- nikotyna
- alkohol
- niektóre leki
- chemiczne środki odurzające
- narkotyki
3 etapy uzależnienia:
- eksperymentowanie
- nadużywanie
- używanie zależne
Trwałość i nasilenie uzależnienia zależy od:
- rodzaju środka
- struktury psychicznej uzależnionego
- wpływu mikro i makrośrodowiska