użyteczność krańcowa to zadowolenie jakiego doznaje konsument z konsumpcji każdej kolejnej jednostki tego samego dobra lub usługi.
użyteczność całkowita to suma zadowolenia z konsumpcji lub posiadania wszystkich
jednostek danego dobra.
użyteczność marginalna - zadowolenie konsumenta ze zwiększenia (zmniejszenia) konsumpcji o jedną jednostkę dobra q .
prawo malejącej użyteczności marginalnej - każda następna jednostka danego dobra daje coraz mniejsze zadowolenie konsumenta .
krzywa obojętności - obrazuje wszystkie kombinacje dwu dóbr dające konsumentowi taką samą całkowitą użyteczność.
linia budżetowa - pokazuje wszystkie kombinacje dóbr , które wymagają zaangażowania takich samych środków ( takiej samej ilości środków ).
optimum konsumenta - najlepsze wykorzystanie dochodu zgodne z rzeczywistością . konsument dąży do maksymalizacji , będzie więc dążył do wzrostu dochodu , żeby był realny ( nie tylko zgodny z inflacją )
efekt substytucji - gdy cena dobra obniża się a ceny wszystkich pozostałych dóbr pozostają nie zmienione, dobro to staje się względnie tańsze, i konsument zastąpi nim inne dobra.
efekt dochodowy -gdy cena danego dobra obniża się , a ceny pozostałych dóbr nie zmieniają się, siła nabywcza konsumentów rośnie. więcej klientów jest w stanie kupić dane dobro a wielu nabędzie więcej większości rodzajów dóbr.
produkt przeciętny - ilość produkcji przypadająca na jednostkę czynnika zmiennego w danym czasie.
produkt marginalny - przyrost produkcji osiągnięty z dodatkowej jednostki czynnika zmiennego.
techniczne optimum produkcji - w punkcie w którym krzywa kosztów krańcowych przecina krzywą przeciętnych kosztów całkowitych, polega na minimalizacji przeciętnych kosztów wytwarzania.
teoria wyboru konsumenta - teoria, która opisuje zachowania indywidualnych konsumentów na rynku oraz wyjaśniania działanie mechanizmu rynkowego w zakresie dystrybucji dóbr i kształtowania cen
prawo malejących przychodów - zgodnie z tym prawem, zwiększając nakłady jednego czynnika o kolejne jednostki i utrzymując nakłady pozostałych czynników bez zmian, osiągamy punkt, począwszy od którego dalsze zwiększanie ilości tego czynnika powoduje zmniejszanie krańcowych przyrostów całkowitej produkcji.
rodzaje kosztów:
koszty zmienne - nakłady przedsiębiorcy związane z produkcją. ich poziom zależy od rozmiarów produkcji. wynoszą zero gdy nic się nie produkuje, rosną wraz ze zwiększaniem rozmiarów produkcji.
koszty stałe - nakłady, które musi ponosić przedsiębiorca, niezależnie od wielkości produkcji. koszty stałe trzeba płacić niezależnie od wielkości produkcji, a więc bez względu na to czy się produkuje czy nie.